รู้จัก รักกัน มีความรู้สึกดีๆต่อกันมา 10ปี โดยที่ไม่เคยพบเจอกันเลยสักครั้งเดียว !!!!!!!

เรื่องมันมีอยู่ว่า        ผมได้รู้จักกับ ผญ คนนึงโดยมีน้องแนะนำให้ลองคุยกันผ่านทางmsn  เราอยู่กันคนละภาคคนละจังหวัด ตอนนั้นผมอยู่ มหาลัย เขาอยู่ ม.6  เราคุยกันให้กำลังใจกันรู้สึกดีๆต่อกันมาโดยตลอดจนเวลาล่วงเลยมาประมาน 6ปีเราเป็นแฟนกัน  (แบบไม่เคยเจอกันเลย) หลังจากเขาเรียนจบมหาลัย เขาจึงตัดสินใจไป ทำงาน ตปท ผมเสียใจมากๆว่าทำไมผมจึงไม่ไปเจอและกอดเค้าก่อนที่เค้าจะไป   หลังจากนั้นได้ไม่นาน ผมก็ได้ทำสิ่งที่ผิดพลาดครั้งใหญ่ จนเปนสาเหตุที่ทำให้เค้าเสียใจมากทำให้เราเลิกกัน (แต่ความรักของผมไม่เคยลดน้อยลงเลย)  จากนั้นสักระยะนึงเค้าก็มีแฟนใหม่ที่อยู่ที่โน่น  และผมก็เรื่อยเปื่อยตามประสา จากนั้นเราไม่ได้ติดต่อกันมาระยะนึงแล้ว ประมานสี่ปีกว่าๆ แต่ผมก็ยังคอยติดตามความเคลื่อนไหวเขาในเฟสบุ้ก ใน ig ตลอด  ได้เหนเขามีความสุขกับแฟนเขา ผมก็มีความสุขนะ และก็ไม่ได้ไปแสดงตัวหรือเสนอหน้าให้เค้าเห็นได้แต่หวังว่าเค้าคงจะเห็นผมบ้างเวลาที่กดไลค์เฟสบุ๊กเค้า   ผมยินดีและดีใจมากที่เขาอยู่โน่นแล้วมีคนดูแลและเขามีความสุข ตั้งแต่ผมเลิกกับเขาไปผมไม่เคยรักใครอีกเลย ชินชาไปหมด  รวมๆแล้ว4ปีกว่ามันผ่านไปเร็วมากตั้งแต่เราเลิกกัน  จนเมื่อต้นปี 57 เขาก็เลิกกับแฟนเขาคนนั้น  ผมก็เป็นห่วงเลยแชทไปถามไถ่สารทุกข์กันตามประสาคนที่ผมยังรักอยู่ไม่เคยเปลี่ยนแปลง ตอนนี้ ความรู้สึกทุกๆอย่างของผมมันกลับมาหมดเลย (ผมรู้แล้วว่าทำไมผมถึงเปนคนเย็นชา กับผญ คนอื่นที่ผ่านเข้ามา เพราะผมรักเค้าไปทั้งใจตั้งแต่แรกแล้ว) และตกลงคบกันเปนแฟนกันอีกครั้ง เราคบกันคุยกันผ่านแชทไล วีดีโอคอลกันเหมือนเดิมทุกๆวันจนถึงตอนนี้  ผมก็รู้สึกว่าผมกลับมามีหัวใจอีกครั้ง เมื่อไหร่ที่เขาเงียบหรือหายไปผมรู้สึกโหยหามากไม่อยากเสียเขาไปอีก  เราคุยกันเหมือนแต่ก่อน เปนห่วงกัน คอยให้กำลังใจกัน คือดีมากๆ  แต่มันก็มีอุปสรรคเกิดขึ้นอีก  เพราะเขายังไม่มีวี่แววว่าจะกลับมาไทยเลย  ความหวังของเราที่จะได้พบเจอกันครั้งแรกก็ยิ่งเลือนลาง   และมิหนำซ้ำทางบ้านเขารู้ว่าเราคบกันคุยกัน ทางบ้านเขาก็บอกให้เขาเลิกคุยกับผมซ่ะ ด้วยเหตุผลที่ว่าเราไม่เคยเจอกันเลย คุยกันทางแชทมาโดยตลอด แล้วจะเรียกว่ารักได้ยังไง รักใครๆก็พูดได้แต่รักมันมีอะไรมากกว่านี้  ความจิงก็คือเราไม่เคยเจอกันเลยสักครั้ง ซึ่งเวลามันผ่านมา10ปีแล้ว (ก็จริงของแม่เขา) แต่เราต่างก็รู้กันดี ว่าเรารักกันมากแค่ไหน และอยากอยู่ด้วยกันไปตลอด
       ผมสัญญาและบอกกับตัวเองว่าจะยังไงก็แล้วแต่ ผมต้องเจอเขาให้ได้ไม่ว่าโดยกรณีใด หรือสถานะอะไรก็ตาม  และตอนนี้เรายังคบและรักกันอยู่ อาจจะทะเลาะหรืองอลกันโกรธกันบ้าง แต่เราก็ยังจับมือกันไม่หนีกันไปไหน

ผมอยากถามเพื่อนๆว่าหากเหตุการแบบนี้เกิดขึ้นกับคุณ คุณจะทำยังไง มีวิธีรับมือยังไง หรือว่าจะทำใจแบบไหน ที่ให้ผมและเค้าเจ็บปวดและเสียใจให้น้อยที่สุดหากเราไม่ได้คบกัน ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับทุกๆความคิดเห็นน่ะครับ