ตามหัวข้อนั้นแหล่ะครับ....
เรื่องมันมีอยู่ว่าผมเนี่ยพึ่งเลิกกับแฟนเก่ามา 3เดือนละ ผมก็เสียใจมากๆตอนนั้นก็เลยไม่หาแฟนใหม่ไม่คุยกับใครเลย แล้วมีอยู่วันนึง..ก็มีผู้หญิงคนนึงทักเฟชบุ๊คผมมา ผมก็ไม่คิดอะไรตอนนั้น เค้าทักเรามาเราก็คุยไป..แต่พอคุยไปเรื่อยๆ รู้สึกดีมากๆ คุยกันได้ซักระยะก็นัดกันไปเที่ยวบ้างอะไรบ้าง แต่ผมก็ไม่แน่ใจว่านี่คือความรักหรือแค่รู้สึกดี ก็คุยกันมาเรื่อยๆ ก็ได้มีโอกาสไปเที่ยวด้วยกัน..แต่วันนั้นเค้าเมามากผมก็เลยพาเค้าไปส่งที่หอ ด้วยความเป็นห่วงผมก็เลยอยู่เป็นเพื่อนกลัวว่าเค้าจะเป็นอะไรดูจากสภาพแล้วไม่น่าทำอะไรด้วยตัวเองได้ ผมก็นอนเป็นเพื่นอยู่ห่างๆ เตียงเดียวกันนั่นแหล่ะครับ ซักพัก....เค้าก็มากอดผม ด้วยความที่ว่าผมเป็นผู้ชายย่อมมีอารมณ์เป็นธรรมดา แต่ผมไม่นิยม....อะไรกับคนที่ไม่มีสติ ผมก็เลยนอนกอดเค้าอย่างงั้น ในใจผมก็คิดนะว่าอยากทำแต่อีกใจ ทำไปแล้วถ้าหลังจากนี้ล่ะ เราต้องรับผิดชอบด้วย ?? ผมก็เลยฝืนใจตัวเองว่าไม่ทำ ก็ข่มตาหลับไปตื่นเช้ามาเค้าก็หันมากอดผมอีกแล้วถามว่าเราเป็นอะไรกัน ผมก็สับสนตัวเองอยู่
(คิดในใจเรากอดเค้าแล้วแอบหอมแก้มเค้าด้วย) ก็เลยตอบไปแบบกลัวเสียฟอร์มไปว่า นอนกอดขนาดนี้แล้วเป็นอะไรล่ะ หลังจากนั้นก็คบกันแบบงงๆ
ผมก็ไม่รู้ว่ารักเค้าจริงๆรึปล่าว แต่เค้าดีกับผมมากเค้าอายุมากกว่าผมไป 3ปี ผมก็ไม่กล้าจะทำอะไรจะตัดสินใจ พอหลังๆเค้าก็นัดให้ผมไปหาที่หออยู่บ่อยๆ ทุกครั้งที่ไปก็จะไปกินข้าวด้วยกันดูหนังแล้วก็นอนเล่นกันนิดหน่อย นอนด้วยกัดกอดกันหอมแก้มกัน มากกว่านั้นไม่มีครับ ใจผมก็อยากจะทำเรื่องอย่างว่ามากๆ
แต่อีกใจนึงผมก็ไม่มั่นใจว่าผมรักเขาจริงๆรึปล่าว ผมก็เลยไม่ทำอะไรเค้าทุกครั้งที่ไปหา พออยู่บ้านเค้าก็โทรหาผมอยู่ตลอดเวลา คุยกันอยู่ตลอดเวลา จนทำให้ผมรู้สึกอึดอัดเค้าดีกับเรามากไปใส่ใจเรามากไปจนผมไม่มีเวลาส่วนตัวเป็นของตัวเองเลย... ผมรู้สึกตัวเองเข้าขั้นไม่อยากมีแฟนแล้ว ผมอึดอัด อยากจะบอกเลิกนะครับแต่ผมสงสารเค้ามากครับ ผมไม่อยากทำให้เค้าเสียใจ และผมก็ไม่แน่ใจด้วยว่านี่คือความรักหรือความใคร่ บางเวลาที่เค้าไม่อยู่เค้าไม่ติดต่อมา ผมคิดถึงเค้ามากๆ แต่บางเวลาที่คุยกันผมก็รู้สึกอึดอัดที่มีคนมายุ่งกับชีวิตผมมากเกินไป ตอนนี้ผมอยากบอกเลิกครับแต่ผมสงสารเค้าผมไม่รู้จะทำยังไงจริงๆครับ ดูเค้ารักผมมาก แต่ผมไม่มั่นใจกับตัวเองเลย

ผมไม่น่าเอ่ยปากไปแบบกลัวเสียฟอร์มแบบนั้นเลย ย้อนเวลาไปได้ผมก็ไม่นอนเป็นเพื่อนเหมือนกัน ยอมรับว่าตัวเองเห็นแก่ตัวสุดๆ จะด่าจะว่าอะไรผมก็ยอมครับ
คบกัน...แต่ยังไม่แน่ใจว่าเรารักเขาจริงๆรึปล่าว...
เรื่องมันมีอยู่ว่าผมเนี่ยพึ่งเลิกกับแฟนเก่ามา 3เดือนละ ผมก็เสียใจมากๆตอนนั้นก็เลยไม่หาแฟนใหม่ไม่คุยกับใครเลย แล้วมีอยู่วันนึง..ก็มีผู้หญิงคนนึงทักเฟชบุ๊คผมมา ผมก็ไม่คิดอะไรตอนนั้น เค้าทักเรามาเราก็คุยไป..แต่พอคุยไปเรื่อยๆ รู้สึกดีมากๆ คุยกันได้ซักระยะก็นัดกันไปเที่ยวบ้างอะไรบ้าง แต่ผมก็ไม่แน่ใจว่านี่คือความรักหรือแค่รู้สึกดี ก็คุยกันมาเรื่อยๆ ก็ได้มีโอกาสไปเที่ยวด้วยกัน..แต่วันนั้นเค้าเมามากผมก็เลยพาเค้าไปส่งที่หอ ด้วยความเป็นห่วงผมก็เลยอยู่เป็นเพื่อนกลัวว่าเค้าจะเป็นอะไรดูจากสภาพแล้วไม่น่าทำอะไรด้วยตัวเองได้ ผมก็นอนเป็นเพื่นอยู่ห่างๆ เตียงเดียวกันนั่นแหล่ะครับ ซักพัก....เค้าก็มากอดผม ด้วยความที่ว่าผมเป็นผู้ชายย่อมมีอารมณ์เป็นธรรมดา แต่ผมไม่นิยม....อะไรกับคนที่ไม่มีสติ ผมก็เลยนอนกอดเค้าอย่างงั้น ในใจผมก็คิดนะว่าอยากทำแต่อีกใจ ทำไปแล้วถ้าหลังจากนี้ล่ะ เราต้องรับผิดชอบด้วย ?? ผมก็เลยฝืนใจตัวเองว่าไม่ทำ ก็ข่มตาหลับไปตื่นเช้ามาเค้าก็หันมากอดผมอีกแล้วถามว่าเราเป็นอะไรกัน ผมก็สับสนตัวเองอยู่
(คิดในใจเรากอดเค้าแล้วแอบหอมแก้มเค้าด้วย) ก็เลยตอบไปแบบกลัวเสียฟอร์มไปว่า นอนกอดขนาดนี้แล้วเป็นอะไรล่ะ หลังจากนั้นก็คบกันแบบงงๆ
ผมก็ไม่รู้ว่ารักเค้าจริงๆรึปล่าว แต่เค้าดีกับผมมากเค้าอายุมากกว่าผมไป 3ปี ผมก็ไม่กล้าจะทำอะไรจะตัดสินใจ พอหลังๆเค้าก็นัดให้ผมไปหาที่หออยู่บ่อยๆ ทุกครั้งที่ไปก็จะไปกินข้าวด้วยกันดูหนังแล้วก็นอนเล่นกันนิดหน่อย นอนด้วยกัดกอดกันหอมแก้มกัน มากกว่านั้นไม่มีครับ ใจผมก็อยากจะทำเรื่องอย่างว่ามากๆ
แต่อีกใจนึงผมก็ไม่มั่นใจว่าผมรักเขาจริงๆรึปล่าว ผมก็เลยไม่ทำอะไรเค้าทุกครั้งที่ไปหา พออยู่บ้านเค้าก็โทรหาผมอยู่ตลอดเวลา คุยกันอยู่ตลอดเวลา จนทำให้ผมรู้สึกอึดอัดเค้าดีกับเรามากไปใส่ใจเรามากไปจนผมไม่มีเวลาส่วนตัวเป็นของตัวเองเลย... ผมรู้สึกตัวเองเข้าขั้นไม่อยากมีแฟนแล้ว ผมอึดอัด อยากจะบอกเลิกนะครับแต่ผมสงสารเค้ามากครับ ผมไม่อยากทำให้เค้าเสียใจ และผมก็ไม่แน่ใจด้วยว่านี่คือความรักหรือความใคร่ บางเวลาที่เค้าไม่อยู่เค้าไม่ติดต่อมา ผมคิดถึงเค้ามากๆ แต่บางเวลาที่คุยกันผมก็รู้สึกอึดอัดที่มีคนมายุ่งกับชีวิตผมมากเกินไป ตอนนี้ผมอยากบอกเลิกครับแต่ผมสงสารเค้าผมไม่รู้จะทำยังไงจริงๆครับ ดูเค้ารักผมมาก แต่ผมไม่มั่นใจกับตัวเองเลย