****คิดถึงกันบ้างนะ****

0 หอมโกสุมกล่อมยาม .. เมื่อวามวับ ดวงวันทอลออระยับขึ้นรับช่วง ลมเช้าชื่นเฉื่อยโชย .. ก็โดยรวง ช่อมาลย์ปวงรับเช้าด้วยเคล้าคลอ 0 เสพความหอมรื่นล้ำ-แห่งธรรมชาติ บำบวงภาษกอปรกรอง .. พร่ำพร้องขอ หมายโสตเทพ

*หอมไอดินกลิ่นร่ำฉ่ำสายฝน คราทุกข์ทนหม่นไหม้ได้ฮึกเหิม สายลมโลมลูบไล้ใจดวงเดิม เป็นแรงเสริมเติมสร้างล้างจาบัลย์ *สกุณาก้องกู่บนภูใหญ่ นกเขาไพรขันคูดูสุขสันต์ สายน้ำรินรื่นใสไหลรวมกัน ไผ่เสียดกอกล่อม

ปีกน้อยพร้อยบินผกผินร่าง เรื่อสอางค์เหลืองดำดูคมขำ ยังชีพด้วยน้ำหวานหยาดหยดพรำ ดื่มด่ำมวลมาลีคลี่แย้มบาน สามัคคีกลมเกลียวรักรังรวง เลี้ยงชีพช่วงด้วยปีกหาอาหาร เซาะไซ้ไต่ตอมดอมดอกกุสุมาลย์ แสนเบิกบานร

มองเห็นนกผกผินบินจากฝั่ง เพลินพลังเริงร่าท้าวิถี ทั้งปัดป่ายสายสวาทลัดนที หมดแรงคลี่ปีกลู่สู่ท้องธาร เรไรรานเร่ร้อง ระงม รักท่วมจิตจ่อมจม หม่นไหม้ ไพรเพรียกกู่แกมลม รินกล่อม หนาวดั่งนี้หวังได้ แนบเน

.......... ผลแดงดำม่วงเข้ม ชำมะเลียง ดูกิ่งโอนเอนเคียง ต่อต้น ใบแหลมลู่ลมเรียง เพรียวแผ่วเบาบาง มดไต่กระแตล้น แซ่บล้ำสกุณา ........ ถนอมหวงห่อไว้ บิดา นึกเก่าเยาว์วัยมา อยู่บ้าน ระหกสู่เหนือนา เกิดที่

นอนสะอื้นเดียวดายกายเจ็บหนัก สุดจะหักตาข่มระทมฝืน ปาดน้ำตากอดหมอนนอนกล้ำกลืน จวบล่วงคืนฟ้าสางสว่างพราว สายลมพลิ้วผ่านแผ่วหวานแว่วเสียง ดั่งสำเนียงเคียงคลอล้อลมหนาว สุรีย์ฉายแสงแต้มวับแวมวาว น้ำค้างรา