****คิดถึงกันบ้างนะ****

อยู่ด้วยกัน สองคน จนคุ้นเคย ไม่คิดเลย การจากลา จะมาถึง ลมรำเพย รำพัน ฉันรำพึง ความคิดถึง เหมือนทำให้ ตายช้าๆ เปรียบเหมือนนก บินไป ใต้ฟ้าแดง ด้วยเรี่ยวแรง ที่เหลือ เพื่อไปหา อธิษฐาน ขอให้เจอ เธออีก

....แจ้วแจ้วเจื้อย. เรื่อยเรื่อยเรียง. เสียงนกเป็ด เป็นสาเหตุ. พระอาทิตย์. จิตผวา ต้องรีบตื่น. ส่องแสงทอง. ผ่องเย็นตา ฉายสาดทา. ท้าสายลม. ชมเม็ดทราย ....นกเป็ดน้ำ. คงพร่ำเพรียก. เรียกลูกน้อย เจ้าจงค่อ

...ฟังสินั่นเสียงกังวาลย์สะท้านจิต ดังต้องพิษร้าวระบมถูกข่มเหง หรือใครทำช้ำใจไม่ยำเกรง ตัวเจ้าเองจึงพร่ำรำพรรณนัก โอ้เป็นคนทนเจ็บเหน็บหน่วงจิต สักน้อยนิดข้าไม่คิดจะบ่นหนัก ด้วยระคายอดสูทุกผู้ทัก ทนศร