ไทย ฟิลิปปิน หลังจบสงครามโลกเป็นเด็กปั้นเมกาเหมือนกันแต่ทำไมไม่เจริญแบบเกาหลีใต้ไต้หวัน

ประวัติศาสตร์หลังสงครามโลกมีเผด็จการเป็นลูกหาบกันโดมิโน่คอมมิวนิสให้อเมริกาเหมือนกันแต่ทำไมทุกวันนี้สองประเทศข้างต้นถึงพัฒนาเศรษฐกิจสังคมได้ไกลกว่าเรา เป็นเจ้าของอุสาหกรรมอิเล็กโทรนิค ผลิตชิป อู่ต่อเรือ เหล็กกล้า ยานยนต์ปริโตรเคมีภัณฑ์และอุสาหกรรมออื่นๆมากมายในขณะที่เราเป็นได้แค่ผู้รับจ้างผลิต กับภาคการเกษตรที่แทบไม่สร้างความเจริญทางเศรษฐกิจในภาพรวมเลยถ้าเทียบกับทรัพยากรและพื้นที่ที่ใช้ บ้านเมืองเค้าก็สะอาดดูเจริญหูเจริญตาทั้งเมืองใหญ่เมืองเล็ก แต่ของเราในเมืองกรุงก็เจริญแค่บางจุดออกไปข้างนออกก็มีแต่ทุ่งนาบ้านนอกก็บ้านนอกแบบไม่เจริญเหมือนเค้า ภาคอิสานผมไปมาเกือบทุกจังหวัดสามเมืองที่เจริญที่สุดอุดร ขอนแก่น โคราช ก็ดูเจิรญสู้เมืองเล็กๆของเค้าไม่ได้ ถ้ามาเทียบเมืองระดับใกล้เคียงกันของเกาหลีอย่างพวกอุลซาน โพฮังคน อินชอนคนละโลกกันเลย นี่ยังไม่รวมสาธาณูปโภคระบบขนส่งต่างๆอีกนะ ทั้งไทยทั้งฟิลิปปินตั้งอยู่ในจุดทำเลที่ค่อนข้างดีมีทรัพยากรมากกว่า พื้นที่มากกว่าประชากรมากกว่า เมกาดันเหมือนกันแต่ทำไมเราทำไม่ได้เหมือนเค้า ทำยังไงเราถึงจะเป็นชาติอุสาหกรรมเต็มตัวไปยืนระดับโลกได้แบบเค้าได้ครับ