จริงหรือเปล่าที่ไม่มีชีวิตใครไม่มีปัญหา จริงหรือเปล่าที่ธรรมชาติคัดเลือกเฉพาะคนที่แข็งแกร่งถึงจะอยู่รอด

จขกท ตอนนี้สภาพจิตใจหดหู่ น้ำตาไหลซึมแทบจะตลอดเวลา รู้สึกว่าทำไมชีวิตต้องเจอแต่ปัญหา ตอนยังเด็กไม่ทุกข์แบบนี้เลย พอโตขึ้นปัญหารอบตัว ไม่เคยกลับไปมีความสุขสุดๆ ยิ้มกว้าง และหัวเราะแบบสุดเหวี่ยงได้อีก
จขกท เข้าใจว่าการเปลี่ยนแปลงเป็นสิ่งที่เราไม่อาจเลี่ยงได้ ทุกอย่างย่อมมีการเปลี่ยนแปลงเสมอ แต่มันยากมากที่จะยอมรับสำหรับเรา เจอความเปลี่ยนแปลงในชีวิตแต่ละทีแทบจะล้มจนลุกไม่ไหว ทุกวันนี้แค่เสียงโทรศัพท์ เสียงไลน์ดังขึ้น ก็ใจเต้นตุ๊บๆอารมณ์เหมือนตื่นเต้นแบบกลัวๆ ว่าจะมีปัญหาอะไรที่เราต้องเจออีก มองทุกอย่างในแง่ลบ หมดสิ้นความหวัง ใครๆก็บอกว่าเรามีชีวิตที่ดีน่าอิจฉา แต่ไม่เลย เราอ่อนแอมาก
เราแทบจะรับมือกับความผิดหวังและการเปลี่ยนแปลงไม่ได้ เรากินอาหารไม่อร่อย เฉื่อยชา อยากจะนั้งๆนอนๆหายใจไปเฉยๆ ไม่อยากทำไม่อยากรับรู้อะไร จะไปอธิบายใครให้ฟัง ก็ไม่มีใคาจะเข้าใจ
ก่อนหน้านี้มีปัญหา หลังแต่งงานสามีอยากมีลูก แต่เราไม่อยากมี พอมาปรึกษาคนในพันทิพก็ตัดสินใจยอมมี หาความรู้อ่านบทความการเลี้ยงดูคิดว่าตัวเองพร้อมมาก ไปทำ iui 3 ครั้ง ไม่ติดทั้งๆที่หมอบอกว่าน่าจะติดง่ายเพราะอายุน้อย หมดเงินไปเกือบแสน ถึงกับท้อแท้สิ้นหวัง คิดว่าทำไมเราอดทนฉีดยาท้องช้ำเลือดออก แต่ก็ไม่มีความหมาย สามีก็อยากมีแต่เค้าใจเย็น เค้าบอกแค่รอไปเรื่อยๆไม่รีบ สามีทำงานเยอะ ความสัมพันธ์แบบสามีภรรยาก็ลดลง เรายิ่งคิดมากและรู้สึกตัวเองไร้ค่า  พอมาเจอปัญหาชีวิต ปัญหาด้านงานการเปลี่ยนแปลงซ้ำลงไป ชีวิตแทบจะพัง
ไหนจะใจตัวเองที่จะต้องสู้กับตัวเองทุกวัน ยังมีปัญหาคนในครอบครัวมาซ้ำเติม จขกท อาจจะเล่ารายละเอียดหมดไม่ไหว เพราะปัญหามันสะสมและยาวนานเหลือเกิน
ได้แต่ระบาย ระบายเพราะไม่รู้จะไปบอกใคร
ใครจะเข้าใจว่า คนที่หดหู่เครียด กลัว ระแวงไปหมดทุกอย่าง จากคนที่เคยมั่นใจในตัวเอง กลายเป็นย้ำคิดย้ำทำ จากคนกล้า กลายเป็นวิ่งหนีปัญหาและไม่ยอมรับความจริง ใครจะเข้าใจคะ
น้ำตาก็คอยแต่จะไหล อ่อนแอ อยากจะหายไปกับอากาศ หายไปเลยแบบไม่รับรู้อะไรทั้งนั้น
ได้แต่คิดวนไปวนมา จะมีมั๊ยคนที่เจอแบบเรา
จะมีทางออกมั๊ยกับชีวิตแบบนี้