แชร์ประสบการณ์ ผีซ้อนท้าย

สวัสดีครับพี่ๆน้องๆทุกคน ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่าเรื่องนี้ผมเจอตอน ม.5 ตอนนี้ผมอยู่ ม.6 แล้ว สดๆร้อนๆปีก่อนๆนี้เลยครับ เจอครั้งนี้ถือว่าหนักและชัดที่สุดล่ะ ผมก็เป็นคนหนึ่งที่มี ซิกเซนส์ เรื่องนี้พอสมควร ..งั้นเราก็มาเข้าเรื่องกันเลยนะครับ คือวันนั้น ตอนเย็นๆประมาณ 5-6 โมงได้ ผมกับพี่ๆ ได้นัดกันตอนเย็นว่า เราจะไปนั่งชิวกัน ที่ริมแม่นํ้าโขง เอ่อ..ลืมบอกไปเลยผมเป็นคนแถบภาคอีสาน ราบลุ่มแม่นํ้าโขง ตอนเย็นๆดึกๆก็จะมีกลุ่มวัยรุ่น ผู้ใหญ่ที่เลิกงานมา จะมานั่งชิวพักผ่อนประมาณนี้ วันนั้นก็บรรยากาศดีหน่อย ผมกับพี่ๆ 3-4 คนก็ชวนกันไปนั่งดื่มนั่งชิวกัน ผมก็เลยได้กลับมาบ้านเพื่ออาบนํ้าแต่งตัว พร้อมที่จะขับรถมอไซค์ออกไปหาพี่ บ้านผมกับบ้านพี่ห่างกันประมาณ 2 กิโลได้ ตอนทีผมขับมอไซค์ออกจากบ้านคนเดียว เวลาราวๆ 2ทุ่มใกล้จะ3ทุ่มล่ะ ตอนนั้นในหมู่บ้านเงียบพอสมควร เพราะ1ทุ่ม2ทุ่ม เขาก็ปิดบ้านนอนกันหมดล่ะ ไฟข้างถนนก็ไม่มี อบต. ก็ไม่มาทำให้5555 ขี่มาออกมาจากบ้านประมาณ500เมตร ก็จะมี 3 แยก ตรงไปก็เป็นถนนลาดยาง อีกเส้นหนึ่งทางขวาก็จะเป็นถนนคอนกรีตแล้วทางนั้นก็เป็นทางลงวัดของหมู่บ้าน ถนน2เส้นนี้ไปเชื่อมกันในอีก2กิโลข้างหน้า ที่จะไปบ้านพี่ผม เส้นทางที่ผมขี่ประจำก็คือทางลาดยางมีแต่หลุมก็เถอะ เพราะทางคอนกรีตมันมืดมากมีแต่ต้นไม้ใหญ่ลมพัดมากอไผ่ก็เสียดสีกัน อี๊ด เอียด อี๊ด เอียด!!! เคยได้ยินไหมแบบว่าเสียงกอไผ่เสียดสีกันตอนกลางคืน หวิวๆ ทำให้ชวนขนลุกแค่ไหน!!! แต่ตอนนั้นอะไรดลใจผมก็ไม่รู้ ผมดันขับรถลงไปเส้นทางคอนกรีตเฉยเลย ในใจคิดว่าขี่ไปแบบไม่ต้องหลบหลุมแถมถนนยังดีกว่า555 มืดก็เหอะ! ขับมาชิวๆแบบไม่คิดอะไรแต่ก็รู้สึกข้างหลังมันหวิวๆแต่ก็ไม่คิดอะไรมาก ข้างหน้าอีกนิดหนึ่งจะมีซอยอีกซอหนึ่งเลี้ยวไปทางขวาก็จะทางไปวัด ผมขี่มาจะเลยซอยทางไปวัดล่ะ ดันมีอะไรมาดลใจคิดอยากส่องกระจก ถนนก็มืดมากไม่มีไฟแม้แต่สักดวง ก็เลยขับไปหน้าก้มมองส่องกระจก ชิปหายยยยยยยยยยยย!!!!!! เจอดีเข้าแล้วไง!!! มีหน้าอีกคนหนึ่งโผล่ชะเง้อมาข้างหลัง ไอ้สัสกูขับรถมาคนเดียว!!! อีกอย่างเราก็รู้อยู่ว่าไม่ใช่หน้าเราแน่ๆ เพราะเราเห็นหน้าของตัวเองอยู่ แล้วหน้าใครโผล่ชะเง้อมาข้างหลังเรา ไฟหน้ารถที่สะท้อนกับหน้าเราสลัวๆ แต่หน้าอีกคนที่อยู่ข้างหลังชัดมากกกก!!! ขาวจั๊ววว!! ในกระจกมีคนซ้อนท้ายเราอยู่!! พอส่องไม่ถึง 3วิ ผมนี่ตั้งสติแทบไม่อยู่ รถแทบเสียหลักจะล้ม ร้องเสียงไหลแบบดังมาก ร้องแบบคนทีู่้บ้านใกล้เคียงคงได้ยินเลยแหละ ขนลุกไปทั้งตัว พอตั้งสติได้ท่องนะโมกี่จบไม่รู้ ควํ่ากระจกลงเลย แล้วบิดรถแบบไม่คิดชีวิต ทั้งท่องนะโมทั้งพูดว่าอย่ามาหลอกมาหลอนอยู่ใครอยู่มัน ไปสู่สุขคติลิ้นแทบรัว พอไปถึงบ้านพี่ผมนี่กลัวแบบพูดไม่ออกเลยครับ ว่าจะไม่ไปต่อแหละ ในใจอยากจะกลับบ้านแล้ว แต่ทำไงได้พึ่งเจอมาหมาดๆ และใครจะกล้าขับรถกลับบ้านจะขับไปทางถนนลาดยางก็ไม่กล้าหลุมก็เยอะอีก คืนนั้นก็เลยตัดสินใจไปนั่งชิวต่อที่ริมโขงกับพวกพี่ๆ แบบไม่เล่าเรื่องนี้ให้ใครฟังเลยในคืนนั้น พอจะกลับประมาณเกือบจะ6ทุ่มล่ะ ก็ขับรถกลับบ้านกัน ไปส่งพี่ที่บ้าน แล้วผมล่ะ?เหลือผมคนเดียวจะกลับไงว่ะ ดึกก็ดึก เรื่องที่เห็นก็ยังไม่ได้เล่าให้ใครฟังเลย ก็เลยแข็งใจขับรถกลับบ้านอีกเส้นทางก็คือทางถนนลาดยาง บิดแบบไม่หลบหลุมเลยครับ นึกภาพออกมั้ยครับ ขับเร็วๆแล้วไม่ตกหลุมอ่ะ คือรถมันจะฟิ้ว ฟิ้ว เลย ท่องนะโมจนถึงบ้าน ...พอถึงบ้านพ่อกับแม่ก็ยังไม่นอนยังอยู่หน้าจอทีวี ก็เลยเล่าเหตุการณ์ที่เจอให้พ่อกับแม่ฟัง ผมฟังแม่พูดผมแทบช็อคเลยครับ!!! แม่บอกว่าวันนี้ มีคนจมนํ้าตายแล้วเอาไปฝังที่วัดเมื่อช่วงบ่ายๆนี่เอง แล้วผมก็ไปเปิดปฏิทินดู เหยดเข้!! วันนี้วันพระ ... ไอด มันไม่ใช่เรื่องบังเอิญล่ะ รุ่งขึ้นก็ได้เล่าให้ญาติๆยายๆฟัง เขาบอกว่าแถวนี้มีแต่คนเจอบ่อยแต่ไม่เจอแบบที่ผมเจอ เจอแบบมีอะไรวิ่งตัดหน้ารถบ้าง และมีคนเดินขึ้นมาจากซอยวัดบ้าง จากที่ไม่ผ่านถนนเส้นนี้อยู่แล้วจนถึงวันนี้ก็ไม่ผ่านมันเลยครับทั้งกลางวันทั้งกลางคืน ถ้าไม่จำเป็นจริงๆ  
...ขับรถตอนกลางคืนคนเดียวก็ระวังๆกันหน่อยนะครับอาจจะเจอแบบผมก็ได้  ผมเป็นคนที่มี ซิกเซนส์ อยู่แล้วชอบเจออะไรพวกเนี่ยง่ายๆบ่อยๆ ก็เลยเอาเรื่องนี้ที่เด็ดที่สุดและชัดที่สุด ที่ผมเคยเจอมาจำแบบไม่ลืมเลย มาเล่าให้ฟังกันครับ เป็นคนที่เจอพวกนี้บ่อยมากก แทบอยากจะร้องไห้ แต่หลังๆมาก็เริ่มชินล่ะ T^T