อยากไปพบจิตแพทย์ค่ะ อยากทราบว่าตัวเองเป็นโรคซึมเศร้าหรือแค่เครียดเฉยๆ

อันนี้จะอ่านหรือไม่อ่านก็ได้ค่ะ ระบาย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ท้าวความก่อนคือเรามีปัญหาเรื่องครอบครัวตลอด ส่วนตัวคือเป็นคนรักพ่อมากๆ พ่อแม่หย่ากันตอนประถมเราก็อยู่กับพ่อ ก็ขายบ้านเก่าทิ้งแล้วย้ายมาอยู่ฝั่งพ่อตอนมัธยมซึ่งเราไม่เคยถูกเลี้ยงหรือพูดคุยกับฝั่งพ่อ  ตอนมาอยู่ช่วงแรกก็ดีแต่ผ่านไปสักพักมันไม่ใช่แล้ว ที่บ้านนี้เลี้ยงลูกหลานค่อนข้างแปลกมากๆ ขอไม่เล่าว่าแปลกยังไงนะคะ (ตอนน้องมานอนด้วยก็ถามเราว่าเจ๊อยู่ได้ไงเป็นหนูประสาท-ตาย) เราก็ร้องไห้บ่อยอยากย้ายบ้านจนทุกวันนี้ผ่านมาประมาณ5ปีก็ยังคิดอยู่แต่ไม่ร้องไห้เพราะเรื่องนี้แล้วค่ะ ชิน


ยิ่งโตขึ้นยิ่งต้องคิดเยอะขึ้นแถมปัญหามากขึ้นด้วยอันนี้เป็นปกติของทุกคน
ส่วนใหญ่เรื่องที่เราเครียดก็ไม่พ้นเรื่องพ่อค่ะ คือเป็นห่วงพ่อมากพ่อเป็นคนหัวดื้อค่ะชอบบอกว่ายังไหว แต่เราเป็นคนที่เห็นเขาเหนื่อยเราทนไม่ไหวค่ะ
ล่าสุดพ่อมีน้องเพิ่มจากคนละแม่ เราก็ไม่ได้ว่าอะไรปกติมีอะไรพ่อลูกจะคุยกันตลอดไม่ค่อยปิด ยกเว้นเรื่องที่ทำให้เราเครียดพ่อจะไม่พูดค่ะแต่เราดูออก แต่มีน้องเพิ่ม-ค่าใช้จ่ายเยอะขึ้น เรากลัววันนึงเกิดพ่อไม่ไหวขึ้นมาจริงๆ เราขายของทางเน็ตก็ช่วยได้แค่ค่าใช้จ่ายของเรา เราก็ขายบ้างหยุดบ้างตามสภาพเพราะต้องเรียน คือไม่ได้มีน้องแค่คนเดียวค่ะ น้องสาวแม่เดียวกันคนนึง น้องคนละแม่อีก3 พี่คนละแม่อีก1(แต่พี่คนนี้พ่อไม่ได้ส่งเงินให้ค่ะไม่ได้เจอตั้งแต่เด็กพึ่งติดต่อได้เมื่อปีที่แล้ว)เรื่องค่าใช้จ่ายก็ตัดทิ้งไป)

ส่วนตัวเป็นคนเก็บตัวค่ะชอบอยู่แต่ในห้องไม่อยากออกไปเจอคนในบ้าน
แต่คือกับเพื่อนก็ปกติ สนิทแล้วจะพูดมากพูดไม่หยุด ไม่สนิทเราจะเงียบ

เรามีปัญหาเครียดเรื่องครอบครัวเป็นหลักเหมือนมันเป็นมานานแต่ไม่รู้เริ่มตั้งแต่ตอนไหนกันแน่ แต่มาหนักตอนย้ายมาอยู่บ้านญาติฝั่งพ่อ

อาการ
-มีอาการนอนตอนเช้าตี5-6 ตื่นเที่ยงๆบ่ายๆ พยายามนอนเร็วหลับ4ทุ่มนอนได้แค่2-3ชม.ก็ตื่น ต้องรอง่วงสุดๆถึงจะหลับได้

-เวลามีอะไรกระทบพักหลังจะร้องไห้ง่ายร้องแล้วร้องไม่หยุดบางทีร้องไห้ทุกวันติดต่อกันเกือบเดือน ร้องไม่มีเหตุผล

-อาการร้องไห้เป็นๆหายๆ อย่างช่วงเราไปคอนเสิร์ตช่วงนั้นจะอาการดีขึ้นเหมือนได้ปลดปล่อย (เป็นติ่งเกาหลีค่ะ) แต่มันช่วยได้จริงๆแต่สักพักก็กลับมาเครียดอีก

-เก็บตัวอยู่แต่ในห้องไม่อยากออกมาเจอใครในบ้าน
-คิดแต่เรื่องเดิมวนไปวนมา
-ไม่อยากทำอะไรทั้งนั้นอยากนอนเฉยๆ บางครั้งก็อยากวิ่งหนีออกไปจากบ้านซะเฉยๆ
-อยากตายเคยคิดตอนพ่อแม่เลิกกันค่ะ แต่ตอนโตไม่คิด ยังไม่ได้เลี้ยงพ่อจะตายไม่ได้
-เรื่องที่เราเครียดเรื่องที่บ้านพ่อพอรับรู้บ้างเพราะเคยเล่าให้ฟัง แต่พักหลังเราไม่ได้พูดค่ะ เรื่องร้องไห้ก็แอบร้องตอนพ่อไปทำงาน

อยากทราบว่าอาการมีแนวโน้มเป็นโรคซึมเศร้ามั้ยหรือแค่เครียดธรรมดา ช่วงที่ไม่ไหวอยากพบจิตแพทย์กลัววันนึงจะอาการหนักจนพ่อเป็นห่วงค่ะ

รบกวนแนะนำโรงบาลที่มีแผนกจิตเวช ราคาไม่แพงเพราะคงแอบพ่อไปอาจจะพาเพื่อนไปเป็นเพื่อนด้วยค่ะ

ที่มาตั้งกระทู้เพราะสังเกตุตัวเองว่าเราเริ่มไม่โอเคแล้วนะ มันไม่เหมือนเดิม

ถ้าเกิดอ่านยากรึยังไงขอโทษด้วยนะคะ