ขอพื้นที่ระบายหน่อยค่ะ

คือ เราแอบชอบเพื่อนตอนม.3 เรานั่งเรียนข้างๆกัน เขาเป็น ผช ที่เรียนเก่ง สูง  หน้าตาตี๋ๆ ใส่แว่น เราเป็นคนชอบเขาก่อน นั่งข้างกันก็ทะเลาะกันเกือบทุกวัน ก็มีงอนกันบ้างแต่เขาก็ง้อเรานะ เขาเฟรนลี่กับทุกคน เวลาที่เราแอบชอบใครเราชอบอัพตัส เพ้อถึงคนๆนั้นบ่อยๆ ตอนนั้นเราไม่รุ้ว่าเขาเปนเพื่อนกับเราในเฟส เราก็เพ้อถึงเขาทุกวันนนน จนเขาแซวเรา เราก็เขินนนน ตั้งแต่ที่เขาแซวเราเนี่ยแหละ เขาก็เรียกเราว่า ที่รัก ทุกวัน เราก็ทำตัวไม่ค่อยถูก ก็เขินๆไป เพื่อนในห้องก็คิดว่าเราเป็นแฟนกันไปแล้ว ทั้งๆที่เราสองคนไม่เคยตกลงเป็นแฟนกันเลย แต่การกระทำเหมือนคนเป็นแฟนกันมาก ช่วยเหลือเรา ยอมเราเกือบทุกอย่าง แต่อย่างที่บอกไปเขาเฟรนลี่มาก  คุยและเล่นกับญ ทุกคน เพื่อนในห้องบอกว่าเขาชอบผญในห้อง ซึ่งสวยและเรียนเก่งกว่าเรามาก  เราก็เลยไม่แน่ใจว่าเขาชอบเราจริงๆหรอ เราไม่สวยแถมเรียนไม่เก่งด้วย จนวันที่ใกล้จบม.สาม เราทนไม่ไหวกับความเฟรนลี่เขาเลยโพสเฟสไปว่าเกลียดเขาอะไรทำนองนั้น(ความจริงคือรักมาก TT) หลังจากนั้น เขาก็ดูซึมๆไป เราก็พยายามทำตัวเฉยๆ เขาก็นิ่งๆไม่ค่อยเล่นกับเรา จนจบม.3 เขาเขียนเสื้อให้เราว่า "ถึงเธอจะเกลียดแต่เราก็รัก" ให้เรา เขาเขียนให้ข้างหลัง เรากลับบ้านมาอ่านก็อึ้งไป  จนเราขึ้นม.4 เขาย้ายไปเรียนอีก รร หนึ่ง ระหว่างนั้นก็ทักเฟสมาแค่ครั้งเดียว และไมาทักมาอีกเลย เราก็มีแฟนใหม่ แต่ไม่ว่าจะมีกี่คนเราก็รักเขาอยู่  สุดท้ายก็จบด้วยการเลิก จนมาตอนม.6 เราก็ไม่มีแฟน เราไปส่งเฟสเขา หลังจากที่ไม่เคยได้ส่องเลย เขายังเหมือนเดิม เราสองคนเคยสัญญากันว่า เราจะตัดผมสั้น และเขาจะไว้ผมรองทรง เขาก็ยังทำแบบนั้นอยู่ ขนมที่เราสองคนชอบกิน คือ ป๊อกกี้ เขาก็ยังกินอยู่ เราชื่อผลไม้ เขาเลยชอบกิน เขาก็ยังกินอยู่  เพื่อนที่ รร ใหม่เขาเลยแซวผลไม้ที่เขาชอบกิน อยากรู้ว่าทำไมเขายังทำแบบนั้นอยู่ ทั้งๆที่เรื่องมันก็นานแล้ว และที่สำคัญเราก็ยังรักเขาอยู่ TT

ปล กระทู้นี้เป็นกระทู้ระบาย ใครจะมาระบายก็ได้นะ ^^