อยากจะมาแชร์ประสบการณ์ดีดีให้เพื่อนๆได้อ่านนะครับ ถ้าผิดพลาดประการใดก็ต้องขอโทษนะครับ มือใหม่หัดเขียนกระทู้ 5555 -/\-
เกริ่นก่อนเลยนะครับ ส่วนตัวผมเป็นคนที่ชอบเรื่องต่างๆ เกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ครับ จะว่าบ้าก็ได้555 พอจะมีสัก200ไหม เอ้ยไม่ใช่5555 พอจะมีความรู้เกี่ยวกับคอมพิวเตอร์บ้าง เช่นภาษาต่างๆของคอมพิวเตอร์ งั้นก็มาเข้าเรื่องเลยนะครับ
วันนั้นผมเตรียมตัวที่จะไปเรียนวิชาต่อไปกับเพื่อนๆครับ พอดีมีครูเค้าเดินเข้ามาบอกครับว่า "นี่เธอสนใจที่จะสมัครค่าย C.... ไหม" (ผมขอใช้แค่ตัวแรกนะครับ) เป็นค่ายของคณะวิศวกรรมศาสตร์ ภาคคอม มหาวิทยาลัยชื่อดังในภาคตะวันออกเฉียงเหนือครับ ส่วนตัวก็อย่างที่เกริ่นให้ฟังตอนข้างต้นอ่ะครับ ก็เลยขอใบสมัครกับครูเค้า ผมเลยชวนเพื่อนๆมาสมัครด้วย ทั้งหมดเป็น 3 คนครับ ในใบสมัครก็กรอกข้อมูลต่างๆตามพื้นฐานของใบกรอกสมัคร แต่ประเด็นคือใบสุดท้ายมันจะเป็นคำถามที่ถามเกี่ยวกับคอม(หรือเปล่า) ก็จะมีถามว่า รู้จักกับคำว่า opensource ไหม,ชอบฮีโร่ตัวไหน,ลูกเกิดมาจะตั้งชื่อว่าอะไร,อยากบอกอะไรกับพี่ๆไหม ประมาณนี้ครับ แล้วใบสมัครผมก็ใส่รูปผิดด้วยครับผมใส่เป็นสุดพละ5555 แล้วผมก็ส่งครูครับ จากนั้นผมก็รอรอวันที่ประกาศ วันนั้นก็มาถึงครับ วันที่ 22 กุมภาพันธ์ 2557 ผมนี่นอนไม่หลับเลยรู้สึกตื่นเต้นเอามากๆ5555555 วันนั้นผมสั่นไปหมดเลยไม่รู้จะติดหรือเปล่า ผมรอนานมาก5555 จนผมคิดว่าเราไม่ติดแล้วแหล่ะ ทางเว็บก็ได้แจ้งว่า "ใจเย็นๆนะครับน้องๆพวกพี่ยังไม่ได้โทรหาน้องสักคนนะครับ ตอนนี้พวกพี่กำลังจะสอบไม่ต้องห่วง พี่ประกาศวันนี้แน่นอนแต่ขอไม่บอกว่าตอนไหนนะ
" แล้วก็มีคนสมัครค่ายมาคอมเม้นกันอย่างล้นหลาม ผมเองก็ตื่นเต้น จากนั้นผมก็เล่นเกมรอครับวันนั้นทั้งวันผมจ้องคอมตลอดเวลาเลย และแล้วโทรศัพท์ก็ดังขึ้น ผมก็ตกใจตอนแรกไม่คิดว่าพี่เค้าจะโทรเข้ามา
ผม: ฮัลโหล สวัสดีครับ
พี่ค่าย: ค่ะ สั่งแก๊สหน่อยค่ะ
ผม: (ผมก็งง) โทรผิดแล้วครับ ไม่ใช่ร้านส่งแก๊สครับ
พี่ค่าย: ล้อเล่นค่ะ พี่จะโทรมาบอกว่า น้องได้รับการคัดเลือกเข้ามาในค่ายนะค่ะ
ผม: จริงหรอพี่ ขอบคุณครับ (ในใจผมนี่กรี๊ดแตกเลย555555555)
หลังจากที่พี่ๆเค้าได้โทรบอกแล้วก็มีเพื่อนคนนึงชื่อ จจ
จจ: ช่วยดึงเพื่อนที่ติดค่ายมาให้เค้าหน่อยน้า
ผม: ไม่มีเลยยค้าบ นี่นายก็ติดค่ายด้วยหรอ อยู่โรงเรียนไรอ่ะ
จจ: ก็ตอบแบบปัดๆว่า ใช่แล้วติดเหมือนกัน ( แต่ชื่อรรไม่บอก) **ใครจะรู้ว่าที่จริงแล้วพี่ค่ายแฝงตัวเข้ามา
หลังจากนั้นเพื่อนที่ติดค่ายด้วยกัน ก็เพิ่มเราเข้าแชทแล้วก็คุยกัยในกลุ่ม ก็คุยๆกันไปก็มีผู้หญิงคนนึงซึ้งส่องจากเฟสแล้วน่ารักเลยแหล่ะก็แอบปิ๊งๆบ้างแต่ก็ไม่ได้ถึงกับชอบ เรามักจะแขวะเค้าเรารู้สึกว่ามีความสุข55555555 ถึงขั้นยุให้รักกับเพื่อนค่ายอีกคนนึงที่เป็นผช55555 ตอนนั้นรู้สึกสนุกมากเลย ช่วงนี้ก็ไม่มีไรมาก
พอถึงวันเปิดค่ายผมก็ตื่นแต่เช้าเผื่อที่จะติดรถครูไปที่มหาวิทยาดังกล่าวแต่ที่ไหนได้ครับครูบอกให้ผมลงสี่แยกไฟแดงข้างๆบขส.ทำไงได้ครับก็ต้องลง ใจผมก็เคืองนิดๆ ผมก็เลยเดินต่อไปอีกที่บขส. แล้วก็เห็นเสื้อสีน้ำเงินๆยืนกองกันอยู่ผมก็คิดว่านี่คงเป็นพี่ค่ายมารับแหน่ๆ ผมเข้าไปก็ไปสวัสดีครับ พี่เค้าก็ถามว่าน้องมาค่ายหรือเปล่าผมก็บอกว่าครับใช่ครับ ก็เลยโดนจัดไปนึงดอกครับ น้องชื่ออะไรน้องชื่ออะไร น้องชื่อ.. น้องชื่อ.. ชอบทำท่าอย่างงี้ๆชอบทำท่าอย่างงี้ๆ ทำแล้วสบายใจดีทำท่าอย่างงี้สบายใจจัง กลางบขส อายเลยครับ55555 จากนั้นพี่เขาก็พาเข้ามอไปที่คณะวิศวกรรมศาสตร์ ภาควิชาวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ แล้วก็ไปรวมกันที่ห้องประชุมผมเดินเข้าไปแอร์ก็เย็นมากครับหนาวอย่างบอกไม่ถูก ผมก็เจอผู้หญิงคนนึงที่ผมคิดว่าคงเป็นที่เราแขวะแน่ๆเลย เธอก็ยิ้มมาหาผมครับผมก็ยิ้มตอบ(ในใจคิดยิ้มน่ารักจังงว้าา55555) พอนัดหมายอะไรกับพี่ๆเสร็จแล้วพี่ก็พาไปกินข้าว พออกจะห้องประชุมผมก็มองหาเธอครับเหมือนเธอมีอะไรดึงดูดผมให้ตามหาแต่ที่ไหนได้อยู่จากคนถัดไปที่นั่งข้างๆผมนี่เองเธอก็นั่งกินข้าวอยู่คนเดียวเราก็พูดแซวๆว่าทำไมไปนั่งกินอยู่คนเดียว ดูเหมือนเธอจะไม่ตอบผม คงจะไม่ได้ยินล่ะมั้งเลยไม่ได้ถามไปอีก จากนั้นช่วงเวลาในค่ายต่างๆ เราได้อยู่รวมกลุ่มเดียวกันจะเป็นกลุ่ม C,D ที่ไปด้วยกัน ผมนี่แอบมองเธอทุกครั้งเลย ช่วงนั้นผมเริ่มมีความรู้สึกว่าตัวเองชอบแล้วแหล่ะ ผมก็มองเธอตลอดมองอยู่แบบนั้น มีวันนึงที่อยู่ในค่ายที่ใกล้ชิดที่สุด ตอนนั้นพี่เค้าสอนเรื่องเขียนโปรแกรมลงหุ่นผมได้อยู่เครื่องเดียวกันกับเธอด้วยผมดีใจมาก เขินสุดๆแต่เขินได้ไม่กี่วิเท่านั้นครับพี่ค่ายก็มาบอกว่าน้องๆ ย้ายไปนั่งคอมเครื่องหลังนะผมนี่แห้วเลยครับกะว่าจะจีบอยู่แล้วตอนนั้นแต่ก็ไม่หมดความพยายามครับก็ ผมก็แซวเธอแขวะเธอ แบบน่ารักๆนะครับ ออกจีบๆอ่ะครับ เห็นเธอก็ยิ้มให้นะ ผมก็เขินไปดิ คนบ้าอะไรจะยิ้มหวานขนาดนี้>< ผมก็เขียนโปรแกรมลงหุ่นไปมองเธอไปเป็นสักพัก เธอคงไม่รู้ตัวหรอกมั้งครับว่าผมมองอยู่5555555 จ้องขนาดนั้น ก็เธอน่ารักนิครับ พอถึงวันสุดท้ายของค่ายผมกะว่าจะจีบครับเพราะคิดว่าพี่ๆต้องปล่อยฟรีสไตล์แน่ๆ แต่ที่ไหนได้ผมป่วยครับเกือบได้นอนรพ.กันเลยทีเดียววันสุดท้ายเลยไม่ได้ร่วมปาร์ตี้เฮฮาเลย พอวันจบค่ายผมก็จะเริ่มทักเฟสทักไลน์ไปหาเธอบ่อยๆครับ จีบเลยก็ว่าได้ผมก็ค่อยๆยิงไปทีละมุขทีละมุขก็คุยกันได้นานเลยครับจนถึงวันที่ 24 มีนาคม2557 ผมก็ทักไปหาเธอครับว่า
ผม:ทำไรอยู่อ่ะ
เธอ:มีคนในค่ายมาจีบเราอ่ะขอเราเป็นแฟน
ผม
ตอนนั้นผมแย่มากๆ) อ่าวใครหรอยอมรับไปสิ่ๆ555555
เธอ:ไม่อ่ะเราไม่ชอบ
ผม:ก็กลั่นใจถามไปว่า แล้วถ้าเราเป็นคนขอเธอเป็นแฟนล่ะเธอจะว่าไงน้า5555555หัวเราะกลบเกลื่อน
เธอ:ก็คงจะดีสิ่ ^^
ผม:พูดไรไม่ถูกครับสั่นไปหมด ความฝันหรือเปล่าตบหน้าตัวเอง แปะๆ ><
ผมก็ได้ขอเธอคบครับเธอก็ยอมเป็นแฟนผมหลังจากนั้นมาเราก็ไม่ได้เจอกันเลยเธออยู่จังหวัดอำนาจเจริญครับส่วนตัวผมอยู่ขอนแก่นซึ่งไกลกันมากๆ แต่ผมกับเธอก็คิดว่าเรื่องระยะทางคงไม่มีปัญหาขอแค่เรารักกันซื่อสัตย์ต่อกันก็พอแล้ว ฟ้าเหมือนจะเป็นใจครับทำให้ผมได้เจอเธออีกครั้ง ผมเป็นคนที่ไปหาเธอเองด้วยที่ว่าผมก็ไปสัมภาษณ์ของมหาวิทยาลัยชื่อดังแถวนั้นด้วย ผมสัมภาษณ์เสร็จเธอก็มาหาผมเราก็ได้ไปไหนมาไหนด้วย กัน ช่วงนั้นผมไม่คิดอะไรครับแค่เจอหน้าผมก็เขินสุดๆแล้ว ได้แต่บอกว่า คิดถึงจัง คิดถึง ไม่อยากกลับบ่นเลย อยากอยู่ด้วยอีกไม่อยากไปไหน คนที่คบกับแฟนที่อยู่ไกลกันจะเข้าใจครับว่านานแสนนานเจอกันครังนึงจะเป็นยังไง TT
ระยะเวลา 9 เดือนกว่าๆ ในเรื่องความรักกับผู้หญิงคนนี้ ผมรักเค้ามากครับ ถึงเวลามันอาจจะน้อยนิดแต่สำหรับผมแล้วมันนานมากเลยนะครับ เพราะผมไม่เคยคบใครนานขนาดนี้เลย เต็มที่ก็ 4 เดือน ผมเลยรู้สึกว่าผมนั้นให้อะไรๆหลายๆอย่างกับเค้าไปแล้ว ส่วนตัวผมนะครับพ่อแม่ผมเสียตั้งแต่ด็กๆ เธอก็เป็นพ่อกับแม่ผมได้ดีมากๆ คอยตักเตือนคอยว่าคอยด่าเวลาที่ผมทำผิด เธอจะเป็นคนขี้งอนครับก็อย่างว่าล่ะผู้หญิง เธองอนทีนะครับวันล่ะ 100 รอบ ทำไงได้เราเป็นผู้ชายมีหน้าที่คือง้อ ผมเคยบอกเลิกเธอไป 4 ครั้งครับ แต่ทุกครั้งเธอก็กลับมาคืนดีด้วย ผมเลยคิดว่าคงเป็นคู่ชีวิตแหล่ะมั้ง55555 ผมรับปากกับเธอหลายๆอย่างแต่ผมก็ไม่เคยทำได้เลย แต่เธอก็ให้อภัยผม รู้สึกผิดมาตลอด TT แต่ผมก็จะพยายามทำให้ได้ในสิ่งที่ตัวเองพูดไป ผมไม่อยากให้ประโยคที่ว่า รักแท้แพ้ใกล้ชิด มาอยู่ในความเป็นจริงครับ ขอแค่เราใส่ใจกันมากๆ ครับ ซื่อสัตย์ต่อตัวเองและแฟนครับ ผมคิดว่าคบกันนานแน่ๆ ใครจะไปรู้ครับว่าการที่เราได้อยู่ไกลกันอาจจะเป็นบททดสอบความรักของเราก็ได้ครับ แค่เรารักกันคิดถึงกันเป็นห่วงคอยเตือนว่าอะไรที่ทำได้ทำไม่ได้ครับ
ผมอยากจะบอกกับเพื่อนๆว่า ความรักมีหลายแบบครับแล้วแต่คู่ไหนจะสร้างสรรค์ให้เป็นยังไง ในแบบของผมคือ ผมจะยอมเค้าทุกอย่างแต่อาจจะมีเถียงๆบ้างเล็กน้อย เป็นสีสัน เวลาเธองอนผมก็จะง้อ เวลาเธอโกรธผมก็จะขอโทษ ถึงตัวเองไม่ผิดก็ตาม เราอยากให้เค้าสบายใจครับ สิ่งไหนที่เห็นเค้ายิ้มเค้ามีความสุขเราก็ยอมทำทั้งนั้นแหล่ะครับ
ต้องขอขอบคุณค่าย C.... จริงๆครับนอกจากจะได้ความรู้แล้วผมยังได้คนที่ผมรักมากในตอนนี้อีกด้วย (ลืมบอกนะครับว่าผมติดปัญหาการมาค่ายครับคือผมติดสอบ แต่ครูย้ายวันสอบให้ผม ผมเลยได้มาค่ายนี้) ถ้าสมมติว่าผมติดสอบจริงๆแล้วผมไม่ได้มาผมอาจจะไม่ได้เจอกับผู้หญิงคนนี้เลยก็ได้ใครจะไปรู้ ... พึ่งมาเขียนเป็นครั้งแรกครับอาจเรียบเรียงประโยคไม่ค่อยถูก พิมพ์ตกไปบ้างก็ขอโทษนะครับ ถ้ามีเรื่องราวดีดีผมจะมาเขียนให้อ่านอีก บ้ายยบายย -/\-
เป็นเรื่องที่เขียนไว้เมื่อ 13 มกราคม 2015 ครับ (เขียนไว้ใน facebook แต่ก่อนผมตั้งกระทู้ไม่เป็นครับ55555) ผมกะว่าจะมาตั้งกระทู้ตอนผมคบกับเธอครบรอบ 1 ปี แต่มันไม่ใช่ที่ผมวาดฝันไว้ครับ เธอได้บอกเลิกผมไปแล้ว อาจจะเป็นเพราะเหตุผลต่างๆ ผมพยายามรอเธอแล้วครับ รอนานมาก แต่เธอก็มีแฟนใหม่ไปแล้วครับ เหงลือไว้เพียงความทรจำเท่านั้น ผมเสียใจมากที่ผมรักษาเค้าไว้ไม่ได้ TT
ต้องขอบคุณค่าย C.... ที่ทำให้ผมเจอเธอกับความรัก
เกริ่นก่อนเลยนะครับ ส่วนตัวผมเป็นคนที่ชอบเรื่องต่างๆ เกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ครับ จะว่าบ้าก็ได้555 พอจะมีสัก200ไหม เอ้ยไม่ใช่5555 พอจะมีความรู้เกี่ยวกับคอมพิวเตอร์บ้าง เช่นภาษาต่างๆของคอมพิวเตอร์ งั้นก็มาเข้าเรื่องเลยนะครับ
วันนั้นผมเตรียมตัวที่จะไปเรียนวิชาต่อไปกับเพื่อนๆครับ พอดีมีครูเค้าเดินเข้ามาบอกครับว่า "นี่เธอสนใจที่จะสมัครค่าย C.... ไหม" (ผมขอใช้แค่ตัวแรกนะครับ) เป็นค่ายของคณะวิศวกรรมศาสตร์ ภาคคอม มหาวิทยาลัยชื่อดังในภาคตะวันออกเฉียงเหนือครับ ส่วนตัวก็อย่างที่เกริ่นให้ฟังตอนข้างต้นอ่ะครับ ก็เลยขอใบสมัครกับครูเค้า ผมเลยชวนเพื่อนๆมาสมัครด้วย ทั้งหมดเป็น 3 คนครับ ในใบสมัครก็กรอกข้อมูลต่างๆตามพื้นฐานของใบกรอกสมัคร แต่ประเด็นคือใบสุดท้ายมันจะเป็นคำถามที่ถามเกี่ยวกับคอม(หรือเปล่า) ก็จะมีถามว่า รู้จักกับคำว่า opensource ไหม,ชอบฮีโร่ตัวไหน,ลูกเกิดมาจะตั้งชื่อว่าอะไร,อยากบอกอะไรกับพี่ๆไหม ประมาณนี้ครับ แล้วใบสมัครผมก็ใส่รูปผิดด้วยครับผมใส่เป็นสุดพละ5555 แล้วผมก็ส่งครูครับ จากนั้นผมก็รอรอวันที่ประกาศ วันนั้นก็มาถึงครับ วันที่ 22 กุมภาพันธ์ 2557 ผมนี่นอนไม่หลับเลยรู้สึกตื่นเต้นเอามากๆ5555555 วันนั้นผมสั่นไปหมดเลยไม่รู้จะติดหรือเปล่า ผมรอนานมาก5555 จนผมคิดว่าเราไม่ติดแล้วแหล่ะ ทางเว็บก็ได้แจ้งว่า "ใจเย็นๆนะครับน้องๆพวกพี่ยังไม่ได้โทรหาน้องสักคนนะครับ ตอนนี้พวกพี่กำลังจะสอบไม่ต้องห่วง พี่ประกาศวันนี้แน่นอนแต่ขอไม่บอกว่าตอนไหนนะ
ผม: ฮัลโหล สวัสดีครับ
พี่ค่าย: ค่ะ สั่งแก๊สหน่อยค่ะ
ผม: (ผมก็งง) โทรผิดแล้วครับ ไม่ใช่ร้านส่งแก๊สครับ
พี่ค่าย: ล้อเล่นค่ะ พี่จะโทรมาบอกว่า น้องได้รับการคัดเลือกเข้ามาในค่ายนะค่ะ
ผม: จริงหรอพี่ ขอบคุณครับ (ในใจผมนี่กรี๊ดแตกเลย555555555)
หลังจากที่พี่ๆเค้าได้โทรบอกแล้วก็มีเพื่อนคนนึงชื่อ จจ
จจ: ช่วยดึงเพื่อนที่ติดค่ายมาให้เค้าหน่อยน้า
ผม: ไม่มีเลยยค้าบ นี่นายก็ติดค่ายด้วยหรอ อยู่โรงเรียนไรอ่ะ
จจ: ก็ตอบแบบปัดๆว่า ใช่แล้วติดเหมือนกัน ( แต่ชื่อรรไม่บอก) **ใครจะรู้ว่าที่จริงแล้วพี่ค่ายแฝงตัวเข้ามา
หลังจากนั้นเพื่อนที่ติดค่ายด้วยกัน ก็เพิ่มเราเข้าแชทแล้วก็คุยกัยในกลุ่ม ก็คุยๆกันไปก็มีผู้หญิงคนนึงซึ้งส่องจากเฟสแล้วน่ารักเลยแหล่ะก็แอบปิ๊งๆบ้างแต่ก็ไม่ได้ถึงกับชอบ เรามักจะแขวะเค้าเรารู้สึกว่ามีความสุข55555555 ถึงขั้นยุให้รักกับเพื่อนค่ายอีกคนนึงที่เป็นผช55555 ตอนนั้นรู้สึกสนุกมากเลย ช่วงนี้ก็ไม่มีไรมาก
พอถึงวันเปิดค่ายผมก็ตื่นแต่เช้าเผื่อที่จะติดรถครูไปที่มหาวิทยาดังกล่าวแต่ที่ไหนได้ครับครูบอกให้ผมลงสี่แยกไฟแดงข้างๆบขส.ทำไงได้ครับก็ต้องลง ใจผมก็เคืองนิดๆ ผมก็เลยเดินต่อไปอีกที่บขส. แล้วก็เห็นเสื้อสีน้ำเงินๆยืนกองกันอยู่ผมก็คิดว่านี่คงเป็นพี่ค่ายมารับแหน่ๆ ผมเข้าไปก็ไปสวัสดีครับ พี่เค้าก็ถามว่าน้องมาค่ายหรือเปล่าผมก็บอกว่าครับใช่ครับ ก็เลยโดนจัดไปนึงดอกครับ น้องชื่ออะไรน้องชื่ออะไร น้องชื่อ.. น้องชื่อ.. ชอบทำท่าอย่างงี้ๆชอบทำท่าอย่างงี้ๆ ทำแล้วสบายใจดีทำท่าอย่างงี้สบายใจจัง กลางบขส อายเลยครับ55555 จากนั้นพี่เขาก็พาเข้ามอไปที่คณะวิศวกรรมศาสตร์ ภาควิชาวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ แล้วก็ไปรวมกันที่ห้องประชุมผมเดินเข้าไปแอร์ก็เย็นมากครับหนาวอย่างบอกไม่ถูก ผมก็เจอผู้หญิงคนนึงที่ผมคิดว่าคงเป็นที่เราแขวะแน่ๆเลย เธอก็ยิ้มมาหาผมครับผมก็ยิ้มตอบ(ในใจคิดยิ้มน่ารักจังงว้าา55555) พอนัดหมายอะไรกับพี่ๆเสร็จแล้วพี่ก็พาไปกินข้าว พออกจะห้องประชุมผมก็มองหาเธอครับเหมือนเธอมีอะไรดึงดูดผมให้ตามหาแต่ที่ไหนได้อยู่จากคนถัดไปที่นั่งข้างๆผมนี่เองเธอก็นั่งกินข้าวอยู่คนเดียวเราก็พูดแซวๆว่าทำไมไปนั่งกินอยู่คนเดียว ดูเหมือนเธอจะไม่ตอบผม คงจะไม่ได้ยินล่ะมั้งเลยไม่ได้ถามไปอีก จากนั้นช่วงเวลาในค่ายต่างๆ เราได้อยู่รวมกลุ่มเดียวกันจะเป็นกลุ่ม C,D ที่ไปด้วยกัน ผมนี่แอบมองเธอทุกครั้งเลย ช่วงนั้นผมเริ่มมีความรู้สึกว่าตัวเองชอบแล้วแหล่ะ ผมก็มองเธอตลอดมองอยู่แบบนั้น มีวันนึงที่อยู่ในค่ายที่ใกล้ชิดที่สุด ตอนนั้นพี่เค้าสอนเรื่องเขียนโปรแกรมลงหุ่นผมได้อยู่เครื่องเดียวกันกับเธอด้วยผมดีใจมาก เขินสุดๆแต่เขินได้ไม่กี่วิเท่านั้นครับพี่ค่ายก็มาบอกว่าน้องๆ ย้ายไปนั่งคอมเครื่องหลังนะผมนี่แห้วเลยครับกะว่าจะจีบอยู่แล้วตอนนั้นแต่ก็ไม่หมดความพยายามครับก็ ผมก็แซวเธอแขวะเธอ แบบน่ารักๆนะครับ ออกจีบๆอ่ะครับ เห็นเธอก็ยิ้มให้นะ ผมก็เขินไปดิ คนบ้าอะไรจะยิ้มหวานขนาดนี้>< ผมก็เขียนโปรแกรมลงหุ่นไปมองเธอไปเป็นสักพัก เธอคงไม่รู้ตัวหรอกมั้งครับว่าผมมองอยู่5555555 จ้องขนาดนั้น ก็เธอน่ารักนิครับ พอถึงวันสุดท้ายของค่ายผมกะว่าจะจีบครับเพราะคิดว่าพี่ๆต้องปล่อยฟรีสไตล์แน่ๆ แต่ที่ไหนได้ผมป่วยครับเกือบได้นอนรพ.กันเลยทีเดียววันสุดท้ายเลยไม่ได้ร่วมปาร์ตี้เฮฮาเลย พอวันจบค่ายผมก็จะเริ่มทักเฟสทักไลน์ไปหาเธอบ่อยๆครับ จีบเลยก็ว่าได้ผมก็ค่อยๆยิงไปทีละมุขทีละมุขก็คุยกันได้นานเลยครับจนถึงวันที่ 24 มีนาคม2557 ผมก็ทักไปหาเธอครับว่า
ผม:ทำไรอยู่อ่ะ
เธอ:มีคนในค่ายมาจีบเราอ่ะขอเราเป็นแฟน
ผม
เธอ:ไม่อ่ะเราไม่ชอบ
ผม:ก็กลั่นใจถามไปว่า แล้วถ้าเราเป็นคนขอเธอเป็นแฟนล่ะเธอจะว่าไงน้า5555555หัวเราะกลบเกลื่อน
เธอ:ก็คงจะดีสิ่ ^^
ผม:พูดไรไม่ถูกครับสั่นไปหมด ความฝันหรือเปล่าตบหน้าตัวเอง แปะๆ ><
ผมก็ได้ขอเธอคบครับเธอก็ยอมเป็นแฟนผมหลังจากนั้นมาเราก็ไม่ได้เจอกันเลยเธออยู่จังหวัดอำนาจเจริญครับส่วนตัวผมอยู่ขอนแก่นซึ่งไกลกันมากๆ แต่ผมกับเธอก็คิดว่าเรื่องระยะทางคงไม่มีปัญหาขอแค่เรารักกันซื่อสัตย์ต่อกันก็พอแล้ว ฟ้าเหมือนจะเป็นใจครับทำให้ผมได้เจอเธออีกครั้ง ผมเป็นคนที่ไปหาเธอเองด้วยที่ว่าผมก็ไปสัมภาษณ์ของมหาวิทยาลัยชื่อดังแถวนั้นด้วย ผมสัมภาษณ์เสร็จเธอก็มาหาผมเราก็ได้ไปไหนมาไหนด้วย กัน ช่วงนั้นผมไม่คิดอะไรครับแค่เจอหน้าผมก็เขินสุดๆแล้ว ได้แต่บอกว่า คิดถึงจัง คิดถึง ไม่อยากกลับบ่นเลย อยากอยู่ด้วยอีกไม่อยากไปไหน คนที่คบกับแฟนที่อยู่ไกลกันจะเข้าใจครับว่านานแสนนานเจอกันครังนึงจะเป็นยังไง TT
ระยะเวลา 9 เดือนกว่าๆ ในเรื่องความรักกับผู้หญิงคนนี้ ผมรักเค้ามากครับ ถึงเวลามันอาจจะน้อยนิดแต่สำหรับผมแล้วมันนานมากเลยนะครับ เพราะผมไม่เคยคบใครนานขนาดนี้เลย เต็มที่ก็ 4 เดือน ผมเลยรู้สึกว่าผมนั้นให้อะไรๆหลายๆอย่างกับเค้าไปแล้ว ส่วนตัวผมนะครับพ่อแม่ผมเสียตั้งแต่ด็กๆ เธอก็เป็นพ่อกับแม่ผมได้ดีมากๆ คอยตักเตือนคอยว่าคอยด่าเวลาที่ผมทำผิด เธอจะเป็นคนขี้งอนครับก็อย่างว่าล่ะผู้หญิง เธองอนทีนะครับวันล่ะ 100 รอบ ทำไงได้เราเป็นผู้ชายมีหน้าที่คือง้อ ผมเคยบอกเลิกเธอไป 4 ครั้งครับ แต่ทุกครั้งเธอก็กลับมาคืนดีด้วย ผมเลยคิดว่าคงเป็นคู่ชีวิตแหล่ะมั้ง55555 ผมรับปากกับเธอหลายๆอย่างแต่ผมก็ไม่เคยทำได้เลย แต่เธอก็ให้อภัยผม รู้สึกผิดมาตลอด TT แต่ผมก็จะพยายามทำให้ได้ในสิ่งที่ตัวเองพูดไป ผมไม่อยากให้ประโยคที่ว่า รักแท้แพ้ใกล้ชิด มาอยู่ในความเป็นจริงครับ ขอแค่เราใส่ใจกันมากๆ ครับ ซื่อสัตย์ต่อตัวเองและแฟนครับ ผมคิดว่าคบกันนานแน่ๆ ใครจะไปรู้ครับว่าการที่เราได้อยู่ไกลกันอาจจะเป็นบททดสอบความรักของเราก็ได้ครับ แค่เรารักกันคิดถึงกันเป็นห่วงคอยเตือนว่าอะไรที่ทำได้ทำไม่ได้ครับ
ผมอยากจะบอกกับเพื่อนๆว่า ความรักมีหลายแบบครับแล้วแต่คู่ไหนจะสร้างสรรค์ให้เป็นยังไง ในแบบของผมคือ ผมจะยอมเค้าทุกอย่างแต่อาจจะมีเถียงๆบ้างเล็กน้อย เป็นสีสัน เวลาเธองอนผมก็จะง้อ เวลาเธอโกรธผมก็จะขอโทษ ถึงตัวเองไม่ผิดก็ตาม เราอยากให้เค้าสบายใจครับ สิ่งไหนที่เห็นเค้ายิ้มเค้ามีความสุขเราก็ยอมทำทั้งนั้นแหล่ะครับ
ต้องขอขอบคุณค่าย C.... จริงๆครับนอกจากจะได้ความรู้แล้วผมยังได้คนที่ผมรักมากในตอนนี้อีกด้วย (ลืมบอกนะครับว่าผมติดปัญหาการมาค่ายครับคือผมติดสอบ แต่ครูย้ายวันสอบให้ผม ผมเลยได้มาค่ายนี้) ถ้าสมมติว่าผมติดสอบจริงๆแล้วผมไม่ได้มาผมอาจจะไม่ได้เจอกับผู้หญิงคนนี้เลยก็ได้ใครจะไปรู้ ... พึ่งมาเขียนเป็นครั้งแรกครับอาจเรียบเรียงประโยคไม่ค่อยถูก พิมพ์ตกไปบ้างก็ขอโทษนะครับ ถ้ามีเรื่องราวดีดีผมจะมาเขียนให้อ่านอีก บ้ายยบายย -/\-
เป็นเรื่องที่เขียนไว้เมื่อ 13 มกราคม 2015 ครับ (เขียนไว้ใน facebook แต่ก่อนผมตั้งกระทู้ไม่เป็นครับ55555) ผมกะว่าจะมาตั้งกระทู้ตอนผมคบกับเธอครบรอบ 1 ปี แต่มันไม่ใช่ที่ผมวาดฝันไว้ครับ เธอได้บอกเลิกผมไปแล้ว อาจจะเป็นเพราะเหตุผลต่างๆ ผมพยายามรอเธอแล้วครับ รอนานมาก แต่เธอก็มีแฟนใหม่ไปแล้วครับ เหงลือไว้เพียงความทรจำเท่านั้น ผมเสียใจมากที่ผมรักษาเค้าไว้ไม่ได้ TT