ผมเป็นคนมีข้อเสียเยอะ

แต่ไม่กล้าถาม ไม่กล้าคุยกับคนส่วนใหญ่   เพราะกลัวเจอคนไม่หวังดี ทำแบบนี้แทนที่จะได้คนหวังดีมาช่วยสอน

อาจจะเจอคนหวังร้าย  เอาจุดอ่อนเรามาเอาเปรียบหาผลประโยชน์      

เพราะผมเป็นคนยึดถือสำนวนไทยที่ว่า  พูดไปสองไพเบี้ย  นิ่งเสียตำลึงทอง


ผมมักคิดอีกอย่างว่า บางคนถ้ารู้ข้อเสียอีกฝ่ายเยอะ    เขาจะคิดว่าเราไม่ได้เรื่องก็ได้   คนเราต้องดีมาจากบ้านแล้ว  ไม่มีใครเขาสอนกันข้างนอกสังคมหรอก

นั่นอาจมีผลต่อการเลือ่นตำแหน่ง    ถ้าเราไม่พูดเขาก็อาจจะเห็นข้อเสียเราน้อย   เราก็จะได้ประโยชน์ดังสำนวน พูดไปสองไพเบี้ย  นิ่งเสียตำลึงทอง


คำถาม
แต่ตอนนี้ผมอยากพัฒนาตัวเองครับ     แต่อยากพัฒนาตัวเองแบบมีชั้นเชิง ถามแบบมีชั้นเชิง    ทำยังไงก็ได้ที่ไม่ให้อีกฝ่ายมองเราในแง่ลบ เวลาถาม เพราะต่างคนร้อยพ่อพันแม่   พูดข้อเสียด้านไม่ดีให้ฟัง เขาจะคิดยังไงก็ได้ เพราะกลัวจะโดนแบบสำนวน   พูดไปสองไพเบี้ย  นิ่งเสียตำลึงทอง

ขอคำแนะนำด้วยนะครับ