แฟนเราเป็นคนญี่ปุ่น คบกันมาได้เพิ่งปีนึงค่ะ ปกติเราก้จะชอบถามนู่นนี่เกี่ยวกับตัวเค้า โดยเฉพาะถามเรื่องราวตอนเค้าเด็กๆ
ครั้งนึง เราเคยถามว่าตอนเค้าเด็กๆ เค้าเป็นยังไง นิสัยยังไง เล่นกับเพื่อนยังไง เค้าบอกว่าตอนเด็กๆ ในวิชาพละ มันจะมีการแข่งกีฬาในคาบ แล้วตัวเค้าเนี่ย เล่นกีฬาไม่เก่งเลย แต่เวลาแพ้เค้าจะร้องไห้ทุกครั้งเพราะไม่อยากแพ้ และคุณครูก้จะบอกว่า "ครั้งหน้ายังมีให้พยายามใหม่ได้นี่นา สู้ๆนะ" และคุณครูจะไม่ดุด่าหรือให้อาย เราไม่รู้ว่าครอบครัวอื่นหรือโรงเรียนอื่นเป็นยังไงนะคะ แต่ประสบการณ์จากตัวเราคือ ถ้าใครเล่นแพ้แล้วร้องไห้ มักจะโดนดุ หรือบอกว่า ร้องทำไมอายคนอื่นนะ เห็นมั้ยคนนู้นคนนี้ยังไม่ร้อง หรือว่าถ้าไม่หยุด จะโดนตี อะไรประมาณนี้ เราเลยคิดว่า การที่คุณครูของแฟนไม่ได้ปลอบหรือไม่ดุด่า แต่ชี้ให้เห็นว่าถ้าพยายาม เราก้จะทำสำเร็จได้ มันเป็นวิธีที่ดีนะ เพราะถ้าเราไม่โดนด่า ไม่โดนเปรียบเทียบกับเด็กคนอื่นและได้รับกำลังใจว่าสามารถลุกขึ้นสู้ใหม่ได้ มันจะเป็นพลังด้านบวกของเด็ก เราเลยคิดว่า ที่คนญี่ปุ่น(ส่วนใหญ่แน่นอนว่าไม่ใช่ทุกคน) มีความมานะพยายามกับทุกๆสิ่ง เพราะได้รับการปลูกฝังมาจากพื้นฐานโครงสร้างเล็กๆของสังคม อย่างครอบครัวหรือโรงเรียนนี่แหละค่ะ
อีกตัวอย่าง คือ อันนี้เป็นความประทับใจส่วนตัว จะว่าเป็นความคิดที่ถูกต้องมั้ย อันนี้ไม่แน่ใจค่ะ แต่สำหรับเรา คิดว่าเป็นทางเลือกที่น่ารักของคุณแม่แฟนค่ะ ปกติเราจะชอบชมแฟนเล่นๆว่า หล่อจัง วันนี้น่ารักจังง แฟนก้จะบอกว่า ผมไม่หล่อหรอกก เราก้ถามว่า ใครบอกว่าไม่หล่อ? น่ารักออก แฟนบอกคุณแม่แฟนบอกตลอดว่าแฟนไม่หล่อ หน้าตาธรรมดาๆมากๆ เพราะฉะนั้น จงเป็นคนดีให้มากๆนะ จงทำความดีมากๆ เพราะเราไม่หล่อ เราว่ามันอาจจะดูว่าเราวัดคุณค่าความเป็นคนจากหน้าตาไปหน่อย แต่คุณแม่แฟนคงมองโลกจากความเป็นจริง แล้วรีบสอนเค้าเพื่อให้เค้าอยู่ในสังคมได้อย่างไม่ลำบาก ที่เราชอบ เพราะว่า ถึงแฟนอาจจะน่าตาน่ารักหรือธรรมดาจริงๆในสายตาแม่ แต่แม่ก้พูดเพื่อให้เค้าไม่เหลิง และอยากให้เค้าเป็นคนดี ไม่ได้อวยว่า หู้ย ลูกน่ารักกกที่สุดด ค่ะ ถึงแม้มันอาจจะไม่ถูกต้องเสมอไปก้ได้ แต่เราว่ามันน่ารักดีค่ะ และแฟนก้เป็นคนที่น่ารัก ดูแลเราดีแบบที่แม่เค้าสอนมาจริงๆค่ะ (อันนี้ต้องขอบคุณคุณแม่เป็นพิเศษ 55)
นี่ก้เป็นเพียงมุมมองหนึ่งของเรานะคะ ซึ่งเราคิดว่ามันอาจจะมีประโยชน์บ้าง ถ้าไม่ถูกใจใคร ขอโทษด้วยนะคะ ไม่มีเจตนาเปรียบเทียบกับประเทศไหนจ้าา
ชอบการสอนเด็กๆแบบญี่ปุ่น [กระทู้อวยแต่ไม่อวดแฟน]
ครั้งนึง เราเคยถามว่าตอนเค้าเด็กๆ เค้าเป็นยังไง นิสัยยังไง เล่นกับเพื่อนยังไง เค้าบอกว่าตอนเด็กๆ ในวิชาพละ มันจะมีการแข่งกีฬาในคาบ แล้วตัวเค้าเนี่ย เล่นกีฬาไม่เก่งเลย แต่เวลาแพ้เค้าจะร้องไห้ทุกครั้งเพราะไม่อยากแพ้ และคุณครูก้จะบอกว่า "ครั้งหน้ายังมีให้พยายามใหม่ได้นี่นา สู้ๆนะ" และคุณครูจะไม่ดุด่าหรือให้อาย เราไม่รู้ว่าครอบครัวอื่นหรือโรงเรียนอื่นเป็นยังไงนะคะ แต่ประสบการณ์จากตัวเราคือ ถ้าใครเล่นแพ้แล้วร้องไห้ มักจะโดนดุ หรือบอกว่า ร้องทำไมอายคนอื่นนะ เห็นมั้ยคนนู้นคนนี้ยังไม่ร้อง หรือว่าถ้าไม่หยุด จะโดนตี อะไรประมาณนี้ เราเลยคิดว่า การที่คุณครูของแฟนไม่ได้ปลอบหรือไม่ดุด่า แต่ชี้ให้เห็นว่าถ้าพยายาม เราก้จะทำสำเร็จได้ มันเป็นวิธีที่ดีนะ เพราะถ้าเราไม่โดนด่า ไม่โดนเปรียบเทียบกับเด็กคนอื่นและได้รับกำลังใจว่าสามารถลุกขึ้นสู้ใหม่ได้ มันจะเป็นพลังด้านบวกของเด็ก เราเลยคิดว่า ที่คนญี่ปุ่น(ส่วนใหญ่แน่นอนว่าไม่ใช่ทุกคน) มีความมานะพยายามกับทุกๆสิ่ง เพราะได้รับการปลูกฝังมาจากพื้นฐานโครงสร้างเล็กๆของสังคม อย่างครอบครัวหรือโรงเรียนนี่แหละค่ะ
อีกตัวอย่าง คือ อันนี้เป็นความประทับใจส่วนตัว จะว่าเป็นความคิดที่ถูกต้องมั้ย อันนี้ไม่แน่ใจค่ะ แต่สำหรับเรา คิดว่าเป็นทางเลือกที่น่ารักของคุณแม่แฟนค่ะ ปกติเราจะชอบชมแฟนเล่นๆว่า หล่อจัง วันนี้น่ารักจังง แฟนก้จะบอกว่า ผมไม่หล่อหรอกก เราก้ถามว่า ใครบอกว่าไม่หล่อ? น่ารักออก แฟนบอกคุณแม่แฟนบอกตลอดว่าแฟนไม่หล่อ หน้าตาธรรมดาๆมากๆ เพราะฉะนั้น จงเป็นคนดีให้มากๆนะ จงทำความดีมากๆ เพราะเราไม่หล่อ เราว่ามันอาจจะดูว่าเราวัดคุณค่าความเป็นคนจากหน้าตาไปหน่อย แต่คุณแม่แฟนคงมองโลกจากความเป็นจริง แล้วรีบสอนเค้าเพื่อให้เค้าอยู่ในสังคมได้อย่างไม่ลำบาก ที่เราชอบ เพราะว่า ถึงแฟนอาจจะน่าตาน่ารักหรือธรรมดาจริงๆในสายตาแม่ แต่แม่ก้พูดเพื่อให้เค้าไม่เหลิง และอยากให้เค้าเป็นคนดี ไม่ได้อวยว่า หู้ย ลูกน่ารักกกที่สุดด ค่ะ ถึงแม้มันอาจจะไม่ถูกต้องเสมอไปก้ได้ แต่เราว่ามันน่ารักดีค่ะ และแฟนก้เป็นคนที่น่ารัก ดูแลเราดีแบบที่แม่เค้าสอนมาจริงๆค่ะ (อันนี้ต้องขอบคุณคุณแม่เป็นพิเศษ 55)
นี่ก้เป็นเพียงมุมมองหนึ่งของเรานะคะ ซึ่งเราคิดว่ามันอาจจะมีประโยชน์บ้าง ถ้าไม่ถูกใจใคร ขอโทษด้วยนะคะ ไม่มีเจตนาเปรียบเทียบกับประเทศไหนจ้าา