สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 11
(๓) ปัญหาที่คนส่วนมากกังวลก็คือ ถ้าไปเจอพระภิกษุที่ท่านเรียกเป็นคำบาลีว่า “ทุมฺมงฺกุ” (ทุม-มัง-กุ) ซึ่งแปลกันว่า “ผู้เก้อยาก” ("staggering in a disagreeable manner" evil-minded) หรือที่บางท่านใช้คำว่า “คนหน้าด้าน” ซ้ำยังมีแรงมาก มีกำลังหนุนมาก
หลักพระธรรมวินัยจะทำอะไรได้ ? สิ่งที่สามารถจะทำได้ก็คือ
ทำความเข้าใจให้ถูกต้องว่า พระธรรมวินัยในพระพุทธศาสนานั้นเป็นหลักของมนุษย์ที่เจริญแล้ว
บางแห่งท่านเรียกว่า “อริยวินัย” ซึ่งก็หมายถึงวินัยของผู้ที่เจริญแล้ว
ใครเป็นคนประเภท “ทุมมังกุ” ก็เท่ากับประกาศให้สังคมรู้ว่า ตนไม่เหมาะสมและไม่มีเกียรติพอที่จะอยู่ในอริยวินัยนั่นเอง
เมื่อเรารู้เท่าทันเช่นนี้ จะทำอะไรได้หรือจะทำอะไรไม่ได้ก็เป็นเรื่องที่ไม่ควรตระหนก เพราะการกระทำของเจ้าตัวเป็นคำตัดสินที่เด็ดขาดชัดเจนอยู่ในตัวแล้ว
เพียงแต่ขอให้ช่วยกันรู้เท่าทัน และช่วยกันและกันให้มีความรู้ให้มากๆ เพราะเป็นที่เห็นประจักษ์แล้วว่า
ความไม่รู้นั่นเองคือปุ๋ยที่ช่วยบำรุงให้เรื่องราวทำนองนี้เกิดขึ้น ดำรงอยู่ และเจริญงอกงามขึ้นได้เรื่อยๆ
----------
แต่ถ้ารู้สึกว่า รู้เท่าทันก็ยังไม่พอ หลักที่ท่านปฏิบัติกันมาก็คือ การขออารักขา
คำว่า “ขออารักขา” หมายความว่าขอให้ทางบ้านเมืองเข้ามาช่วยดำเนินการ ดังตัวอย่างเช่นกรณีภิกษุที่เป็นพวกเดียรถีย์ปลอมบวชในสมัยพระเจ้าอโศกมหาราช กรณีนั้นทางฝ่ายบ้านเมืองเข้ามาจัดการเต็มที่ ปัญหาจึงสงบ
แต่วิธีนี้ผู้ปกครองบ้านเมืองจะต้องเป็นสัมมาทิฐิด้วย
ถ้าปรากฏว่าผู้ปกครองบ้านเมืองไม่ได้เป็นสัมมาทิฐิ ก็ต้องทำใจว่าถึงคราววิบัติแล้ว
หนทางที่จะทำได้ต่อไปนี้ก็คือพยายามรักษาตัวให้รอด โดยยึดหลักอย่างน้อย ๒ ข้อ คือ -
๑ ประคองตัวให้อยู่ในคลองแห่งสัมมาทิฐิให้มั่นคง อย่าพลอยตกไปในอิทธิพลชั่ว หรือเป็นกำลังให้ฝ่ายทุมมังกุไปด้วย
๒ พยายามศึกษาหลักพระธรรมวินัยตลอดจนหลักความรู้อื่นๆ ที่เกี่ยวข้องให้มีความรู้พอที่จะรักษาตัวและปฏิบัติตัวให้เป็นสุจริตได้มั่นคง
เมื่อตั้งอยู่ในหลักดังกล่าวนี้ได้แล้ว ต่อจากนี้จะคิดอ่านอย่างไรต่อไปก็พึงใช้สติปัญญาพิจารณาตามควรแก่กรณีเทอญ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
นาวาเอก ทองย้อย แสงสินชัย
๒๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๘
อ่านบทความเต็มได้ที่
https://touch.facebook.com/story.php?story_fbid=811280488965690&id=100002512387360
--------------------
ถ้าไปเจอพระภิกษุ “ทุมฺมงฺกุ” (ทุม-มัง-กุ) หลักพระธรรมวินัยจะทำอะไรได้?
http://pantip.com/topic/33269926
หลักพระธรรมวินัยจะทำอะไรได้ ? สิ่งที่สามารถจะทำได้ก็คือ
ทำความเข้าใจให้ถูกต้องว่า พระธรรมวินัยในพระพุทธศาสนานั้นเป็นหลักของมนุษย์ที่เจริญแล้ว
บางแห่งท่านเรียกว่า “อริยวินัย” ซึ่งก็หมายถึงวินัยของผู้ที่เจริญแล้ว
ใครเป็นคนประเภท “ทุมมังกุ” ก็เท่ากับประกาศให้สังคมรู้ว่า ตนไม่เหมาะสมและไม่มีเกียรติพอที่จะอยู่ในอริยวินัยนั่นเอง
เมื่อเรารู้เท่าทันเช่นนี้ จะทำอะไรได้หรือจะทำอะไรไม่ได้ก็เป็นเรื่องที่ไม่ควรตระหนก เพราะการกระทำของเจ้าตัวเป็นคำตัดสินที่เด็ดขาดชัดเจนอยู่ในตัวแล้ว
เพียงแต่ขอให้ช่วยกันรู้เท่าทัน และช่วยกันและกันให้มีความรู้ให้มากๆ เพราะเป็นที่เห็นประจักษ์แล้วว่า
ความไม่รู้นั่นเองคือปุ๋ยที่ช่วยบำรุงให้เรื่องราวทำนองนี้เกิดขึ้น ดำรงอยู่ และเจริญงอกงามขึ้นได้เรื่อยๆ
----------
แต่ถ้ารู้สึกว่า รู้เท่าทันก็ยังไม่พอ หลักที่ท่านปฏิบัติกันมาก็คือ การขออารักขา
คำว่า “ขออารักขา” หมายความว่าขอให้ทางบ้านเมืองเข้ามาช่วยดำเนินการ ดังตัวอย่างเช่นกรณีภิกษุที่เป็นพวกเดียรถีย์ปลอมบวชในสมัยพระเจ้าอโศกมหาราช กรณีนั้นทางฝ่ายบ้านเมืองเข้ามาจัดการเต็มที่ ปัญหาจึงสงบ
แต่วิธีนี้ผู้ปกครองบ้านเมืองจะต้องเป็นสัมมาทิฐิด้วย
ถ้าปรากฏว่าผู้ปกครองบ้านเมืองไม่ได้เป็นสัมมาทิฐิ ก็ต้องทำใจว่าถึงคราววิบัติแล้ว
หนทางที่จะทำได้ต่อไปนี้ก็คือพยายามรักษาตัวให้รอด โดยยึดหลักอย่างน้อย ๒ ข้อ คือ -
๑ ประคองตัวให้อยู่ในคลองแห่งสัมมาทิฐิให้มั่นคง อย่าพลอยตกไปในอิทธิพลชั่ว หรือเป็นกำลังให้ฝ่ายทุมมังกุไปด้วย
๒ พยายามศึกษาหลักพระธรรมวินัยตลอดจนหลักความรู้อื่นๆ ที่เกี่ยวข้องให้มีความรู้พอที่จะรักษาตัวและปฏิบัติตัวให้เป็นสุจริตได้มั่นคง
เมื่อตั้งอยู่ในหลักดังกล่าวนี้ได้แล้ว ต่อจากนี้จะคิดอ่านอย่างไรต่อไปก็พึงใช้สติปัญญาพิจารณาตามควรแก่กรณีเทอญ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
นาวาเอก ทองย้อย แสงสินชัย
๒๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๘
อ่านบทความเต็มได้ที่
https://touch.facebook.com/story.php?story_fbid=811280488965690&id=100002512387360
--------------------
ถ้าไปเจอพระภิกษุ “ทุมฺมงฺกุ” (ทุม-มัง-กุ) หลักพระธรรมวินัยจะทำอะไรได้?
http://pantip.com/topic/33269926
แสดงความคิดเห็น
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ
ศาสนาพุทธ
เราไม่สามารถทำอะไร ท่านธัมมชโย ได้จริงๆใช่ไหม
ตั้งแต่วันนั้น จนถึงบัดนี้
ไม่ว่าจะมีความพยายามแฉความไม่ชอบมาพากลของวัด และเจ้าสำนักนี้ กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง
ท้ายสุด เรื่องก็ค่อยๆเลือน เลื่อนหายไป
แต่พอเหมือนจะสามารถเล่นงานได้จริงๆจังๆ
กลับถูกผู้หลักผู้ใหญ่ โอบอุ้มเอาไว้เสียนี่
หรือมีการดำเนินการแบบ ยืดเวลาออกไปเรื่อยๆ
ให้คนที่พยายามยื่นเรื่อง เหนื่อย ท้อแท้ไปเอง
หรือว่าเราไม่สามารถทำอะไร ท่านธัมมชโย ได้จริงๆ