คือที่ผ่านมาเราเจ็บมาเยอะ อิอิ 55555555555555555555555555555 ตอนม.ต้น ชอบแต่เพื่อนตัวเอง จนก่อนขึ้นม.ปลาย คิดว่าคนนี้คนสุดท้ายละ ละมันก็สุดท้ายจริงๆ เราทำใจให้ห่างจากคนคนนี้อยู่นานมาก ช่วงแรกๆนะ เฮิร์ทสุดๆ หน้าตาแบบโทรมยิ่งกว่าคนไม่ได้หลับไม่ได้นอน ร้องไห้บ่อยมาก สเตตัสในเฟสบุ๊คนี่อัพกันจนเพื่อนๆอันเฟรนแล้วค้า จนมาถึงจุดเปลี่ยนที่ทำให้เราตัดใจจากเพื่อนคนนี้อย่างจริงจังคือตอนนั้นโรงเรียนเราจัดงานกีฬาสีภายใน แล้วเรารับหน้าที่เป็นพยาบาลสี ตอนนั้นเป็นการแข่งตะกร้อชายม.ต้น มีน้องคนนึง เพื่อนกับเราเรียกว่ามัมมี่ เพราะนางพันอะไรมาไม่รู้เต็มตัวเลย มาขอยาทาแก้ปวด เราก็หาให้ ในตอนที่เรากำลังหา จู่ๆ เพื่อนเราก็เขย่าแขนเราแรงมาก เราก็แบบ เห่ย มีไรว่ะ ละเพื่อนมันก็ชี้ไปหาน้องคนนึง เราขอแทนว่าน้องไอติมแล้วกัน เราก็หันไปดูน้องไอติมตามที่เพือนเราบอก โอโหหหหหหหห!!!! หล่อ น่ารัก มากกก เรารีบดันเพื่อนอีกคน(คนละคนกับที่เขย่าแขนเรา) ให้เอาพัดไปพัดให้น้องเค้า น้องเค้าก็ส่งยิ้มมา ตอนนั้นเราก็ไม่ได้ชอบน้องเค้าหรอก แต่น้องเค้าตรงสเปคมาก แบดบอย สองบุคลิก คือมันใช่ แต่ด้วยความที่เพื่อนชอบไง คนดีไม่แย่งเพื่อน 555555555 ตอนน้องเค้าแข่งเราก็นะ คนดีไง แอบถ่ายรูปไว้ให้เพื่อนเยอะมาก 555555555 นี่ถ้าไม่ติดว่าตอนนั้นมีคนที่ชอบอยู่นะ หึหึ ไอติม เสร็จพี่แน่ค้าาา
กีฬาสีภายในผ่านไปแล้วก็มาถึงวันสุดท้าย โรงเรียนเราจัดเดินขบวนพาเรด น้องไอติมก็เดินด้วยจา แต่ก็นะ ไม่ได้ชอบไง ไม่อยู่ในสายตาเลย ป.ล.ตอนนั้น แอบปลื้มเพื่อนน้องไอติมอยู่ด้วย 555555555555 และต่อจากนี้คือจุดเปลี่ยนครั้งใหญ่เลยจ้าาา หลังจากจบงานแข่งกีฬา ตอนประมาณ 4 ทุ่มกว่าๆ เราก็นั่งส่อง เฟสบุ๊คเรื่อยๆ ดูรูปเก็บตกงานกีฬา จนเลื่อนไปเจอ รูปๆนึง เวลาหยุดเดินเลย คนอะไรไม่รู้ หล่ออลังการแม่โจ้ เรารีบกดส่องเฟสทันที และ คนคนนั้นคือน้องไอติมนั้นเองจา ตอนนั้นสติสตังไรหายหมดแล้ว ความเป็นคนดีก็หาย ผู้ชายมาก่อนเสมอ (แอบเลวนิดๆ5555555) เรามือลั่นไปกดเม้นรูปน้องเค้า ตอนนั้นใจนี้ตึกตักมาก ละจู่ๆ แจ้งเตือนก็ดังขึ้น ..... ได้แสดงความคิดเห้นกลับ อห. แก้มแดงปรี้ดดดดด ไม่คิดว่า ไอติมจะมาตอบเม้น ตอนนั้นริกๆมาก คือชอบ หลง ไม่รู้ทำไมจู่ๆ ถึงหลง ตอนนั้นอบากทักไปมาก แต่เป้นรุ่นน้อง ไม่รู้จะเริ่มคุยไงดี ก็เลยตัดสินใจทักเพื่อนๆไป 2-3 คนขอคำปรึกษา จนเรา ลองหน้าด้านๆ แล้วทักน้องเค้าไปว่า
เรา : น้องใช่คนที่แข่งตะกร้อป่าว
ไอติม : ใช่คับ มีไรป่าว
โหยยยย วินาทีนั้นคือ ฟินมาก ไม่รู้จะฟินยังไงดีแล้ว ตอนนั้นก็ 5 ทุ่มแล้ว เราก็ไม่กล้ารบกวนน้องเค้า เลยดองแชทไว้แล้วมาตอบตอน เที่ยงคืนกว่าๆ แล้วพอตอนเช้า จอนนั้นรายังไม่ตื่น จู่ๆ เสียงเมสเซนเจอร์ก็ดังขึ้น ตื่อดึ้ง! ผมนี้สะดุ้งเลยครับ น้องไอติมตอบแชทมาแกรรรร โอ้ยยยย ปวดจิต ตอนนั้นรีบเปิดแชทดู เลย นางถามมาว่า เราชื่อ พี่... รึป่าววว โอ้ยยย ฟินค้าาาา นางรู้ชื่อเราด้วย (น่าจะเอามาจากชื่อเฟส) แล้วหลังจากนั้นราก็ถามเรื่อยๆ แรกๆให้เพื่อนๆ รอบห้องเวียนกันตอบเลย คือตอบไม่ถูกจริงๆ
ป.ล.ยังไม่จบเดี๋ยวมาต่อน้าาา
เต๊าะรุ่นน้องเป็นครั้งแรก
กีฬาสีภายในผ่านไปแล้วก็มาถึงวันสุดท้าย โรงเรียนเราจัดเดินขบวนพาเรด น้องไอติมก็เดินด้วยจา แต่ก็นะ ไม่ได้ชอบไง ไม่อยู่ในสายตาเลย ป.ล.ตอนนั้น แอบปลื้มเพื่อนน้องไอติมอยู่ด้วย 555555555555 และต่อจากนี้คือจุดเปลี่ยนครั้งใหญ่เลยจ้าาา หลังจากจบงานแข่งกีฬา ตอนประมาณ 4 ทุ่มกว่าๆ เราก็นั่งส่อง เฟสบุ๊คเรื่อยๆ ดูรูปเก็บตกงานกีฬา จนเลื่อนไปเจอ รูปๆนึง เวลาหยุดเดินเลย คนอะไรไม่รู้ หล่ออลังการแม่โจ้ เรารีบกดส่องเฟสทันที และ คนคนนั้นคือน้องไอติมนั้นเองจา ตอนนั้นสติสตังไรหายหมดแล้ว ความเป็นคนดีก็หาย ผู้ชายมาก่อนเสมอ (แอบเลวนิดๆ5555555) เรามือลั่นไปกดเม้นรูปน้องเค้า ตอนนั้นใจนี้ตึกตักมาก ละจู่ๆ แจ้งเตือนก็ดังขึ้น ..... ได้แสดงความคิดเห้นกลับ อห. แก้มแดงปรี้ดดดดด ไม่คิดว่า ไอติมจะมาตอบเม้น ตอนนั้นริกๆมาก คือชอบ หลง ไม่รู้ทำไมจู่ๆ ถึงหลง ตอนนั้นอบากทักไปมาก แต่เป้นรุ่นน้อง ไม่รู้จะเริ่มคุยไงดี ก็เลยตัดสินใจทักเพื่อนๆไป 2-3 คนขอคำปรึกษา จนเรา ลองหน้าด้านๆ แล้วทักน้องเค้าไปว่า
เรา : น้องใช่คนที่แข่งตะกร้อป่าว
ไอติม : ใช่คับ มีไรป่าว
โหยยยย วินาทีนั้นคือ ฟินมาก ไม่รู้จะฟินยังไงดีแล้ว ตอนนั้นก็ 5 ทุ่มแล้ว เราก็ไม่กล้ารบกวนน้องเค้า เลยดองแชทไว้แล้วมาตอบตอน เที่ยงคืนกว่าๆ แล้วพอตอนเช้า จอนนั้นรายังไม่ตื่น จู่ๆ เสียงเมสเซนเจอร์ก็ดังขึ้น ตื่อดึ้ง! ผมนี้สะดุ้งเลยครับ น้องไอติมตอบแชทมาแกรรรร โอ้ยยยย ปวดจิต ตอนนั้นรีบเปิดแชทดู เลย นางถามมาว่า เราชื่อ พี่... รึป่าววว โอ้ยยย ฟินค้าาาา นางรู้ชื่อเราด้วย (น่าจะเอามาจากชื่อเฟส) แล้วหลังจากนั้นราก็ถามเรื่อยๆ แรกๆให้เพื่อนๆ รอบห้องเวียนกันตอบเลย คือตอบไม่ถูกจริงๆ
ป.ล.ยังไม่จบเดี๋ยวมาต่อน้าาา