เพราะฉันเพิ่งบอกรักไป และเขาก็รับฟังทุกอย่างทุกถ้อยคำ เหมือนความฝัน แต่ฉันเองไม่อาจแน่ใจ ว่าพรุ่งนี้เรื่องของเราจะสุขหรือแสนเศร้า จึงวอนขอดาวให้ช่วยบอกที เสียงเพลงที่ดังขึ้นจากกลุ่มนักเดินทางผู้แสนเซอร์บนรถไฟ
การเดินทางของพวกเรา 7 ชีวิต
ทีม 1 เป็นกลุ่ม จขกท. ผู้สาว 2 คน นามว่า ส้มส้ม และเจียรู และสิ่งมีชีวิตตัวเล็กๆ อีก 2 ตัว คือตัวเล็กตัวน้อย
ทีม 2 เป็นกลุ่มเพื่อนของ จขกท ที่เรียนคณะเดียวกัน ได้แก่ น้องนวลละออ(น้องจะเหนียมอายไปทำไม) เบลล่า และฟองเบียร์
ปล. กระทู้นี้เล่าในสิ่งที่เกิดขึ้นตลอดการเดินทาง รูปอาจจะไม่สวยมากนักต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้
Day 1 27 ธันวาคม 2558
พวกเราถึงที่สถานีรถไฟเชียงใหม่ประมาณ 04.20 น. ก็พักล้างหน้าล้างตากันก่อนที่จะเดินทางไปเช่ารถและเข้าที่พัก
สักประมาณ ตี 5 กว่าๆ พวกเรา 5 คน ก็เหมารถแดงไปที่สถานีขนส่งอาเขตเพื่อไปเช่ารถมอเตอร์ไซต์ พอไปถึงปุ๊ป ทางร้านบอกว่า “รถไม่มีให้เช่าแล้วครับ” อ้าวแพลนที่จะแว๊นมอเตอร์ไซต์เที่ยว ?? แต่พวกเราก็ไม่ละความพยายาม ฟองเบียร์ชายหนุ่มหนึ่งเดียวในทริปได้โทรไปถามที่พักว่ามีรถให้เช่าไหม สรุปว่ามี โอเค งั้นเรานั่งรถไปที่ที่พักเลย
ไม่ช้าเราถึงที่พัก แต่ยังเชคอินเข้าไม่ได้ ก็ได้แต่นั่งรอและรอพี่เจ้าของร้านเช่ารถมา จากนั้นเราก็ได้รถและออกล่าตระเวณในตัวเมืองเชียงใหม่ ที่แรกที่พวกเราจะไปก็คือ พระธาตุดอยสุเทพ แต่ช้าก่อนพอพวกเรามาถึงปั๊มเติมน้ำมัน(ด้วยตนเอง) ปรากฎว่ารถของทีม 2 รถยางรั่ว อ้าวแล้วไงมาถึงได้รถยังไม่ถึง 10 นาทีก็เกิดเรื่องสะแล้ว ก็เลยให้พี่เจ้าของรถเค้ามาดูรถให้ทีม 2 ส่วน ทีม 1 ของ จขกท. ตอนแรกก็จะรอไปพร้อมกัน แต่แผนที่วางไว้ของเราทั้ง2ทีม ไม่เหมือนกัน ทีม จขกท. ก็เลยล่วงหน้าไปก่อนแล้วค่อยกลับมาเจอกันตอนเย็นจะได้ไม่เสียเวลา
จากนั้นพวกเราทีม 1 ก็เดินทางไปตามเส้นทางขึ้นพระธาตุดอยสุเทพ อากาศเย็นๆตลอดเส้นทาง ก่อนที่เราจะไปพระธาตุดอยสุเทพก็ขี่รถไปที่พระตำหนักภูพิงค์ราชนิเวศน์ก่อน พอเข้าไปด้วยระยะทางภายในนั้น 2.5 กิโลเมตร เราทั้ง 2 คน ก็เลยเดินรอบๆบริเวณนั้นใกล้ๆ และก็กลับมาพระธาตุดอยสุเทพ ขณะนั้นคนเยอะมากบวกกับอากาศร้อนเราก็เลยออกมาด้านนอกของพระธาตุ และก็กลับเข้ามากินข้าวกลางวันกันในเมือง
แพลนต่อไปที่เราจะไปก็คือ แม่กำปอง หมู่บ้านเล็กๆท่ามกลางป่าและหุบเขา จากตัวเมืองเชียงใหม่ไปถึงแม่กำปอง ระยะทาง 51 กิโลเมตร ทางที่ใช้เป็นทางหลวงหมายเลข 118 เป็นถนนใหญ่มาก (จขกท.ไม่เคยขับรถออกนอกถนนใหญ่เลยครั้งนี้ครั้งแรก) คือในใจก็นึกถึงคำพูดของติช่าที่ว่า “หนูก็ยังไม่อยากตายนะคะ” คือมันก็ไกลแต่ไหนๆเราก็มีรถ ก็ไปดีกว่า พอถึงที่ปุ๊บเราก็แชะภาพนิดนึง
ขี่รถขึ้นเนินมาเรื่อยๆปรากฎว่าต้องให้เพื่อนที่ซ้อนลงจากรถก่อนเพราะรถไปไม่ไหวจริงๆ เห้ออ และแล้วเราก็ถึงร้านกาแฟชมนกชมไม้ จัดชาเขียวไปสักแก้ว
ม่พลาดมุมมหาชน บ้านท่ามกลางหุบเขา อากาศดี เราใช้เวลาอยู่ที่นั่นประมาณ 1 ชั่วโมง ก็เดินทางกลับเมืองเชียงใหม่แล้วก็เชคอินเข้าที่พัก
พักผ่อนทำภารกิจส่วนตัวก็ไปถนนคนเดิน ประตูท่าแพ แต่แล้ว จขกท. ก็ได้เจอเพื่อนสมัยมัธยม กลับไปบ้านเกิดไม่ค่อยได้เจอกัน แต่ดันมาเจอกันที่เชียงใหม่ เธอมีนามว่า ขำเหี่ยม ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าชื่อนี้ได้แต่ใดมาเอาเป็นว่าเจอกันละกัน
สักรูปที่ถนนคนเดิน
จากนั้นขำเหี่ยมก้พาเราไปแลนด์มาร์คของที่นี่ แท่นแทนแท็น..... Warmup Chiangmai เข้าไปแดนซ์สักแปปนึง คือมันมัส์มากนะ แต่คนเยอะไปนิสสส เพลงนี่ใช้ได้เลยล่ะ มีโอกาสก็อยากจะไปอีกนะ
ไป 3 คน ก็แค่นี้ก็พอ
พอออกมาเราก็ยังไม่อยากกลับที่พักเพื่อนก็เลยขี่รถพาขึ้นดอยสุเทพตอนกลางคืน
เย็นมากและน่ากลัวมาก วิวกลางคืนสวยมากเวลามองลงมา ชมวิวเสร็จกลับเข้าที่พัก นอนเอาแรงเตรียมเช้าวันต่อไป
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ก่อนแยกย้ายนางขำเหี่ยมก็เล่าให้ฟังว่า ทุกโค้งทางไปดอยสุเทพเคยมีบางคนเห็นสิ่งลี้ลับ นางบอกว่าจะเห็นเป็นผ้าสีขาวๆตรงโค้ง ประเด็นคือ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้จขกท. เห็นผ้าสีขาวอยู่โค้งนึง ผมนี่ขนลุกเลยครัช
พักหัวใจที่ เชียงใหม่-ปาย-ดอยอินทนนท์ <3
การเดินทางของพวกเรา 7 ชีวิต
ทีม 1 เป็นกลุ่ม จขกท. ผู้สาว 2 คน นามว่า ส้มส้ม และเจียรู และสิ่งมีชีวิตตัวเล็กๆ อีก 2 ตัว คือตัวเล็กตัวน้อย
ทีม 2 เป็นกลุ่มเพื่อนของ จขกท ที่เรียนคณะเดียวกัน ได้แก่ น้องนวลละออ(น้องจะเหนียมอายไปทำไม) เบลล่า และฟองเบียร์
ปล. กระทู้นี้เล่าในสิ่งที่เกิดขึ้นตลอดการเดินทาง รูปอาจจะไม่สวยมากนักต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้
Day 1 27 ธันวาคม 2558
พวกเราถึงที่สถานีรถไฟเชียงใหม่ประมาณ 04.20 น. ก็พักล้างหน้าล้างตากันก่อนที่จะเดินทางไปเช่ารถและเข้าที่พัก
สักประมาณ ตี 5 กว่าๆ พวกเรา 5 คน ก็เหมารถแดงไปที่สถานีขนส่งอาเขตเพื่อไปเช่ารถมอเตอร์ไซต์ พอไปถึงปุ๊ป ทางร้านบอกว่า “รถไม่มีให้เช่าแล้วครับ” อ้าวแพลนที่จะแว๊นมอเตอร์ไซต์เที่ยว ?? แต่พวกเราก็ไม่ละความพยายาม ฟองเบียร์ชายหนุ่มหนึ่งเดียวในทริปได้โทรไปถามที่พักว่ามีรถให้เช่าไหม สรุปว่ามี โอเค งั้นเรานั่งรถไปที่ที่พักเลย
ไม่ช้าเราถึงที่พัก แต่ยังเชคอินเข้าไม่ได้ ก็ได้แต่นั่งรอและรอพี่เจ้าของร้านเช่ารถมา จากนั้นเราก็ได้รถและออกล่าตระเวณในตัวเมืองเชียงใหม่ ที่แรกที่พวกเราจะไปก็คือ พระธาตุดอยสุเทพ แต่ช้าก่อนพอพวกเรามาถึงปั๊มเติมน้ำมัน(ด้วยตนเอง) ปรากฎว่ารถของทีม 2 รถยางรั่ว อ้าวแล้วไงมาถึงได้รถยังไม่ถึง 10 นาทีก็เกิดเรื่องสะแล้ว ก็เลยให้พี่เจ้าของรถเค้ามาดูรถให้ทีม 2 ส่วน ทีม 1 ของ จขกท. ตอนแรกก็จะรอไปพร้อมกัน แต่แผนที่วางไว้ของเราทั้ง2ทีม ไม่เหมือนกัน ทีม จขกท. ก็เลยล่วงหน้าไปก่อนแล้วค่อยกลับมาเจอกันตอนเย็นจะได้ไม่เสียเวลา
จากนั้นพวกเราทีม 1 ก็เดินทางไปตามเส้นทางขึ้นพระธาตุดอยสุเทพ อากาศเย็นๆตลอดเส้นทาง ก่อนที่เราจะไปพระธาตุดอยสุเทพก็ขี่รถไปที่พระตำหนักภูพิงค์ราชนิเวศน์ก่อน พอเข้าไปด้วยระยะทางภายในนั้น 2.5 กิโลเมตร เราทั้ง 2 คน ก็เลยเดินรอบๆบริเวณนั้นใกล้ๆ และก็กลับมาพระธาตุดอยสุเทพ ขณะนั้นคนเยอะมากบวกกับอากาศร้อนเราก็เลยออกมาด้านนอกของพระธาตุ และก็กลับเข้ามากินข้าวกลางวันกันในเมือง
แพลนต่อไปที่เราจะไปก็คือ แม่กำปอง หมู่บ้านเล็กๆท่ามกลางป่าและหุบเขา จากตัวเมืองเชียงใหม่ไปถึงแม่กำปอง ระยะทาง 51 กิโลเมตร ทางที่ใช้เป็นทางหลวงหมายเลข 118 เป็นถนนใหญ่มาก (จขกท.ไม่เคยขับรถออกนอกถนนใหญ่เลยครั้งนี้ครั้งแรก) คือในใจก็นึกถึงคำพูดของติช่าที่ว่า “หนูก็ยังไม่อยากตายนะคะ” คือมันก็ไกลแต่ไหนๆเราก็มีรถ ก็ไปดีกว่า พอถึงที่ปุ๊บเราก็แชะภาพนิดนึง
ขี่รถขึ้นเนินมาเรื่อยๆปรากฎว่าต้องให้เพื่อนที่ซ้อนลงจากรถก่อนเพราะรถไปไม่ไหวจริงๆ เห้ออ และแล้วเราก็ถึงร้านกาแฟชมนกชมไม้ จัดชาเขียวไปสักแก้ว
ม่พลาดมุมมหาชน บ้านท่ามกลางหุบเขา อากาศดี เราใช้เวลาอยู่ที่นั่นประมาณ 1 ชั่วโมง ก็เดินทางกลับเมืองเชียงใหม่แล้วก็เชคอินเข้าที่พัก
พักผ่อนทำภารกิจส่วนตัวก็ไปถนนคนเดิน ประตูท่าแพ แต่แล้ว จขกท. ก็ได้เจอเพื่อนสมัยมัธยม กลับไปบ้านเกิดไม่ค่อยได้เจอกัน แต่ดันมาเจอกันที่เชียงใหม่ เธอมีนามว่า ขำเหี่ยม ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าชื่อนี้ได้แต่ใดมาเอาเป็นว่าเจอกันละกัน
สักรูปที่ถนนคนเดิน
จากนั้นขำเหี่ยมก้พาเราไปแลนด์มาร์คของที่นี่ แท่นแทนแท็น..... Warmup Chiangmai เข้าไปแดนซ์สักแปปนึง คือมันมัส์มากนะ แต่คนเยอะไปนิสสส เพลงนี่ใช้ได้เลยล่ะ มีโอกาสก็อยากจะไปอีกนะ
ไป 3 คน ก็แค่นี้ก็พอ
พอออกมาเราก็ยังไม่อยากกลับที่พักเพื่อนก็เลยขี่รถพาขึ้นดอยสุเทพตอนกลางคืน
เย็นมากและน่ากลัวมาก วิวกลางคืนสวยมากเวลามองลงมา ชมวิวเสร็จกลับเข้าที่พัก นอนเอาแรงเตรียมเช้าวันต่อไป
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้