ภาพติดตาที่ผมดูทีมชาติไทยออกสู่ระดับทวีป เป็นทีมชาติชุดใหญ่ เป็นรายการเอเชี่ยนคัพ ส่วนใหญ่ชุดนั้นน่าจะมาจากดรีมทีมนี่แหละครับ
จำได้ว่าโกล์เป็น กิติศักดิ์ ระวังป่า เพราะหลายนัดเซพเหลือเกิน
ที่จำได้ติดตาคือเราสู้เขาไม่ได้เลยทั้ง 3 นัด จำไม่ได้ว่าเรามีแต้มหรือเปล่า ถ้าจำไม่ผิดคุ้นๆว่าแพ้รวดหรือไม่ก็เสมอมาได้นัดนึง
ที่ว่าสู้เขาไม่ได้เลยคือ เราตั้งเกมส์ไม่ได้เลย พอโกล์เรารับได้ ก็เตะจุดพลุขึ้นไป เขาก็เอาบอลบุกขึ้นมาอีกเป็นแบบนี้ตลอด 90 นาที จนอดคิดไม่ได้ว่าทำไมพอรับได้ ไม่ส่งบอลสั้นๆค่อยๆต่อบอลขึ้นไปฟร่ะ ไม่เข้าใจ คือดูแล้วท้อ มันไม่ได้ลุ้นเลย รอเวลาโดนอย่างเดียว
พรุ่งนี้ผมไม่ขออะไรมาก ถ้าจะแพ้ก็ขอให้แพ้แบบสู้ได้ แค่นี้ก็สุขใจละครับ
ปล. ไสว่าสิบ่ถิ่มกัน ผมคิดไปเองป่าวครับเนี่ย
ไทยแลนด์ ปู๊นๆ
จำได้ว่าโกล์เป็น กิติศักดิ์ ระวังป่า เพราะหลายนัดเซพเหลือเกิน
ที่จำได้ติดตาคือเราสู้เขาไม่ได้เลยทั้ง 3 นัด จำไม่ได้ว่าเรามีแต้มหรือเปล่า ถ้าจำไม่ผิดคุ้นๆว่าแพ้รวดหรือไม่ก็เสมอมาได้นัดนึง
ที่ว่าสู้เขาไม่ได้เลยคือ เราตั้งเกมส์ไม่ได้เลย พอโกล์เรารับได้ ก็เตะจุดพลุขึ้นไป เขาก็เอาบอลบุกขึ้นมาอีกเป็นแบบนี้ตลอด 90 นาที จนอดคิดไม่ได้ว่าทำไมพอรับได้ ไม่ส่งบอลสั้นๆค่อยๆต่อบอลขึ้นไปฟร่ะ ไม่เข้าใจ คือดูแล้วท้อ มันไม่ได้ลุ้นเลย รอเวลาโดนอย่างเดียว
พรุ่งนี้ผมไม่ขออะไรมาก ถ้าจะแพ้ก็ขอให้แพ้แบบสู้ได้ แค่นี้ก็สุขใจละครับ
ปล. ไสว่าสิบ่ถิ่มกัน ผมคิดไปเองป่าวครับเนี่ย