บางคนเราก็กำหนดไม่ได้ว่าชีวิตเรานั้นจะต้องเจออะไรมาบ้าง
จิงๆผมรู้จักกับเธอทางโซเชียลแห่งหนึ่ง เธอเป็นสาวสวย น่ารักมากๆ ตลอดเวลาที่เราคุยกัน เธอเป็นคนอารมณ์ดี สนุกสนาน เฮฮาและไม่คิดว่าเธอจะคุยกับผมด้วยซ้ำ เพราะจิงๆผมก็ไม่ได้หล่ออะไร แค่หน้าตาธรรมดา วันแรกที่คุยกันเธอบอกทำงานร้านอาหาร เราก็เชื่อด้วยคิดว่าน่าจะเป็นแนว แบบ MK ชาบู ปิ้งย่าง จนเราได้นัดเจอกันที่ห้างแห่งหนึ่งแถวรังสิต พอเจอตัวจริงเท่านั้นแหละ โห แบบสวยมากๆ ใส่ชุดก็เซ็กซี่ ผมก็ได้เลี้ยงข้าวเธอ บาร์ บี คิว พลาซ่า
จากที่เราได้กินข้าวด้วยกันมื้อแรกเธอไม่มีอาการถือตัวเลยสักนิด ที่จะนั่งกินข้าวกับคนไม่หล่ออย่างผม ผมสังเกตุผู้ชายโต๊ะข้างๆมองผมแบบ 555
จากนั้นเราก็ได้ไปเที่ยวด้วยกัน 2-3 ครั้ง ดูหนังบ้าง เธอมาดูผมเตะฟุตบอลบ้าง ไปกินไอติมสเวนเซ่นบ้าง
แต่ช่วง 2 เดือนที่ผ่านมาผมไม่เคยคิดจะล่วงเกินเธอเลยสักนิด เพราะผมคิดในใจว่าแค่ได้ยืนเป็นข้างพื่อนเธอ ผมก็มีความสุขมากพอแล้ว
เราคุยกันได้เกือบ 3 เดือนกว่าจนวันที่ผมรู้ความจริง จากรูปในไลน์ของเธอ เห็นถ่ายเซลฟี่กับเพื่อน เเบบใส่ชุดโป๊วมากๆ นั่งอยู่เหมือนบนขั้นบันได้สีแดง
ผมเลยตัดสินใจถามเธอตรงไปตรงมา ในไลน์ ว่าเธอทำงานในอาบอบนวดเหรอ
เธอบอกว่าถ้ารู้แบบนี้ยังจะคุยกับเราต่อไหม ผมนี่อึ้งไป 2 นาทีได้แบบ เฮ้ย อะไรฟระ เธอก็พูดในไลน์ว่า เธอคงเป็นเหมือนผู้ชายคนอื่นใช่ไหม
ผมบอก ป่าวเลยผมไม่ได้คิดอย่างนั้นนะ แค่ตกใจนิดหน่อย เกิดมายังไม่เคยจีบกับคนทำงานแบบนี้เลย เราไม่ได้รังเกียจเธอนะ
จนผมตัดสินใจที่ยจะคุยกับเธอต่อ และถามเหตุผลเธอว่าทำไมถึงคุยกะเราตั้ง 2 เดือน เธอบอกว่า ผมนั้นไม่เหมือนคนอื่นตรงที่ว่าไม่ค่อยหื่นใส่เธอมากนัก และก็ดูเป็นคนน่าไว้ใจ เทคแคร์ดี เธอบอกมาว่าสักพักเธอก็เลิกแล้วเพราะเธอเก็บเงินเพื่อไปเปิดร้านขายเสื้อผ้าในห้าง และเธอก็ไม่ได้ติดโรคร้ายแรงอะไร
ผมถามเธอว่า เธอไม่มีอาเสี่ยดูแลเหรอ สบายดีออกนะผมว่า เธอบอกว่าไม่เอาชอบอยู่แบบนี้มันอิสระดี เธอบอกผมว่าไม่ต้องชอบเธอก็ได้นะ เพราะเธอทำงานแบบนี้ ไม่มีใครจริงใจหรอก ผมบอกไปว่าไม่เกี่ยวหรอก คนเราอยู่ด้วยกันมันอยู่ที่ความเข้าใจ เราไม่เข้าใจหรอกว่าทำไมเธอทำงานแบบนี้
แต่เราเข้าใจความรู้สึกตัวเองที่มันชอบเธอจากใจ พอผมพูดเสร็จ เธอสวนขึ้นมาว่า ลองคุยกันดูไหม
ผมนี่แบบ ทั้งๆที่อยากจะตอบใจจะขาดว่าอยากคุย แต่มันมีอะไรตะขิดตะขวงใจอยู่ข้างในยังไม่รู้
ผมเชื่อแล้วล่ะคับว่าความรักมันออกแบบไม่ได้จริงๆ แต่ผมเชื่อว่าเราน่าจะสร้างไปด้วยกันได้ เพื่อนๆว่าผมควรจะทำอย่างไรต่อไปดีคับ
ความรักที่เกิดขึ้นกับหมอนวดแสนสวย กับความรักที่ออกแบบไม่ได้
จิงๆผมรู้จักกับเธอทางโซเชียลแห่งหนึ่ง เธอเป็นสาวสวย น่ารักมากๆ ตลอดเวลาที่เราคุยกัน เธอเป็นคนอารมณ์ดี สนุกสนาน เฮฮาและไม่คิดว่าเธอจะคุยกับผมด้วยซ้ำ เพราะจิงๆผมก็ไม่ได้หล่ออะไร แค่หน้าตาธรรมดา วันแรกที่คุยกันเธอบอกทำงานร้านอาหาร เราก็เชื่อด้วยคิดว่าน่าจะเป็นแนว แบบ MK ชาบู ปิ้งย่าง จนเราได้นัดเจอกันที่ห้างแห่งหนึ่งแถวรังสิต พอเจอตัวจริงเท่านั้นแหละ โห แบบสวยมากๆ ใส่ชุดก็เซ็กซี่ ผมก็ได้เลี้ยงข้าวเธอ บาร์ บี คิว พลาซ่า
จากที่เราได้กินข้าวด้วยกันมื้อแรกเธอไม่มีอาการถือตัวเลยสักนิด ที่จะนั่งกินข้าวกับคนไม่หล่ออย่างผม ผมสังเกตุผู้ชายโต๊ะข้างๆมองผมแบบ 555
จากนั้นเราก็ได้ไปเที่ยวด้วยกัน 2-3 ครั้ง ดูหนังบ้าง เธอมาดูผมเตะฟุตบอลบ้าง ไปกินไอติมสเวนเซ่นบ้าง
แต่ช่วง 2 เดือนที่ผ่านมาผมไม่เคยคิดจะล่วงเกินเธอเลยสักนิด เพราะผมคิดในใจว่าแค่ได้ยืนเป็นข้างพื่อนเธอ ผมก็มีความสุขมากพอแล้ว
เราคุยกันได้เกือบ 3 เดือนกว่าจนวันที่ผมรู้ความจริง จากรูปในไลน์ของเธอ เห็นถ่ายเซลฟี่กับเพื่อน เเบบใส่ชุดโป๊วมากๆ นั่งอยู่เหมือนบนขั้นบันได้สีแดง
ผมเลยตัดสินใจถามเธอตรงไปตรงมา ในไลน์ ว่าเธอทำงานในอาบอบนวดเหรอ
เธอบอกว่าถ้ารู้แบบนี้ยังจะคุยกับเราต่อไหม ผมนี่อึ้งไป 2 นาทีได้แบบ เฮ้ย อะไรฟระ เธอก็พูดในไลน์ว่า เธอคงเป็นเหมือนผู้ชายคนอื่นใช่ไหม
ผมบอก ป่าวเลยผมไม่ได้คิดอย่างนั้นนะ แค่ตกใจนิดหน่อย เกิดมายังไม่เคยจีบกับคนทำงานแบบนี้เลย เราไม่ได้รังเกียจเธอนะ
จนผมตัดสินใจที่ยจะคุยกับเธอต่อ และถามเหตุผลเธอว่าทำไมถึงคุยกะเราตั้ง 2 เดือน เธอบอกว่า ผมนั้นไม่เหมือนคนอื่นตรงที่ว่าไม่ค่อยหื่นใส่เธอมากนัก และก็ดูเป็นคนน่าไว้ใจ เทคแคร์ดี เธอบอกมาว่าสักพักเธอก็เลิกแล้วเพราะเธอเก็บเงินเพื่อไปเปิดร้านขายเสื้อผ้าในห้าง และเธอก็ไม่ได้ติดโรคร้ายแรงอะไร
ผมถามเธอว่า เธอไม่มีอาเสี่ยดูแลเหรอ สบายดีออกนะผมว่า เธอบอกว่าไม่เอาชอบอยู่แบบนี้มันอิสระดี เธอบอกผมว่าไม่ต้องชอบเธอก็ได้นะ เพราะเธอทำงานแบบนี้ ไม่มีใครจริงใจหรอก ผมบอกไปว่าไม่เกี่ยวหรอก คนเราอยู่ด้วยกันมันอยู่ที่ความเข้าใจ เราไม่เข้าใจหรอกว่าทำไมเธอทำงานแบบนี้
แต่เราเข้าใจความรู้สึกตัวเองที่มันชอบเธอจากใจ พอผมพูดเสร็จ เธอสวนขึ้นมาว่า ลองคุยกันดูไหม
ผมนี่แบบ ทั้งๆที่อยากจะตอบใจจะขาดว่าอยากคุย แต่มันมีอะไรตะขิดตะขวงใจอยู่ข้างในยังไม่รู้
ผมเชื่อแล้วล่ะคับว่าความรักมันออกแบบไม่ได้จริงๆ แต่ผมเชื่อว่าเราน่าจะสร้างไปด้วยกันได้ เพื่อนๆว่าผมควรจะทำอย่างไรต่อไปดีคับ