ไปญี่ปุ่นมา นอนโฮสเทลตลอดเลยค่ะ ได้ห้องรวมบ้าง ห้องแยกบ้าง ประทับใจทุกที่ ยกเว้นโตเกียว

ตื่นเช้ามาไปหากาแฟดื่ม เก้ ๆ กัง ๆ มาก ไม่รู้จะอายทำไม แต่ก็อาย ยืนงงหน้าเครื่องชงกาแฟตั้งนาน สักพักก็จะมีคนมาช่วย ต่อมาเราก็จะช่วยคนอื่น ทำไปทำมาก็มีเพื่อนคุยเยอะแยะเลย ตอนเช้าก็จะนั่งทานอาหาร จิบกาแฟร่วมกัน ขนาดแยกออกไปนั่งคนเดียวเดี๋ยวเขาก็มานั่งเป็นเพื่อน ถ้าเขาไม่ชวนเราคุยด้วยประโนคว่า "คุณมากจากที่ไหนเหรอ" เราก็จะเป็นฝ่ายถามเขา ถ้าคู่สนทนาเป็นมิตร เดี๋ยวประโยคอื่น ๆ ก็จะตามมาเรื่อย ๆ ขนาดบอกว่าพูดภาษาอังกฤษได้นิดหน่อยนะ

พอออกไปเที่ยวกลับมา มวลหมู่มิตรก็จะเรียกไปทานข้าวด้วยกัน บางทีก็เล่นทำอาหารประจำชาติ ลุงที่มาจากพิร์ตแลนด์ขี้โกงมาก ทำฟรุ๊ตสลัดเฉยเลย แต่เป็นอาหารตบท้ายที่ดีมาก อร่อย คุยกันจนถึงเที่ยงคืนทุกวัน บางวันก็นั่งดูทีวีด้วยกันยันตีหนึ่ง ถ้าไม่ออกจากห้อง อยู่แต่ในห้องจะไม่ค่อยมีคนอยากมาคุยด้วย เพราะเขาจะมองว่าเราไม่อยากคุยกะเขา อันนี้ต่างชาติบอกมา เพราะมีคนหนึ่งไม่ยอมออกมาเลย ข้าวก็ไม่มากินที่ห้องอาหาร พอจะชวน คนอื่นเค้าก็บอกว่า อย่าไปรบกวนคนนั้นเลย เพราะเขาไม่อยากมาคุย แลดูน้อยใจกันไป ทั้ง ๆ ที่จริง ๆ คนนั้นเขาอาจจะอาย

ปกติเราไปนอน จะเอาพวกผงแกง กะบะหมี่สำเร็จรูปไปด้วย เยอะมากกกกก เวลาลงมาห้องอาหารตอนเช้าจะแบ่งเอาของเหล่านี้มาใส่ไว้ที่ตะกร้า "อาหารฟรี" คือใครหยิบก็ได้ บางทีมีคนถามว่าอันนี้ของใคร ของยูป่าว เราก็จะได้กินอาหารไทยที่ต่างชาติทำ 555 อร่อยกว่าเราทำอีก

จะบอกว่าสนุกมาก ถ้าไม่กล้าเริ่มก่อนก็นั่ง ๆ อยู่ในห้องอาหาร ดูทีวีไป เดี๋ยวมีคนมาคุยด้วยเอง แล้วเพื่อนจะกลุ่มใหญ่มาก สนุกดี