สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรก คิดอยู่นานว่าจะตั้งดีไหม แต่แบบมันอัดอั้นตันใจจนเก็บเอาไว้ไม่ไหวอีกต่อไปแล้วค่ะ
คือเรากับแฟนคบกันมาได้เกือบจะ 7 เดือนแล้วค่ะ แรกๆเราสองคนตัวติดกันมากเลยค่ะ ไปไหนไปกัน อยู่ไหนอยู่ด้วยกันตลอด
แฟนเราอายุมากกว่าเราค่ะ มากกว่าเราแบบมากๆๆ (แต่เขาก็มีนิสัยเหมือนเด็กในบางครั้งนะคะ^^) คือแรกๆเขาก็ดีหมดเลยค่ะ
เรางี่เง่า งอแง แค่ไหน เขาก็ไม่เคยบ่น ยอมเราทุกอย่าง แรกๆก็ยอมรับว่าเรางี่เง่าแบบหนักมากจริงๆ ต้องได้ตามใจเราทุกอย่าง
หงุดหงิดเรื่องงานมาก็เอามาลงกับเขา จนเราทะเลาะกันค่ะ ทะเลาะกันทุกวันๆๆๆๆๆ ล่ะประจวบเหมาะกับช่วงนั้นงานของแฟนเรา
เริ่มไม่มั่นคงค่ะ ล่ะเขากำลังเช่าคอนโดใหม่เพื่อมาอยู่ใกล้เราทำให้ค่าใช้จ่ายยิ่งเยอะเข้าไปอีก เราก็งี่เง่า ล่ะเราก็ทะเลาะกันตลอด
ทำให้แฟนเราขอเลิกเราค่ะช่วงนั้น คือก่อนเลิกกันเนี่ย เขากับเราก็ต่างร้องไห้ค่ะ เขาบอกว่าเราไปกันไม่ได้ ในเรื่องของความ
ไม่เข้ากันหลายๆอย่างและเรื่องของเงิน เขาไม่สามารถดูแลเราได้ เราก็ได้แต่บอกเขานะคะ ว่าไม่เป็นไร เราไม่ได้สนใจเรื่องนั้น
เราดูแลตัวเองได้ แต่สุดท้ายก็เลิกกันค่ะ เพราะว่าหลังจากนั้นเขาก็เปลี่ยนพฤติกรรมตัวเองในชั่วข้ามคืนเลยค่ะ เขาบอกว่าเขาอยาก
อยู่คนเดียว อยู่กับเราแล้วอึดอัด บอกเราให้กลับบ้านไป... ช่วงนั้นนี่...เราง้อเขาทุกทางเลยนะคะ แต่ก็ไม่สำเร็จ เราก็เลยยอมเลิกค่ะ
พอเลิกกันได้สักอาทิตย์หนึ่ง เขาก็ขอคืนดีค่ะ ทำทีเป็นขอให้เราไปเก็บของ สุดท้ายก็บอกคิดถึงเรา 5555+ ตอนนั้นเราก็คุยกันค่ะ
ว่าจะปรับตัวนู่นนั่นนี่เข้าหากัน อะไรไม่ดีก็ทิ้งๆมันไป แล้วช่วงนั้นการเงินของเขาไม่ดีจริงๆค่ะ ทำให้เขาต้องย้ายไปอยู่ตจว.เขาไป ซึ่ง
ก็อยู่ไกลกรุงเทพพอสมควร นั่งรถก็ประมาณสองสามชั่วโมงงได้ค่ะ ช่วงนั้นก็เลยทำให้เราเริ่มมีปัญหากันขึ้นมาอีกรอบแล้วค่ะ คือเขา
เองเป็นคนไม่ชอบตอบแชทมาก ล่ะคือเวลาคุยกันทีมันก็เหมือนไม่มีไรคุยอ่ะค่ะ เพราะเราสองคนทำงานกันคนล่ะสายงาน ความชอบ
ของเราก็ค่อนข้างต่าง จึงทำให้คุยกันทีมีแค่ สวัสดี เป็นไงบ้าง ...เป็นแบบนี้เกือบทุกวันค่ะ เราก็งอแงเรื่องนี้นะคะ ล่ะก็ทำให้เราทะเลาะกัน
เหมือนเราเลิกกันไปสักพักด้วยค่ะ จำไม่ได้แล้วว่าใครเป็นฝ่ายง้อ เพราะเลิกกันบ่อยมาก แล้วมันก็มีเรื่องนู่นเรื่องนี้ สารพัดจะบรรยายจริงๆค่ะ
จนตอนนี้ก็มีอีกเรื่องค่ะ ต้องบอกก่อนว่าก่อนหน้านี้เราก็ทะเลาะกันก่อนช่วงคริสมาสต์ค่ะ คือเราทะเลาะกันเรื่องเงินค่ะ (ไม่มีเงินนี่
ชีวิตรักพังมาก5555+) เขาไม่มีเงินแล้วไม่ยอมรับเงินของเรา เราก็แบบอะไรนักหนา คนอุตส่าห์ช่วย จนเราโกรธแล้วเผลอหลุดปากกับ
เขาว่า ครั้งนี้ครั้งสุดท้าย แล้วนะที่เราจะเจอกัน แล้วเราก็เดินออกไปเลยค่ะ หลังจากนั้นเขาโกรธมากค่ะ บล็อกเราทุกอย่าง ทุกทางที่มี
เลยค่ะ ทั้งๆที่เขาไม่เคยทำมาก่อน ขนาดตอนที่บอกเลิกกัน เขายังไม่ทำเลยค่ะ ทำให้เราต้องกลับมาง้อเขาอีกรอบ แล้วเราก็กลับมา
เหมือนจะปกตินะคะ เรากลับไปกรุงเทพ ส่วนเขาก็อยู่ตจว.เหมือนเดิม เราชอบส่งข้อความหาเขาทีล่ะมากๆค่ะ แบบว่างๆก็ส่ง ไม่ได้
คิดว่าเขาจะต้องตอบแบบทันทีหรืออะไรนะคะ แค่ส่งเพราะอยากให้รู้ว่า คิดถึง แค่นั้น กลายเป็นว่า...เขารำคาญค่ะ และ...ขอเลิก
หลังจากนั้นเราก็กิน นอน ทำงาน ทำอะไรแทบไม่ได้เลยค่ะ เราเลยกลับไปหาเขาที่ตจว.อีกรอบ กลับไปง้อเขา จนเขายอมคืนดี
แต่เขาก็บอกนะคะ สาเหตุที่เขาขอเลิกเพราะนู่นนั่นนี่ เขาอยากให้เราปรับจะได้อยู่กันได้ เราก็บอกโอเค เราจะปรับปรุงตัว และเขา
ก็บอกอีกค่ะว่า ครั้งนี้ครั้งสุดท้ายแล้วนะ เขาเบื่อที่ต้องรัก ต้องเลิกกันแบบนี้ตลอดเวลา (คือ...เราก็เบื่อนะ ที่ต้องมาคอยตามง้อเกือบ
แทบทุกครั้งแบบนี้ เหนื่อยด้วย ทิ้งงาน ทิ้งทุกอย่างเพื่อมาขอคืนดี...) แต่การเลิกกันครั้งนี้เขามาบอกเราทีหลังค่ะ ว่าเขาไปคุยกับ
ผญ.คนหนึ่ง นางบอกว่า แฟนเราน่าสงสารนะที่เราไม่เคยพาแฟนไปเที่ยวไหนเลย (แฟนเราเป็นฝรั่งนะคะ บอกช้าไปนิ้ดด แหะๆ)
คือ...แค่นั้น...ทำให้แฟนเราต้องบอกเลิกเราขนาดนี้เลยหรอ?? เราทำอะไรต่างๆให้เขามากมาย เขาไม่เคยเห็นเลย?? แต่พอผญ.
คนนี้พูดคำเดียวคือ...พัง...
แต่ยังไงเราก็ให้อภัยนะคะ เพราะยังไงเขาก็บอกเรามาทั้งหมด ทุกอย่งที่เขาทำ ทุกอย่างที่เขาคิด และเขาก็ไม่เคยมีพฤติกรรม
นอกใจมาก่อนค่ะ ยอมรับว่าแต่ก่อนเคยเชื่อใจเขา 100% แต่พอเจอเรื่องนี้ก็ลดๆลงบ้าง แต่ก็ยังเชื่อใจอยู่ค่ะ หลังจากช่วงคริสมาสต์
เลยมาถึงปีใหม่เราก็อยู่ด้วยกันตลอดค่ะ ทุกอย่างราบรื่นบ้าง ตะกุกตะกักบ้าง แต่คราวนี้เราสองคนใช้ความอดทนกันมากค่ะ ไม่เคย
พูดว่าเลิกกันอีกเลย แต่หลังจากปีใหม่ได้สองสามวัน ก่อนที่เราจะกลับกทม. เขาจับได้ว่าเรายังคุยกับผช.คนที่เราเคยแอบชอบค่ะ
(คนนี้เราคุยกับเขามานานก่อนที่จะเจอแฟนเราอีกค่ะ แต่เราไม่เคยเจอกัน เป็นแค่เพื่อนแลกเปลี่ยนภาษาเฉยๆ แต่พอเรามีปัญหา
อะไรไม่ว่าจะความรัก หรือเรื่องภาษา เขาก็จะคอยช่วยเราตลอดอ่ะค่ะ แบบเราก็คิดว่าเป็นเพื่อนที่ดี ไรเงียะ) คือผช.คนนี้แฟนเราเขา
ไม่ชอบเอามากๆๆๆๆๆ เลยค่ะ เขาบอกว่าผช.คนนี้มาจีบเราชัวร์ๆๆ แต่เราก็บอกแค่เพื่อน เราเคยถึงขั้นบล็อกไลน์ผช.คนนี้ให้แฟนดู
เพื่อให้แฟนสบายใจเลยนะคะ แต่เราเก็บเฟสบุ๊คเขาไว้แต่ไม่ได้บอกแฟนค่ะ (อันนี้เราก็ผิดจริงๆ เราไม่อยากเสียเพื่อนไป
แฟนก็ไม่อยากเสีย T^T) จนเขามาเจอนี่แหละค่ะ เป็นเรื่อง เราก็ปรับความเข้าใจกันอยู่นิดหน่อยค่ะ เขาก็ดีขึ้น แต่ก็ไม่ใช่ว่าดีเลย
เหมือนเดิมนะคะ เขาก็ตะขิดตะขวางใจอยู่บ้าง เพราะความที่เราไม่เคยโกหกเขาเลยอ่ะค่ะ และนั่นเป็นครั้งแรก...
แล้วเราก็ต้องกลับกทม.หลังจากที่ทะเลาะกันได้วันสองวัน... คือช่วงนั้นเขาก็ดีนะคะ ดีได้อยู่สามสี่วัน ก่อนเราจะกลับตจว.มาหาเขา
ด้วยไอ้เราเป็นคนที่ก็ไม่ได้เชี่ยวชาญภาษาอังกฤษไรมากมาย ทำให้มีการสื่อสารเรื่องวันเวลาที่จะกลับกับเขาเพี้ยนไปบ้าง
ทำให้เขาโกรธค่ะ แล้วเขาก็บอกกับเราว่า เขายังหึงอยู่ยังไม่อยากเจอเราในตอนนี้ เราทำให้เขาเครียด นู่นนั่นนี่ สุดท้ายก็ลงอีหรอบเดิม
เราควรเลิกกัน...
คือ...มาถึงจุดนี้ก็บอกตรงๆว่าไม่รู้จะเอาไงแล้วค่ะ เข้าใจนะคะว่าบางส่วนที่เราผิด เราก็ยอมรับ เขาขอให้เราปรับตั้งเยอะตั้งแยะ
เราก็ยอมเพื่อเขา แต่พอเรามาผิดเรื่องเล็กๆน้อยๆ คือสำหรับเรามันไม่มีอะไรเลย แค่เพื่อนจริงๆ ทีเขามีเพื่อนคุยแลกเปลี่ยนภาษา
เป็นผญ.เป็นสิบ เรายังไม่ว่าเลย (ไม่กล้าว่า) แต่พอเราทำบ้าง กลับไม่ได้...
ตอนนี้เราก็มาง้อเขานี่แหละค่ะ อยู่ที่บ้านเขาแต่เขายังไม่กลับค่ะ ไม่รู้ว่าจะกลับวันไหน ใจหนึ่งก็บอกอยากตัดใจแล้ว
แต่อีกใจก็ต้องยอมรับว่ายังรักเขาอยู่มากค่ะ เราควรทำไงดีคะ? เลิกให้มันจบๆเจ็บๆไปเลย...หรือรอต่อไปดีคะ?
ความสัมพันธ์เดี๋ยวรักเดี๋ยวเลิก ควรพอหรือควรอยู่ต่อไป?
คือเรากับแฟนคบกันมาได้เกือบจะ 7 เดือนแล้วค่ะ แรกๆเราสองคนตัวติดกันมากเลยค่ะ ไปไหนไปกัน อยู่ไหนอยู่ด้วยกันตลอด
แฟนเราอายุมากกว่าเราค่ะ มากกว่าเราแบบมากๆๆ (แต่เขาก็มีนิสัยเหมือนเด็กในบางครั้งนะคะ^^) คือแรกๆเขาก็ดีหมดเลยค่ะ
เรางี่เง่า งอแง แค่ไหน เขาก็ไม่เคยบ่น ยอมเราทุกอย่าง แรกๆก็ยอมรับว่าเรางี่เง่าแบบหนักมากจริงๆ ต้องได้ตามใจเราทุกอย่าง
หงุดหงิดเรื่องงานมาก็เอามาลงกับเขา จนเราทะเลาะกันค่ะ ทะเลาะกันทุกวันๆๆๆๆๆ ล่ะประจวบเหมาะกับช่วงนั้นงานของแฟนเรา
เริ่มไม่มั่นคงค่ะ ล่ะเขากำลังเช่าคอนโดใหม่เพื่อมาอยู่ใกล้เราทำให้ค่าใช้จ่ายยิ่งเยอะเข้าไปอีก เราก็งี่เง่า ล่ะเราก็ทะเลาะกันตลอด
ทำให้แฟนเราขอเลิกเราค่ะช่วงนั้น คือก่อนเลิกกันเนี่ย เขากับเราก็ต่างร้องไห้ค่ะ เขาบอกว่าเราไปกันไม่ได้ ในเรื่องของความ
ไม่เข้ากันหลายๆอย่างและเรื่องของเงิน เขาไม่สามารถดูแลเราได้ เราก็ได้แต่บอกเขานะคะ ว่าไม่เป็นไร เราไม่ได้สนใจเรื่องนั้น
เราดูแลตัวเองได้ แต่สุดท้ายก็เลิกกันค่ะ เพราะว่าหลังจากนั้นเขาก็เปลี่ยนพฤติกรรมตัวเองในชั่วข้ามคืนเลยค่ะ เขาบอกว่าเขาอยาก
อยู่คนเดียว อยู่กับเราแล้วอึดอัด บอกเราให้กลับบ้านไป... ช่วงนั้นนี่...เราง้อเขาทุกทางเลยนะคะ แต่ก็ไม่สำเร็จ เราก็เลยยอมเลิกค่ะ
พอเลิกกันได้สักอาทิตย์หนึ่ง เขาก็ขอคืนดีค่ะ ทำทีเป็นขอให้เราไปเก็บของ สุดท้ายก็บอกคิดถึงเรา 5555+ ตอนนั้นเราก็คุยกันค่ะ
ว่าจะปรับตัวนู่นนั่นนี่เข้าหากัน อะไรไม่ดีก็ทิ้งๆมันไป แล้วช่วงนั้นการเงินของเขาไม่ดีจริงๆค่ะ ทำให้เขาต้องย้ายไปอยู่ตจว.เขาไป ซึ่ง
ก็อยู่ไกลกรุงเทพพอสมควร นั่งรถก็ประมาณสองสามชั่วโมงงได้ค่ะ ช่วงนั้นก็เลยทำให้เราเริ่มมีปัญหากันขึ้นมาอีกรอบแล้วค่ะ คือเขา
เองเป็นคนไม่ชอบตอบแชทมาก ล่ะคือเวลาคุยกันทีมันก็เหมือนไม่มีไรคุยอ่ะค่ะ เพราะเราสองคนทำงานกันคนล่ะสายงาน ความชอบ
ของเราก็ค่อนข้างต่าง จึงทำให้คุยกันทีมีแค่ สวัสดี เป็นไงบ้าง ...เป็นแบบนี้เกือบทุกวันค่ะ เราก็งอแงเรื่องนี้นะคะ ล่ะก็ทำให้เราทะเลาะกัน
เหมือนเราเลิกกันไปสักพักด้วยค่ะ จำไม่ได้แล้วว่าใครเป็นฝ่ายง้อ เพราะเลิกกันบ่อยมาก แล้วมันก็มีเรื่องนู่นเรื่องนี้ สารพัดจะบรรยายจริงๆค่ะ
จนตอนนี้ก็มีอีกเรื่องค่ะ ต้องบอกก่อนว่าก่อนหน้านี้เราก็ทะเลาะกันก่อนช่วงคริสมาสต์ค่ะ คือเราทะเลาะกันเรื่องเงินค่ะ (ไม่มีเงินนี่
ชีวิตรักพังมาก5555+) เขาไม่มีเงินแล้วไม่ยอมรับเงินของเรา เราก็แบบอะไรนักหนา คนอุตส่าห์ช่วย จนเราโกรธแล้วเผลอหลุดปากกับ
เขาว่า ครั้งนี้ครั้งสุดท้าย แล้วนะที่เราจะเจอกัน แล้วเราก็เดินออกไปเลยค่ะ หลังจากนั้นเขาโกรธมากค่ะ บล็อกเราทุกอย่าง ทุกทางที่มี
เลยค่ะ ทั้งๆที่เขาไม่เคยทำมาก่อน ขนาดตอนที่บอกเลิกกัน เขายังไม่ทำเลยค่ะ ทำให้เราต้องกลับมาง้อเขาอีกรอบ แล้วเราก็กลับมา
เหมือนจะปกตินะคะ เรากลับไปกรุงเทพ ส่วนเขาก็อยู่ตจว.เหมือนเดิม เราชอบส่งข้อความหาเขาทีล่ะมากๆค่ะ แบบว่างๆก็ส่ง ไม่ได้
คิดว่าเขาจะต้องตอบแบบทันทีหรืออะไรนะคะ แค่ส่งเพราะอยากให้รู้ว่า คิดถึง แค่นั้น กลายเป็นว่า...เขารำคาญค่ะ และ...ขอเลิก
หลังจากนั้นเราก็กิน นอน ทำงาน ทำอะไรแทบไม่ได้เลยค่ะ เราเลยกลับไปหาเขาที่ตจว.อีกรอบ กลับไปง้อเขา จนเขายอมคืนดี
แต่เขาก็บอกนะคะ สาเหตุที่เขาขอเลิกเพราะนู่นนั่นนี่ เขาอยากให้เราปรับจะได้อยู่กันได้ เราก็บอกโอเค เราจะปรับปรุงตัว และเขา
ก็บอกอีกค่ะว่า ครั้งนี้ครั้งสุดท้ายแล้วนะ เขาเบื่อที่ต้องรัก ต้องเลิกกันแบบนี้ตลอดเวลา (คือ...เราก็เบื่อนะ ที่ต้องมาคอยตามง้อเกือบ
แทบทุกครั้งแบบนี้ เหนื่อยด้วย ทิ้งงาน ทิ้งทุกอย่างเพื่อมาขอคืนดี...) แต่การเลิกกันครั้งนี้เขามาบอกเราทีหลังค่ะ ว่าเขาไปคุยกับ
ผญ.คนหนึ่ง นางบอกว่า แฟนเราน่าสงสารนะที่เราไม่เคยพาแฟนไปเที่ยวไหนเลย (แฟนเราเป็นฝรั่งนะคะ บอกช้าไปนิ้ดด แหะๆ)
คือ...แค่นั้น...ทำให้แฟนเราต้องบอกเลิกเราขนาดนี้เลยหรอ?? เราทำอะไรต่างๆให้เขามากมาย เขาไม่เคยเห็นเลย?? แต่พอผญ.
คนนี้พูดคำเดียวคือ...พัง...
แต่ยังไงเราก็ให้อภัยนะคะ เพราะยังไงเขาก็บอกเรามาทั้งหมด ทุกอย่งที่เขาทำ ทุกอย่างที่เขาคิด และเขาก็ไม่เคยมีพฤติกรรม
นอกใจมาก่อนค่ะ ยอมรับว่าแต่ก่อนเคยเชื่อใจเขา 100% แต่พอเจอเรื่องนี้ก็ลดๆลงบ้าง แต่ก็ยังเชื่อใจอยู่ค่ะ หลังจากช่วงคริสมาสต์
เลยมาถึงปีใหม่เราก็อยู่ด้วยกันตลอดค่ะ ทุกอย่างราบรื่นบ้าง ตะกุกตะกักบ้าง แต่คราวนี้เราสองคนใช้ความอดทนกันมากค่ะ ไม่เคย
พูดว่าเลิกกันอีกเลย แต่หลังจากปีใหม่ได้สองสามวัน ก่อนที่เราจะกลับกทม. เขาจับได้ว่าเรายังคุยกับผช.คนที่เราเคยแอบชอบค่ะ
(คนนี้เราคุยกับเขามานานก่อนที่จะเจอแฟนเราอีกค่ะ แต่เราไม่เคยเจอกัน เป็นแค่เพื่อนแลกเปลี่ยนภาษาเฉยๆ แต่พอเรามีปัญหา
อะไรไม่ว่าจะความรัก หรือเรื่องภาษา เขาก็จะคอยช่วยเราตลอดอ่ะค่ะ แบบเราก็คิดว่าเป็นเพื่อนที่ดี ไรเงียะ) คือผช.คนนี้แฟนเราเขา
ไม่ชอบเอามากๆๆๆๆๆ เลยค่ะ เขาบอกว่าผช.คนนี้มาจีบเราชัวร์ๆๆ แต่เราก็บอกแค่เพื่อน เราเคยถึงขั้นบล็อกไลน์ผช.คนนี้ให้แฟนดู
เพื่อให้แฟนสบายใจเลยนะคะ แต่เราเก็บเฟสบุ๊คเขาไว้แต่ไม่ได้บอกแฟนค่ะ (อันนี้เราก็ผิดจริงๆ เราไม่อยากเสียเพื่อนไป
แฟนก็ไม่อยากเสีย T^T) จนเขามาเจอนี่แหละค่ะ เป็นเรื่อง เราก็ปรับความเข้าใจกันอยู่นิดหน่อยค่ะ เขาก็ดีขึ้น แต่ก็ไม่ใช่ว่าดีเลย
เหมือนเดิมนะคะ เขาก็ตะขิดตะขวางใจอยู่บ้าง เพราะความที่เราไม่เคยโกหกเขาเลยอ่ะค่ะ และนั่นเป็นครั้งแรก...
แล้วเราก็ต้องกลับกทม.หลังจากที่ทะเลาะกันได้วันสองวัน... คือช่วงนั้นเขาก็ดีนะคะ ดีได้อยู่สามสี่วัน ก่อนเราจะกลับตจว.มาหาเขา
ด้วยไอ้เราเป็นคนที่ก็ไม่ได้เชี่ยวชาญภาษาอังกฤษไรมากมาย ทำให้มีการสื่อสารเรื่องวันเวลาที่จะกลับกับเขาเพี้ยนไปบ้าง
ทำให้เขาโกรธค่ะ แล้วเขาก็บอกกับเราว่า เขายังหึงอยู่ยังไม่อยากเจอเราในตอนนี้ เราทำให้เขาเครียด นู่นนั่นนี่ สุดท้ายก็ลงอีหรอบเดิม
เราควรเลิกกัน...
คือ...มาถึงจุดนี้ก็บอกตรงๆว่าไม่รู้จะเอาไงแล้วค่ะ เข้าใจนะคะว่าบางส่วนที่เราผิด เราก็ยอมรับ เขาขอให้เราปรับตั้งเยอะตั้งแยะ
เราก็ยอมเพื่อเขา แต่พอเรามาผิดเรื่องเล็กๆน้อยๆ คือสำหรับเรามันไม่มีอะไรเลย แค่เพื่อนจริงๆ ทีเขามีเพื่อนคุยแลกเปลี่ยนภาษา
เป็นผญ.เป็นสิบ เรายังไม่ว่าเลย (ไม่กล้าว่า) แต่พอเราทำบ้าง กลับไม่ได้...
ตอนนี้เราก็มาง้อเขานี่แหละค่ะ อยู่ที่บ้านเขาแต่เขายังไม่กลับค่ะ ไม่รู้ว่าจะกลับวันไหน ใจหนึ่งก็บอกอยากตัดใจแล้ว
แต่อีกใจก็ต้องยอมรับว่ายังรักเขาอยู่มากค่ะ เราควรทำไงดีคะ? เลิกให้มันจบๆเจ็บๆไปเลย...หรือรอต่อไปดีคะ?