สวัสดีครับ..วันนี้จะมาเล่าเรื่องของตัวเองบ้าง..พอได้อ่านเรื่องของเพื่อนๆมาหลายกระตู้แล้ว ก็อยากเล่าเรื่องของตัวเองบ้าง
..ถ้าพิมพ์ผิดบ้างอะไรบ้างก็ขออภัยนะครับ..เอาล่ะเริ่มเลยก็แล้วกัน😊😊
..คือเรื่องมีอยู่ว่า ผมกับเพื่อน2คนได้ชวนกันออกไปล่าสัตว์ด้วยกัน..ซึ่งป่านั้นเป็นป่าที่เคยมีทหารเคยรบกันเมื่อสมัยก่อนมันก็นานมาแล้วแหละครับ..พอตกหัวค่ำผมก็ออกมาหาเพื่อนผมประมาณ1ทุ่มกว่าๆ(เห้ยเสร็จยังว่ะเดี๋ยวก็น้ำค้างก็ลงหรอก)แล้วผมกับเพื่อนก็พากันออกเดินทางกันมาถึงชายป่าก็พากันเดินเข้าไป..แต่คืนวันนั้นมันก็เป็นคืนเดือนหงายด้วย..ผมก็ไม่ได้คิดอะไรมากนักหรอก(ปกติก็เป็นคนกลัวผีอยู่แล้วแต่ก็ไม่มากเท่าไร)
พอผมกับเพื่อนก็เดินเข้าไปได้ลึกมากพอสมควรก็ได้พากันแยกกันเดินไปคนละทาง..ผมก็เดินไปเรื่อยๆมาจนถึงที่ทหารเป็นไข้ป่าตายผมยกมือไหว้แล้วก็เดินผ่านไปไม่คิดอะไร..ช่วงนั้นก็ประมาณ5ทุ่มกว่าๆได้แล้วมั้งแล้วผมก็ได้อุทานไปว่า(เชี้ยเอ่ยเดินมาครึ่งคืนแล้วยังไม่เจอห่าอะไรเลย)นี้แหละคือจุดเริ่มต้นสักพักก็ได้เห็นดวงตาสีแดงกล่ำคู่1ผมก็ค่อยๆเดินเข้าไปอย่างช้าๆเตรียมง้างปืนผมทันทีแต่ดวงตานั้นมันเริ่มเห็นแค่ข้างเดียวแล้วผมก็คิดในใจว่า(
เอ่ยหลับตาข้างเดียวด้วยนะ)จากนั้นผมก็ได้เข้าไปแล้วดวงตานั้นมันก็เริ่มขยายใหญ่ขึ้นเป็นแสงไฟสีแดงออกเขียวๆผมก็ไม่ได้คิดอะไร..ด้วยที่ผมกลัวจะไม่ได้ยิงผมก็รีบเดินเข้าไปผมกดไกรปืน..ปั้...ง จากนั้นผมก็ได้ยินเสียงคนร้อง(โอ๊.ยย)ผมก็รีบวิ่งเข้าไปดูเสียงนั้น..พอไปเห็นภาพตรงหน้าผม.มันเป็นเพื่อนผมเอง..จากนั้นผมก็ตั้งสติรีบดูเพื่อนผมทันทีเลือดเต็มแก้มเพื่อนผมเลยผมก็แก้เสื้อผมออกแล้วเช็ดให้เพื่อนผม..
แต่ก็ยังดีน่ะที่เพื่อนผมไม่เป็นอะไรมากลูกปืนมันฉากที่แก้มเท่านั้นเอง...
"ถึงจะเล่าไม่ค่อยเก่ง"คงไม่ว่ากันนะคร้าบ
ผีบังตา
..ถ้าพิมพ์ผิดบ้างอะไรบ้างก็ขออภัยนะครับ..เอาล่ะเริ่มเลยก็แล้วกัน😊😊
..คือเรื่องมีอยู่ว่า ผมกับเพื่อน2คนได้ชวนกันออกไปล่าสัตว์ด้วยกัน..ซึ่งป่านั้นเป็นป่าที่เคยมีทหารเคยรบกันเมื่อสมัยก่อนมันก็นานมาแล้วแหละครับ..พอตกหัวค่ำผมก็ออกมาหาเพื่อนผมประมาณ1ทุ่มกว่าๆ(เห้ยเสร็จยังว่ะเดี๋ยวก็น้ำค้างก็ลงหรอก)แล้วผมกับเพื่อนก็พากันออกเดินทางกันมาถึงชายป่าก็พากันเดินเข้าไป..แต่คืนวันนั้นมันก็เป็นคืนเดือนหงายด้วย..ผมก็ไม่ได้คิดอะไรมากนักหรอก(ปกติก็เป็นคนกลัวผีอยู่แล้วแต่ก็ไม่มากเท่าไร)
พอผมกับเพื่อนก็เดินเข้าไปได้ลึกมากพอสมควรก็ได้พากันแยกกันเดินไปคนละทาง..ผมก็เดินไปเรื่อยๆมาจนถึงที่ทหารเป็นไข้ป่าตายผมยกมือไหว้แล้วก็เดินผ่านไปไม่คิดอะไร..ช่วงนั้นก็ประมาณ5ทุ่มกว่าๆได้แล้วมั้งแล้วผมก็ได้อุทานไปว่า(เชี้ยเอ่ยเดินมาครึ่งคืนแล้วยังไม่เจอห่าอะไรเลย)นี้แหละคือจุดเริ่มต้นสักพักก็ได้เห็นดวงตาสีแดงกล่ำคู่1ผมก็ค่อยๆเดินเข้าไปอย่างช้าๆเตรียมง้างปืนผมทันทีแต่ดวงตานั้นมันเริ่มเห็นแค่ข้างเดียวแล้วผมก็คิดในใจว่า(
แต่ก็ยังดีน่ะที่เพื่อนผมไม่เป็นอะไรมากลูกปืนมันฉากที่แก้มเท่านั้นเอง...
"ถึงจะเล่าไม่ค่อยเก่ง"คงไม่ว่ากันนะคร้าบ