สวัสดีคับ^^นี่เป็นกระทู้แรกของผม
ผมขอความเห็นจากเพื่อนๆหน่อยว่าผมจะทำยังไงดี ?
เรื่องมีอยู่ว่า ตอนนี้ผมอายุ25แล้ว ผมอยู่กรุงเทพ ผมคบกับแฟนผมมา3ปีกว่าๆ เค้าอยู่ที่บ้านกับผม (แต่ยังไม่ได้แต่งนะ)แค่อยู่ด้วยกันเฉยๆ เรามีอะไรคล้ายๆกันมากเช่นกินเหมือนกัน ชอบเที่ยว(ทะเล)หมือนๆกัน และ
เรื่องภาษาก็พูดคล้ายๆกัน(ผมกับแฟนผมทำงานคนละที่ตึกอยู่ฝั่งตรงข้ามกันขี่รถมอไซค์ไปทำงานด้วยกันทุกวัน เข้าช่วงเดือนมิถุนายนเข้าหน้าฝนเปียกด้วยกันทุกวัน จนเรามีแปลนว่าอยากได้รถยนต์สักคันขับไปทำงาน พอเดือนกค57เราก็ได้ออกรถยนต์ด้วยกันเพื่อขับไปทำงานจะได้ไม่เปียกสบายกว่าด้วยจนถัดมาถึงประมาณเดือนกันยา57แฟนผมบอกว่าแม่โทรมาถามว่าเมื่อไหร่ผมจะไปแต่ง ผมคิดตะหงิดๆอยู่ ผมก็ลำบากใจเลยว่าผมจะเอาเงินที่ไหนไปแต่ง ค่าสินสอด 220000 ทองอีกสองบาท (ผมนี่เหงื่อแตกเลย)ไม่รู้จะทำยังไงเงินเดือนก็2กว่าๆเอง ไหนจะผ่อนรถอีก ไม่รู้จะเอาจากไหน ช่วงเดือนกย.ผมทะเลาะกับแฟนทุกวันเรื่องนี้บอกว่าแม่โทรมาถามทุกวัน ผมก็บอกแฟนผมว่าขอเวลาอีกหน่อยได้มั้ย หลังจากนั้นแฟนผมก็เงียบไปไม่มานอนที่บ้านผมอีกเลยประมาณเกือบเดือน ผมก็เซ็งไม่รู้จะทำยังไง หลังจากนั้นประมาณต้นเดือนตค57 แฟนผมโทรมาบอกว่า จะเข้ามาเก็บของ มาเอารถ แม่บอกว่าไม่ให้มาอยู่กับผมแล้ว(ผมเสียใจมาก)ทั้งๆอยู่ด้วยกันมาสามปีกว่า รถเก๋งก็ออกด้วยกัน รถมอไซค์อีก ทุกสิ่งทุกอย่างผมให้ด้วยใจไม่เคยอยากได้อะไรขอให้แฟนผมมีความสุขก็พอ (ผมเสียใจมาก)ผมเลยบอกว่าแฟนผมว่าไม่ต้องเข้ามาเก็บของหรอก เด๋วผมเก็บของใส่ท้ายรถไปให้ วันนั้นเป็นวันแต่งงานของพี่ๆที่ทำงานพอดีผมขับรถไปงานแต่งพี่ทำงานผมเสียใจมาก(~_~)จนงานเลิกผมก็ขับรถเอาทั้งรถทั้งของไปให้แฟนที่บ้าน แล้วผมก็นั่งแท็กซี่กลับบ้านผม และผมบอกเธอว่าเด๋วผมขี่รถมอไซค์มาให้อีกนะ เธอก็บอกไม่ต้องเอามาหรอก หลังจากนั้นประมาณ1อาทิตย์ผมก็ขี่รถเอาไปให้เธอที่บ้าน วันนั้นบ้านเธอไม่มีคนอยู่ผมเลยฝากรถไว้กลับร้านค้าใกล้บ้านเธอ(สนิทกันมาก)บอกว่าผมเอารถมาให้นะบอกเธอด้วย หลังจากนั้นเกือบ2อาทิตย์ไม่ได้ติดต่อกับแฟนผมเลย พอประมาณปลายเดือนตค57 พี่ที่ทำงานเอารูปในเฟสมาให้ดูว่าแฟนผมถ่ายรูปคู่กับแฟนใหม่ ผมนี่ขึ้นเลยตัวชาหน้าชาแต่ไม่รู้ทำไง ผมคงได้แต่คิดว่าเค้าคงไปเจอคนที่ดีกว่าผมแล้วแหละ (ลึกๆโคตรเศร้า)กินข้าวไม่ได้ ทำงานไม่รู้เรื่อง น้ำหนักลด เหมือนคนหมดอะไรตายอยาก หลังจากนั้นไม่ได้ติดต่อกันเลย พอเข้าช่วงเดือนมค58 เธอโทรมาหาผมผมก็รับสาย โทรมาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นถามว่าตื่นยังไปทำงานยัง เหมือนแต่ก่อนโทรปลุกผมทุกวัน **ผมถามว่าเป็นอะไรโทรมาหาผมอีกทำไม เค้าบอกว่าคนนั้นไม่เหมือนผม แล้วร้องไห้ อยากให้เรากลับไปเป็นเหมือนเดิม อยากโทรหาทุกวันได้มั้ย ผมนิพูดไม่ออกเลยแล้วผมก็วางสายไป หลังจากนั้นเธอก็ติดต่อมาหาผมเดือนละครั้ง ถามสาระทุกสุกดิบ ทุกเดือน **แต่ผมไม่อยากคุยกับเธอรู้ว่ามันไม่ดีเพราะเธอมีคนใหม่แล้ว จนประมาณเดือนตุลา58ผมซื้อโทรศัพท์ใหม่เปลี่ยนเบอร์ด้วยแต่ใช้ได้สองซิมเพื่อที่เธอจะติดต่อผมไม่ได้ จนถึงประมาณอีก1อาทิตย์เธอโทรมาหาผมอีกแต่ผมไม่ได้เมมเบอร์เธอไว้ก็เลยไม่รู้ว่าเบอร์ใครเป็นมิสคอล ผมเลยโทรกลับเป็นเสียงเธอ ถามผมว่าเปลี่ยนเบอร์ใหม่หรอทำไมไม่บอก ผมโคตรเซ็งเลยว่าผมเอาเบอร์ใหม่โทร พอเดือนธค58 ผมขี่รถไปกินเหล้าห้องเพื่อนแถวๆอินทรามาระ มันใกล้ๆกับบ้านแฟนผมเลย ผมก็ไม่ได้คิดอะไรแต่เวรเจ้ากรรมผมเห็นเธอกำลังจะข้ามถนนเข้าซ.บ้านเธอผมก็คิดว่าใครหน้าคุ้นๆผมเลยจอดรถเธอเดินมาหาผมถามผมว่าไปไหนผมบอกไปกินเหล้าห้องเพื่อน แล้วคุยกันประมาณเกือบสิบห้านาทีถามสาระทุกสุกดิบเหมือนเดิมผมก็เลยเอามือผมจับหัวเธอทีนึงแล้วบอกสู้ๆนะ (น้ำตาเธอคลอเบ้าเลย)ผมก็เช่นกัน **หลังจากนั้นก็ไม่ได้ติดต่อไม่ได้เจอกันอีกเลยทุกวันนี้ผมยังลืมเธอไม่ได้ผมจะทำยังไงให้ลืมเธอสักที**
เลิกกับแฟนมาหนึ่งปีแล้วจะทำยังไงจะลืมเค้าได้สักที...??
ผมขอความเห็นจากเพื่อนๆหน่อยว่าผมจะทำยังไงดี ?
เรื่องมีอยู่ว่า ตอนนี้ผมอายุ25แล้ว ผมอยู่กรุงเทพ ผมคบกับแฟนผมมา3ปีกว่าๆ เค้าอยู่ที่บ้านกับผม (แต่ยังไม่ได้แต่งนะ)แค่อยู่ด้วยกันเฉยๆ เรามีอะไรคล้ายๆกันมากเช่นกินเหมือนกัน ชอบเที่ยว(ทะเล)หมือนๆกัน และ
เรื่องภาษาก็พูดคล้ายๆกัน(ผมกับแฟนผมทำงานคนละที่ตึกอยู่ฝั่งตรงข้ามกันขี่รถมอไซค์ไปทำงานด้วยกันทุกวัน เข้าช่วงเดือนมิถุนายนเข้าหน้าฝนเปียกด้วยกันทุกวัน จนเรามีแปลนว่าอยากได้รถยนต์สักคันขับไปทำงาน พอเดือนกค57เราก็ได้ออกรถยนต์ด้วยกันเพื่อขับไปทำงานจะได้ไม่เปียกสบายกว่าด้วยจนถัดมาถึงประมาณเดือนกันยา57แฟนผมบอกว่าแม่โทรมาถามว่าเมื่อไหร่ผมจะไปแต่ง ผมคิดตะหงิดๆอยู่ ผมก็ลำบากใจเลยว่าผมจะเอาเงินที่ไหนไปแต่ง ค่าสินสอด 220000 ทองอีกสองบาท (ผมนี่เหงื่อแตกเลย)ไม่รู้จะทำยังไงเงินเดือนก็2กว่าๆเอง ไหนจะผ่อนรถอีก ไม่รู้จะเอาจากไหน ช่วงเดือนกย.ผมทะเลาะกับแฟนทุกวันเรื่องนี้บอกว่าแม่โทรมาถามทุกวัน ผมก็บอกแฟนผมว่าขอเวลาอีกหน่อยได้มั้ย หลังจากนั้นแฟนผมก็เงียบไปไม่มานอนที่บ้านผมอีกเลยประมาณเกือบเดือน ผมก็เซ็งไม่รู้จะทำยังไง หลังจากนั้นประมาณต้นเดือนตค57 แฟนผมโทรมาบอกว่า จะเข้ามาเก็บของ มาเอารถ แม่บอกว่าไม่ให้มาอยู่กับผมแล้ว(ผมเสียใจมาก)ทั้งๆอยู่ด้วยกันมาสามปีกว่า รถเก๋งก็ออกด้วยกัน รถมอไซค์อีก ทุกสิ่งทุกอย่างผมให้ด้วยใจไม่เคยอยากได้อะไรขอให้แฟนผมมีความสุขก็พอ (ผมเสียใจมาก)ผมเลยบอกว่าแฟนผมว่าไม่ต้องเข้ามาเก็บของหรอก เด๋วผมเก็บของใส่ท้ายรถไปให้ วันนั้นเป็นวันแต่งงานของพี่ๆที่ทำงานพอดีผมขับรถไปงานแต่งพี่ทำงานผมเสียใจมาก(~_~)จนงานเลิกผมก็ขับรถเอาทั้งรถทั้งของไปให้แฟนที่บ้าน แล้วผมก็นั่งแท็กซี่กลับบ้านผม และผมบอกเธอว่าเด๋วผมขี่รถมอไซค์มาให้อีกนะ เธอก็บอกไม่ต้องเอามาหรอก หลังจากนั้นประมาณ1อาทิตย์ผมก็ขี่รถเอาไปให้เธอที่บ้าน วันนั้นบ้านเธอไม่มีคนอยู่ผมเลยฝากรถไว้กลับร้านค้าใกล้บ้านเธอ(สนิทกันมาก)บอกว่าผมเอารถมาให้นะบอกเธอด้วย หลังจากนั้นเกือบ2อาทิตย์ไม่ได้ติดต่อกับแฟนผมเลย พอประมาณปลายเดือนตค57 พี่ที่ทำงานเอารูปในเฟสมาให้ดูว่าแฟนผมถ่ายรูปคู่กับแฟนใหม่ ผมนี่ขึ้นเลยตัวชาหน้าชาแต่ไม่รู้ทำไง ผมคงได้แต่คิดว่าเค้าคงไปเจอคนที่ดีกว่าผมแล้วแหละ (ลึกๆโคตรเศร้า)กินข้าวไม่ได้ ทำงานไม่รู้เรื่อง น้ำหนักลด เหมือนคนหมดอะไรตายอยาก หลังจากนั้นไม่ได้ติดต่อกันเลย พอเข้าช่วงเดือนมค58 เธอโทรมาหาผมผมก็รับสาย โทรมาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นถามว่าตื่นยังไปทำงานยัง เหมือนแต่ก่อนโทรปลุกผมทุกวัน **ผมถามว่าเป็นอะไรโทรมาหาผมอีกทำไม เค้าบอกว่าคนนั้นไม่เหมือนผม แล้วร้องไห้ อยากให้เรากลับไปเป็นเหมือนเดิม อยากโทรหาทุกวันได้มั้ย ผมนิพูดไม่ออกเลยแล้วผมก็วางสายไป หลังจากนั้นเธอก็ติดต่อมาหาผมเดือนละครั้ง ถามสาระทุกสุกดิบ ทุกเดือน **แต่ผมไม่อยากคุยกับเธอรู้ว่ามันไม่ดีเพราะเธอมีคนใหม่แล้ว จนประมาณเดือนตุลา58ผมซื้อโทรศัพท์ใหม่เปลี่ยนเบอร์ด้วยแต่ใช้ได้สองซิมเพื่อที่เธอจะติดต่อผมไม่ได้ จนถึงประมาณอีก1อาทิตย์เธอโทรมาหาผมอีกแต่ผมไม่ได้เมมเบอร์เธอไว้ก็เลยไม่รู้ว่าเบอร์ใครเป็นมิสคอล ผมเลยโทรกลับเป็นเสียงเธอ ถามผมว่าเปลี่ยนเบอร์ใหม่หรอทำไมไม่บอก ผมโคตรเซ็งเลยว่าผมเอาเบอร์ใหม่โทร พอเดือนธค58 ผมขี่รถไปกินเหล้าห้องเพื่อนแถวๆอินทรามาระ มันใกล้ๆกับบ้านแฟนผมเลย ผมก็ไม่ได้คิดอะไรแต่เวรเจ้ากรรมผมเห็นเธอกำลังจะข้ามถนนเข้าซ.บ้านเธอผมก็คิดว่าใครหน้าคุ้นๆผมเลยจอดรถเธอเดินมาหาผมถามผมว่าไปไหนผมบอกไปกินเหล้าห้องเพื่อน แล้วคุยกันประมาณเกือบสิบห้านาทีถามสาระทุกสุกดิบเหมือนเดิมผมก็เลยเอามือผมจับหัวเธอทีนึงแล้วบอกสู้ๆนะ (น้ำตาเธอคลอเบ้าเลย)ผมก็เช่นกัน **หลังจากนั้นก็ไม่ได้ติดต่อไม่ได้เจอกันอีกเลยทุกวันนี้ผมยังลืมเธอไม่ได้ผมจะทำยังไงให้ลืมเธอสักที**