....ความสำคัญของยาง??....

ยอมรับจริงๆ นะครับว่าพยายามนึกอยู่หลายเที่ยว   แต่ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่า เรื่องราคายางพาราก้าวขึ้นมามีบทบาทต่อทิศทางของการเมืองไทยอย่างโดดเด่นเหนือสินค้าเกษตรของไทยที่มีมากมายได้อย่างไร?  


เข้าใจเรื่องความเดือดร้อนของชาวไร่ชาวสวนเพราะตัวเองก็มีพื้นเพด้านนี้มา   การเดือดร้อนของชาวสวนยางไม่ได้หมายความว่าชาวสวนอย่างอื่นหรือสินค้าอย่างอื่นไม่เดือดร้อน  ราคามันสัมปะหลังเองยังไม่เห็นขยับมาหลายปี    ราคาอ้อย?  ถั่วลิสง?  ปอ?  ลิ้นจี่?  ลำใย?  ใบยาสูบ?  มะขามหวาน? ฯลฯ    โดยเฉพาะมะขามหวานกับลิ้นจี่นี่   ราคาในตลาดขึ้นลงราวกับลูกปิงปองเด้งบนพื้นเกือบทุกๆ ปี    ลองนึกภาพดูว่า  ถ้าพี่น้องเกษตรกรชาวสวนยางที่เคยออกมาร่วมชุมนุมเปลี่ยนแปลงทิศทางการเมืองไทยที่ผ่านมาปลูกมะขามหวานหรือลิ้นจี่แทนยาง     พี่น้องเหล่านั้นคงอาจจะมาชุมนุมปิดถนนรวมไปถึงชัตดาวน์กรุงเทพฯ ไม่เว้นปีต่อปีแน่ๆ


คนไทยเรานะไม่ว่าภาคไหนๆ   เดือดร้อนนิดเดือนร้อนหน่อยก็อดก็ทนกันได้ทั้งแหละ    ที่ผ่านๆ มาก็มีแต่ "นักการเมือง" ตัวดีนั่นแหละที่ไปยุแยงตะแคงรั่วเพื่อผลประโยชน์ทางการเมืองของตัวเองและพรรคตัวเอง     วิกฤตราคายางพาราดิ่งตอนนี้   บอกตรงๆ ใจหนึ่งก็นึกสงสาร   อีกใจหนึ่งก็บอกว่านี่แหละคือผลตอบแทนของคนประเภทที่ได้คืบแล้วจะเอาศอก  ได้ศอกจะเอาวา  ได้วาจะไมล์


แต่ที่ผมสงสัยหนักยิ่งกว่ายางพาราก็คือ.....จนป่านนี้เรายังหาสาเหตุกันไม่ได้เลยว่าทำ "ราคาน้ำพืช" ในช่วงหนึ่งถึงพุ่งขึ้นและขาดตลาดชนิดที่รัฐบาลต้องประกาศให้ซื้อตามจำนวนที่กำหนด??     แต่ผมว่านะ... สุเทพ  เทือกสุบรรณ   น่าจะรู้ดี  เห็นด้วยไหม?
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่