เรามีคนคุยอยู่คนนึง คุยกันคือเค้าดีกับเรามากรักเรามาก แต่ตอนนั้นเรามีคนชอบอยู่แล้ว
และเราดันสันยากับคนที่เราคุยว่าจะไม่มีวันทิ้งเค้าไป แต่สุดท้ายเราก็ทิ้งเค้าไป
ทั้งที่ในใจไม่ได้อยากทิ้งเลยแต่คนที่เราชอบเราชอบเค้ามาก่อนนานแล้ว ความรสมันมากกว่าแล้วก้เรียนห้องเดียวกัน คนที่เราคุยอยู่นิวซีแลน
เราสันยาว่าจะรอแต่เราก้ทำไม่ได้ แล้วก้เลิกคุยกันไป
ผ่านไปหลายเดือน เกือบสิบเดือน เราไม่ได้คบกับคนที่เราชอบแต่เรายังคิดถึงคนที่เราคุยตลอดไม่เคยลืมเลย แต่ก้ไม่แน่ใจว่าครสนั้นมันคือเหงาหรืออะไร ถ้าเราชอบเค้าทำไมไม่เลือกเค้าแต่แรก อยากกลับไปคุยนะ แต่ก้ไม่อยากกลับไปทำร้ายเค้าอีก ความรู้สึกเราคือเราแย่มาก ทำร้ายคนที่ไว้ใจเราที่สุด ยังจำทุกตอนที่อยู่ด้วยกันได้ตลอดเลย ประเด็นคือเค้าฝากเพื่อนมาขอโอกาสเรา แต่เราปติเสดไปเพราะความไม่แน่ใจ โง่เนาะ
เรามีเพื่อนสนิทเป็นผชคนนึงคุยกันตลอดมาสามสี่ปีแล้ว ความรสเราคือเค้าอยู่ข้างเราเสมอบวกกับความเหงาและเค้าบอกชอบเรา มันเลยไปกันใหญ่ คนคุยเก่าเรารู้เรื่องนี้ยิ่งรสน้อยใจ ที่หนักยิ่งกว่าคือเพื่อนสนิทเราก้อยู่นิวซีแลน ปีต่อมาเราเลยตัดสินใจไปนิวซีแลน
ทุกคนคิดว่า เราไปเพราะเพื่อนสนิทที่เราคุยอยู่คนนั้น แต่มันคือสองเหตุผลรวมกัน เราอยากไปอยู่กับคนเก่าคนนั้นด้วย
ดูเป็นผญที่แย่มากเลยเนาะ แต่มันเป็นครสจริงๆ
ตอนปิดเทอมสามอาทิตก่อนไปนิวซีแลน คนคุยเก่าเรากลับมาไทย แล้วไปทริปหัวหินกับเพื่อนๆเราด้วย
(ก่อนไปเราเลิกคุยกับเพื่อนสนิทเราแล้วเพราะมัน
มันขอเราเอาแล้วเราไม่ให้มันก้บอกไม่ได้ชอบแล้ว แย่มาก)
วันแรกที่หัวหินเราเริ่มมั่นใจครสตัวเองที่มีต่อคนเก่าแต่ก้ยังไม่แน่ใจพอเลยให้เวลาตัวเองคิดหนึ่งคืน
คืนแรก เราเมามากร้องไห้หนักมาก พูดเรื่องเพื่อนสนิทเราไปหมดเลย คนคุยเก่าเรารู้เข้าเค้าเลยยิ่งเสียใจ ที่เราตัดสินไปนิวซีแลนเพราะมัน
เรารู้สึกผิดและเสียใจกับสิ่งที่ทำมาก
คืนที่สอง เราตัดสินใจขอเค้ากลับมาคุย เค้าเอาแต่ถามเรื่องเรากับเพื่อนสนิทเรา เราขอโทษและขอโอกาส
เค้าบอกว่าไม่ได้รู้สึกอะไรแล้วตอนนี้ แต่กลับไปคุยได้ แต่ไม่รู้ว่าจะกลับไปเหมือนเดิมได้มั้ย ตอนนั้นเค้ารักเรามากเรารู้เลย
หลังจากนั้นเรากลับเข้าไปในบ้านแล้วเพื่อนๆก้ออกมานั่งกินเหล้ากัน เราร้องไห้ข้างในซักพักไม่มีใครเห็น แล้วเราก้หยิบเหล้าเตมไปหมดออกมาข้างนอกนั่งดื่มๆๆๆๆๆ จนเมาไม่รู้เรื่อง เพื่อนๆไปเดินชายหาดเราก้ไปด้วยตอนนั้นคือเดินไม่ไหวแล้วเมามากกก
พอถึงชายหาด เราก้ระเบิดร้องไห้แล้วก้โทดตัวเองเตมไปหมด เค้าก้เข้ามาปลอบมาลูบหัวเราก้เดินหนีๆ จนเค้ามากอดแล้วบอกให้หยุดร้อง เราแกะมือเค้าออกแล้วพูดว่า "อย่าทำแบบนี้เลย' เค้าก้กอดต่อซักพักแล้วเค้าก้ถอนหายใจแรงมาก แล้วก้ไปสูบบุหรี่เลย
สำหรับเราครสตอนนั้นคิดว่า ถ้าเป็นเพราะสงสารแต่ไม่ได้ห่วงจริงอย่าฝืนตัวเองเลยเลยพูดไปแบบนั้น
หลังจากตอนนั้นก้ไม่ได้พูดกันอีกเลยจนเยนวันต่อมาขากลับ
เราตัดสินใจสู้เพื่อเค้าทักไลนไปคุยจนถึงตอนนี้ มีหลายๆอย่างเกิดขึ้น
เรารสดี โทรคุยเปิดใจกัน แต่ก้ยังไม่ทำให้เค้ารสชอบเราชัดเจนเลย เราควรจะทำยังไงดี เราเหลือเวลาไม่ถึงสามอาทิตก้ไปนิวแล้ว
แล้วเค้าดันไม่ไปแล้ว เราเครียดมากไม่อยากไปเลย
เราทำเค้ามีปมเรื่องแรกและเรื่องเพื่อนสนิท เจ็บจนไม่มั่นใจในตัวเราอีกแล้ว
ทำยังไงดีให้เค้ากลับมารักเรา
เพราะตอนนี้เรามั่นใจแล้วว่าเรารักเค้ามาก แน่ใจว่าใช่
ช่วยด้วยค่ะเหลือเวลาไม่ถึงสามอาทิตที่จะให้เค้ากลับมา ช่วยด้วย!!!!!!!
และเราดันสันยากับคนที่เราคุยว่าจะไม่มีวันทิ้งเค้าไป แต่สุดท้ายเราก็ทิ้งเค้าไป
ทั้งที่ในใจไม่ได้อยากทิ้งเลยแต่คนที่เราชอบเราชอบเค้ามาก่อนนานแล้ว ความรสมันมากกว่าแล้วก้เรียนห้องเดียวกัน คนที่เราคุยอยู่นิวซีแลน
เราสันยาว่าจะรอแต่เราก้ทำไม่ได้ แล้วก้เลิกคุยกันไป
ผ่านไปหลายเดือน เกือบสิบเดือน เราไม่ได้คบกับคนที่เราชอบแต่เรายังคิดถึงคนที่เราคุยตลอดไม่เคยลืมเลย แต่ก้ไม่แน่ใจว่าครสนั้นมันคือเหงาหรืออะไร ถ้าเราชอบเค้าทำไมไม่เลือกเค้าแต่แรก อยากกลับไปคุยนะ แต่ก้ไม่อยากกลับไปทำร้ายเค้าอีก ความรู้สึกเราคือเราแย่มาก ทำร้ายคนที่ไว้ใจเราที่สุด ยังจำทุกตอนที่อยู่ด้วยกันได้ตลอดเลย ประเด็นคือเค้าฝากเพื่อนมาขอโอกาสเรา แต่เราปติเสดไปเพราะความไม่แน่ใจ โง่เนาะ
เรามีเพื่อนสนิทเป็นผชคนนึงคุยกันตลอดมาสามสี่ปีแล้ว ความรสเราคือเค้าอยู่ข้างเราเสมอบวกกับความเหงาและเค้าบอกชอบเรา มันเลยไปกันใหญ่ คนคุยเก่าเรารู้เรื่องนี้ยิ่งรสน้อยใจ ที่หนักยิ่งกว่าคือเพื่อนสนิทเราก้อยู่นิวซีแลน ปีต่อมาเราเลยตัดสินใจไปนิวซีแลน
ทุกคนคิดว่า เราไปเพราะเพื่อนสนิทที่เราคุยอยู่คนนั้น แต่มันคือสองเหตุผลรวมกัน เราอยากไปอยู่กับคนเก่าคนนั้นด้วย
ดูเป็นผญที่แย่มากเลยเนาะ แต่มันเป็นครสจริงๆ
ตอนปิดเทอมสามอาทิตก่อนไปนิวซีแลน คนคุยเก่าเรากลับมาไทย แล้วไปทริปหัวหินกับเพื่อนๆเราด้วย
(ก่อนไปเราเลิกคุยกับเพื่อนสนิทเราแล้วเพราะมัน
วันแรกที่หัวหินเราเริ่มมั่นใจครสตัวเองที่มีต่อคนเก่าแต่ก้ยังไม่แน่ใจพอเลยให้เวลาตัวเองคิดหนึ่งคืน
คืนแรก เราเมามากร้องไห้หนักมาก พูดเรื่องเพื่อนสนิทเราไปหมดเลย คนคุยเก่าเรารู้เข้าเค้าเลยยิ่งเสียใจ ที่เราตัดสินไปนิวซีแลนเพราะมัน
เรารู้สึกผิดและเสียใจกับสิ่งที่ทำมาก
คืนที่สอง เราตัดสินใจขอเค้ากลับมาคุย เค้าเอาแต่ถามเรื่องเรากับเพื่อนสนิทเรา เราขอโทษและขอโอกาส
เค้าบอกว่าไม่ได้รู้สึกอะไรแล้วตอนนี้ แต่กลับไปคุยได้ แต่ไม่รู้ว่าจะกลับไปเหมือนเดิมได้มั้ย ตอนนั้นเค้ารักเรามากเรารู้เลย
หลังจากนั้นเรากลับเข้าไปในบ้านแล้วเพื่อนๆก้ออกมานั่งกินเหล้ากัน เราร้องไห้ข้างในซักพักไม่มีใครเห็น แล้วเราก้หยิบเหล้าเตมไปหมดออกมาข้างนอกนั่งดื่มๆๆๆๆๆ จนเมาไม่รู้เรื่อง เพื่อนๆไปเดินชายหาดเราก้ไปด้วยตอนนั้นคือเดินไม่ไหวแล้วเมามากกก
พอถึงชายหาด เราก้ระเบิดร้องไห้แล้วก้โทดตัวเองเตมไปหมด เค้าก้เข้ามาปลอบมาลูบหัวเราก้เดินหนีๆ จนเค้ามากอดแล้วบอกให้หยุดร้อง เราแกะมือเค้าออกแล้วพูดว่า "อย่าทำแบบนี้เลย' เค้าก้กอดต่อซักพักแล้วเค้าก้ถอนหายใจแรงมาก แล้วก้ไปสูบบุหรี่เลย
สำหรับเราครสตอนนั้นคิดว่า ถ้าเป็นเพราะสงสารแต่ไม่ได้ห่วงจริงอย่าฝืนตัวเองเลยเลยพูดไปแบบนั้น
หลังจากตอนนั้นก้ไม่ได้พูดกันอีกเลยจนเยนวันต่อมาขากลับ
เราตัดสินใจสู้เพื่อเค้าทักไลนไปคุยจนถึงตอนนี้ มีหลายๆอย่างเกิดขึ้น
เรารสดี โทรคุยเปิดใจกัน แต่ก้ยังไม่ทำให้เค้ารสชอบเราชัดเจนเลย เราควรจะทำยังไงดี เราเหลือเวลาไม่ถึงสามอาทิตก้ไปนิวแล้ว
แล้วเค้าดันไม่ไปแล้ว เราเครียดมากไม่อยากไปเลย
เราทำเค้ามีปมเรื่องแรกและเรื่องเพื่อนสนิท เจ็บจนไม่มั่นใจในตัวเราอีกแล้ว
ทำยังไงดีให้เค้ากลับมารักเรา
เพราะตอนนี้เรามั่นใจแล้วว่าเรารักเค้ามาก แน่ใจว่าใช่