กาลครั้งนั้น...ฉันได้พบเธอ
เรื่องนี้ จขกท base on true story ก็ไม่เชิง
แต่มีinspirationจากคนใกล้ตัว เอามาเสริมเติมแต่งกันเพื่อความสนุกสนาน อ่านแล้วบันเทิง ชอบไม่ชอบคอมเม้นท์ไว้ได้ค่ะ
ขอฝากผลงานไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ
----------------------------------------------------------------
"นัดเย"
ใช่ คุณอ่านไม่ผิดหรอก เรื่องของอิชั้นมันเริ่มต้นที่ตรงนี้
หลังจากที่พยายามทำใจเรียนรู้การอยู่คนเดียวมาตลอด7เดือนที่ผ่านมา ด้วยความเปลี่ยว จะว่าถึงขั้นก็ไม่ใช่ นาทีนั้นแค่เหงา อยากคุยกับใครสักคน ก็ลองเล่นแอพเสียตัวชื่อดังสีเหลืองๆ มีผึ้งเป็นมาสคอสต์
เขย่าเรดาร์ไปเรื่อย คนแอดมาเยอะแยะ แต่ก็เลือกที่จะไม่คุยละหาคุยกับคนที่เราแอดไปเอง จนกระทั่งพบไอดีนึง
หมอนี่ ใช้รูปที่กำลังชงกาแฟ เห้ยหน้ามันยิ้ม มันดูมีความสุขจังวะ ก็ลองกดไปส่องดู นางโชว์รูปตัวเอง3รูป รูปที่สอง อ้าปากโคตรพ่อโคตรแม่กว้าง เป็นรูปกำลังเล่นกีต้าร์ ละรูปสุดท้าย นางนอนตะแคงทำท่าเซะซี่ๆบนเตียง ถ่ายผ่านกระจก คือเห้ยอวบอ่ะ แต่ทุกรูปดูมีความสุข แอดแม่มเลย แล้วผลคือ มันรับไวสัส ทักเลยจ้าาา
ไม่ได้ถามชื่อ ไม่ได้คุยแบบคนที่ความรู้จัก คุยเลย ทะเล ภูเขา ทัศนคติ จนขี้เกียจพิมพ์ ก็เลยคอลกัน จากหัวค่ำ จนถึงตี4 คุยบ้าไรขนาดนั้น
คุยสักพักถึงรู้ว่าเขาชื่อฟาน เป็นวิศวกรในบริษัทแห่งหนึ่ง จบจากสถาบันหัวกะทิในด้านนี้โดยเฉพาะ
คุยไปคุยมา ก็เวลาเป็นเดือน แลกเปลี่ยนทัศนคติบ้างอะไรบ้าง ยอมรับว่ารุ้สึกแปลกๆกับเขา แต่เราเองไม่เคยมั่นใจในความรุ้สึกตัวเอง มีแต่ความสับสน
เพราะเขาพูดตรงว่าหวังแค่สนุกเรื่องนั้น เกี้ยวเราเยอะแยะ เราไม่เคยใจอ่อน เพราะมันก็แค่หม้อไปเรื่อย คนแนวล่าเหยื่อก็มักเป็นงี้
การคุยกับเขา เราสบายใจในหลายๆอย่าง แต่ไลฟ์สไตล์ สังคม ฐานะ
แต่แล้ววันนั้นก็มาถึง
วันที่ตัดสินใจ คิดสั้นที่สุดในชีวิต เป็นวันที่เราเห็นบางสิ่งบางอย่างจากการกระทำของแฟนเก่า เป็นอีกวันที่รู้สึกเป๋ หัวใจไม่ไหว อยากหลุดออกจากนาทีเจ็บปวด
คิดแค่ว่า ไปเจอฟาน เป็นอะไรที่น่าจะดึงออกจากตรงนี้ได้ เหมือนคนไรที่พึ่ง
เป็นครั้งแรก ที่ทำเรื่องแบบนี้ มันไม่ใช่สิ่งที่ดี แต่ก็คิดว่า เราเองเจ็บปวดจากแฟนเก่า หัวใจพังยับเยิน ร่างกายก็ไม่ต่างกัน เขาเอาทุกอย่างของเราไป
การไปเจอฟานนั้น เราไม่มีทางเสียใจไปมากกว่าที่เจ็บปวดจากแฟนเก่าแน่นอน
ฟานเองก็ตกใจไม่น้อยที่เราตัดสินใจแบบนั้น แต่ก็อ้าแขนรอรับ (ตามประสาอ้อยเข้าปากช้าง)
ตอนนั้น ต่างคนต่างก็เกร็ง ตื่นเต้น "เชี่ยยย ทำไมกลายเป็นกุที่ตื่นเต้น" เป็นคำพูดที่ฟานบอกเรา ในตอนที่เรากำลังนั่งรถไปเจอเขา เราเองก็ตื่นเต้นไม่น้อย กลัว กังวล เหมือนคนที่กำลังจะเสียบริสุทธิ์ครั้งแรก ซึ่งจริงๆไม่ใช่ค่ะ เพราะแฟนเก่าของเราเอาความบริสุทธิ์นั้นไปแล้ว
พอมาถึงคอนโดของฟาน เราก็ยืนรออยู่แป้ปเดียว เขาก็เดินลงมารับ เป็นคนร่างอวบ ตัวใหญ่ๆ สภาพหนวดเคราเฟิ้ม ผมเริ่มยาวฟูๆ เสื้อยืดหลวมๆ กางเกงบอล
ตกใจค่ะ ไม่เหมือนในรูป น่ากลัว อยากกลับแล้ว ถามตัวเองนี่เรามาทำอะไร มือสั่น ตัวสั่นเลยตอนนั้น เขาก็เกร็งๆ ยืนมองกันอยู่3วินาที ก่อนจะทักทายกัน "เตยป่ะ" เราพยักหน้า แล้วเดินเข้าไปใกล้ แล้วเขาก็พาเราเดินขึ้นคอนโดไปด้วยกัน
-
-------------------------------------------
จบตอนที่1
กาลครั้งนั้น...ฉันได้พบเธอ
เรื่องนี้ จขกท base on true story ก็ไม่เชิง
แต่มีinspirationจากคนใกล้ตัว เอามาเสริมเติมแต่งกันเพื่อความสนุกสนาน อ่านแล้วบันเทิง ชอบไม่ชอบคอมเม้นท์ไว้ได้ค่ะ
ขอฝากผลงานไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ
"นัดเย"
ใช่ คุณอ่านไม่ผิดหรอก เรื่องของอิชั้นมันเริ่มต้นที่ตรงนี้
หลังจากที่พยายามทำใจเรียนรู้การอยู่คนเดียวมาตลอด7เดือนที่ผ่านมา ด้วยความเปลี่ยว จะว่าถึงขั้นก็ไม่ใช่ นาทีนั้นแค่เหงา อยากคุยกับใครสักคน ก็ลองเล่นแอพเสียตัวชื่อดังสีเหลืองๆ มีผึ้งเป็นมาสคอสต์
เขย่าเรดาร์ไปเรื่อย คนแอดมาเยอะแยะ แต่ก็เลือกที่จะไม่คุยละหาคุยกับคนที่เราแอดไปเอง จนกระทั่งพบไอดีนึง
หมอนี่ ใช้รูปที่กำลังชงกาแฟ เห้ยหน้ามันยิ้ม มันดูมีความสุขจังวะ ก็ลองกดไปส่องดู นางโชว์รูปตัวเอง3รูป รูปที่สอง อ้าปากโคตรพ่อโคตรแม่กว้าง เป็นรูปกำลังเล่นกีต้าร์ ละรูปสุดท้าย นางนอนตะแคงทำท่าเซะซี่ๆบนเตียง ถ่ายผ่านกระจก คือเห้ยอวบอ่ะ แต่ทุกรูปดูมีความสุข แอดแม่มเลย แล้วผลคือ มันรับไวสัส ทักเลยจ้าาา
ไม่ได้ถามชื่อ ไม่ได้คุยแบบคนที่ความรู้จัก คุยเลย ทะเล ภูเขา ทัศนคติ จนขี้เกียจพิมพ์ ก็เลยคอลกัน จากหัวค่ำ จนถึงตี4 คุยบ้าไรขนาดนั้น
คุยสักพักถึงรู้ว่าเขาชื่อฟาน เป็นวิศวกรในบริษัทแห่งหนึ่ง จบจากสถาบันหัวกะทิในด้านนี้โดยเฉพาะ
คุยไปคุยมา ก็เวลาเป็นเดือน แลกเปลี่ยนทัศนคติบ้างอะไรบ้าง ยอมรับว่ารุ้สึกแปลกๆกับเขา แต่เราเองไม่เคยมั่นใจในความรุ้สึกตัวเอง มีแต่ความสับสน
เพราะเขาพูดตรงว่าหวังแค่สนุกเรื่องนั้น เกี้ยวเราเยอะแยะ เราไม่เคยใจอ่อน เพราะมันก็แค่หม้อไปเรื่อย คนแนวล่าเหยื่อก็มักเป็นงี้
การคุยกับเขา เราสบายใจในหลายๆอย่าง แต่ไลฟ์สไตล์ สังคม ฐานะ
แต่แล้ววันนั้นก็มาถึง
วันที่ตัดสินใจ คิดสั้นที่สุดในชีวิต เป็นวันที่เราเห็นบางสิ่งบางอย่างจากการกระทำของแฟนเก่า เป็นอีกวันที่รู้สึกเป๋ หัวใจไม่ไหว อยากหลุดออกจากนาทีเจ็บปวด
คิดแค่ว่า ไปเจอฟาน เป็นอะไรที่น่าจะดึงออกจากตรงนี้ได้ เหมือนคนไรที่พึ่ง
เป็นครั้งแรก ที่ทำเรื่องแบบนี้ มันไม่ใช่สิ่งที่ดี แต่ก็คิดว่า เราเองเจ็บปวดจากแฟนเก่า หัวใจพังยับเยิน ร่างกายก็ไม่ต่างกัน เขาเอาทุกอย่างของเราไป
การไปเจอฟานนั้น เราไม่มีทางเสียใจไปมากกว่าที่เจ็บปวดจากแฟนเก่าแน่นอน
ฟานเองก็ตกใจไม่น้อยที่เราตัดสินใจแบบนั้น แต่ก็อ้าแขนรอรับ (ตามประสาอ้อยเข้าปากช้าง)
ตอนนั้น ต่างคนต่างก็เกร็ง ตื่นเต้น "เชี่ยยย ทำไมกลายเป็นกุที่ตื่นเต้น" เป็นคำพูดที่ฟานบอกเรา ในตอนที่เรากำลังนั่งรถไปเจอเขา เราเองก็ตื่นเต้นไม่น้อย กลัว กังวล เหมือนคนที่กำลังจะเสียบริสุทธิ์ครั้งแรก ซึ่งจริงๆไม่ใช่ค่ะ เพราะแฟนเก่าของเราเอาความบริสุทธิ์นั้นไปแล้ว
พอมาถึงคอนโดของฟาน เราก็ยืนรออยู่แป้ปเดียว เขาก็เดินลงมารับ เป็นคนร่างอวบ ตัวใหญ่ๆ สภาพหนวดเคราเฟิ้ม ผมเริ่มยาวฟูๆ เสื้อยืดหลวมๆ กางเกงบอล
ตกใจค่ะ ไม่เหมือนในรูป น่ากลัว อยากกลับแล้ว ถามตัวเองนี่เรามาทำอะไร มือสั่น ตัวสั่นเลยตอนนั้น เขาก็เกร็งๆ ยืนมองกันอยู่3วินาที ก่อนจะทักทายกัน "เตยป่ะ" เราพยักหน้า แล้วเดินเข้าไปใกล้ แล้วเขาก็พาเราเดินขึ้นคอนโดไปด้วยกัน
-
จบตอนที่1