EP. 12
ช่วงเวลาแห่งความสุขช่างไม่ยืนยาวเสียจริงๆ เมื่อกลับถึงที่พัก ท่านหญิงก็โดนคุณสร้อยเอ็ดถึงความควรไม่ควรที่ออกไปข้างนอกสองต่อสองกับนายเล็ก ท่านหญิงคิดอย่างหนัก ความรักกับฐานันดรทรงต้องเลือก ภาพความหลังแห่งวันเวลาที่ได้เที่ยวสนุกด้วยกันหวนคืนมาสู่ห่วงคิดคำนึง นายเล็กเองก็ไม่ต่างกัน จะทนอยู่ได้อย่างไรโดยปราศจากหญิงที่ตนรัก ครั้นจะสารภาพความจริงก็กลัวท่านหญิงจะกริ้ว และทำให้ต้องสูญเสียท่านหญิงไป ความรักที่ไม่อาจเอื้อนเอ่ยหรือสารภาพให้กันและกันรู้ได้ ภาพท่านหญิงวางดอกกุหลาบไว้ที่ริมระเบียงก่อนเดินเข้าห้องไป สื่อให้เห็นถึงการตัดสินพระทัยในการหักห้ามความรักที่มีต่อคนรักที่ศักดินาต่ำกว่า การตัดสินพระทัยพูดกับนายเล็กทำนองผลักใสให้ไปรักกับหนูอาด การพบภาพบาดตาที่เห็นนายเล็กออกมาจากห้องพักพร้อมหนูอาด การต้องทนดูหนูอาดสนิทสนมกับนายเล็ก ล้วนแต่เป็นสิ่งที่ทำให้ท่านหญิงตกอยู่ในห่วงทุกข์ระทมอย่างหนัก แม้แต่คุณสร้อยเองก็ตระหนักรู้ว่าท่านหญิงรักนายเล็กแต่ไม่อาจลดองค์ลงได้ก็ยิ่งทำให้คุณสร้อยสงสารท่านหญิงยิ่งนัก
ซีน 1 ....คืนนี้ฉันมีความสุขที่สุดเลย..... กระหม่อมก็มีความสุขเช่นกัน.....เวลาแห่งความสุขมันช่างผ่านไปเร็วเหลือเกิน...
ซีนประทับใจในแต่ละตอนย้อนหลัง รัตนาวดี 2015 (กระทู้ต่อเนื่อง 7)
ช่วงเวลาแห่งความสุขช่างไม่ยืนยาวเสียจริงๆ เมื่อกลับถึงที่พัก ท่านหญิงก็โดนคุณสร้อยเอ็ดถึงความควรไม่ควรที่ออกไปข้างนอกสองต่อสองกับนายเล็ก ท่านหญิงคิดอย่างหนัก ความรักกับฐานันดรทรงต้องเลือก ภาพความหลังแห่งวันเวลาที่ได้เที่ยวสนุกด้วยกันหวนคืนมาสู่ห่วงคิดคำนึง นายเล็กเองก็ไม่ต่างกัน จะทนอยู่ได้อย่างไรโดยปราศจากหญิงที่ตนรัก ครั้นจะสารภาพความจริงก็กลัวท่านหญิงจะกริ้ว และทำให้ต้องสูญเสียท่านหญิงไป ความรักที่ไม่อาจเอื้อนเอ่ยหรือสารภาพให้กันและกันรู้ได้ ภาพท่านหญิงวางดอกกุหลาบไว้ที่ริมระเบียงก่อนเดินเข้าห้องไป สื่อให้เห็นถึงการตัดสินพระทัยในการหักห้ามความรักที่มีต่อคนรักที่ศักดินาต่ำกว่า การตัดสินพระทัยพูดกับนายเล็กทำนองผลักใสให้ไปรักกับหนูอาด การพบภาพบาดตาที่เห็นนายเล็กออกมาจากห้องพักพร้อมหนูอาด การต้องทนดูหนูอาดสนิทสนมกับนายเล็ก ล้วนแต่เป็นสิ่งที่ทำให้ท่านหญิงตกอยู่ในห่วงทุกข์ระทมอย่างหนัก แม้แต่คุณสร้อยเองก็ตระหนักรู้ว่าท่านหญิงรักนายเล็กแต่ไม่อาจลดองค์ลงได้ก็ยิ่งทำให้คุณสร้อยสงสารท่านหญิงยิ่งนัก
ซีน 1 ....คืนนี้ฉันมีความสุขที่สุดเลย..... กระหม่อมก็มีความสุขเช่นกัน.....เวลาแห่งความสุขมันช่างผ่านไปเร็วเหลือเกิน...