สิ่ ง ที่ ผ ม ค้ น พ บ จ า ก
" ฟิ ล์ ม ส า ม ม้ ว น แ ร ก "
สวัสดีครับนี่เป็นกระทู้แรกที่ตั้งเลย (เบสิคมากคำว่ากระทู้แรก) อาจจะมีพิมพ์ผิดถูกบ้างก็ขอโทษไว้ล่วงหน้าครับ 5555 (:
- ก่อนอื่นผมขอแนะนำตัว ชื่อไบร์ทนะครับ พึ่งเรียนจบจากสาขามีเดียอาตส์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี เอกถ่ายรูปนี่แหละครับ จริงๆก็ถ่ายกล้องดิจิตอลทั่วไปมาหลายปีแล้ว แต่พึ่งได้มีโอกาสถ่ายกล้องฟิล์มจริงจังเป็นครั้งแรก (ทั้งๆที่ผมเองก็หลงรักสีและสไตล์ภาพฟิล์มมานาน) พยายามแต่งสีภาพจากกล้อง Dslr ให้เหมือนยังไงก็ไม่เหมือนเด้ะสักที เลยตัดสินใจซื้อกล้องฟิล์มมาถ่ายเองมันซะเลย !
เกริ่นมาซะเยอะ เอาเป็นว่าอยากบอกเล่าความรู้สึกส่วนตัวสิ่งที่ได้เรียนรู้จากการถ่ายกล้องฟิล์มสำหรับผมนะครับ
1. สมาธิ ผมได้เรียนรู้และทำความเข้าใจเกี่ยวกับภาพ บุคคล หรือบรรยากาศที่เรากำลังจะถ่าย มันเหมือนเราได้ฝึกสมาธิให้จดจ่อกับสิ่งนั้น มันเพลินมากเลยเวลาที่ถ่ายแล้วไม่สามารถดูภาพได้เนี่ยมันท้าทายดีครับ รู้สึกว่ากดชัตเตอร์ทุกครั้งคือเงินทุดเม็ดที่เสียไป เลยทำให้ต้องมีสมาธิกับตัวเองมาก >< บางครั้งว่าจะได้จังหวะ แบบหรือวัตถุก็ขยับแล้วซะ T___T
2. ความสนุก ผมสนุกทุกชอตเวลากดชัตเตอร์ถ่าย มันแบบไม่รู้ว่าภาพจะออกมาเป็นยังไง ชัดป่าวก็ไม่รู้ มืดไหมก็ไม่รู้ แต่ที่รู้แน่ๆคือสีภาพที่ออกมามันต้องมีเสน่ห์มากแน่ๆ ทำให้ทุกภาพที่กดถ่ายจึงสนุกมาก เพราะมันแก้อะไรไม่ได้เลยตรงนั้น มันทำให้เวลาเราเห็นอะไรใหม่ๆมุมใหม่ๆก็อยากจะลองถ่ายออกมาดู ว่าถ้ามุมแบบนี้เจอสีฟิล์มแบบนี้จะออกมาเป็นยังไงน้า
3. ตื่นเต้น ผมตื่นเต้นโครตตตตๆ เวลาที่ถ่ายฟิล์มเสร็จจนหมดม้วน แบบอยากจะเห็นภาพทันทีทันใด แต่ก็ต้องรอเอาไปล้างและสแกนฟิล์ม (ฮืออ บางทีก็นานเป็นบ้า) แต่มันก็ฝึกให้เราอดทนและใจเย็นดีครับ เพราะฉะนั้นภาพที่ได้ออกมาจากการล้างฟิล์มแต่ละม้วนจึงมีค่าสำหรับผมมาก 555
4. ความสบาย คำว่าสบายในที่นี้ไม่ได้หมายถึงกล้องฟิล์มถ่ายง่ายหรืออะไรแบบนั้นนะครับ (แน่นอนว่ามันค่อนข้างยากในการควบคุมสิ่งที่เราไม่เห็นได้ด้วยหลังกล้อง) แต่ว่ามันสบายเพราะผมรู้สึกว่าภาพฟิล์มมัน จบในตัวมันเอง ไม่ต้องไปแต่งสีหรือแสงเพิ่มอะไรเลยก็สวยในแบบของมัน ในสีของมันดีครับ อีกอย่างมันค่อนข้างพกง่ายเห็นอะไรแล้วก็กดโดยไม่ต้องนั่งลบถ่ายใหม่ ^^
อย่างที่บอกแม้เราเองจะถ่ายภาพแบบ ดิจิตอลมานาน แต่การเปลี่ยนมาย้อนวิธีการแบบอดีตในการถ่ายภาพ เพื่อแลกกับสีภาพที่มีเสน่ห์ของฟิล์มมันสนุกมากจริงๆ (แม้ฟิล์มและการล้างฟิล์มจะแพงแสนแพงจนแทบอดข้าวอดน้ำกันเลยทีเดี๊ยว!)
ถ้าชอบหรืออยากดูรูปเพิ่มเติมแวะไปทักทายกันได้นะครับ (:
fanpage :
http://www.facebook.com/loistories
ig : loiizallz
สิ่งที่ผมค้นพบจากฟิล์มสามม้วนแรก (Film)
" ฟิ ล์ ม ส า ม ม้ ว น แ ร ก "
สวัสดีครับนี่เป็นกระทู้แรกที่ตั้งเลย (เบสิคมากคำว่ากระทู้แรก) อาจจะมีพิมพ์ผิดถูกบ้างก็ขอโทษไว้ล่วงหน้าครับ 5555 (:
- ก่อนอื่นผมขอแนะนำตัว ชื่อไบร์ทนะครับ พึ่งเรียนจบจากสาขามีเดียอาตส์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี เอกถ่ายรูปนี่แหละครับ จริงๆก็ถ่ายกล้องดิจิตอลทั่วไปมาหลายปีแล้ว แต่พึ่งได้มีโอกาสถ่ายกล้องฟิล์มจริงจังเป็นครั้งแรก (ทั้งๆที่ผมเองก็หลงรักสีและสไตล์ภาพฟิล์มมานาน) พยายามแต่งสีภาพจากกล้อง Dslr ให้เหมือนยังไงก็ไม่เหมือนเด้ะสักที เลยตัดสินใจซื้อกล้องฟิล์มมาถ่ายเองมันซะเลย !
เกริ่นมาซะเยอะ เอาเป็นว่าอยากบอกเล่าความรู้สึกส่วนตัวสิ่งที่ได้เรียนรู้จากการถ่ายกล้องฟิล์มสำหรับผมนะครับ
1. สมาธิ ผมได้เรียนรู้และทำความเข้าใจเกี่ยวกับภาพ บุคคล หรือบรรยากาศที่เรากำลังจะถ่าย มันเหมือนเราได้ฝึกสมาธิให้จดจ่อกับสิ่งนั้น มันเพลินมากเลยเวลาที่ถ่ายแล้วไม่สามารถดูภาพได้เนี่ยมันท้าทายดีครับ รู้สึกว่ากดชัตเตอร์ทุกครั้งคือเงินทุดเม็ดที่เสียไป เลยทำให้ต้องมีสมาธิกับตัวเองมาก >< บางครั้งว่าจะได้จังหวะ แบบหรือวัตถุก็ขยับแล้วซะ T___T
2. ความสนุก ผมสนุกทุกชอตเวลากดชัตเตอร์ถ่าย มันแบบไม่รู้ว่าภาพจะออกมาเป็นยังไง ชัดป่าวก็ไม่รู้ มืดไหมก็ไม่รู้ แต่ที่รู้แน่ๆคือสีภาพที่ออกมามันต้องมีเสน่ห์มากแน่ๆ ทำให้ทุกภาพที่กดถ่ายจึงสนุกมาก เพราะมันแก้อะไรไม่ได้เลยตรงนั้น มันทำให้เวลาเราเห็นอะไรใหม่ๆมุมใหม่ๆก็อยากจะลองถ่ายออกมาดู ว่าถ้ามุมแบบนี้เจอสีฟิล์มแบบนี้จะออกมาเป็นยังไงน้า
3. ตื่นเต้น ผมตื่นเต้นโครตตตตๆ เวลาที่ถ่ายฟิล์มเสร็จจนหมดม้วน แบบอยากจะเห็นภาพทันทีทันใด แต่ก็ต้องรอเอาไปล้างและสแกนฟิล์ม (ฮืออ บางทีก็นานเป็นบ้า) แต่มันก็ฝึกให้เราอดทนและใจเย็นดีครับ เพราะฉะนั้นภาพที่ได้ออกมาจากการล้างฟิล์มแต่ละม้วนจึงมีค่าสำหรับผมมาก 555
4. ความสบาย คำว่าสบายในที่นี้ไม่ได้หมายถึงกล้องฟิล์มถ่ายง่ายหรืออะไรแบบนั้นนะครับ (แน่นอนว่ามันค่อนข้างยากในการควบคุมสิ่งที่เราไม่เห็นได้ด้วยหลังกล้อง) แต่ว่ามันสบายเพราะผมรู้สึกว่าภาพฟิล์มมัน จบในตัวมันเอง ไม่ต้องไปแต่งสีหรือแสงเพิ่มอะไรเลยก็สวยในแบบของมัน ในสีของมันดีครับ อีกอย่างมันค่อนข้างพกง่ายเห็นอะไรแล้วก็กดโดยไม่ต้องนั่งลบถ่ายใหม่ ^^
อย่างที่บอกแม้เราเองจะถ่ายภาพแบบ ดิจิตอลมานาน แต่การเปลี่ยนมาย้อนวิธีการแบบอดีตในการถ่ายภาพ เพื่อแลกกับสีภาพที่มีเสน่ห์ของฟิล์มมันสนุกมากจริงๆ (แม้ฟิล์มและการล้างฟิล์มจะแพงแสนแพงจนแทบอดข้าวอดน้ำกันเลยทีเดี๊ยว!)
ถ้าชอบหรืออยากดูรูปเพิ่มเติมแวะไปทักทายกันได้นะครับ (:
fanpage : http://www.facebook.com/loistories
ig : loiizallz