***ก่อนอื่นเราต้องบอกก่อนว่าเราไม่ค่อยได้เขียนกระทู้พันทิปเท่าไหร่ อาจจะผิดพลาดบ้าง ยังไงต้องขอโทษด้วยค่ะ
เรามีเรื่องอยากมาแบ่งปันเกี่ยวกับประสบการณ์ความรัก คือเรากับแฟนเก่า คบกันมาได้ประมาณสองปี ก่อนหน้านี้เราเป็นเพื่อนกัน เรียนด้วยกัน แฟนเก่าเรา(จ.ละกันเนอะ) เป็นคนเงียบ สุภาพ เรียบร้อย ทำงานเก่ง หน้าตาดีมากๆ เรามักจะได้อยู่กลุ่มเดียวกัน ทำงานด้วยกันตลอด จ. มีแฟนอยู่แล้ว ชื่อเหมือนเราเลย แต่ตอนนั้นเราก็ไม่ได้คิดไร จนมาปีสาม ได้ทำโปรเจคด้วยกัน ต้องอยู่ด้วยกันเกือบ 24 ชม. จนความรู้สึกดีๆ มันเกิดขึ้น จ.ก็เริ่มเข้ามาคุยกะเรามากขึ้น จนเขามาบอกว่าเลิกกับแฟน แล้วขอคบกับเรา แต่มันไม่ง่ายแบบนั้นน่ะสิ พอเปิดตัวเพื่อนๆก็ช็อค แล้วกลายเป็นว่ามีแต่คนเกลียดเรา เรามารู้ทีหลังว่าจ.ยังไม่ได้เลิกกะแฟน แล้วเราก็กลายเป็นคนแย่งแฟนชาวบ้านไปโดยปริยาย คือตอนนั้นก็ไม่ได้สน คิดแค่ว่าเรารักกันพอ เรื่องก็จบ เราก็คบกันมาด้วยดี ผ่านปัญหาหลายๆอย่างมาด้วยกัน เราไม่เคยคิดระแวงอะไร เพราะเรียนจบ ต่างคนต่างตั้งหน้าตั้งตาทำงาน ไม่เคยเช็คโทรศัพท์กัน ไปเที่ยวก็ไว้ใจกันตลอด ดูเหมือนรักกันดี
จนวันที่ 19ก.ย.58 (หลังวันเกิดเรา1วัน) จ.ต้องไปงานเลี้ยงอำลา เพราะจ.จะทำเรื่องไปเรียนต่อฟอริดา วันนั้นเราขอจ.ไปด้วย แต่เขาดูร้อนตัว พูดว่าไม่อยากให้ไป พูดนู้นนี่นั้น เรารู้สึกแปลกๆ เลยไปด้วยแบบที่จ.ไม่เต็มใจนั้นแหละ งานเลี้ยงก็ไม่มีอะไร แต่พองานเลิก เขาขอเดินไปส่งพี่ผู้หญิงคนนึง ชื่อก. เราก็ไม่ได้คิดอะไร แต่สักพักเรารู้สึกว่าหายไปนานมาก สัก20นาทีไดั เราก็รอนะ ไม่ได้ไปตาม คิดว่าเขาคงคุยกันนาน เพราะพี่คนนี้อายุ30 เราก็รู้จัก นับถือ และเป็นคริสเตียน เลยไม่ได้ระแวงอะไร(ลืมบอกว่าเรากะจ.อายุ23นะ) พอกลับมาถึงห้อง อะไรดลใจให้เราเปิดไลน์จ.ก็ไม่รู้ เราไปเจอ จ.กะพี่ก.คุยกันแบบชู้สาว แบบว่า "จ.รักพี่ก.มากๆนะ, คิดถึง, วันนี้วันเกิดแฟนจ.คือเราอ่ะนะ แต่จ.คิดถึงพี่ก.คนเดียว" คือเราเห็นละเราเข่าทรุด มือสั่น ทำไรไม่ถูก ประโยคสุดท้ายที่พี่ก.ทิ้งไว้คือ "มาส่งเราที่รถแบบนี้ แฟนไม่ว่าไรหรอ โง่จังเนอะ" คือแบบ เราเจ็บปวดมาก ไม่เคยคิดว่าชีวิตนี้จะเจอเรื่องแบบนี้ พี่ก.ก็แต่งงานมีผัวแล้ว คือนางเล่นชู้กะแฟนเรา คืนนั้นเราไม่ได้นอน ก็ทะเลาะกันหนักมากแหละ มาหลับเอาตอนเช้า เราถามเลิก แต่จ.บอกว่าไม่เลิก บอกรักกันแบบพี่น้องจริงๆ ไม่ได้มีอะไรกันเลย ตอนนั้นเราก้อทำไรไม่ถูกหรอก นิ่งอย่างเดียว พอวันรุ่งขึ้น จ.บอกว่าพี่ที่ไปงานเลี้ยงโดนตร.จับ เมาแล้วขับ เลยออกไปดู คือเราก้อนอนร้องไห้อยู่ห้องนี่แหละ ในใจคิดว่าจะให้อภัย เพราะรักมาก อีกอย่างเรากำลังทำเรื่องไปเรียนต่อเหมือนกัน คิดว่าเขาคงไม่ได้กลับมาเจอกัน ให้อภัยไปเหอะ
จนเช้าวันจันทร์ เป็นอาทิตย์สุดท้ายที่เราทำงาน งานตัดต่อน่ะ จ.เก่งมาก เราเลยขอให้ไปช่วยงานเราที่ออฟฟิศ แต่เชื่อมั้ย เรากลายเป็นคนระแวงไปแล้ว อยู่ดีๆเราหยิบมือถือจ.มาดู ก้อเห็นในกลุ่มแชท จ.กับพี่ก.แอบไปเจอกันที่โรงพัก ตอนที่ไปประกันตัวพี่เมาแล้วขับนั่น เราช็อครอบสอง ถามจ. บอกว่าไม่รู้ว่าพี่ก.จะไป ก็แถไปนั้นแหละ แต่ภาพคือนั่งกินข้าวด้วยกันไง จนเรามาคุยกะเพื่อน เพื่อนเราตามหาเฟสผัวพี่ก. แล้บบอกความชั่วของเมียมัน แต่ผัวพี่ก.กลับไม่เชื่อ โทรมาด่าเราอีก บอกว่าพี่ก.กับจ.เป็นพี่น้องกันจริงๆ เราส่งหลักฐานไปให้ แต่เขาก็เข้าข้างเมียตัวเอง คือตอนนั้นคิดว่าควายมากละ
สุดท้ายจ.ไม่ได้ไปฟลอริดา เพราะวีซ่ายังไม่ผ่าน เขาเลยกลับบ้านที่อิสาน..แล้วไปทำงานรอเวลา ช่วงนั้นเราก็คุยกัยเรื่อยๆ เราย้ายมาอยู่กทม. แพลนชีวิตเปลี่ยนหมดและเราคิดว่า เรากะจ.กลับมารักกันแล้วจริงๆ ยากมากสำหรับความเชื่อใจที่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน และเพิ่งผ่านเหตุการณ์นี้มา ทำให้เราทะเลาะกันบ่อยมาก ไม่ได้เจอกันอีก วันนึงเราตัดสินใจไปเยี่ยมจ.ที่ร้านเพราะตั้งใจจะมาลา เราจะไปทำงานอีกประเทศนึง
เชื่อมั้ย รางสังหรณ์ผู้หญิงนี่มันไม่เคยผิดจริงๆ เราไปหาจ.วันทีท18พย.58 พอถึง เราก็ไปนั่งรอจ.ที่ร้าน เรารู้สึกว่ามีคนมองเราตลอดเวลา เราก็เลยเดินไปมองหน้า แต่เขารีบหลบตา มารู้ชื่ออีกที ชื่อ อ. เราก็ไม้ได้คิดไร เพราะจ.บอกแค่น้องที่ทำงาน จ.เลิกงานเราก็พากันกลับที่พัก คุยกันปกติ ตอนเช้าจ.ไปทำงาน เราก็เริ่มทำความสะอาดห้องให้ทันที แต่สิ่งที่ไปเจอ****ถุงยางอนามัย*** คือตอนนั้นล้มไปทั้งยืน สั่น ชา ช็อค บอกไม่ถูก คิดในใจ อีกแล้วหรอ เอาอีกแล้วหรอ เราเป็นควายอีกแล้ว ไปเจอกรอบรูปวันเกิดจ. ที่ผู้หญิงทำให้ เราบ้ามาก เอาลิปติกขีดทั้งรูป ทั้งเจ็บทั้งแค้น พอจ.กลับมาเราก็เอาถุงยาง พร้อมกรอบรูปให้ดู เราถามว่าใคร จ.ก้อบอก น้องอ.นั่นแหละ บอกว่าวันนั้นน้องอ.เข้าห้องไม่ได้ ลืมกุญแจไว้ มันดึก เจ้าของหอกะไม่อยุ่ เลยมาขอนอนด้วย บอกว่าแยกกันนอน แต่น้องอ.อยู่ดีๆก็เข้ามาจูบ น้องอ.นี่ก็มีผัวแล้วเช่นกัน นางอายุ16
พอเราฟังแล้ว เราไม่ได้รู้สึกโกรธแล้ว เรารู้สึกชาไปทั้งตัว พูดได้แค่ อโหสิกรรม แล้วขอเลิกอีกครั้ง เชื่อมั้ย จ.รั้งเรามาก บอกขอโทษ ขอเริ่มใหม่อีกครั้ง แล้งเชื่อมั่ย ควายตัวนี้ ก็ยอมอีก เพราะรัก รักคำเดียว รักมาก ถึงให้อภัยได้อีก เราบอกจ.ว่าอาจจะไม่ได้เจอกันแล้วเพราะเราไปสองปี นี้ตั้งใจมาลาไม่ได้มาหาเรื่องอะไร เรามีกำหนดเดินทางม.ค.59 เราก็กลับมากทม. และใช้ชีวิตปกติ
มาจนถึง 13ธ.ค.58 คืนนั้น เราโทรหาจ.แต่เขาไม่รับ โทรประมาณร้อยกว่าสาย คือในใจสิ่งแรกกลัวจะเปนไร เพราะจ.ไปอยุ่คนเดียว ไม่มีใครรู้จัก อีกใจนึง คิดว่านอนเอากะผู้หญิงอีกแน่ เพราะจ.ไม่เคยรับสายช้า หรือไม่ต้องโทรกลับทันที เราโทรทั้งคืน จนเช้า อีกวัน จ.รับสายตอน9.30 บอกว่าปิดเสียงไว้ แต่ความจริง จ.ไม่เคยปิดเสียงมือถือเวลานอน เรารักจ.มาก อยู่ด้วยกันมา เรารู้ว่าเขาโกหก แต่ก็ไม่ได้ถามอะไร บอกแค่เป็นห่วง
วันที่14ธ.ค. 58 จ.โทมาตอนห้าทุ่ม บอกเราว่าขอเลิก บอกเราว่าขอเป็นเพื่อนกัน เพื่อนสนิทกัน บอกเราว่าอยากอยูคนเดียว บอกเราว่าอยากตั้งหน้าตั้งตาทำงานเห็บเงิน เราเสียใจนะ แต่ไม่ได้เจ็บปวดอะไรแล้ว เราคิดว่าเลิกกัน เพราะเราสองคนมันก็ดี ไม่ได้เลิกเพราะมือที่สาม ในเมื่อเขาขอมา เราก็ถามไปว่า จ.คิดดีแล้วนะ คิดรอบครอบทุกๆทางแล้วใช่มั้ย เขาตอบว่า ใช่ เพระฉะนั้นเขาขอมา เราก็เลิกให้ เพราะอย่างน้อยก็จบด้วยดี
แต่เรื่องมันไม่จบน่ะสิ จ.ขอให้เราไม่บล็อคเฟส ไลน์ ไอจี เราก็ไม่ได้บล็อค คิดว่าก็เปนเพื่อนกัน แต่ผ่านมา วันที่ 5ม.ค.59 เขาอัพรูปคู่กะผู้หญิงกอดกัน ในห้องจ.ที่เราเคยไป ผู้หญิงคนนั้นโพสรูปตุ๊กตาหมีตัวใหญ่มากๆในห้องนั้น เราเลยถามจ.ว่ายังไง ทำไมหาดีๆกว่าเราไม่ได้ คือเราเห็นผู้หญิงคนนั้น เรานึกว่าจ.เอาเพื่อนแม่มาทำเมีย ถามไปถามมา ก็นั้ยแหละค่ะ เขาคงเอากันตั้งแต่วันที่เราโทรไปไม่รับ ผู้หญิงคนนี้ก็ทำงานที่เดียวกันแหละค่ะ แต่ไม่ใช่คนอายุ16 คนนี้อายุ23นี่แหละค่ะ แต่หน้าไปไกลแล้ว
เราไม่รู้นะคะ ว่าเรื่องมันจะดราม่าสำหรับคุณรึเปล่า แต่สำหรับตอนนี้ เราเจ็บปวด ที่โดนทำร้ายไม่รู้กี่ครั้งแต่ไม่เคยจำ แต่ตอนนี้เรากำลังจะไปตปท.แล้ว จะทิ้งทุกอย่างไว้เป็นสิ่งเตือนใจ รักใครอย่ารักหมดใจ ตอนนี้อาจจะยากแต่ว่าเราต้องทำได้ค่ะ เป็นกำลังใจให้คนที่มีปัญหาความรักนะคะ เราต้องรักแบบมีสติ ความถูกต้องกับถูกใจมันต่างกันนะคะ ใครที่กำลังจะนอกใจแฟน แนะนำว่าไม่ควรทำ แต่ถ้าจะทำกรุณาเก็บหลักฐาน คิดถึงใจเค้าใจเรานะคะ เพราะสักวันคุณเอง จะต้องโดนนอกใจเช่นกันค่ะ
ดราม่า...ชีวิตจริง
เรามีเรื่องอยากมาแบ่งปันเกี่ยวกับประสบการณ์ความรัก คือเรากับแฟนเก่า คบกันมาได้ประมาณสองปี ก่อนหน้านี้เราเป็นเพื่อนกัน เรียนด้วยกัน แฟนเก่าเรา(จ.ละกันเนอะ) เป็นคนเงียบ สุภาพ เรียบร้อย ทำงานเก่ง หน้าตาดีมากๆ เรามักจะได้อยู่กลุ่มเดียวกัน ทำงานด้วยกันตลอด จ. มีแฟนอยู่แล้ว ชื่อเหมือนเราเลย แต่ตอนนั้นเราก็ไม่ได้คิดไร จนมาปีสาม ได้ทำโปรเจคด้วยกัน ต้องอยู่ด้วยกันเกือบ 24 ชม. จนความรู้สึกดีๆ มันเกิดขึ้น จ.ก็เริ่มเข้ามาคุยกะเรามากขึ้น จนเขามาบอกว่าเลิกกับแฟน แล้วขอคบกับเรา แต่มันไม่ง่ายแบบนั้นน่ะสิ พอเปิดตัวเพื่อนๆก็ช็อค แล้วกลายเป็นว่ามีแต่คนเกลียดเรา เรามารู้ทีหลังว่าจ.ยังไม่ได้เลิกกะแฟน แล้วเราก็กลายเป็นคนแย่งแฟนชาวบ้านไปโดยปริยาย คือตอนนั้นก็ไม่ได้สน คิดแค่ว่าเรารักกันพอ เรื่องก็จบ เราก็คบกันมาด้วยดี ผ่านปัญหาหลายๆอย่างมาด้วยกัน เราไม่เคยคิดระแวงอะไร เพราะเรียนจบ ต่างคนต่างตั้งหน้าตั้งตาทำงาน ไม่เคยเช็คโทรศัพท์กัน ไปเที่ยวก็ไว้ใจกันตลอด ดูเหมือนรักกันดี
จนวันที่ 19ก.ย.58 (หลังวันเกิดเรา1วัน) จ.ต้องไปงานเลี้ยงอำลา เพราะจ.จะทำเรื่องไปเรียนต่อฟอริดา วันนั้นเราขอจ.ไปด้วย แต่เขาดูร้อนตัว พูดว่าไม่อยากให้ไป พูดนู้นนี่นั้น เรารู้สึกแปลกๆ เลยไปด้วยแบบที่จ.ไม่เต็มใจนั้นแหละ งานเลี้ยงก็ไม่มีอะไร แต่พองานเลิก เขาขอเดินไปส่งพี่ผู้หญิงคนนึง ชื่อก. เราก็ไม่ได้คิดอะไร แต่สักพักเรารู้สึกว่าหายไปนานมาก สัก20นาทีไดั เราก็รอนะ ไม่ได้ไปตาม คิดว่าเขาคงคุยกันนาน เพราะพี่คนนี้อายุ30 เราก็รู้จัก นับถือ และเป็นคริสเตียน เลยไม่ได้ระแวงอะไร(ลืมบอกว่าเรากะจ.อายุ23นะ) พอกลับมาถึงห้อง อะไรดลใจให้เราเปิดไลน์จ.ก็ไม่รู้ เราไปเจอ จ.กะพี่ก.คุยกันแบบชู้สาว แบบว่า "จ.รักพี่ก.มากๆนะ, คิดถึง, วันนี้วันเกิดแฟนจ.คือเราอ่ะนะ แต่จ.คิดถึงพี่ก.คนเดียว" คือเราเห็นละเราเข่าทรุด มือสั่น ทำไรไม่ถูก ประโยคสุดท้ายที่พี่ก.ทิ้งไว้คือ "มาส่งเราที่รถแบบนี้ แฟนไม่ว่าไรหรอ โง่จังเนอะ" คือแบบ เราเจ็บปวดมาก ไม่เคยคิดว่าชีวิตนี้จะเจอเรื่องแบบนี้ พี่ก.ก็แต่งงานมีผัวแล้ว คือนางเล่นชู้กะแฟนเรา คืนนั้นเราไม่ได้นอน ก็ทะเลาะกันหนักมากแหละ มาหลับเอาตอนเช้า เราถามเลิก แต่จ.บอกว่าไม่เลิก บอกรักกันแบบพี่น้องจริงๆ ไม่ได้มีอะไรกันเลย ตอนนั้นเราก้อทำไรไม่ถูกหรอก นิ่งอย่างเดียว พอวันรุ่งขึ้น จ.บอกว่าพี่ที่ไปงานเลี้ยงโดนตร.จับ เมาแล้วขับ เลยออกไปดู คือเราก้อนอนร้องไห้อยู่ห้องนี่แหละ ในใจคิดว่าจะให้อภัย เพราะรักมาก อีกอย่างเรากำลังทำเรื่องไปเรียนต่อเหมือนกัน คิดว่าเขาคงไม่ได้กลับมาเจอกัน ให้อภัยไปเหอะ
จนเช้าวันจันทร์ เป็นอาทิตย์สุดท้ายที่เราทำงาน งานตัดต่อน่ะ จ.เก่งมาก เราเลยขอให้ไปช่วยงานเราที่ออฟฟิศ แต่เชื่อมั้ย เรากลายเป็นคนระแวงไปแล้ว อยู่ดีๆเราหยิบมือถือจ.มาดู ก้อเห็นในกลุ่มแชท จ.กับพี่ก.แอบไปเจอกันที่โรงพัก ตอนที่ไปประกันตัวพี่เมาแล้วขับนั่น เราช็อครอบสอง ถามจ. บอกว่าไม่รู้ว่าพี่ก.จะไป ก็แถไปนั้นแหละ แต่ภาพคือนั่งกินข้าวด้วยกันไง จนเรามาคุยกะเพื่อน เพื่อนเราตามหาเฟสผัวพี่ก. แล้บบอกความชั่วของเมียมัน แต่ผัวพี่ก.กลับไม่เชื่อ โทรมาด่าเราอีก บอกว่าพี่ก.กับจ.เป็นพี่น้องกันจริงๆ เราส่งหลักฐานไปให้ แต่เขาก็เข้าข้างเมียตัวเอง คือตอนนั้นคิดว่าควายมากละ
สุดท้ายจ.ไม่ได้ไปฟลอริดา เพราะวีซ่ายังไม่ผ่าน เขาเลยกลับบ้านที่อิสาน..แล้วไปทำงานรอเวลา ช่วงนั้นเราก็คุยกัยเรื่อยๆ เราย้ายมาอยู่กทม. แพลนชีวิตเปลี่ยนหมดและเราคิดว่า เรากะจ.กลับมารักกันแล้วจริงๆ ยากมากสำหรับความเชื่อใจที่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน และเพิ่งผ่านเหตุการณ์นี้มา ทำให้เราทะเลาะกันบ่อยมาก ไม่ได้เจอกันอีก วันนึงเราตัดสินใจไปเยี่ยมจ.ที่ร้านเพราะตั้งใจจะมาลา เราจะไปทำงานอีกประเทศนึง
เชื่อมั้ย รางสังหรณ์ผู้หญิงนี่มันไม่เคยผิดจริงๆ เราไปหาจ.วันทีท18พย.58 พอถึง เราก็ไปนั่งรอจ.ที่ร้าน เรารู้สึกว่ามีคนมองเราตลอดเวลา เราก็เลยเดินไปมองหน้า แต่เขารีบหลบตา มารู้ชื่ออีกที ชื่อ อ. เราก็ไม้ได้คิดไร เพราะจ.บอกแค่น้องที่ทำงาน จ.เลิกงานเราก็พากันกลับที่พัก คุยกันปกติ ตอนเช้าจ.ไปทำงาน เราก็เริ่มทำความสะอาดห้องให้ทันที แต่สิ่งที่ไปเจอ****ถุงยางอนามัย*** คือตอนนั้นล้มไปทั้งยืน สั่น ชา ช็อค บอกไม่ถูก คิดในใจ อีกแล้วหรอ เอาอีกแล้วหรอ เราเป็นควายอีกแล้ว ไปเจอกรอบรูปวันเกิดจ. ที่ผู้หญิงทำให้ เราบ้ามาก เอาลิปติกขีดทั้งรูป ทั้งเจ็บทั้งแค้น พอจ.กลับมาเราก็เอาถุงยาง พร้อมกรอบรูปให้ดู เราถามว่าใคร จ.ก้อบอก น้องอ.นั่นแหละ บอกว่าวันนั้นน้องอ.เข้าห้องไม่ได้ ลืมกุญแจไว้ มันดึก เจ้าของหอกะไม่อยุ่ เลยมาขอนอนด้วย บอกว่าแยกกันนอน แต่น้องอ.อยู่ดีๆก็เข้ามาจูบ น้องอ.นี่ก็มีผัวแล้วเช่นกัน นางอายุ16
พอเราฟังแล้ว เราไม่ได้รู้สึกโกรธแล้ว เรารู้สึกชาไปทั้งตัว พูดได้แค่ อโหสิกรรม แล้วขอเลิกอีกครั้ง เชื่อมั้ย จ.รั้งเรามาก บอกขอโทษ ขอเริ่มใหม่อีกครั้ง แล้งเชื่อมั่ย ควายตัวนี้ ก็ยอมอีก เพราะรัก รักคำเดียว รักมาก ถึงให้อภัยได้อีก เราบอกจ.ว่าอาจจะไม่ได้เจอกันแล้วเพราะเราไปสองปี นี้ตั้งใจมาลาไม่ได้มาหาเรื่องอะไร เรามีกำหนดเดินทางม.ค.59 เราก็กลับมากทม. และใช้ชีวิตปกติ
มาจนถึง 13ธ.ค.58 คืนนั้น เราโทรหาจ.แต่เขาไม่รับ โทรประมาณร้อยกว่าสาย คือในใจสิ่งแรกกลัวจะเปนไร เพราะจ.ไปอยุ่คนเดียว ไม่มีใครรู้จัก อีกใจนึง คิดว่านอนเอากะผู้หญิงอีกแน่ เพราะจ.ไม่เคยรับสายช้า หรือไม่ต้องโทรกลับทันที เราโทรทั้งคืน จนเช้า อีกวัน จ.รับสายตอน9.30 บอกว่าปิดเสียงไว้ แต่ความจริง จ.ไม่เคยปิดเสียงมือถือเวลานอน เรารักจ.มาก อยู่ด้วยกันมา เรารู้ว่าเขาโกหก แต่ก็ไม่ได้ถามอะไร บอกแค่เป็นห่วง
วันที่14ธ.ค. 58 จ.โทมาตอนห้าทุ่ม บอกเราว่าขอเลิก บอกเราว่าขอเป็นเพื่อนกัน เพื่อนสนิทกัน บอกเราว่าอยากอยูคนเดียว บอกเราว่าอยากตั้งหน้าตั้งตาทำงานเห็บเงิน เราเสียใจนะ แต่ไม่ได้เจ็บปวดอะไรแล้ว เราคิดว่าเลิกกัน เพราะเราสองคนมันก็ดี ไม่ได้เลิกเพราะมือที่สาม ในเมื่อเขาขอมา เราก็ถามไปว่า จ.คิดดีแล้วนะ คิดรอบครอบทุกๆทางแล้วใช่มั้ย เขาตอบว่า ใช่ เพระฉะนั้นเขาขอมา เราก็เลิกให้ เพราะอย่างน้อยก็จบด้วยดี
แต่เรื่องมันไม่จบน่ะสิ จ.ขอให้เราไม่บล็อคเฟส ไลน์ ไอจี เราก็ไม่ได้บล็อค คิดว่าก็เปนเพื่อนกัน แต่ผ่านมา วันที่ 5ม.ค.59 เขาอัพรูปคู่กะผู้หญิงกอดกัน ในห้องจ.ที่เราเคยไป ผู้หญิงคนนั้นโพสรูปตุ๊กตาหมีตัวใหญ่มากๆในห้องนั้น เราเลยถามจ.ว่ายังไง ทำไมหาดีๆกว่าเราไม่ได้ คือเราเห็นผู้หญิงคนนั้น เรานึกว่าจ.เอาเพื่อนแม่มาทำเมีย ถามไปถามมา ก็นั้ยแหละค่ะ เขาคงเอากันตั้งแต่วันที่เราโทรไปไม่รับ ผู้หญิงคนนี้ก็ทำงานที่เดียวกันแหละค่ะ แต่ไม่ใช่คนอายุ16 คนนี้อายุ23นี่แหละค่ะ แต่หน้าไปไกลแล้ว
เราไม่รู้นะคะ ว่าเรื่องมันจะดราม่าสำหรับคุณรึเปล่า แต่สำหรับตอนนี้ เราเจ็บปวด ที่โดนทำร้ายไม่รู้กี่ครั้งแต่ไม่เคยจำ แต่ตอนนี้เรากำลังจะไปตปท.แล้ว จะทิ้งทุกอย่างไว้เป็นสิ่งเตือนใจ รักใครอย่ารักหมดใจ ตอนนี้อาจจะยากแต่ว่าเราต้องทำได้ค่ะ เป็นกำลังใจให้คนที่มีปัญหาความรักนะคะ เราต้องรักแบบมีสติ ความถูกต้องกับถูกใจมันต่างกันนะคะ ใครที่กำลังจะนอกใจแฟน แนะนำว่าไม่ควรทำ แต่ถ้าจะทำกรุณาเก็บหลักฐาน คิดถึงใจเค้าใจเรานะคะ เพราะสักวันคุณเอง จะต้องโดนนอกใจเช่นกันค่ะ