อยากขอเล่าเรื่องก่อน เรื่องมีอยู่ว่า เราก๊เป็นผู้หญิง ที่มีแฟนนั้นแหละ
แต่เป็นคนเยอะ เรื่องมาก ค่อนข้างเอาแต่ใจ ขี้เหวี่ยง ขี้วีน ขี้น้อยใจ คือครบ ผู้หญิงแท้ๆ แต่เรารักแฟนเรามากนะ
เราก๊เป็นแบบนี้ของเราตั้งแต่วันแรกที่รู้จักกับแฟนแล้วแหละ แฟนเราอยู่หอ ส่วนเราอยู่บ้าน
แต่แรกๆแฟนเราก๊ยอมเราตลอดนะ จนเรารู้สึกรักเค้ามากชึ้นเรื่อยๆ เข้าใจปะ คือพอเค้าดีกับเรามากๆ เราก๊เลยรักเค้า อะไรประมาณนี้
ดีจนคิดว่า โหหหหห ไม่คิดเลยว่า เราจะเป็นผู้หญิงที่โชคดี เจอผู้ชายดีๆคนนึง โลกทุกอย่างดีไปหมด เหมือนกลับไป 16 อีกครั้ง
(เพราะเราเลิกกับแฟนเก่าได้เป็นปีแล้วอะก๊ต้องรู้สึกบ้างไรบ้างอะเนอะ)
ต่อๆ เค้ามาหาเราทุกครั้งที่ว่าง หอเค้ากับบ้านเราก๊ต่างกัน ประมาณ 60-70 โล ถ้าไม่นอนบ้านเรา (แม่ให้แฟนนอนบ้านค่ะ นอนด้วยกันเนี่ยแหละ เราจะเช้าเลข3ละ) เค้าก๊ไปกลับ จะไม่ให้เรารักเค้าได้ยังไง แล้วยังช่วยงานที่บ้านเราอีก เค้าก๊พาเราไปบ้านเค้านะ พ่อแม่เค้าก๊ดีกับเรามาก
.. ทุกครั้งเวลาห่างกัน เราก๊จะชอบไปเที่ยวกับเพื่อนกลับเช้า หรือบางครั้ง แฟนเราก๊นอนรออยู่ห้องที่หอ แต่บอกตามตรงว่าแฟนไม่ชอบให้เราเที่ยวเท่าไหร่
แต่เค้าก๊ยอมเราตลอด แต่อย่างว่าแหละ เพราะเค้ายอมเราจึงหลงละเริง เนี่ยแหละข้อเสียอีกข้อของเรา
แต่พอนานๆเข้า ความงี่เง้าของเรายังอยู่นะ ยังเหมือนเดิม เริ่มทะเลาะกันบ่อยขึ้น แต่เค้าก๊ยังยอมเราอยู่
จนปีใหม่ที่ผ่านมา ด้วยที่ว่าห่างกัน เราอยุ่ที่บ้านเรา ส่วนเค้ากลับบ้านที่ ต่างจังหวัด
เราแค่ไม่อยากออกไปเที่ยวไหน เพราะเหมือนเราเริ่มเที่ยวอิ่มตัวแล้ว เข้าใจฟิวปะ
เลยอยากจะคุยโทรศัพท์กับแฟน ไรงี้ แต่เค้าออกไปกินเหล้ากับเพื่อนไง 3-4 วัน ติดไรงี้ เราก๊อาการเดิมน้อยใจบังเกิดค่ะ (พึ่งคิดได้วันนี้ว่าตรูโดนเอาคืนแล้ว)
ปกติเวลาทะเลาะกัน เราจะไม่อ่านไลน์ บล็อคเบอร์ แบบคนไม่รู้จักโตอะ แต่พอรอบนี้ แฟนเราก๊ เหมือนเดิม
ง้อเรา แต่เราเองไม่ตอบไลน์เหมือนทุกครั้ง แต่ครั้งนี้ มาแค่อันเดียวแล้วหาย ไป 2 วันเลยค่ะ ด้วยความเราแบบยังคิดไงว่าเค้าจะง้อเรา
หายไป 2 วันก๊เริ่มรู้สึกไง เลยลองเคลียกัน โอ้ พระเจ้า นางแบบไม่อยากคุย จะเลิกอะ เราก๊ขอโอกาสเค้า เค้าก๊ไม่โอกาสเราแล้ว
ความรู้สึกนี้มันแย่มากเลยนะ
เราก๊แค่อยากบอกว่า สำหรับผู้หญิง เข้าใจนะ ว่ารักแฟน แต่ก๊งี่เง้า พอน่ารักพอเนอะ อย่างี่เง้าเยอะ บางทีผู้ชายก๊เบื่อ
แล้วเราจะเสียเค้าไปกีได้ รักกันไว้อะดีแล้ว เวลาทะเลาะกัน ก๊คุยก๊เคลียจบๆ ไปเลย อันไหนยอมได้ก๊ยอมๆกันไป
อย่าทำให้ความรักต้องมาพัง เพราะความไม่เข้าใจกันเลย
...ถ้าเราย้อนเวลากลับไปได้ เราอยากจะตอบไลน์เค้าตั้งแต่วันนั้น โทรหาเค้า ไม่ปล่อยให้นานแบบนี้
เพราะ บางทีเราอาจพลาดโอกาสที่จะกลับมาคุยกันอีก สร้างความทรงจำด้วยกันอีก
....กว่าเราจะเจอคนที่รักเราและเรารักเค้า มันยากนะค่ะ เลิกกันก๊ต้องปรับเข้าหาคนใหม่ เจอสังคมใหม่
แล้วเราไม่รุ้ด้วยซ้ำว่าจะเข้ากันได้มั้ย แต่ถ้าตอนนี้ยังรักกันอยู่ ก๊ดูแลกันดีๆนะค่ะ
จับมือกันทุกครั้งที่เวลามีปัญหา กอดกันทุกครั้งที่รู้สึกท้อ ให้กำลังใจซึ้งกันและกัน มันจะไม่ทำให้ความรักน้อยลงเลยค่ะ
.......ถ้าเค้าได้อ่าน ถ้าเค้ายังรักเราอยุ่ เรายังอยากให้เค้ากลับมานะ เพราะครั้งนี้เราคิดว่า เราจะทำให้ดีที่สุด
เที่ยวให้น้อยลง งี่เง้าให้น้อยลง เอาใจเค้ามาใส่ใจเราให้มากขึ้น
ถึงแม้ว่าจะเป็นเวลาแค่1ปี ที่ได้รู้จักกัน และได้มารักกัน เราก๊ยังจำคำพูดเธอได้เสมอนะ
ว่าไม่อยากเริ่มต้นกับใครอีก...ตอนนี้เราก๊คิดเช่นกัน พิมพ์ไปเรายังร้องไห้ไปเลย
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่าน นี่เป็นกระทู้แรกของเราเลยค่ะ ผิดพลาดประการใดต้องขออภัยด้วย
เคยโดนบอกเลิกเพราะความงี่เง้าของตัวเราเองปะ??
แต่เป็นคนเยอะ เรื่องมาก ค่อนข้างเอาแต่ใจ ขี้เหวี่ยง ขี้วีน ขี้น้อยใจ คือครบ ผู้หญิงแท้ๆ แต่เรารักแฟนเรามากนะ
เราก๊เป็นแบบนี้ของเราตั้งแต่วันแรกที่รู้จักกับแฟนแล้วแหละ แฟนเราอยู่หอ ส่วนเราอยู่บ้าน
แต่แรกๆแฟนเราก๊ยอมเราตลอดนะ จนเรารู้สึกรักเค้ามากชึ้นเรื่อยๆ เข้าใจปะ คือพอเค้าดีกับเรามากๆ เราก๊เลยรักเค้า อะไรประมาณนี้
ดีจนคิดว่า โหหหหห ไม่คิดเลยว่า เราจะเป็นผู้หญิงที่โชคดี เจอผู้ชายดีๆคนนึง โลกทุกอย่างดีไปหมด เหมือนกลับไป 16 อีกครั้ง
(เพราะเราเลิกกับแฟนเก่าได้เป็นปีแล้วอะก๊ต้องรู้สึกบ้างไรบ้างอะเนอะ)
ต่อๆ เค้ามาหาเราทุกครั้งที่ว่าง หอเค้ากับบ้านเราก๊ต่างกัน ประมาณ 60-70 โล ถ้าไม่นอนบ้านเรา (แม่ให้แฟนนอนบ้านค่ะ นอนด้วยกันเนี่ยแหละ เราจะเช้าเลข3ละ) เค้าก๊ไปกลับ จะไม่ให้เรารักเค้าได้ยังไง แล้วยังช่วยงานที่บ้านเราอีก เค้าก๊พาเราไปบ้านเค้านะ พ่อแม่เค้าก๊ดีกับเรามาก
.. ทุกครั้งเวลาห่างกัน เราก๊จะชอบไปเที่ยวกับเพื่อนกลับเช้า หรือบางครั้ง แฟนเราก๊นอนรออยู่ห้องที่หอ แต่บอกตามตรงว่าแฟนไม่ชอบให้เราเที่ยวเท่าไหร่
แต่เค้าก๊ยอมเราตลอด แต่อย่างว่าแหละ เพราะเค้ายอมเราจึงหลงละเริง เนี่ยแหละข้อเสียอีกข้อของเรา
แต่พอนานๆเข้า ความงี่เง้าของเรายังอยู่นะ ยังเหมือนเดิม เริ่มทะเลาะกันบ่อยขึ้น แต่เค้าก๊ยังยอมเราอยู่
จนปีใหม่ที่ผ่านมา ด้วยที่ว่าห่างกัน เราอยุ่ที่บ้านเรา ส่วนเค้ากลับบ้านที่ ต่างจังหวัด
เราแค่ไม่อยากออกไปเที่ยวไหน เพราะเหมือนเราเริ่มเที่ยวอิ่มตัวแล้ว เข้าใจฟิวปะ
เลยอยากจะคุยโทรศัพท์กับแฟน ไรงี้ แต่เค้าออกไปกินเหล้ากับเพื่อนไง 3-4 วัน ติดไรงี้ เราก๊อาการเดิมน้อยใจบังเกิดค่ะ (พึ่งคิดได้วันนี้ว่าตรูโดนเอาคืนแล้ว)
ปกติเวลาทะเลาะกัน เราจะไม่อ่านไลน์ บล็อคเบอร์ แบบคนไม่รู้จักโตอะ แต่พอรอบนี้ แฟนเราก๊ เหมือนเดิม
ง้อเรา แต่เราเองไม่ตอบไลน์เหมือนทุกครั้ง แต่ครั้งนี้ มาแค่อันเดียวแล้วหาย ไป 2 วันเลยค่ะ ด้วยความเราแบบยังคิดไงว่าเค้าจะง้อเรา
หายไป 2 วันก๊เริ่มรู้สึกไง เลยลองเคลียกัน โอ้ พระเจ้า นางแบบไม่อยากคุย จะเลิกอะ เราก๊ขอโอกาสเค้า เค้าก๊ไม่โอกาสเราแล้ว
ความรู้สึกนี้มันแย่มากเลยนะ
เราก๊แค่อยากบอกว่า สำหรับผู้หญิง เข้าใจนะ ว่ารักแฟน แต่ก๊งี่เง้า พอน่ารักพอเนอะ อย่างี่เง้าเยอะ บางทีผู้ชายก๊เบื่อ
แล้วเราจะเสียเค้าไปกีได้ รักกันไว้อะดีแล้ว เวลาทะเลาะกัน ก๊คุยก๊เคลียจบๆ ไปเลย อันไหนยอมได้ก๊ยอมๆกันไป
อย่าทำให้ความรักต้องมาพัง เพราะความไม่เข้าใจกันเลย
...ถ้าเราย้อนเวลากลับไปได้ เราอยากจะตอบไลน์เค้าตั้งแต่วันนั้น โทรหาเค้า ไม่ปล่อยให้นานแบบนี้
เพราะ บางทีเราอาจพลาดโอกาสที่จะกลับมาคุยกันอีก สร้างความทรงจำด้วยกันอีก
....กว่าเราจะเจอคนที่รักเราและเรารักเค้า มันยากนะค่ะ เลิกกันก๊ต้องปรับเข้าหาคนใหม่ เจอสังคมใหม่
แล้วเราไม่รุ้ด้วยซ้ำว่าจะเข้ากันได้มั้ย แต่ถ้าตอนนี้ยังรักกันอยู่ ก๊ดูแลกันดีๆนะค่ะ
จับมือกันทุกครั้งที่เวลามีปัญหา กอดกันทุกครั้งที่รู้สึกท้อ ให้กำลังใจซึ้งกันและกัน มันจะไม่ทำให้ความรักน้อยลงเลยค่ะ
.......ถ้าเค้าได้อ่าน ถ้าเค้ายังรักเราอยุ่ เรายังอยากให้เค้ากลับมานะ เพราะครั้งนี้เราคิดว่า เราจะทำให้ดีที่สุด
เที่ยวให้น้อยลง งี่เง้าให้น้อยลง เอาใจเค้ามาใส่ใจเราให้มากขึ้น
ถึงแม้ว่าจะเป็นเวลาแค่1ปี ที่ได้รู้จักกัน และได้มารักกัน เราก๊ยังจำคำพูดเธอได้เสมอนะ
ว่าไม่อยากเริ่มต้นกับใครอีก...ตอนนี้เราก๊คิดเช่นกัน พิมพ์ไปเรายังร้องไห้ไปเลย
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่าน นี่เป็นกระทู้แรกของเราเลยค่ะ ผิดพลาดประการใดต้องขออภัยด้วย