จากกระทู้ก่อน ที่คงจำกันได้ อันจะไม่ท้าวความ
วันนี้ ผมจะพูดถึงเรื่องของ เศรษฐกิจ บ้าง ซึ่งแท้จริงแล้ว มันก็คือเรื่องการเมืองนั่นเอง ( แต่คนก็ไปแยก ให้เป็นรัฐศาสตร์ เศรษฐศาสตร์ ให้เพิ่มใบปริญญาสำหรับเด็กวัยรุ่น แท้จริงแล้ว รวมเป็นวิชาเดียวกันซะ จะได้รู้เรื่องรู้ราว กันหน่อย ก็ไม่ได้ วิธีหารับประทานของรัฐ แต่ละรัฐอีกวิธีกระมัง )
การเมือง ที่ว่าด้วยนักการเมือง , อิทธิพล และอำนาจ ภายใต้กโลบายของความมั่นคง ที่ถูกวางลงมาจากโครงสร้างทางเศรษฐกิจ และใช้ " กฎหมาย " เป็นเครื่องมือ " สนองนโยบาย "
ยุคสมัยแห่งโซเชียล ยุคแห่งการโอ้อวดและสร้างภาพ
ชีวิตดีมาก มีทั้งธรรมะ และคำคม พร้อมด้วยสรรพสิ่งสุดสรรหา อาชีพการงาน งานเลี้ยงฉลอง และอาหารการกินที่ตรงกันข้ามกับชีวิตจริง
เล่นอินเตอร์เนตเวปบอร์ด ใส่สูท ใส่ไท มือถึงกล่องรับเงินบริจาค ได้ยอดพอสมควร ไปเที่ยวอีตัว โล่งโปร่งกันไป.
เป็นราชการ ทำงานใจแคบ เสียสละไม่เป็น หัวหน้าเกลียดขี้หน้า เพื่อนร่วมงานรุมบีบ มาใส่เครื่องแบบ โพสภาพในอินเตอร์เนต ให้ดูหรูหรามากด้วยยศฐา
บางคนมโนมาก เป็นแค่คนขายประกัน หรือเป็นเพียง 18 มงกุฎหลอกขายตรง แต่บอก เล่นหุ้นเก็งกำไร
ยุคสมัยแห่ง " อรรถประโยชน์ " โพสธรรมะ หลอกขายพระ หาสูตรลับมาบริกรรม
และท่านทั้งหลาย ล่ะครับ ประกอบอาชีพอะไร ?
ส่วนตัวผมเอง มีปัญหากับเทศกิจ และคนจรนิดหน่อย ที่อาจแย่งกันนอนใต้สะพานลอยและป้ายรถเมย์
บาดเจ็บบ้างเล็กน้อย ตอนคนเดินเหยียบมือ และบางครั้งก็เหยียบมาที่หัว เพราะผมแอบหลับเวลางาน ในใจกลางมหานคร ที่เต็มไปด้วย " ผู้มีอันจะกิน "
เพื่อนๆทำอาชีพอะไรกันบ้างครับ ประกอบอาชีพด้วยรอยยิ้มและจิตผ่องใสนะครับ
วันนี้ ผมจะพูดถึงเรื่องของ เศรษฐกิจ บ้าง ซึ่งแท้จริงแล้ว มันก็คือเรื่องการเมืองนั่นเอง ( แต่คนก็ไปแยก ให้เป็นรัฐศาสตร์ เศรษฐศาสตร์ ให้เพิ่มใบปริญญาสำหรับเด็กวัยรุ่น แท้จริงแล้ว รวมเป็นวิชาเดียวกันซะ จะได้รู้เรื่องรู้ราว กันหน่อย ก็ไม่ได้ วิธีหารับประทานของรัฐ แต่ละรัฐอีกวิธีกระมัง )
การเมือง ที่ว่าด้วยนักการเมือง , อิทธิพล และอำนาจ ภายใต้กโลบายของความมั่นคง ที่ถูกวางลงมาจากโครงสร้างทางเศรษฐกิจ และใช้ " กฎหมาย " เป็นเครื่องมือ " สนองนโยบาย "
ยุคสมัยแห่งโซเชียล ยุคแห่งการโอ้อวดและสร้างภาพ
ชีวิตดีมาก มีทั้งธรรมะ และคำคม พร้อมด้วยสรรพสิ่งสุดสรรหา อาชีพการงาน งานเลี้ยงฉลอง และอาหารการกินที่ตรงกันข้ามกับชีวิตจริง
เล่นอินเตอร์เนตเวปบอร์ด ใส่สูท ใส่ไท มือถึงกล่องรับเงินบริจาค ได้ยอดพอสมควร ไปเที่ยวอีตัว โล่งโปร่งกันไป.
เป็นราชการ ทำงานใจแคบ เสียสละไม่เป็น หัวหน้าเกลียดขี้หน้า เพื่อนร่วมงานรุมบีบ มาใส่เครื่องแบบ โพสภาพในอินเตอร์เนต ให้ดูหรูหรามากด้วยยศฐา
บางคนมโนมาก เป็นแค่คนขายประกัน หรือเป็นเพียง 18 มงกุฎหลอกขายตรง แต่บอก เล่นหุ้นเก็งกำไร
ยุคสมัยแห่ง " อรรถประโยชน์ " โพสธรรมะ หลอกขายพระ หาสูตรลับมาบริกรรม
และท่านทั้งหลาย ล่ะครับ ประกอบอาชีพอะไร ?
ส่วนตัวผมเอง มีปัญหากับเทศกิจ และคนจรนิดหน่อย ที่อาจแย่งกันนอนใต้สะพานลอยและป้ายรถเมย์
บาดเจ็บบ้างเล็กน้อย ตอนคนเดินเหยียบมือ และบางครั้งก็เหยียบมาที่หัว เพราะผมแอบหลับเวลางาน ในใจกลางมหานคร ที่เต็มไปด้วย " ผู้มีอันจะกิน "