ความรักหายชั่วพริบตา

อยากจะถามว่าผมควรทำยังไงดีถ้าเจอสถานการณ์แบบนี้ควรจะทำยังไงดี ผมขอบอกเหตุผลที่มาตั้งกระทู้นะครับ อาจเป็นกระทู้แรก ที่มาตั้งก็เพราะผมไม่รู้ว่าจะเลิกสนใจไปเลยหรือยังไงดี ผมคิดไม่ออกความคิดมันตันๆ ขอเล่าเลยนะครับว่า ผม กับ น้อง คนนึงครับ ขอแทนว่าน้อง ม. ครับ คือผมกับน้องคุยกันมาจีบกันก็จีบปกติ ผมก็ทุ่มเต็มที่เลยนะครับ คือตอนนั้น เราได้ไปหาเค้าเเล้วเค้านัดผมมาไปเที่ยวห้างชื่อดังแห่งหนึ่ง ผมมีความสุขมากวันนั้น ผมมองเค้าเดินผมก็มีความสุขเเล้ว แต่เราเดินเล่นไปเรื่อยๆแล้วก่อนจะกลับเราได้ ไปหยอดเหรียญที่ตู้ไข่ของเล่น พอดีตอนนั้นมีงานOTOP กลางห้างพอดี เราได้หยอดด้วยกันเเล้วผมได้หยิบมาน้องเค้าหยิบจากมือผมเค้าได้เแกะออกมา น้องเค้าพูดว่าเก็บไว้คนละครึ่งข้างในเป็นลูกอมสองเม็ดเราเก็บกันคนละเม็ดกับคนละซีกของเปลือกไข่ เเล่วเราได้แยกย้ายกลับบ้าน ก่อนจะกลับได้สักแปปนึงมีสายโทรเข้ามายังโทรศัพท์น้องเขา ผมก็แซวๆว่าใครโทรมาหรอ น้องเค้าบอกว่าพี่ ผมก็ไม่อะไรครับตอนนั้นมีความสุขเลยคิดเข้าข้างตัวเอง เราเลยแยกกันกลับ ถึงบ้านก็คุยกันปกติ แต่ช่วงๆดึกน้องเค้าเริ่มเงียบไม่ตอบเลย ผมก็คิดว่าเค้านอนเร็วหรือป่าวพอวันสองวันผมได้รู้ความจริงว่าน้องเค้ามีแฟนแล้ว ผมนี่ถึงกับหงอยเลย แล้วเราก็ต่างเลิกคุยกันแล้วอีก2อาทิตย์ น้องได้ทักมาหาผมผมก็ดีใจครับ เค้าทักมาหาเรา แต่ที่เค้าทักมาเพราะเค้าทะเลาะกับแฟนเค้าครับ น้องเค้าอึดอัดไม่มีคนรับฟังผมก็พร้อมที่จะเปิดอกรับฟังน้องเค้าเล่ามาหมดเลยว่าทะเลาะอะไรรักกันแค่ไหนเจอกันที่ไหนเค้าชอบกินอะไรคือเค้าเล่าทุกอย่างให้ผมฟังแล้วก็บอกว่าทะเลาะเพราะอะไรกัน เจออะไรม ผมก็ปลอบเค้าครับตามประสาคนรับฟังแล้วอยู่ดีดีน้องเค้าก็เงียบไปเลยแบบสายตัดเลยประมานนี้ผมได้รู้ว่าเค้าคุยกับแฟน เอ่อผมก็คิดนะแล้วกูหละ หลังจากนั้นเราก็เลิกคุยกันตามสเต็ปเหมือนกับตัวรองหมดประโบยชน์ตอนพระเอกมา มีค่าตอนเค้าไม่มีใคร 555   เวลาผ่านไปสัก2-3เดือน เราได้เจอหน้ากันในวันสงกรานต์ เราก็ทักน้องเค้าปกติตามประสาคนเคยรู้จัก ก็ไม่มีอะไร  แล้วผ่านมาถึงวันที่ 18 หลังจากสงกรานต์เวลาสี่ทุ่ม น้อง ม.เค้าทักผมมาแล้วมาชวนวีดีโอคอลกัน ผมก็ใจอ่อน ไปคุยกับเค้า เราคุยกันถึงตีสี่ วันนั้นผมจึงได้รู้ว่าน้องเค้าไม่มีแฟนแล้ว หลังจากนั้น ผมก็คิดอยู่สักพักว่าจะคุยต่อหรือไม่ ผมกลัวเป็นแบบเดิมอีก แต่ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าผมคิดอะไร แต่เราก็คุยกันมาสักพักเราเริ่มรู้สึกดีต่อกันมากขึ้นผมจึงขอเขาเป็นแฟน เรารักกันปกติมาเรื่อยมีทะเลาะบ้างนิดหน่อยเราก็ให้อภัยกันและกัน แล้วพอเราคลได้ประมานช่วงสี่เดือนน้องเค้าได้แอบคุยกับแฟนเก่า ผมได้แอบดูแชทในไลน์ เค้าคุยแบบประมาณกิ๊กกันแล้วผมเจอประโยคนึงเค้าได้บอกแฟนเก่าว่าเค้าเบื่อผม ผมเลยพูดกับเค้าตรงๆว่า ม. คิดอะไรกับผมแน่ น้องเค้าบอกว่ารักผมผมก็เลยถามทำไมถึงคุยแบบนั้น น้องก็บอกว่าไม่มีอะไรคุยกันเล่นๆๆ ผมก็ไม่ถือสาอะไรเพราะน้องเค้าไม่เคยนอกใจ ผมเลยให้เค้าเลิกคุยแล้วเราก็รักกันเหมือนเดิมแล้วมาอีกสักสองสามวันผมได้เจอเพื่อน เพื่อนผมชวนไปกินข้าวที่ห้างห้างเดิม เราเดินกันไปเจอ ผญ กลุ่มนึงเพื่อนเค้าได้เอาโทรศัพท์ผมไปเอาไลน์มา ผมก็ไม่ได้ชอบนะ แต่มันเอาโทรสับผมไปทักคนคนนั้น แต่ตอนแยกกลับบ้านผมกำลังไปหาน้อง ม.  พอถึงตอนอยู่ด้วยกันเค้าคนนั้นดันตอบมา ผมก็คุยปกติแต่น้องเค้าจับได้เค้างอลผม ผมบอกสัญญาจะไม่คุยกับใครที่ไหนอีก จะไม่เผลอใจไปรักใครอีก หลังจากนั้นเราก็ไม่มีเรื่องนอกใจเรารักกันแบบว่าดีมากๆ เราได้ไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกันหลายจังหวัดเลย เมื่อผ่านช่วง 1 ปีไปผมได้ผูกพันธ์กับเค้ามากๆเราเจออุปสรรคชีวิตคู่เยอะมาก มีครั้งหนึ่งช่วงเวลาสองวันที่เราไม่มีเงินทั้งคู่มีเงินไม่กี่บาท เราทั้งคู่ต้องกินข้าวจานเดียวกันเพื่อรอเงินเดือนที่ผมได้ (ส่วนน้องเค้ายังไม่ได้เงินเหมือนกันครับ) ผมผ่านอุปสรรคแนวนี้ทั้งหนักทั้งเบาร่วมกับน้องเยอะพอสมควรครับ (แต่มีเรื่องเงินแค่ตอนนั้นนะครับ ส่วนเรื่องอื่นก็เรื่องครอบครัวเราสองคนไม่เห็นด้วยที่เราจะคบกันเนี่ยแหละครับเยอะพอสมควร) สุดท้ายผมก็ทำให้ครอบครัวน้องยอมรับจนได้ ส่วนครอบครัวผมก็โอเคกับน้องเค้าแล้วครับ มาถึงช่วงจุดพีคที่เป็นประเด็นทำให้ผมมาตั้งกระทู้ ณ วันที่เราสองคนครบรอบ 1 ปี 8 เดือนก่อนหน้านี้อาทิตย์นึงผมได้เผลอทำตัวเหลวไหลไปมากๆจนกลายเป็นสันดานที่ผมตื่นสายนอนดึกเที่ยวกลับตี่สามตีสี่ (ช่วงนี้ผมไม่ได้ทำงาน) แต่ถึงจะกลับดึกหรือจะเหี้- ยังไงผมก็ไม่ลืมเค้าเลย พาไปกินข้าวพาไปเที่ยว ตอนตื่นผมก็ไม่ลืมที่จะโทรหรือทักไปหาน้องเค้า อีกวันสองวันผ่านไปผมยังเทคเเคร์เค้าเหมือนเดิมนะครับ ผมเริ่มสังเกตุว่าน้องเค้าเริ่มเปลี่ยนไปเค้าเริ่มหวงโทรศัพท์กับผมทั้งๆที่เมื่อก่อนจับได้ตลอด ผมเริ่มแอบเช็คเฟสน้องเค้าครับ จนได้รู้ความจริงว่าน้องเค้าเจอ ผช คนนึงแล้วคุยแบบสนิทสนมมากๆ ผมถึงกับพูดไม่ออก เสียใจมากๆ ผมโมโหเลยถามน้องเค้าว่าทำไมสนิทจัง คือใคร ผมซักไซร้เค้าเรื่อยๆแล้วน้องเค้าร้องไห้ผมทักไปหาไอหนุ่มคนนั้นผมบอกว่ามีไรหรือป่าวถึงทักแฟนผม แล้วสักพักมันเงียบ ผมถามแฟนผมแฟนผมไม่ตอบผมดูในแชทแฟนผม มันมีประวัติว่าแฟนผมโทรไปหาไอนั่นเมื่อไม่กี่นาทีก่อน ผมถามเธอว่า โทรไปทำไม ตอนแรกที่เธอตอบเธอปฏิเสธว่าไม่ได้โทรผมเลยคุยกับเธอแบบใจเย็นๆเธอบอกว่าโทรไปบอกว่าอย่าตอบผมเธอบอกว่าไม่อยากให้มีเรื่อง ผมก็เลยโกรธน้องเค้า น้องเค้าได้มาร้องไห้มาง้อผมน้องบอกจะไม่ทำอีก ผมพูดว่าไม่เชื่อมันกี่รอบแล้ว น้องเค้าบอกว่าคอยดูละกัน ผมเชื่อครับ เชื่อสนิทใจเลยเพราะผมว่าน้องพูดมาจากใจ แต่พอมาวันนี้ผมเกิดอุบัติเหตุรถมอเตอร์ไซค์ล้ม รถผมยางหลังแตก ผมติดต่อใครไม่ได้นอกจากเธอ ผมบอกเธอว่ารถล้มยางแตก ต้องเข็นเข้าบ้าน เธอตอบมาว่า กลับบ้านดีดี แค่นี้ ผมเลยโทรไปผมจึงได้รู้ง่าเธอโทรคุยกับคนอื่นอยู่ผมไม่แน่ใจวา่า ช หรือ ญ ผมถามว่าไม่ห่วงหรอเธอเถียงกับผมเราทะกันน เธอบอกจะไม่ยุ่งกับผมจะเลิกกับผม เธอบอกเธอเหนื่อยกับสันดานของผม ผมทำไรไม่ได้เมื่อน้องเค้าจะยืนยันว่าเลิก ณ เวลานี้เธอไปแล้ว เธอบอกลาด้วยประโยคว่า ม.รักผมมากนะแต่เค้าอยากอยู่คนเดียว  เธอถามผมว่าผมไม่โกรธไม่เกลียดเธอใช่ไหมผมคิดอะไรไม่ออกเลยอยากจะปรึกษาว่าแค่นี้นเลิกง่ายๆแบบนี้เลยหรอครับ ผมควรทำไงดีให้ทำใจแข็งละอยู่คนเดียว หรือผมควรกลับไปหาเธอให้อภัยเธออีกรอบ ผมตันมากตอนนี้ ผมงี่เง่าไปมากมั้ย

ขอบคุณนะครับสำหรับคนที่มาอ่านความรู้สึกนิดๆน้อยๆของคนคนนึง หลายคนอาจจะคิดว่า 1ปีแปดเดือน จะไม่นานแต่สำหรับผมอุปสรรคที่ผ่านกับเธอมามันมีค่ามากพอๆกับล้านปีเลยครับ 😂😭 ขอบคุณมากๆนะครับ ด่าได้หรือติ ได้นะครับ