กระจกสะท้อนภาพในกล้องไม่ใช่กระจกวิเศษจะได้ส่องแล้วถ่ายออกมางามเลิศในปฐพี

สวัสดีครับ ผมมีชื่อว่าDSLR มีหลายคนเค้าเห็นรูปร่างผมทีไรเค้ามักจะเรียกผมว่ากล้องโปร



เค้าว่าผมมีกระจกวิเศษในตัว เวลาส่องผมทีไรภาพจะออกมางามเลิศในปฐพี

นี่ไงขนาดส่องกระจกยังเห็นแอปเปิ้ลพิษที่สโนไวท์กัดได้เลย มันช่างวิเศษอะไรเช่นนี้



กระจกมันทำให้ผมดูมีคุณค่า ทำอะไรก็ดีไปหมด



คนมามองผมเมื่อเห็นผมมีกระจกเค้าก็ไว้ใจผม



หลายคนว่าถ้าไม่มีกระจก มันดูยังไงๆก็ไม่รู้ไม่น่าไว้ใจ



ถ้าขาดกระจกไปชีวิตผมจะเป็นอย่างไรเนี่ย มันคงทำให้ผมรู้สึกตัวเองไม่มีค่าแน่ๆ



อยู่มาวันนึงไม่รู้เจ้านายผมไปทำอะไรเข้า มันทำให้กระจกผมหาย!!! Shipหายแล้ว!!!



ผมจะยืนอยู่ในสังคมได้อย่างไร เมื่อกระจกผมหาย ผมเคยเห็นรุ่นน้องผมที่ไม่มีกระจก มันไม่เคยได้รับความเชื่อใจเลย ผมไม่อยากเป็นแบบมัน T T

ในวินาทีที่เจ้านายผมหยิบผมขึ้นมาถ่าย ผมได้แต่หลับตาแล้วกลั้นความรู้สึกที่ขมขื่นไว้ในระหว่างที่เจ้านายรัวแบบไม่ยั้ง









อ้าวว ทำไมภาพมันเหมือนตอนมีกระจกอยู่เลยฟร่ะ มันเกิดอะไรขึ้นกระจกวิเศษบอกข้าเถิดดดดดดด

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า กระจกก็คือกระจก