สวัสดีครับ จากหยุดยาวปีใหม่ที่ผ่านมา มีหลายๆคนกลับบ้านต่างจังหวัดกัน แต่ผมเลือกที่จะกลับ หลังปีใหม่เพื่อหนีรถติด คนเยอะ ของแพง (จริงๆไม่ว่างทำงานรับทรัพย์ หึหึ ) วันนี้สดๆร้อนๆเลยครับ เหตุการณ์ไม่ได้เกิดกับตัวผมเองหรอกครับ เริ่มเลยละกัน
ผมต้องการโดยสารรถตู้กลับตจว (ไม่ขอเอ่ยชื่อจังหวัดนะครับ เดี๋ยวคิวรถตู้เค้าเสียหาย) ผมจึงไปรอที่จะขึ้นรถที่ อนุสาวรีย์ ตอน 8:30 ซึ่งคิวรถต้องรับผู้โดยสารมาจาก หมอชิตก่อน
ผม : ไป... ที่นึ่งครับ
พนง.*เขียนๆแล้วยื่นตั๋วให้
ผม : รถจะมาถึงกี่โมงครับ
พนง. รถออกจากหมอชิต ตอน 9 โมงครึ่ง ไปนั่งก่อนค่ะ (น้ำเสียงเหวี่ยงๆ)
ผมจึงไปนั่ง พักนึง มีป้ามีอายึหน่อยน่าจะราวๆ 50 ได้ มา ซื้อตั๋วละ ถามคำถามเดียวกับผมเลย พนง.ก็พูดแบบเดียวกัน ซึ่งป้าเป็นคนที่ 2 ที่มาซื้ิอตั๋ว ผมคนแรก ละซักพักก็มีสองแม่ลูก มาซื้ิอเช่นกัน ลูกสาววัยทำงาน ซื้ิอเสร็จจึงมานั่งรอกัน 4 คน รอ รอ รอ จน 9:50 ป้า จึงเดินไปถาม
ป้า : รถออกมารึยัง เดี๋ยวป้าจะไปไม่ทันงานเค้าหน่ะ
(ป้าถามด้วยน้ำเสียงปกติมากจริงๆ นี่ไม่ได้เข้าข้างป้านะ)
พนง.ออกมาแล้ว นี่กรุงเทพนะคะ รถก็ต้องมีติดบ้าง ถ้าป้ารีบป้าไปคิวอื่นได้ค่ะ เดี๋ยวคืนตังให้
(น้ำเสียงเหวี่ยงและไม่พอใจ)
ป้าแกก็กลับมานั่งรอเหมือนเดิม
10:20 น. ลูกสาววัยทำงานเดินไปถาม
ลูกสาว : รถถึงไหนแล้วคะ
พนง. : เส้นพหล รถออกมาพักนึงละค่ะ รถติดอยู่รอแปปนึงได้มั้ยค่ะ ใจเย็นๆ
ลูกสาว
เดินหน้าไม่ค่อยพอใจกับคำตอบ )
และกว่าจะได้ขึ้นรถจริงๆ 10:50 ผมซื้อตั๋วนั่งรอรถเกือบ 2 ชม.เลยหรอนี่
ผมพยายามเข้าใจนะครับ ว่าวันๆ หนึ่งต้องเจอคำถามแบบนี้อยู่ตลอด
รถมารึยัง รถถึงไหนแล้ว รถจะออกตอนไหน แต่คำพูดน้ำเสียงเป็นสิ่งสำคัญนะครับ ผมว่า ถ้าเต็มใจทำงาน ใจอยู่กับสิ่งที่ทำ ผมว่ามันก็จะมีความสุขมากกว่านี้ เข้าใจเมืองไทยเมืองร้อน ควรใจเย็นกันมากกว่านี้ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะครับ
อ่านแล้วงง ไม่เข้าใจ ขออภัยไว้ที่นี้ด้วยครับ
ทำไมคิวรถตู้สมัยนี้ พูดจากขนาดนี้ (บางคิว)
ผมต้องการโดยสารรถตู้กลับตจว (ไม่ขอเอ่ยชื่อจังหวัดนะครับ เดี๋ยวคิวรถตู้เค้าเสียหาย) ผมจึงไปรอที่จะขึ้นรถที่ อนุสาวรีย์ ตอน 8:30 ซึ่งคิวรถต้องรับผู้โดยสารมาจาก หมอชิตก่อน
ผม : ไป... ที่นึ่งครับ
พนง.*เขียนๆแล้วยื่นตั๋วให้
ผม : รถจะมาถึงกี่โมงครับ
พนง. รถออกจากหมอชิต ตอน 9 โมงครึ่ง ไปนั่งก่อนค่ะ (น้ำเสียงเหวี่ยงๆ)
ผมจึงไปนั่ง พักนึง มีป้ามีอายึหน่อยน่าจะราวๆ 50 ได้ มา ซื้อตั๋วละ ถามคำถามเดียวกับผมเลย พนง.ก็พูดแบบเดียวกัน ซึ่งป้าเป็นคนที่ 2 ที่มาซื้ิอตั๋ว ผมคนแรก ละซักพักก็มีสองแม่ลูก มาซื้ิอเช่นกัน ลูกสาววัยทำงาน ซื้ิอเสร็จจึงมานั่งรอกัน 4 คน รอ รอ รอ จน 9:50 ป้า จึงเดินไปถาม
ป้า : รถออกมารึยัง เดี๋ยวป้าจะไปไม่ทันงานเค้าหน่ะ
(ป้าถามด้วยน้ำเสียงปกติมากจริงๆ นี่ไม่ได้เข้าข้างป้านะ)
พนง.ออกมาแล้ว นี่กรุงเทพนะคะ รถก็ต้องมีติดบ้าง ถ้าป้ารีบป้าไปคิวอื่นได้ค่ะ เดี๋ยวคืนตังให้
(น้ำเสียงเหวี่ยงและไม่พอใจ)
ป้าแกก็กลับมานั่งรอเหมือนเดิม
10:20 น. ลูกสาววัยทำงานเดินไปถาม
ลูกสาว : รถถึงไหนแล้วคะ
พนง. : เส้นพหล รถออกมาพักนึงละค่ะ รถติดอยู่รอแปปนึงได้มั้ยค่ะ ใจเย็นๆ
ลูกสาว
และกว่าจะได้ขึ้นรถจริงๆ 10:50 ผมซื้อตั๋วนั่งรอรถเกือบ 2 ชม.เลยหรอนี่
ผมพยายามเข้าใจนะครับ ว่าวันๆ หนึ่งต้องเจอคำถามแบบนี้อยู่ตลอด
รถมารึยัง รถถึงไหนแล้ว รถจะออกตอนไหน แต่คำพูดน้ำเสียงเป็นสิ่งสำคัญนะครับ ผมว่า ถ้าเต็มใจทำงาน ใจอยู่กับสิ่งที่ทำ ผมว่ามันก็จะมีความสุขมากกว่านี้ เข้าใจเมืองไทยเมืองร้อน ควรใจเย็นกันมากกว่านี้ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะครับ
อ่านแล้วงง ไม่เข้าใจ ขออภัยไว้ที่นี้ด้วยครับ