ไม่มีใครเข้าใจเราเท่าเด็กถาปัตด้วยกันเอง

กระทู้คำถาม
เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อเกือบสองปีก่อน เราอ่ะเป็นเด็กถาปัตแต่เราเป็นผญนะ ใช้ชีวิตคนเดียวมาเรื่อยๆ แฮปปี้ดีมีความสุขกับเพื่อนและงาน (ที่ไม่สามารถพบเจอโลกภายนอกได้เท่าไหร่ )
ปกติแล้วเราเป็นคนไม่ค่อยสุงสิงกับใคร แต่เป็นคนเฟรนลี่พูดมาก ห้าวๆกวนๆ ส่วนใหญ่จะมีแต่เพื่อนผชและน้องๆในสาขา จนกระทั่งวันนึง เราอ่ะนั่งเล่นเฟสแบบทุกๆวันละมีผชคนนึงคนแอดเฟรนมา ปกติแล้วไม่ค่อยรับแอดถ้าไม่รู้จักหรือไม่คุ้นหน้าไรงี้ ก่อนอื่นเลยเช็คเพื่อนร่วมกัน อ่าคือมีเพื่อนร่วมกันหลายคนอยู่ละก็มีเพื่อนสนิทเราด้วย ก็เลื่อนๆดูชื่อมหาลัยดูรูปอู้วหูววหนุ่มผมยาว บลาๆๆ พอเลื่อนๆมาดูชื่อคณะ อ้าวเห้ย เด็กถาปัตเหมือนกัน อารมณ์แบบ เจอพวกเดียวกันไรงี้ ก็เลยรับเฟรน ละเราก็ทำอย่างอื่นต่อไป ไม่ได้คิดไร แค่เจอพวกเดียวกันก็แฮปปี้ละ 555 สักพักก็แชทเด้งเป็นคนเมื่อกี้ที่แอดเฟรนมา ด้วยความที่เป็นคนแบบคุยเก่งอยู่ละ ก็ได้นะไหลไปเรื่อย ถามนู้นนี่นั่นใส่กันราวกับรู้จักกันมานานนนนน จริงๆก็เมื่อห้านาทีที่แล้ว ..จ่ะ  แปลกใจตัวเองเหมือนกันนะ เพราะปกติไม่ชอบคุยกับคนแปลกหน้า แต่กับตานี่น้ำไหลไฟดับ เด็กถาปัตไม่นอนอยู่ละค่ะ ยาวๆ หลังจากนั้นมันก็ทักเรามาเรื่อยๆ  คุยกันจนเป็นกิจวัตรประจำวัน กวนตีนกันตั้งแต่เริ่มรู้จัก หน้าตาก็ไม่เคยเห็น

ต่อค่ะ

พักหลังๆมาเราก็คิดละว่าตานี่ไม่ธรรมดาเลยสืบเสาะแสวงหาความจริง ขุดขุ้ยในเฟส บลาๆๆ ไปส่องไอจี สรุปจ่ะ เจ้าชู้เฟร่ออออ สาวตรึมหนุ่มฮอตของสาขาไรงี้ อารมณ์ตอนนั้นคือแบบหืม = = เลยแบบออกห่างดีกว่าก่อนจะสายเกินไป 5555 แต่ก็คุยทุกวันแบบปกตินะคือก็โทรคุยแล้วหล่ะสนิทเร็วมาก แบบตบหัวได้เลยถ้าเจอ แหม่ 555 คือด้วยความที่เหมือนๆกัน เลยเข้าใจอะไรๆกันง่ายคุยเพลิน
พออยู่มาวันนึง เราเจอกันโดยบังเอิญโดยไม่ได้นัดหมาย แบบเฮ้ยย ย  หยุดสตั้นกันไปห้าวิ จะเดินชนกันอยู่ละ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่