Day#1 วันนี้ผมตื่นเช้ากว่าทุกๆวันทั้งที่ เมื่อคืนนอนแทบไม่หลับ วันนี้ฝึกงานที่pcu คลองตันโรงพยาบาลบ้านแพ้ว พบเจอคนไข้มากมาย แต่หัวมันตื้อไปหมด มีภาบที่เราเคยอยู่ด้วยดันลอยเข้ามาในหัวตลอดเวลา ไม่มีสมาธิจะทำอะไรเลย ฉีดยาคนไข้ก็เกือบฉีดผิดหลายที ต้องตั้งสติให้ได้ผมบอกกับตัวเอง
ผมคิดอยู่ตลอด ถ้าผมมีคนอื่นในอนาคตข้างหน้าผมคงรู้สึกผิดต่อเขาแน่ๆ เพราะผมไม่รู้ว่าอนาคตผมจะรักใครได้มากเท่านี้มั๊ย กลับจากเลิกงานแวะซื้อของที่เซเว่น เสียงเพลงเรื่องจริงของซิงกูล่าลอยมา ผมกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ ปล่อยมันไหลออกมาอยู่อย่างนั้น มันทรมาณจริงๆนะ เพราะเมื่อก่อนมีเค้าเป็นทุกอย่างของชีวิต จากเมื่อก่อนเป็นนักดนตรีตามผับ แต่พอมีเธอผมก็ตั้งเป้าหมายในชีวิตที่สูงขึ้น เลือกที่จะตั้งใจอ่านหนังสือสอบเข้าเรียนอาชีพที่ผมคิดว่ามั่นคงที่สุดเท่าที่ผมจะทำได้ ตั้งแต่คบกันเธอบอกว่าผมไม่เป็นผู้นำ แต่ทุกครั้งที่ผมต้องตัดสินใจอะไรทำไมถึงต้องมีเธอ เพราะผมคิดว่าทุกเรื่องของผม ก็เป็นของเขาเช่นกัน ผมถึงต้องรอเธอ เวลา4ปีที่มีกันมามันทำให้ซึมซับชีวิตที่จะต้องมีเธอข้างกายตลอด มันทำให้ชีวิตที่ไม่มีเธอยากมาก เราเลิกกันเพราะเธอมองว่าอะไรหลายๆอย่างเราไม่ตรงกัน แต่มำไมผมมองแค่ว่าขอแค่เป็นเธอ ทุกสิ่งของเธอผมจึงรักมัน คิดถึงเธอนะ มีนนี่
my diary วันแรกกับการที่ใช้ชีวิตอยู่โดยที่ไม่มีเธอ
ผมคิดอยู่ตลอด ถ้าผมมีคนอื่นในอนาคตข้างหน้าผมคงรู้สึกผิดต่อเขาแน่ๆ เพราะผมไม่รู้ว่าอนาคตผมจะรักใครได้มากเท่านี้มั๊ย กลับจากเลิกงานแวะซื้อของที่เซเว่น เสียงเพลงเรื่องจริงของซิงกูล่าลอยมา ผมกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ ปล่อยมันไหลออกมาอยู่อย่างนั้น มันทรมาณจริงๆนะ เพราะเมื่อก่อนมีเค้าเป็นทุกอย่างของชีวิต จากเมื่อก่อนเป็นนักดนตรีตามผับ แต่พอมีเธอผมก็ตั้งเป้าหมายในชีวิตที่สูงขึ้น เลือกที่จะตั้งใจอ่านหนังสือสอบเข้าเรียนอาชีพที่ผมคิดว่ามั่นคงที่สุดเท่าที่ผมจะทำได้ ตั้งแต่คบกันเธอบอกว่าผมไม่เป็นผู้นำ แต่ทุกครั้งที่ผมต้องตัดสินใจอะไรทำไมถึงต้องมีเธอ เพราะผมคิดว่าทุกเรื่องของผม ก็เป็นของเขาเช่นกัน ผมถึงต้องรอเธอ เวลา4ปีที่มีกันมามันทำให้ซึมซับชีวิตที่จะต้องมีเธอข้างกายตลอด มันทำให้ชีวิตที่ไม่มีเธอยากมาก เราเลิกกันเพราะเธอมองว่าอะไรหลายๆอย่างเราไม่ตรงกัน แต่มำไมผมมองแค่ว่าขอแค่เป็นเธอ ทุกสิ่งของเธอผมจึงรักมัน คิดถึงเธอนะ มีนนี่