เดินห้างก็เหงา
ไม่มีใครคอยเตือนเรื่องช้อปปิ้ง ช่วยคิด ช่วยเลือกซื้อ สามารถรอเราโดยเราไม่ต้องเกรงใจว่าเขาจะรำคาญมั้ย


นั่งรถคนเดียวก็เหงา
รู้สึกไม่ปลอดภัย ไม่มีใครนั่งข้างๆให้อบอุ่นใจ


เทศกาลไหนๆ ก็เหงา
ไม่มีของขวัญมากแลกกัน ไม่มีคนพาไปเที่ยว


เพลงรักไหนๆ
ฟังไปก็ไม่รู้สึกตามเพลง ฟังแต่เพลงเหงาๆ ยิ่งทำให้เหงาจับใจ


"ยิ่งวันเกิด วันสำคัญของชีวิต"
ไม่มีเซอรไพรสใดใด เหมือนเป็นวันธรรมดา ซึ่งแต่ละคนก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า ถ้ามีใครจำวันเกิดเราได้จะรู้สึกดีแค่ไหน



ถึงจะมีคนคุย แต่ไม่ใช่แฟน ก็ไม่มีสิทธิ์ไปก้าวก่ายอะไรมาก เผลอๆเขาจะรำคาญเราเสียอีก
ถ้าวันใด เราไม่ใช่สำหรับเขา บางคนเขาก็หายไป บางคนเขาก็พูดออกมาตรงๆว่าเรานั้นไม่ใช่ ทำใจไม่ได้อีก
ถึงจะมีคนคุย เราก็ไม่รู้ว่าเราเป็นตัวเลือกสำหรับเขาหรือเปล่า

ทุกวันนี้รู้สึกอิจฉา ปู่กับย่า  ตากับยาย

วันนี้ก็มาระบายให้ได้อ่านกันนะคะ
ถ้ารำคาญก็ไม่น่าอ่านตั้งแต่แรกแล้วนะ