เราตามหาผู้ชายคนหนึ่งที่เคยเจอกันประมาณสองครั้ง ตอนไปติวแบนด์ที่ม.เกษตรบางเขนเมื่อประมาณ2-3ปีแล้วมั้งเราจำไม่ได้
คือตอนนั้นเราไปติวคนเดียวเราไม่มีเพื่อนละที่ๆเรานั่งมันว่างอยู่พอดีผชคนนั้นก็เดินเข้ามาถามว่ามีใครนั่งไหม เราก็ส่ายหัว เค้าก็บอกขอนั่งนะเราก็พยักหน้า ก็มีคุยเรื่องที่ติวบ้างแต่ไม่เยอะ พอถึงที่ติวเตอร์จะแจกกระเป๋าเค้าก็เดินออกไปเอาถามเราไม่ไปเอาหรอ เราก็ส่ายหัว
แล้วเค้าก็เดินกลับเข้ามาแล้วยื่นกระเป๋าให้แล้วก็บอกว่า ให้ เราก็รับแล้วบอกขอบคุณนะ นั่งติวจนจบก็ไม่ได้คุยเซย์บายอะไรกัน
พอมาอีกวันเจอกันนะครั้งหนึ่งแต่ก็ไม่ได้ทักกันแล้วก็ไม่เคยเจอกันอีกเลย
คือเราไม่เคยใช้กระเป๋าใบนั้นเลยเราเก็บไว้เป็นที่ระลึก จนมาเมื่อปีใหม่เรากลับบ้านไปดูๆเราก็หยิบมา เรายังนึกอยู่เลยว่า เออนานแล้วเนอะถ้าได้เจอกันอีกเราจะจำเค้าได้ไหม5555 ก็ตลกดี แต่ตอนนี้เราเอามาใช้ละเพราะมันจะเหลืองเอา
แต่เราก็อยากเจออะอยากถามว่าเรียนไหนเป็นไงจำได้เปล่า555555
แม่เราบอกว่าไม่แน่อาจจะได้เจอกันอีกแต่ถึงตอนนั้นเราคงจำหน้าไม่ได้แล้วอะตอนนี้เราก็จำไม่ได้555555
จะได้เจอกันอีกไหมเนี้ย ติวแบนด์ม.เกษตร(นานมาแล้ว555)
คือตอนนั้นเราไปติวคนเดียวเราไม่มีเพื่อนละที่ๆเรานั่งมันว่างอยู่พอดีผชคนนั้นก็เดินเข้ามาถามว่ามีใครนั่งไหม เราก็ส่ายหัว เค้าก็บอกขอนั่งนะเราก็พยักหน้า ก็มีคุยเรื่องที่ติวบ้างแต่ไม่เยอะ พอถึงที่ติวเตอร์จะแจกกระเป๋าเค้าก็เดินออกไปเอาถามเราไม่ไปเอาหรอ เราก็ส่ายหัว
แล้วเค้าก็เดินกลับเข้ามาแล้วยื่นกระเป๋าให้แล้วก็บอกว่า ให้ เราก็รับแล้วบอกขอบคุณนะ นั่งติวจนจบก็ไม่ได้คุยเซย์บายอะไรกัน
พอมาอีกวันเจอกันนะครั้งหนึ่งแต่ก็ไม่ได้ทักกันแล้วก็ไม่เคยเจอกันอีกเลย
คือเราไม่เคยใช้กระเป๋าใบนั้นเลยเราเก็บไว้เป็นที่ระลึก จนมาเมื่อปีใหม่เรากลับบ้านไปดูๆเราก็หยิบมา เรายังนึกอยู่เลยว่า เออนานแล้วเนอะถ้าได้เจอกันอีกเราจะจำเค้าได้ไหม5555 ก็ตลกดี แต่ตอนนี้เราเอามาใช้ละเพราะมันจะเหลืองเอา
แต่เราก็อยากเจออะอยากถามว่าเรียนไหนเป็นไงจำได้เปล่า555555
แม่เราบอกว่าไม่แน่อาจจะได้เจอกันอีกแต่ถึงตอนนั้นเราคงจำหน้าไม่ได้แล้วอะตอนนี้เราก็จำไม่ได้555555