หวัดดีคับทุกคน
เรื่องผมเศร้ามาก เตรียมทิชชู่ไว้เลย...
ปรึกษาพี่อ้อยพี่ฉอดแห่งพันทิพทุกท่านหน่อยคับ ทำไงดี รักมาก หวังมาก จริงจังมาก ทีนี้พอเลิกกันไป เลยรู้สึกค้างคามาก ทำไงก็ไม่หาย
ทำไงดีคับบ ถึงจะลืมรักครั้งนั้นให้ได้
9 ปีที่แล้ว...
ตอนนั้นผมเจอกับ น้องผู้หญิงน่ารักมาก คนนี้ที่ค่าย จปร. ครับ
เราเริ่มคุยกันตั้งแต่ตอนนั้น (ผมอยู่ ม.4 เธอ ม.3) ครับ และหลังจากนั้นประมาน ครึ่งปี เราก็คบกันครับ
สมัยนั้นทุกอย่างจะลำบากนิดนึงครับ เทคโนโลยียังห่วยๆอยู่ เราเลยโทรคุยกันเป็นหลัก แชท MSN บ้าง(สำหรับเด็กๆรุ่นหลัง MSN คือโปรแกรมแชท ฮิทมากเมื่อก่อนนะจ๊ะ) และอีกอย่าง เธออยู่บางนาครับ ผมอยู่รามคำแหง ซึ่งลำบากมากสำหรับเด็ก 16-17 สมัยนู้น
แต่ทุกอย่างก็ผ่านมาด้วยดีคับ ตัดภาพมามหาลัย...
ผมเข้า ม. มีชื่อ เขตชานเมืองครับ เข้าก่อนเค้า ปีนึง ช่วงนั้นก็เริ่มทำเลาะกันเล็กๆคับ น้องเค้าขี้หึง ประมานนึงเลย
โทรตามตลอด จนบางทีแอบอึดอัดเหมือนกันนะ แต่ก็คิดอีกแง่ สงสัยเราหล่อละมั้ง 5555
ก็เลยหยวนๆ และทุกอย่าง ก็ผ่านมาด้วยดีคับ แล้วปีต่อมา น้องเค้าก็เข้ามาเรียนที่ ม. เดียวกัน แต่คนละคณะ
ผมเข้าคณะที่ ผู้หญิงเยอะ น้องเค้าเลย เข้าคณะที่ผู้ชายเยอะคับ หวังให้เท่าเทียมกันว่างั้นเถอะ
ช่วงนั้นดีมากเลยนะ เจอกันทุกวันเลย ทำทุกอย่างด้วยกัน กินข้าว ไปรับไปส่ง คุยกันตลอด ช่วยกันอ่านหนังสือ
และผมเองก็ได้มีโอกาสเข้าไปทานข้าวกับครอบครัวฝ่ายหญิง บ่อยๆคับ จนพักหลังๆนี่แทบทุกวัน จนผ่านไป 3-4 ปี ครอบครัวผมจะไปยุโรป
ก็เลยชวนน้องเค้าไปด้วยครับ เราก็ไปอ้อนวอนพ่อน้องเค้าอยู่นาน สุดท้ายก็ให้ไปคับ
ตอนนั้นน่ารักมาก เป็นช่วงชีวิตที่มีความสุข น้องเค้าชอบดิสนี่ย์แลนด์ มากก ผมเลยไปอยู่ที่ ดิสนี่ 4 วันเลย คับ เอาให้เบื่อกันไปข้างเลย
ทริปนั้นมีความสุขมาก
หลังจากนั้น มันก็มีอีกหลายๆ ทริปตามมา ครับ บางที ครอบครัวผู้หญิงก็ชวนเราไปฮ่องกงบ้าง สิงคโปร์บ้าง ต่างจังหวัดบ้าง
เราไปกันมาหลายประเทศ และหลายๆ จังหวัด ด้วยกันครับ เนื่องจากชอบเที่ยว ชอบกินทั้งคู่
ผมคิดว่า ผู้หญิงคนนี้แหละครับ ที่ผมอยากจะขอเค้าแต่งงาน
และแล้วผมก็เรียนจบครับ ออกมาทำงาน(ให้ที่บ้านเธอ) ครับ ช่วงนั้นผมทำงานหนัก หนักมาก รวมถึงเครียดมาก และเราก็ห่างกันครับ เพราะ
น้องเค้ายังเรียนอยู่ และนั่นทำให้สุดท้าย ก็มีคนอื่นเข้ามาคุยกับเค้าครับ
ผมไม่รู้เรื่องเลย จนวันนึง ที่ผมไปทานข้าวกับคุณแม่ แล้วน้องเค้าโทรมาขอเลิกครับ
ตอนนั้น คบกัน 7 ปี 3 เดือน ได้ครับ ผมก็ชอคแหละ ทำตัวไม่ถูก
ผมก็รอจน น้องเค้าโทรมาอีกทีครับ ในวันรุ่งขึ้น
เค้าโทรมาขอโทษ เค้าพลาดไป ยอมให้มีใครอีกคนเข้ามา จนตอนนี้เค้าชักไม่แน่ใจ และเริ่มมีใจให้อีกคนไปแล้ว
และขอโทษที่เมื่อวานโทรมาบอกเลิก เค้าถูก ผู้ชายคนนั้นบังคับให้พูด ไม่งั้นจะทำร้าย
ผมก็ขอให้เค้าเลิกได้มั้ย เค้าก็บอกว่าจะพยายามแต่รับปากไม่ได้
ผมก็เสียใจครับ แต่ตอนนั้นน้องเค้าร้องไห้หนักมาก ผมเองก็ไม่อยากจะว่าอะไรเค้า ก็ได้แต่ปลอบ
แต่ในใจก็หวังนะ ว่าทุกอย่างจะดีขึ้น...
แล้วน้องเค้าก็หายไปครับ คำพูดคำจาก็เริ่มเปลี่ยนไป รับรู้ได้เลยว่า "เค้าเปลี่ยนไปแล้ว"
แล้วน้องเค้าก็เลิกกับผมครับ
เวลาผ่านไป 1-2 เดือน
อยู่ๆ น้องเค้าก็โทรมาครับ ปรากฏว่าทะเลาะกัน และน้องเค้าทำร้าย
ผมเลยให้เพื่อนที่ มหาลัย รีบพาไปส่ง รพ. ส่วนตัวผมเองก็รีบไปเจอที่ รพ.
ปรากฏว่าเลือดอาบเลย ผมเห็นแล้วก็น้ำตาแตกเลย วิ่งเข้าไปกอด
แล้วเราก็ไปแจ้งความกันครับ และเราก็กลับมาคุยกันอีกครั้ง
จนกระทั่ง ผ่านไปอีก 1-2 เดือน
ผมจับได้ว่าเค้าคุยกันอีกแล้วคร้าบบบ
สุดท้ายก็เลยคุยกับเค้าตรงๆ ครับ ว่าอย่างงี้คงไม่ไหว...
หลังจากนั้นผมก็เริ่มคุยกับผู้หญิงคนอื่นครับ ซึ่งพอน้องเค้ารู้ก็เลยขอให้เราหยุด
แต่ผมก็เห็นว่าน้องเค้าก็ยังคุยกับ ผู้ชายคนนั้นอยู่ ผมก็เลยบอกน้องเค้าไปตรงๆครับ
ว่าคงคุยกันต่อไปไม่ได้ ซึ่งน้องเค้าก็เสียใจมาก ร้องไห้โฮเลย และบุกมาถึงบ้านเลยครับ
หวังจะรั้งผมไว้ให้ได้ แต่ตอนนั้นผมตัดสินใจแล้วคับ ว่าต้องเดินต่อ
ก่อนไปน้องเค้าเลยอวยพรเอาไว้ครับ ว่า "ขอให้ภาพของเค้าหลอนเราไปตลอด ไม่ว่าจะไปที่ไหนก็ตาม"
แล้วน้องเค้าก็หายไปครับ เราก็แทบไม่ได้คุยกันต่อ
หลังจากนั้นผมก็เศร้ามาก รู้สึกไม่มีแรง รู้สึกหน่วงๆตรงหน้าอก เกิดมาไม่เคยอกหักครับ คงเป็นครั้งนี้แหละ
หลังจากนั้น ผมก็คุยกับผู้หญิงคนใหม่ที่เกริ่นๆไปนี่แหละครับ
คุยกันไป 3-4 เดือนก็คบกัน เราก็คบกันน่ารักดีนะ ทำอะไรด้วยกันหลายอย่าง ไปเที่ยวตลอดด
แต่พอผ่านไป 5 เดือนผมกลับไม่รู้สึกกับเค้าแล้วครับ ลองฝืนๆดูอีกแปปนึง
สรุปคือคบกันได้ 6 เดือนกว่าๆ ก็เลิกกันครับ แบบผมไม่ค่อยรู้สึกอะไรเท่าไหร่ด้วย
จากตอนที่เลิกกับคนนี้มาถึงตอนนี้ก็ประมาน 3 เดือนแล้วคับ
ปัจจุบัน - คิดถึงน้องคนเดิมมาก ซึ่งเค้าก็คบคนใหม่ไปแล้วครับ
ผมควรทำยังไงดี?
ตั้งแต่เลิกกันมาก็ ซักพักแล้ว เวลาไม่ได้ช่วยเลย
ไปเที่ยวก็แล้ว ทำงานหนักๆ ให้ยุ่งๆ เข้าไว้ก็แล้ว
ประเด็นคือ เรานึกถึงเค้าตลอดครับ ภาพเค้าติดอยู่ในหัวจริงๆ
เหมือนที่น้องเค้าแช่งไว้เลยคับบ
ไม่ว่าจะอยู่ในกรุงเทพ ออกต่างจังหวัด หรือไปต่างประเทศ
ภาพน้องเค้าก็จะลอยมาเลย แย่มากเลย นี่พยายามไม่คิดแล้ว สาบาน
ผ่านมาจะ 2 ปีแล้ว ยังไม่ดีขึ้นเลย ทำไงดีอ่ะทู้กโค้นนน!?
ป.ล ตอนแรกกะเขียนไม่เกิน 5 ประโยค ><
ขอโทษมา ณ ที่นี้
_/\_ กราบแรงๆคร้าบบ
ก่อนเลิกกันน้องเค้าบอกว่า "ขอให้ภาพของเค้าหลอนเราไปตลอด ไม่ว่าจะไปที่ไหนก็ตาม"หลอนเลยครับ ผ่านมา 2 ปีละยังไม่หาย ทำไงดี?
เรื่องผมเศร้ามาก เตรียมทิชชู่ไว้เลย...
ปรึกษาพี่อ้อยพี่ฉอดแห่งพันทิพทุกท่านหน่อยคับ ทำไงดี รักมาก หวังมาก จริงจังมาก ทีนี้พอเลิกกันไป เลยรู้สึกค้างคามาก ทำไงก็ไม่หาย
ทำไงดีคับบ ถึงจะลืมรักครั้งนั้นให้ได้
9 ปีที่แล้ว...
ตอนนั้นผมเจอกับ น้องผู้หญิงน่ารักมาก คนนี้ที่ค่าย จปร. ครับ
เราเริ่มคุยกันตั้งแต่ตอนนั้น (ผมอยู่ ม.4 เธอ ม.3) ครับ และหลังจากนั้นประมาน ครึ่งปี เราก็คบกันครับ
สมัยนั้นทุกอย่างจะลำบากนิดนึงครับ เทคโนโลยียังห่วยๆอยู่ เราเลยโทรคุยกันเป็นหลัก แชท MSN บ้าง(สำหรับเด็กๆรุ่นหลัง MSN คือโปรแกรมแชท ฮิทมากเมื่อก่อนนะจ๊ะ) และอีกอย่าง เธออยู่บางนาครับ ผมอยู่รามคำแหง ซึ่งลำบากมากสำหรับเด็ก 16-17 สมัยนู้น
แต่ทุกอย่างก็ผ่านมาด้วยดีคับ ตัดภาพมามหาลัย...
ผมเข้า ม. มีชื่อ เขตชานเมืองครับ เข้าก่อนเค้า ปีนึง ช่วงนั้นก็เริ่มทำเลาะกันเล็กๆคับ น้องเค้าขี้หึง ประมานนึงเลย
โทรตามตลอด จนบางทีแอบอึดอัดเหมือนกันนะ แต่ก็คิดอีกแง่ สงสัยเราหล่อละมั้ง 5555
ก็เลยหยวนๆ และทุกอย่าง ก็ผ่านมาด้วยดีคับ แล้วปีต่อมา น้องเค้าก็เข้ามาเรียนที่ ม. เดียวกัน แต่คนละคณะ
ผมเข้าคณะที่ ผู้หญิงเยอะ น้องเค้าเลย เข้าคณะที่ผู้ชายเยอะคับ หวังให้เท่าเทียมกันว่างั้นเถอะ
ช่วงนั้นดีมากเลยนะ เจอกันทุกวันเลย ทำทุกอย่างด้วยกัน กินข้าว ไปรับไปส่ง คุยกันตลอด ช่วยกันอ่านหนังสือ
และผมเองก็ได้มีโอกาสเข้าไปทานข้าวกับครอบครัวฝ่ายหญิง บ่อยๆคับ จนพักหลังๆนี่แทบทุกวัน จนผ่านไป 3-4 ปี ครอบครัวผมจะไปยุโรป
ก็เลยชวนน้องเค้าไปด้วยครับ เราก็ไปอ้อนวอนพ่อน้องเค้าอยู่นาน สุดท้ายก็ให้ไปคับ
ตอนนั้นน่ารักมาก เป็นช่วงชีวิตที่มีความสุข น้องเค้าชอบดิสนี่ย์แลนด์ มากก ผมเลยไปอยู่ที่ ดิสนี่ 4 วันเลย คับ เอาให้เบื่อกันไปข้างเลย
ทริปนั้นมีความสุขมาก
หลังจากนั้น มันก็มีอีกหลายๆ ทริปตามมา ครับ บางที ครอบครัวผู้หญิงก็ชวนเราไปฮ่องกงบ้าง สิงคโปร์บ้าง ต่างจังหวัดบ้าง
เราไปกันมาหลายประเทศ และหลายๆ จังหวัด ด้วยกันครับ เนื่องจากชอบเที่ยว ชอบกินทั้งคู่
ผมคิดว่า ผู้หญิงคนนี้แหละครับ ที่ผมอยากจะขอเค้าแต่งงาน
และแล้วผมก็เรียนจบครับ ออกมาทำงาน(ให้ที่บ้านเธอ) ครับ ช่วงนั้นผมทำงานหนัก หนักมาก รวมถึงเครียดมาก และเราก็ห่างกันครับ เพราะ
น้องเค้ายังเรียนอยู่ และนั่นทำให้สุดท้าย ก็มีคนอื่นเข้ามาคุยกับเค้าครับ
ผมไม่รู้เรื่องเลย จนวันนึง ที่ผมไปทานข้าวกับคุณแม่ แล้วน้องเค้าโทรมาขอเลิกครับ
ตอนนั้น คบกัน 7 ปี 3 เดือน ได้ครับ ผมก็ชอคแหละ ทำตัวไม่ถูก
ผมก็รอจน น้องเค้าโทรมาอีกทีครับ ในวันรุ่งขึ้น
เค้าโทรมาขอโทษ เค้าพลาดไป ยอมให้มีใครอีกคนเข้ามา จนตอนนี้เค้าชักไม่แน่ใจ และเริ่มมีใจให้อีกคนไปแล้ว
และขอโทษที่เมื่อวานโทรมาบอกเลิก เค้าถูก ผู้ชายคนนั้นบังคับให้พูด ไม่งั้นจะทำร้าย
ผมก็ขอให้เค้าเลิกได้มั้ย เค้าก็บอกว่าจะพยายามแต่รับปากไม่ได้
ผมก็เสียใจครับ แต่ตอนนั้นน้องเค้าร้องไห้หนักมาก ผมเองก็ไม่อยากจะว่าอะไรเค้า ก็ได้แต่ปลอบ
แต่ในใจก็หวังนะ ว่าทุกอย่างจะดีขึ้น...
แล้วน้องเค้าก็หายไปครับ คำพูดคำจาก็เริ่มเปลี่ยนไป รับรู้ได้เลยว่า "เค้าเปลี่ยนไปแล้ว"
แล้วน้องเค้าก็เลิกกับผมครับ
เวลาผ่านไป 1-2 เดือน
อยู่ๆ น้องเค้าก็โทรมาครับ ปรากฏว่าทะเลาะกัน และน้องเค้าทำร้าย
ผมเลยให้เพื่อนที่ มหาลัย รีบพาไปส่ง รพ. ส่วนตัวผมเองก็รีบไปเจอที่ รพ.
ปรากฏว่าเลือดอาบเลย ผมเห็นแล้วก็น้ำตาแตกเลย วิ่งเข้าไปกอด
แล้วเราก็ไปแจ้งความกันครับ และเราก็กลับมาคุยกันอีกครั้ง
จนกระทั่ง ผ่านไปอีก 1-2 เดือน
ผมจับได้ว่าเค้าคุยกันอีกแล้วคร้าบบบ
สุดท้ายก็เลยคุยกับเค้าตรงๆ ครับ ว่าอย่างงี้คงไม่ไหว...
หลังจากนั้นผมก็เริ่มคุยกับผู้หญิงคนอื่นครับ ซึ่งพอน้องเค้ารู้ก็เลยขอให้เราหยุด
แต่ผมก็เห็นว่าน้องเค้าก็ยังคุยกับ ผู้ชายคนนั้นอยู่ ผมก็เลยบอกน้องเค้าไปตรงๆครับ
ว่าคงคุยกันต่อไปไม่ได้ ซึ่งน้องเค้าก็เสียใจมาก ร้องไห้โฮเลย และบุกมาถึงบ้านเลยครับ
หวังจะรั้งผมไว้ให้ได้ แต่ตอนนั้นผมตัดสินใจแล้วคับ ว่าต้องเดินต่อ
ก่อนไปน้องเค้าเลยอวยพรเอาไว้ครับ ว่า "ขอให้ภาพของเค้าหลอนเราไปตลอด ไม่ว่าจะไปที่ไหนก็ตาม"
แล้วน้องเค้าก็หายไปครับ เราก็แทบไม่ได้คุยกันต่อ
หลังจากนั้นผมก็เศร้ามาก รู้สึกไม่มีแรง รู้สึกหน่วงๆตรงหน้าอก เกิดมาไม่เคยอกหักครับ คงเป็นครั้งนี้แหละ
หลังจากนั้น ผมก็คุยกับผู้หญิงคนใหม่ที่เกริ่นๆไปนี่แหละครับ
คุยกันไป 3-4 เดือนก็คบกัน เราก็คบกันน่ารักดีนะ ทำอะไรด้วยกันหลายอย่าง ไปเที่ยวตลอดด
แต่พอผ่านไป 5 เดือนผมกลับไม่รู้สึกกับเค้าแล้วครับ ลองฝืนๆดูอีกแปปนึง
สรุปคือคบกันได้ 6 เดือนกว่าๆ ก็เลิกกันครับ แบบผมไม่ค่อยรู้สึกอะไรเท่าไหร่ด้วย
จากตอนที่เลิกกับคนนี้มาถึงตอนนี้ก็ประมาน 3 เดือนแล้วคับ
ปัจจุบัน - คิดถึงน้องคนเดิมมาก ซึ่งเค้าก็คบคนใหม่ไปแล้วครับ
ผมควรทำยังไงดี?
ตั้งแต่เลิกกันมาก็ ซักพักแล้ว เวลาไม่ได้ช่วยเลย
ไปเที่ยวก็แล้ว ทำงานหนักๆ ให้ยุ่งๆ เข้าไว้ก็แล้ว
ประเด็นคือ เรานึกถึงเค้าตลอดครับ ภาพเค้าติดอยู่ในหัวจริงๆ
เหมือนที่น้องเค้าแช่งไว้เลยคับบ
ไม่ว่าจะอยู่ในกรุงเทพ ออกต่างจังหวัด หรือไปต่างประเทศ
ภาพน้องเค้าก็จะลอยมาเลย แย่มากเลย นี่พยายามไม่คิดแล้ว สาบาน
ผ่านมาจะ 2 ปีแล้ว ยังไม่ดีขึ้นเลย ทำไงดีอ่ะทู้กโค้นนน!?
ป.ล ตอนแรกกะเขียนไม่เกิน 5 ประโยค ><
ขอโทษมา ณ ที่นี้
_/\_ กราบแรงๆคร้าบบ