ก่อนอื่น จขกท บอกเลยนะคะว่าเป็นคนเงียบๆ เคยทำความผิดค่อนข้างมาก (รู้จักเพื่อนในกลุ่มมาเกือบ2ปีครึ่ง ทำความผิดประมาน4ครั้ง) แล้วเวลา จขกท ทำผิด 1/4 ของเรื่องที่เพื่อนพูด จขกท ก็ไม่มีสิทธิ์พูดเพราะเพื่อนจะบอกว่า เถียง หรือไม่ก็ กุรุ้จักเมิงดี ประมานนี้อะค่ะ เราก็เลยเงียบ หรือไม่ก็พยักหน้ารับ
แล้วถ้าเพื่อนสอนอะไร ที่เขาคิดว่าเราน่าจะเป็น ถึงเราจะไม่ได้เป็นก็ตาม ถ้าเราพูดแทรกก็จะถูกบอกว่าเถียง กับ กุเป็นเพื่อนเมิงมานาน จขกท เลยต้องเงียบอีกตามเคย
พอทีนีมีงานกลุ่มของโรงเรียน เขาก็เก็บเงินกัน แล้วกล่องเงินหาย เพื่อน ที่เขาชอบเตือนจขกท ก็ตรงมาถามจขกทเลยว่า " เงินหายไปไหน! กุวางไวใต้โต๊ะอะ" จขกทเลยถามว่า "เมิงฝากไวที่ใครรึเปล่า "มันตอบ "ก็กุวางไว้ใต้โต๊ะตลอด มันจะหายไปได้ไง " จขกท หงุดหงิดมาก คือ ทำไมต้องถามแค่เราวะ เลยเดินไปที่โต๊ะตัวเอง หยิบกระเป้ามาเปิดให้มันดู เพราะปกติจขกท ไม่เอาหนังสือไปอยุ่แล้ว ยัดในใต้โต๊ะ สักพักก็มีเพื่อนเดินมาถามว่า "เกิดไรขึ้น "เพื่อนจขกท เลยบอกน้ำเสียงหงุดหงิดมากว่า "เงินกลุ่มโครงงานแมร่งหาย" เพื่อนจขกทที่พึ่งเข้ามาก็ตอบว่า "มันจะหายไปไหน ก็ฝากไว้ที่กุก่อนไปหาครูไง " เพื่อนที่ดูแลเงินเห็นก็เงียบ แล้วเอาเงินเก็บใส่กระเป๋า ไม่ขอโทษด้วย
หลังจากนั้นก็มีอีก1เหตุการณ์คือ ครูประจำชั้น จขกท ฝากของไว้กับเพื่อนจขกท คนเดิมที่ดูแลเรื่องเงิน เพื่อนคนนั้นก็เอาไปไหนมาไหนด้วยเพราะกลัวหาย แล้วเพื่อนผู้ชายจขกททำตก ตอนที่คนรับฝากไม่อยู่ แล้วของอยู่ระหว่าง จขกท กับเพื่อนผู้ชาย เพื่อนที่รับฝากของกลับมา มันก็วีนใส่ จขกทเลย แบบ "ไม่รักษาของ กุเดือดร้อนเพราะ ไม่น่าฝากเลย"และอีกมากมาย จนเพื่อนผู้ชายสารภาพ นางก็เงียบแล้วมาโทษจขกท ว่าไม่บอกก่อน มันไม่ผิดเลยที่มาวีนจขกท จขกทผิดเต็มๆ สุดท้ายนางก็นั่งกินข้าวตามปกติ คือนางชอบเพื่อนชายคนนี้พอสมควรเลย ติดแค่เขามีแฟนแล้ว คืออะไรลำเอียงมาก
คืออะไรคะ เคยทำผิด4 ครั้ง (ใหญ่มาก1 ใหญ่1 เล็ก2) คือมันทำให้จขกท ผิดทุกเรื่องเลยเหรอคะ จขกท ก็พยายามจะไม่ทำผิดแล้วนะ พยายามจะไม่เถียง พยายามแล้วจริงๆ แต่แมร่งท้อมาก
ทำยังไงดีคะ การอธิบายยังไงถึงจะเรียกว่า อธิบาย ไม่ใช่การเถียง เพราะแค่อ้าปาก=เถียงแล้ว อยู่เงียบๆ=ยอมรับความผิด ทั้งๆที่บางที ก็ไม่ได้ผิด
ถ้าเราไม่ได้ทำผิด แต่เพื่อนคิดว่าเราทำควรทำยังไงคะ
แล้วถ้าเพื่อนสอนอะไร ที่เขาคิดว่าเราน่าจะเป็น ถึงเราจะไม่ได้เป็นก็ตาม ถ้าเราพูดแทรกก็จะถูกบอกว่าเถียง กับ กุเป็นเพื่อนเมิงมานาน จขกท เลยต้องเงียบอีกตามเคย
พอทีนีมีงานกลุ่มของโรงเรียน เขาก็เก็บเงินกัน แล้วกล่องเงินหาย เพื่อน ที่เขาชอบเตือนจขกท ก็ตรงมาถามจขกทเลยว่า " เงินหายไปไหน! กุวางไวใต้โต๊ะอะ" จขกทเลยถามว่า "เมิงฝากไวที่ใครรึเปล่า "มันตอบ "ก็กุวางไว้ใต้โต๊ะตลอด มันจะหายไปได้ไง " จขกท หงุดหงิดมาก คือ ทำไมต้องถามแค่เราวะ เลยเดินไปที่โต๊ะตัวเอง หยิบกระเป้ามาเปิดให้มันดู เพราะปกติจขกท ไม่เอาหนังสือไปอยุ่แล้ว ยัดในใต้โต๊ะ สักพักก็มีเพื่อนเดินมาถามว่า "เกิดไรขึ้น "เพื่อนจขกท เลยบอกน้ำเสียงหงุดหงิดมากว่า "เงินกลุ่มโครงงานแมร่งหาย" เพื่อนจขกทที่พึ่งเข้ามาก็ตอบว่า "มันจะหายไปไหน ก็ฝากไว้ที่กุก่อนไปหาครูไง " เพื่อนที่ดูแลเงินเห็นก็เงียบ แล้วเอาเงินเก็บใส่กระเป๋า ไม่ขอโทษด้วย
หลังจากนั้นก็มีอีก1เหตุการณ์คือ ครูประจำชั้น จขกท ฝากของไว้กับเพื่อนจขกท คนเดิมที่ดูแลเรื่องเงิน เพื่อนคนนั้นก็เอาไปไหนมาไหนด้วยเพราะกลัวหาย แล้วเพื่อนผู้ชายจขกททำตก ตอนที่คนรับฝากไม่อยู่ แล้วของอยู่ระหว่าง จขกท กับเพื่อนผู้ชาย เพื่อนที่รับฝากของกลับมา มันก็วีนใส่ จขกทเลย แบบ "ไม่รักษาของ กุเดือดร้อนเพราะ ไม่น่าฝากเลย"และอีกมากมาย จนเพื่อนผู้ชายสารภาพ นางก็เงียบแล้วมาโทษจขกท ว่าไม่บอกก่อน มันไม่ผิดเลยที่มาวีนจขกท จขกทผิดเต็มๆ สุดท้ายนางก็นั่งกินข้าวตามปกติ คือนางชอบเพื่อนชายคนนี้พอสมควรเลย ติดแค่เขามีแฟนแล้ว คืออะไรลำเอียงมาก
คืออะไรคะ เคยทำผิด4 ครั้ง (ใหญ่มาก1 ใหญ่1 เล็ก2) คือมันทำให้จขกท ผิดทุกเรื่องเลยเหรอคะ จขกท ก็พยายามจะไม่ทำผิดแล้วนะ พยายามจะไม่เถียง พยายามแล้วจริงๆ แต่แมร่งท้อมาก
ทำยังไงดีคะ การอธิบายยังไงถึงจะเรียกว่า อธิบาย ไม่ใช่การเถียง เพราะแค่อ้าปาก=เถียงแล้ว อยู่เงียบๆ=ยอมรับความผิด ทั้งๆที่บางที ก็ไม่ได้ผิด