ช่วงวันหยุดปีใหม่ที่ผ่านมา ผมกลับไปบ้าน โดยพกกล้องคอมแพค ( OLYMPUS XZ-10 ) ไปด้วย
ไว้เผื่อถ่ายอะไรเล่น ถ่ายแมว ถ่ายต้นไม้ ดอกไม้แถวบ้าน แล้วก็เอาไว้ถ่ายตอนเล่นไฟเย็นที่บ้านด้วย
แต่พอว่างๆ เลยคิดจะหาอะไรทำ เลยได้ไอเดียจากการถ่ายภาพแมวจากปีก่อนๆ ที่ผมมักเอาภาพแมวไปทำขาวดำเล่น แล้วผมว่ามันก็สวยดี
เลยกะว่าจะถ่ายภาพแมวพวกนี้แบบขาวดำอย่างจริงจังดูสักหน่อย
โดยปล่อยแมวออกไปเล่นนอกบ้านตามปกติ แต่ครั้งนี้จะตามถ่ายมันให้เป็นเรื่องเป็นราว ไม่ใช่ถ่าย 2 3 รูปแล้วก็จบ
ถ้ามันวิ่ง ผมก็ต้องวิ่งตามมัน ถ้ามันนอนกับพื้นถนน ผมก็ต้อง... เอ่อ ขอนั่งยองๆ ถ่ายเอาแล้วกัน -_-
คิดได้แล้วก็เปิดประตูบ้านให้มันเลยครับ
ภาพนี้ผมออกไปยืนนอกรั้วบ้าน แล้วก็ถ่ายเจ้านางแบบขาประจำของผมที่นอนหมอบอยู่อีกฝั่งของรั้ว
ส่วนเจ้านายแบบตัวนี้ ก็ตามออกมาเหมือนกัน แต่มันชอบนอนอยู่หน้าบ้านมากกว่า ไม่ค่อยจะออกไปนอกรั้วบ้านเท่าไหร่
เพราะเจ้าปุยนี่ เคยโดนรถเฉี่ยวมา ตั้งแต่ตัวยังเล็ก ก่อนที่แม่ผมจะเก็บมันมาเลี้ยง มันเลยไม่ค่อยกล้าออกข้างนอก
เวลาออกไปนอกรั้ว แล้วมีมอไซต์วิ่งผ่านหน้าบ้าน มันจะรีบวิ่งกลับเข้าบ้านทันที
แล้วก็จะไปหาที่หลบ ... บ้างก็ใต้โต๊ะ บ้างก็ใต้เก้าอี้
ที่บ้านผมตั้งชื่อแมวไว้เหมือนกัน แต่ผมจำไม่ได้ เรียกแต่ไอ้เหมียว กับไอ้ปุย -_-
ตัวนี้ผมเรียกไอ้เหมียว นางเป็นตัวเมีย เอามาเลี้ยงได้หนึ่งปีแล้วครับ
ส่วนตัวดำนี่ ผมเรียกไอ้ปุย เพราะขนมันยาวๆ เป็นปุยๆ เอามาเลี้ยงได้ครึ่งปี เป็นตัวผู้ครับ แต่ขี้อ้อนกว่าไอ้เหมียวที่เป็นตัวเมียมากกกกก !
(ภาพนี้ได้ริมไลท์ขนแมวด้วย ช๊อบชอบ)
ลิงหลังกล้องจริงๆ ครับ แมวมันไวมาก ไอ้ลิงตัวนี้เลยเบลอบ้าง กดไม่ทันบ้าง ลิงเพลียมาก
แต่ภาพนี้น่ารักดี โดยส่วนตัวผมไม่ค่อยสนใจเรื่องภาพเบลอ ถ้ามันถูกใจผม จะเบลอไปหน่อย แต่ยังพอดูรู้เรื่อง ผมก็โอเคกับมัน
แต่ไม่ใช่เบลอเละเทะ แบบพลาดโง่ๆ แบบนั้นผมก็ทิ้งนะ ไม่เก็บไว้
อันนี้พลาดเพราะแมวมันไวมาก อยู่ๆ ก็เอามือตะปบ กดโฟกัสได้ตรงไหน ก็เอาเลย จะถ่ายใหม่ โฟกัสใหม่ เจ้าเหมียวนี่มันก็เดินหนีไปซะแล้ว
ใจจริง ผมไม่ค่อยอยากลงภาพขาวดำเท่าไหร่ เพราะผมว่าภาพขาวดำมันละเอียดอ่อน
ผมอาจยังถ่ายได้ไม่ดี ภาพขาวดำของผมอาจยังไม่ใช่สำหรับช่างภาพชั้นครู
แต่มาคิดอีกที มันไม่เสียหายอะไรเลยสักนิด บางทีอาจได้ข้อคิด หรือแง่คิดใหม่ๆ ในการถ่ายภาพขาวดำเพิ่มขึ้นอีกก็ได้
เลยตัดสินใจทำภาพพวกนี้เป็นขาวดำ ดังที่ตั้งใจไว้แต่แรก แล้วก็นำมาโพส
ภาพนี้ มันกำลังเตรียมจะมุดรอดใต้รั้วบ้านออกไปข้างนอกครับ
พวกแมวเนี่ย ดวงตาของมันน่าหลงใหลดีครับ แม้ตามันส่วนมากจะดูกลมโตน่ารัก แต่บางทีมันก็ทำตานักเลงได้อยู่เหมือนกัน
ถ้าโฟกัสเข้าตาได้ทุกภาพก็คงจะดี แต่กล้องคอมแพคนี่ ตามความไวของพวกแมวไม่ทันจริงๆ ลิงลำบากเหลือเกิน
แมวบ้านผมไม่รู้เป็นอะไร ชอบกินหญ้า ..
ไม่รู้แมวบ้านอื่นเป็นหรือเปล่า แต่พวกนี้ปล่อยออกไปทีไร ต้องแอบไปเล็มหญ้าทุกที
ภาพสุดท้ายแล้วครับ
แมวทุกตัวเป็นจอมซน ! แต่ทาสแมวทุกคนจะขำอย่างเฮฮาเสมอเวลามันซน
อย่างภาพนี้ มันทำกระถางต้นไม้ล้ม แม้ข้างในจะมีแต่เศษดิน ซากไม้ แต่มันก็เลอะหน้าบ้าน
แต่คนในบ้านก็ขำมัน ที่มันเล่นซนแบบนั้น นี่ถ้าเป็นเด็กมนุษย์ทำล้ม คงโดนแม่หวดด้วยไม้เรียวไปแล้ว
ทั้ง 12 ภาพนี้ เป็นภาพที่ถ่ายในช่วง วันที่ 1 - 3 มกราคม 2559 ครับ
ถ่ายเป็นไฟล์ RAW แล้วนำมาทำขาวดำ + ปรับแสง และคอนทราสต์นิดหน่อยใน Camera Raw
และย่อภาพด้วย Photoscape ครับ
และขออนุญาติฝาก Facebook Fanpage ของผมครับ
เปิดไว้ลงภาพถ่ายเล่นเรื่อยเปื่อย กับเป็นพื้นที่ไว้พูดคุยกับผมได้ครับ
https://www.facebook.com/thanachotphotographer/
(ขอบคุณทุกท่านที่ได้เข้าไปให้กำลังใจผมด้วยนะครับ ขอบพระคุณมากจริงๆ)
สุดท้าย เกี่ยวกับการถ่ายภาพขาวดำในมุมมองของผม
ผมคงนิยามไม่ได้ว่าภาพขาวดำที่ดี หรือที่ควรจะเป็นนั้นเป็นอย่างไร เพราะผมก็ยังไม่ถึงระดับที่จะไปตีความ หรือนิยามเรื่องนี้ได้
แต่สิ่งหนึ่งที่ผมคิดเสมอเวลาถ่ายภาพขาวดำ ซึ่งผมชอบถ่ายภาพขาวดำอยู่แล้ว
คือเลิกกลัวภาพออกมาไม่ดี เดินออกไปถ่ายเลยครับ จะดีไม่ดีก็ไม่ต้องไปคิดถึงมัน
เวลาถ่ายภาพคิดไว้ก่อนแค่อย่างเดียว คือเก็บเรื่องราวที่เห็น และบางอย่างที่เรารู้สึกกับมันตรงนั้นมาให้ได้
อย่างตอนแมวตะปบ ผมก็ไม่ได้คิดว่าจะเบลอไหม จะสวยไหม แต่ตอนนั้นมันมีเรื่องราว ผมถึงกดชัตเตอร์
สุดท้าย ถ้าโฟกัสมันเข้าถูกที่ ไม่เบลอ ไม่สั่น ถือเป็นโชคดี และถ้ามีกล้องดีหน่อย ก็จะยกความดีความชอบให้กล้อง ที่ตามใจลิงหลังกล้องได้ทัน
แต่ผลออกมาคือมันโฟกัสไม่ถูกที่ เบลอไปหน่อย แต่อย่างน้อยผมก็ได้ภาพแล้ว จะดีไม่ดีก็สุดแล้วแต่ แต่ภาพนั้นมันดีสำหรับผมครับ
ขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่าน และเข้ามาชมภาพนะครับ
ขอบคุณครับ
PhantomHearT 
(ขาวดำ) ปล่อยแมวออกไปเล่นหน้าบ้าน แล้วลิงก็ตามถ่ายแมว
ไว้เผื่อถ่ายอะไรเล่น ถ่ายแมว ถ่ายต้นไม้ ดอกไม้แถวบ้าน แล้วก็เอาไว้ถ่ายตอนเล่นไฟเย็นที่บ้านด้วย
แต่พอว่างๆ เลยคิดจะหาอะไรทำ เลยได้ไอเดียจากการถ่ายภาพแมวจากปีก่อนๆ ที่ผมมักเอาภาพแมวไปทำขาวดำเล่น แล้วผมว่ามันก็สวยดี
เลยกะว่าจะถ่ายภาพแมวพวกนี้แบบขาวดำอย่างจริงจังดูสักหน่อย
โดยปล่อยแมวออกไปเล่นนอกบ้านตามปกติ แต่ครั้งนี้จะตามถ่ายมันให้เป็นเรื่องเป็นราว ไม่ใช่ถ่าย 2 3 รูปแล้วก็จบ
ถ้ามันวิ่ง ผมก็ต้องวิ่งตามมัน ถ้ามันนอนกับพื้นถนน ผมก็ต้อง... เอ่อ ขอนั่งยองๆ ถ่ายเอาแล้วกัน -_-
คิดได้แล้วก็เปิดประตูบ้านให้มันเลยครับ
ภาพนี้ผมออกไปยืนนอกรั้วบ้าน แล้วก็ถ่ายเจ้านางแบบขาประจำของผมที่นอนหมอบอยู่อีกฝั่งของรั้ว
ส่วนเจ้านายแบบตัวนี้ ก็ตามออกมาเหมือนกัน แต่มันชอบนอนอยู่หน้าบ้านมากกว่า ไม่ค่อยจะออกไปนอกรั้วบ้านเท่าไหร่
เพราะเจ้าปุยนี่ เคยโดนรถเฉี่ยวมา ตั้งแต่ตัวยังเล็ก ก่อนที่แม่ผมจะเก็บมันมาเลี้ยง มันเลยไม่ค่อยกล้าออกข้างนอก
เวลาออกไปนอกรั้ว แล้วมีมอไซต์วิ่งผ่านหน้าบ้าน มันจะรีบวิ่งกลับเข้าบ้านทันที
แล้วก็จะไปหาที่หลบ ... บ้างก็ใต้โต๊ะ บ้างก็ใต้เก้าอี้
ที่บ้านผมตั้งชื่อแมวไว้เหมือนกัน แต่ผมจำไม่ได้ เรียกแต่ไอ้เหมียว กับไอ้ปุย -_-
ตัวนี้ผมเรียกไอ้เหมียว นางเป็นตัวเมีย เอามาเลี้ยงได้หนึ่งปีแล้วครับ
ส่วนตัวดำนี่ ผมเรียกไอ้ปุย เพราะขนมันยาวๆ เป็นปุยๆ เอามาเลี้ยงได้ครึ่งปี เป็นตัวผู้ครับ แต่ขี้อ้อนกว่าไอ้เหมียวที่เป็นตัวเมียมากกกกก !
(ภาพนี้ได้ริมไลท์ขนแมวด้วย ช๊อบชอบ)
ลิงหลังกล้องจริงๆ ครับ แมวมันไวมาก ไอ้ลิงตัวนี้เลยเบลอบ้าง กดไม่ทันบ้าง ลิงเพลียมาก
แต่ภาพนี้น่ารักดี โดยส่วนตัวผมไม่ค่อยสนใจเรื่องภาพเบลอ ถ้ามันถูกใจผม จะเบลอไปหน่อย แต่ยังพอดูรู้เรื่อง ผมก็โอเคกับมัน
แต่ไม่ใช่เบลอเละเทะ แบบพลาดโง่ๆ แบบนั้นผมก็ทิ้งนะ ไม่เก็บไว้
อันนี้พลาดเพราะแมวมันไวมาก อยู่ๆ ก็เอามือตะปบ กดโฟกัสได้ตรงไหน ก็เอาเลย จะถ่ายใหม่ โฟกัสใหม่ เจ้าเหมียวนี่มันก็เดินหนีไปซะแล้ว
ใจจริง ผมไม่ค่อยอยากลงภาพขาวดำเท่าไหร่ เพราะผมว่าภาพขาวดำมันละเอียดอ่อน
ผมอาจยังถ่ายได้ไม่ดี ภาพขาวดำของผมอาจยังไม่ใช่สำหรับช่างภาพชั้นครู
แต่มาคิดอีกที มันไม่เสียหายอะไรเลยสักนิด บางทีอาจได้ข้อคิด หรือแง่คิดใหม่ๆ ในการถ่ายภาพขาวดำเพิ่มขึ้นอีกก็ได้
เลยตัดสินใจทำภาพพวกนี้เป็นขาวดำ ดังที่ตั้งใจไว้แต่แรก แล้วก็นำมาโพส
ภาพนี้ มันกำลังเตรียมจะมุดรอดใต้รั้วบ้านออกไปข้างนอกครับ
พวกแมวเนี่ย ดวงตาของมันน่าหลงใหลดีครับ แม้ตามันส่วนมากจะดูกลมโตน่ารัก แต่บางทีมันก็ทำตานักเลงได้อยู่เหมือนกัน
ถ้าโฟกัสเข้าตาได้ทุกภาพก็คงจะดี แต่กล้องคอมแพคนี่ ตามความไวของพวกแมวไม่ทันจริงๆ ลิงลำบากเหลือเกิน
แมวบ้านผมไม่รู้เป็นอะไร ชอบกินหญ้า ..
ไม่รู้แมวบ้านอื่นเป็นหรือเปล่า แต่พวกนี้ปล่อยออกไปทีไร ต้องแอบไปเล็มหญ้าทุกที
ภาพสุดท้ายแล้วครับ
แมวทุกตัวเป็นจอมซน ! แต่ทาสแมวทุกคนจะขำอย่างเฮฮาเสมอเวลามันซน
อย่างภาพนี้ มันทำกระถางต้นไม้ล้ม แม้ข้างในจะมีแต่เศษดิน ซากไม้ แต่มันก็เลอะหน้าบ้าน
แต่คนในบ้านก็ขำมัน ที่มันเล่นซนแบบนั้น นี่ถ้าเป็นเด็กมนุษย์ทำล้ม คงโดนแม่หวดด้วยไม้เรียวไปแล้ว
ทั้ง 12 ภาพนี้ เป็นภาพที่ถ่ายในช่วง วันที่ 1 - 3 มกราคม 2559 ครับ
ถ่ายเป็นไฟล์ RAW แล้วนำมาทำขาวดำ + ปรับแสง และคอนทราสต์นิดหน่อยใน Camera Raw
และย่อภาพด้วย Photoscape ครับ
และขออนุญาติฝาก Facebook Fanpage ของผมครับ
เปิดไว้ลงภาพถ่ายเล่นเรื่อยเปื่อย กับเป็นพื้นที่ไว้พูดคุยกับผมได้ครับ
https://www.facebook.com/thanachotphotographer/
(ขอบคุณทุกท่านที่ได้เข้าไปให้กำลังใจผมด้วยนะครับ ขอบพระคุณมากจริงๆ)
สุดท้าย เกี่ยวกับการถ่ายภาพขาวดำในมุมมองของผม
ผมคงนิยามไม่ได้ว่าภาพขาวดำที่ดี หรือที่ควรจะเป็นนั้นเป็นอย่างไร เพราะผมก็ยังไม่ถึงระดับที่จะไปตีความ หรือนิยามเรื่องนี้ได้
แต่สิ่งหนึ่งที่ผมคิดเสมอเวลาถ่ายภาพขาวดำ ซึ่งผมชอบถ่ายภาพขาวดำอยู่แล้ว
คือเลิกกลัวภาพออกมาไม่ดี เดินออกไปถ่ายเลยครับ จะดีไม่ดีก็ไม่ต้องไปคิดถึงมัน
เวลาถ่ายภาพคิดไว้ก่อนแค่อย่างเดียว คือเก็บเรื่องราวที่เห็น และบางอย่างที่เรารู้สึกกับมันตรงนั้นมาให้ได้
อย่างตอนแมวตะปบ ผมก็ไม่ได้คิดว่าจะเบลอไหม จะสวยไหม แต่ตอนนั้นมันมีเรื่องราว ผมถึงกดชัตเตอร์
สุดท้าย ถ้าโฟกัสมันเข้าถูกที่ ไม่เบลอ ไม่สั่น ถือเป็นโชคดี และถ้ามีกล้องดีหน่อย ก็จะยกความดีความชอบให้กล้อง ที่ตามใจลิงหลังกล้องได้ทัน
แต่ผลออกมาคือมันโฟกัสไม่ถูกที่ เบลอไปหน่อย แต่อย่างน้อยผมก็ได้ภาพแล้ว จะดีไม่ดีก็สุดแล้วแต่ แต่ภาพนั้นมันดีสำหรับผมครับ
ขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่าน และเข้ามาชมภาพนะครับ
ขอบคุณครับ
PhantomHearT