กท.นี้เป็นกท.แรก ผิดพลาดยังไง ขอโทษด้วยนะคร้าา
มาเริ่มกันเลยยย ..
เราอยู่ม.5 แฟนเราอยู่ม.2 แต่อายุ 13 (แง่ะะ กินเด็กเป็นอมตะ
) ไม่รู้จะต่อยังไงดี
เราทุ่มเทให้ตลอด เลิกเรียนก็ไปหาที่รร. ถึงจะไม่ค่อยได้เจอ หรือเจอแต่ได้คุยแค่ไม่กี่วิ ไม่กี่นาที เราก็ยอมไปหาเขา เพราะ คิดถึง แค่อยากเห็นหน้า (บ้าจัง)
จน 4 เดือนแรกเราก็เริ่มทนไม่ไหว เราก็เหนื่อย อึดอัด นั่งร้องไห้เพราะ กลัวเตี่ยแฟนไม่อยากให้ครบ (เพื่อ ? )
~ คบจนมาถึง 6 เดือน เราเลยได้บอกแฟนว่า
เรา : 6 เดือนหลัง ทนอยู่กับเราได้มั้ย
มัน : ได้สิ ทนไหวอยู่แล้วว
....
จน 7 เดือน 8 เดือน 9 เดือน ..
บอกก่อนนะว่าตลอดที่คบกันเลิกเรียนเสร็จก็ไปหาที่รร.บ่อยๆ ถึงแม้***จะไม่ได้เจอ ได้คุยแปปเดียว หรือเขาทำเป็นไม่สนใจก็ตาม
จนในระหว่าง 7 เดือน เรื่อยมา~ เราก็เริ่มรู้สึกเขาเปลี่ยนไป จนมีเพื่อนแฟนคนนึง ซึ่งปรึกษาพฟ. คอยถามเรื่องแฟนตอนอยู่รร. วันนึงพฟ.มาบอกว่า
พฟ : พี่ ปีใหม่มันจะทำอะไรพี่ด้วยนะ
"ย่อๆ ตอบเลยแล้วกัน" คือมันจะบอกเลิกเรา เลววจัง
"9 เดือน 24 วัน บอกเลิก 10.30 " (แทงหวยได้เลยนะ หลอกๆ
) อะไรคือการนั่งเรียนอยู่แล้ว มีไลน์ส่งมา "เราเลิกกันเถอะ" น้ำตามาเต็มค่ะ
ยื้อสิครับนาทีนั้น เราก็ไม่ อย่างเดียว สุดท้ายเราก็ส่งไปมันก็ไม่อ่าน สรุปง่ายๆ มันบล๊อคไลน์ บล๊อคเฟส งื้ออออ~
ตกเย็น เราเลยไปหาที่รร.วันแรกไปแต่ไม่กล้าเข้าไป (ป๊อดเนอะ) วันที่2 เราเลยให้เพื่อนไปเรียกให้มาหา มันก็ตะโกนกลับมาว่า "ทำไมกูต้องเดินไปด้วย (แล้วนางก็เล่นบอลกับเพื่อนต่อ) เราเป็นอะเรอะ ทรุดสิครับ น้ำตาไหลมาเยอะมากจน สมองคิดว่า กูทำไรผิดเหรอถึงเปลี่ยนไปขนาดนี้ . พอกลับบ้านเราเลยโทรหา โทรจิกจนมันรับ เราเลยถามว่า
ร : ทำไมต้องเลิกด้วย
ฟ : ก็เหนื่อยป่าวว่ะ
ร : แค่นี้เองเหรอ เหนื่อยอะไรขนาดนั้นว่ะ ทีเมื่อก่อนเราเหนื่อยกว่าแกทำไมเรายังทนได้เลย
ฟ : เงียบ
มีไรจะถามอีกมั้ย ถ้ามีก็รีบถามมาเลย แล้วไม่ต้องโทมาอีกแล้วนะ (จุกมั้ยยยยย)
ร : กลับมาได้มั้ย ?
ฟ: กลับไปก็ต่างคนต่างเหนื่อยป่าวว่ะ
แค่นี้ และทุกอย่างตัดสายไป
ต่อมาเราก็เลยไม่โทรอีก แต่ส่ง sms ไป จนถึงวันครบรอบ 10 เดือน เราส่งsmsไปให้ จนสายๆเราเลยคิดโทรไปเพื่อไปบอกเเค่ว่า อ่านขค.ที่ส่งไปหน่อยนะ แค่นั้น แต่โทรไม่ติด TT เราก็คิดแค่ว่าเมื่อคืนนางคงลืมชาตแบต แบบเหมือนที่ผ่านๆมา จนผ่านไปสักพักก็โทรใหม่ ก็ไม่ติด เลยเอาโทรศัพท์เพื่อน ผลคือ โทรติดค่ะ บล๊อคเบอร์ไงค่ะ ใจดำจังง TT จนถึงวน.ก็ยังไม่รู้สาเหตุที่เลิกกันจริงๆ TT สุดท้ายเราก็เลยบอกป๊าแม่เรา และ เตี่ยแฟน สุดท้ายเลยแล้วกัน
จุดพลีคคือ ป๊าเรา กับ เตี่ยแฟน เป็นเพื่อนกัน แล้วเตี่ยแฟนนี่แหละที่พาไปเจอแฟน
คิดๆแล้วฟินเนอะ เวลาเพื่อนๆป๊านัดเจอกันเราก็ได้เจอได้อยู่ด้วยกัน TT จนล่าสุด วน.(01-02/01/59)ไปเที่ยวบ้านเพื่อนป๊า เตี่ยแฟนก็ไป เจ็บสิ ลืมยากมากเลยนะ เจอบ่อยแบบนี้แล้วเมื่อไหร่จะลืมได้ TT
ปล.เรารักเธอมากนะ กลับมาได้มั้ยย กลับมาพูดกลับมาอธิบายให้ฟังหน่อย ถึงความรู้สึกทุกอย่างที่เธอมีให้เรามันจะไม่เหลืออยู่แล้วก็ตาม ถ้าเจอใคร หรือมีคนใหม่มาทำร้าย หันกลับมาหาเราได้นะ เรายังรออยู่ที่เดิม คงไม่มีใครทุ่มเทให้เธอได้มากเท่าเราอีกเเล้ว รออยู่นะเราจะทำตามสัญญาที่เราให้ไว้นะ
เอ่ออ อีกอย่าง เธอมีของขวัญปีใหม่ให้เราด้วยการบอกเลิก แต่เธอรู้มั้ย เรามีของขวัญจะให้แกด้วยนะ แล้ววันเกิดที่7ม.คจะถึงนี้อะก็วางแผนจะไปเซอไพรแกด้วยนะ แย่จังแผนล้มอะไม่ได้เซอไพรแฟนเหมือนคนอื่นเลยยย
# ยังรัก เป็นห่วง ทุกอย่างเหมือนวันแรก รออยู่นะ
แฟนบอกเลิกด้วยเหตุผลว่าแค่ว่า "เหนื่อย" 🙁
มาเริ่มกันเลยยย ..
เราอยู่ม.5 แฟนเราอยู่ม.2 แต่อายุ 13 (แง่ะะ กินเด็กเป็นอมตะ
เราทุ่มเทให้ตลอด เลิกเรียนก็ไปหาที่รร. ถึงจะไม่ค่อยได้เจอ หรือเจอแต่ได้คุยแค่ไม่กี่วิ ไม่กี่นาที เราก็ยอมไปหาเขา เพราะ คิดถึง แค่อยากเห็นหน้า (บ้าจัง)
จน 4 เดือนแรกเราก็เริ่มทนไม่ไหว เราก็เหนื่อย อึดอัด นั่งร้องไห้เพราะ กลัวเตี่ยแฟนไม่อยากให้ครบ (เพื่อ ? )
เรา : 6 เดือนหลัง ทนอยู่กับเราได้มั้ย
มัน : ได้สิ ทนไหวอยู่แล้วว
....
จน 7 เดือน 8 เดือน 9 เดือน ..
บอกก่อนนะว่าตลอดที่คบกันเลิกเรียนเสร็จก็ไปหาที่รร.บ่อยๆ ถึงแม้***จะไม่ได้เจอ ได้คุยแปปเดียว หรือเขาทำเป็นไม่สนใจก็ตาม
จนในระหว่าง 7 เดือน เรื่อยมา~ เราก็เริ่มรู้สึกเขาเปลี่ยนไป จนมีเพื่อนแฟนคนนึง ซึ่งปรึกษาพฟ. คอยถามเรื่องแฟนตอนอยู่รร. วันนึงพฟ.มาบอกว่า
พฟ : พี่ ปีใหม่มันจะทำอะไรพี่ด้วยนะ
"ย่อๆ ตอบเลยแล้วกัน" คือมันจะบอกเลิกเรา เลววจัง
"9 เดือน 24 วัน บอกเลิก 10.30 " (แทงหวยได้เลยนะ หลอกๆ
ตกเย็น เราเลยไปหาที่รร.วันแรกไปแต่ไม่กล้าเข้าไป (ป๊อดเนอะ) วันที่2 เราเลยให้เพื่อนไปเรียกให้มาหา มันก็ตะโกนกลับมาว่า "ทำไมกูต้องเดินไปด้วย (แล้วนางก็เล่นบอลกับเพื่อนต่อ) เราเป็นอะเรอะ ทรุดสิครับ น้ำตาไหลมาเยอะมากจน สมองคิดว่า กูทำไรผิดเหรอถึงเปลี่ยนไปขนาดนี้ . พอกลับบ้านเราเลยโทรหา โทรจิกจนมันรับ เราเลยถามว่า
ร : ทำไมต้องเลิกด้วย
ฟ : ก็เหนื่อยป่าวว่ะ
ร : แค่นี้เองเหรอ เหนื่อยอะไรขนาดนั้นว่ะ ทีเมื่อก่อนเราเหนื่อยกว่าแกทำไมเรายังทนได้เลย
ฟ : เงียบ
มีไรจะถามอีกมั้ย ถ้ามีก็รีบถามมาเลย แล้วไม่ต้องโทมาอีกแล้วนะ (จุกมั้ยยยยย)
ร : กลับมาได้มั้ย ?
ฟ: กลับไปก็ต่างคนต่างเหนื่อยป่าวว่ะ
แค่นี้ และทุกอย่างตัดสายไป
ต่อมาเราก็เลยไม่โทรอีก แต่ส่ง sms ไป จนถึงวันครบรอบ 10 เดือน เราส่งsmsไปให้ จนสายๆเราเลยคิดโทรไปเพื่อไปบอกเเค่ว่า อ่านขค.ที่ส่งไปหน่อยนะ แค่นั้น แต่โทรไม่ติด TT เราก็คิดแค่ว่าเมื่อคืนนางคงลืมชาตแบต แบบเหมือนที่ผ่านๆมา จนผ่านไปสักพักก็โทรใหม่ ก็ไม่ติด เลยเอาโทรศัพท์เพื่อน ผลคือ โทรติดค่ะ บล๊อคเบอร์ไงค่ะ ใจดำจังง TT จนถึงวน.ก็ยังไม่รู้สาเหตุที่เลิกกันจริงๆ TT สุดท้ายเราก็เลยบอกป๊าแม่เรา และ เตี่ยแฟน สุดท้ายเลยแล้วกัน
จุดพลีคคือ ป๊าเรา กับ เตี่ยแฟน เป็นเพื่อนกัน แล้วเตี่ยแฟนนี่แหละที่พาไปเจอแฟน
ปล.เรารักเธอมากนะ กลับมาได้มั้ยย กลับมาพูดกลับมาอธิบายให้ฟังหน่อย ถึงความรู้สึกทุกอย่างที่เธอมีให้เรามันจะไม่เหลืออยู่แล้วก็ตาม ถ้าเจอใคร หรือมีคนใหม่มาทำร้าย หันกลับมาหาเราได้นะ เรายังรออยู่ที่เดิม คงไม่มีใครทุ่มเทให้เธอได้มากเท่าเราอีกเเล้ว รออยู่นะเราจะทำตามสัญญาที่เราให้ไว้นะ