วันนี้รู้สึกเฟลนิดหน่อยกับการช่วยเหลือนักท่องเที่ยวจังเลย

วันนี้ ที่สนามหลวงตอนสองทุ่มนิดๆ มีนักท่องเที่ยวผู้หญิงชาวญี่ปุ่นท่าทางเนิร์ดๆ คนนึงมาถามเวลา
แต่ก่อนหน้านี้ผมสังเกตุแล้วว่าเค้ากำลังดูหนังสือไกด์ท่องเที่ยวไทยอยู่ แล้วยังมีทีท่ามองหารถเมล์แบบลุกลี้ลุกลน
ก็เลยถามเค้ากลับไปว่า กำลังจะไปไหนหรอ
เค้าบอกว่าจะไปสยาม+ชิดลม แต่ผมก็ไม่ทราบสายรถเมล์ที่วิ่งจากสนามหลวงไปสยาม เพราะนานๆจะมาแถวนี้สักครั้ง
ด้วยความเหนื่อยที่ตัวผมเดินเที่ยวมา 12 ชม. หัวสมองผมคิดประโยคภาษาอังกฤษไม่ออกเลย ปากเร็วพูดไปว่า I don't know
(ปกติผมฟังได้อ่านได้ในระดับนึง แต่การพูดอยู่ในขั้นพอสื่อสารเล็กๆน้อยๆได้เท่านั้น ยิ่งพอเหนื่อยๆนี่หัวตื้อเลย)
กำลังจะบอกเค้าว่าขอนึกก่อนก็พูดไม่ออก อยู่ๆ เค้าก็เดินไปเลย

ผมก็แบบเหนื่อยมากๆ ทำให้ขี้เกียจตามไป แต่ระหว่างรอรถก็เห็นเค้าพยายามเดินเข้าไปตะโกนถามรถเมล์ทุกคันที่จอดว่าไปสยามมั้ย
ผมที่ยืนอยู่ ก็คอยมองป้ายข้างรถนะ ว่ามีคันไหนไปสยามมั้ย ก็ยังไม่เห็น (ซึ่งผมคิดว่ามันไม่มีอะ แต่ถ้าไปต่อรถผมพอรู้)

สุดท้ายสายที่ผมต้องการ ก็มาพอดี
ตอนนั้นก็สองทุ่มครึ่งแล้ว ผมเลยตัดสินใจ กวักมือเรียกเค้าให้ขึ้นมาด้วยกัน
แล้วบอกเค้าไปว่า คุณควรไป BTS นะ (รถคันนี้ผ่าน BTS จตุจักร)
เค้าก็ยิ้มตอบว่าโอเค ผมก็นึกว่าเค้าเข้าใจแล้ว เลยไม่ได้สนใจอีก บนรถก็อยู่คนละที่
ที่ไหนได้ เค้าเที่ยวหันซ้ายหันขวาถามคนนั้นคนนี้ ว่ารถคันนี้ไปสยามมั้ย (ผมได้ยินเสียงเลยหันไปดู)
ทุกคนก็ตอบว่า No No No
แต่ไม่ได้อธิบายต่อว่ามันต่อรถได้ แค่นั้นแหละ เค้ากระวนกระวายขึ้นมาทันที (ชิหายแล้ว)

มี่พี่คนนึงบนรถ สามารถพูดภาษาญี่ปุ่นได้ ก็ช่วยอธิบายให้เค้าเข้าใจ ว่าให้ไปต่อรถที่จตุจักรจะสะดวกกว่า
แถมผมก็พูดเสริมว่า พี่ก็ไปส่งเค้าหน่อยนะ เพราะพี่ลงจตุจักรเหมือนกันไม่ใช่หรอ พี่เค้าก็บอกว่าใช่ๆ
พี่เค้าก็คุยๆกับญี่ปุ่นคนนั้น พยายามอธิบาย แต่นางลนไปแล้ว นางเครียด ถามใหญ่อะ ว่าจัตุจักรอยู่ตรงไหน ไกลมั้ย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ผู้หญิงคนนี้ดูแปลกๆมึนๆตั้งแต่ตอนรอรถแล้ว พฤิติกรรมดูลุกลี้ลุกลนตลอดเวลา
คือ เดินไปถามอะไรใคร นางก็ไม่ค่อยเชื่อไม่ค่อยฟังคนนั้นอะครับ บางคนเค้านึกคำตอบอยู่ นางก็เดินจากไปเฉยๆ
ขนาดพี่คนที่พูดญี่ปุ่นได้ยังมึนกับนางเลย
แถมใจร้อนมากๆด้วย ถามเยอะ จนพี่คนนั้นยังต้องพูด "ชอตโตะมาเตะ" (รอแป๊บนึง) หลายครั้งเลย
ก็เข้าใจนะมาตปท. แถมตอนนั้นก็ดึกแล้ว แต่กดดันคนถามก็เกินไป
คนถูกถามนี่ลนตามๆกันไปเลยทีเดียว 555 แถมอาริงาโตะหรือ Thank you ก็ไม่พูดสักคำ

ระหว่างที่ผมกับพี่คนนั้นกำลังดูแผนที่ให้อยู่ นางก็รีบลงไปก่อนซะงั้น
พี่เค้าก็แปลให้ฟังว่า นางจะไปโบกแท๊กซี่ (เงิบกันทั้งคู่)

พอนางลงรถไป ผมรู้สึกเฟลมากๆอะ เหมือนทำภารกิจล้มเหลวสุดๆ ถึงนางจะทำตัวแปลกๆก็เถอะ
จริงๆถ้านางเชื่อผม ก็โอเคแล้ว แต่นี่ดันไม่เชื่อ ไปถามคนอื่นอีกก็เลยทำให้สับสน ไม่แน่ใจ ผมละเซ็ง

บางทีจะช่วยคน แต่คนที่ถูกช่วย ดันไม่เชื่อเรา ก็เฟลได้เหมือนกันแฮะ