เคยทิ้งความสนุกแล้วมาจริงจังกับอะไรสักไหมเพราะคำว่า"โบนัส"

เรื่องมีอยู่ว่า ช่วงส่งท้ายปีเก่า เราไปนั่งขายของให้แม่ทุกวันเพราะบอกจะให้โบนัสเลยมีแรงฮึดไปนั่งขายให้ทุกวันเพราะปกติจะขายแค่เสาร์-อาทิตย์เพราะอยากให้เห็นว่ามันคุ้มค่ากับที่จะให้โบนัสกับเรา ปีใหม่เห็นเพื่อนเช็คอินตามสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ เคาวท์ดาวตามสถานที่ต่างๆ ปาร์ตี้สังสรรกัน แต่เราเร่งมือทำขนม และจริงจังกับการขายของ หน้าบ้าน หลังบ้าน ข้างบ้าน เค้าปาร์ตี้สังสรรกันวันปีใหม่เคาท์ดาวนับถอยหลัง แต่บ้านเรารีบปิดไฟนอนและเพื่อนโทรมาชวนให้ไปปาร์ตี้ด้วยกัน เราปฏิเสธด้วยเหตุผลที่ว่าพอดีทำขนมเยอะไปไม่ได้หรอก  ถามว่าปีใหม่อยากกินอะไรไหม หมูหมึก กุ้ง เราบอกไม่ เรามีความหวังเป็นอย่างมากที่จะได้โบนัสเพราะเราช่วยทำขนมมาทั้งปี ทั้งเรียนทั้งช่วยงาน และพูดว่าปีนี้จะให้โบนัสใจก็ชื่นขึ้นมา แต่สุดท้ายมันไม่เป็นดั่งหวังลองคิดดูดิจากที่ตั้งใจทำอะไรแบบจริงจังอย่างเต็มที่แต่สุดท้ายเป็นแบบนี้จะรู้สึกยังไง ทีหลังพูดแล้วทำไม่ได้ก็ไม่ต้องพูด เกลียดที่สุดพูดแล้วไม่เป็นคำพูด เรารู้ว่าเป็นลูกหน้าก็ต้องมีหน้าที่ช่วยงานที่บ้านแต่มาพูดให้ความหวังเราทำไม ตอนแรกปีใหม่เรามีแพลนว่าจะไปเที่ยวบ้านน้าที่ต่างจังหวัดแต่สุดท้ายเราก็บอกน้าว่าไม่ไปแล้วน่ะเพราะจะช่วยแม่ขายของปีนี้แม่จะให้โบนัสซึ้งแม่ไม่เคยให้มาก่อน เราก็มีความตั้งใจและเด็ดเดี่ยวมากใครชวนไปไหนก็ไม่ไปจะขายของอย่างเดียวเลย แต่สุดท้าย... #เกลียดยิ่งกว่าคำโกหกคือคำสัญญา 😂😂😂