เราเริ่มทะเลาะกับแม่ตั้งแต่ขึ้น ม.1ค่ะ ตอนแรกๆก็แค่เรื่องการเรียน เพราะแม่จะชอบเอาเราไปพูดเปรียบเทียบกับลูกคนอื่น
แม่:แม่ไปบ้านป้า___มา ลูกเขานะ ได้เกรด3(กว่า) แล้วทำไมหนูได้เกรดแค่2(กว่า)เองล่ะ
เรา:.....
แม่:แล้วดูสิ พี่เขาจะได้ไปเรียนเมืองนอกด้วยนะ ทำไมหนูไม่ทำให้ได้แบบพี่เขาบางละลูก
เรา:เกรดไม่ถึง3สมัครไม่ได้อะแม่
แม่:ก็ไม่ตั้งใจเรียนไง ถึงได้แค่2
แล้วก็ทะเลาะกันจนได้ เพราะเราบอกแม่ไปตรงๆว่าไม่ชอบให่แม่เอาเราไปเทียบกับใคร แม่ก็บอกว่า"ไม่ได้เปรียบเทียบ แค่พูดให้ฟัง แม่อยากให้หนูได้แบบพี่เขาบาง"
พอขึ้นมอปลายเราเข้าสายศิลป์คำนวน ก็โดนแม่เอาไปเทียบกับลูกเพื่อนแม่ที่อยู่สายวิทย์ แค่แม่เอาคนอื่นมาเปรียบเทียบกับเราก็ทะเลาะกันพออยู่แล้ว พอขึ้นมอปลายแม่ก็ยังชอบมาพูด(ขอโทษนะค่ะ)แบบออกแนวเห็นแก่ตัวให้เราฟังตลอดเลย แล้วพอเราบอกแม่ว่า แม่ก็ลองยอมคนอื่นบาง แม่ก็ตอบว่า "แม่เป็นคนไม่ยอมเสียเปรียบใคร" แล่วเราก็ทะเลาะกันอีกเช่นเคย
พอเราขึ้นมอ6เรื่องที่เราทะเลาะกันหลักๆคือเรื่องสอบเข้ามหาลัย แม่เราหวังให้เราสอบคณะเศรษฐศาสตร์ บริหาร นิติ แต่เราไปสอบคณะอื่น เราเลยทะเลาะกับแม่บ่อยมาก
แล้วตอนนี้เราอยู่ปี3 จะขึ้นเทอม2แล้ว แต่เราก็มีเรื่องให้ทะเลาะกับแม่ตลอด เช่น บ้านเราอยู่ห่างจากมหาลัยประมาน20กิโล แม่ไม่ชอบให้ขับรถตอนกลางคืน แล้วส่วนใหญ่คือเราทำงานเสร็จกลับหอก็2ทุ่มกว่าๆแล้ว เราก็เลยเลือกอยู่หอ แม่เราก็จะโทรหาเราทุกวัน ตอนเช้าก็โทรมาตอนเราเรียน เราเลยไม่รับสาย ตอนเย็นก็โทรมาตอนเราทำงาน พอเรารับสายก็โดนดุเรื่องไม่รับสายเมื่อตอนเช้า พอเราบอกว่าตอนเช้าที่แม่โทรมาเรามีเรียน วันต่อมาแม่ก็ยังโทรมาเวลาเดิมอีก เราก็แอบรับสาย
แม่:อรุนสวัสดิ์ ลูก ตื่นสายเหรอ ไม่ดีนะห้ามตื่นสาย แล้วกินข้าวเช้ารึยัง
เรา:กินแล้ว เอ่อ แม่ หนูเรียนอยู่ ถ้าว่างจะโทรกลับ
แม่:กินอะไรจ๊ะ
เรา: (เมนูตามวันนั้น)
แม่:อร่อยมั้ย
เรา:อร่อย แม่ เดี๋ยวหนูไปเรียนก่อนนะ
แม่:เช้านี้เรียนวิชาอะไร
เรา: (วิชาที่เรียน)
แม่:เรียนยากมั้ย
เรา: (เสียงเริ่มลน เพราะอาจารย์เริ่มมองมา)ก็ดียากนะแม่
แม่:ทำไมทำเสียงเหมือนไม่อยากคุยกับแม่เลย ที่แม่โทรมาเพราะแม่เป็นห่วงหนูนะ ทำไมหนูต้องพูดเสียงแบบนี้ใส่แม่ด้วย
เรา:แม่ คือหนูเรียนอยู่ อาจารย์มองหน้าหนูแล้ว
แม่:เวลาเรียน จะรับโทรศัพท์ทำไม
เรา:งั้นถ้าว่างเดี๋ยวหนูโทรกลับนะ
พอตอนเย็นเรากำลังนั่งทำงานส่งอาจารย์แข่งกับห้องสมุดที่กำลังจะปิด แม่ก็โทรมาเราก็เลยตัดสินใจว่าถ้าทำงานเสร็จเดี๋ยวจะโทรกลับ จนเวลาเกือบ3ทุ่มเราถึงว่างพอที่จะคุย เราโทรไปเราก็โดนแม่บ่นเรื่องเมื่อเช้าว่า "ทำเสียงไม่พอใจอะไรแม่ แล้วในเวลาเรียนรับโทรศัพท์ได้ยังไง อยู่หอนี่นิสัยหนูไม่ดีขึ้นเลย ในเวลาเรียนคงจะมัวแต่เล่นมือถือใช่มั้ย แลวหออะคงสกปรกสิท่า"คือลามไปทุกเรื่องเลย แล้วเราก็ทะเลาะกันจนได้ เป็นแบบนี้เกือบทุกวันเลย ว่าที่ไม่เป็นคือเราไม่ได้รับสายแม่ เพราะยุ่งอยู่จริงๆ แต่วันต่อมาเราก็ทะเลาะกันเพราะเมื่อวานไม่ได้รับสายอยู่ดี
แล้วตอนนี้ปีใหม่เราก็ทะเลาะกับแม่ส่งท้ายปีเลย เพราะรูมเมทเราฝากเราซื้อน้ำยาล้างห้องน้ำ+น้ำยาเช็ดกระจก เราก็ซื้อแล้ว แม่เราเห็นเราใส่ชุดไปเที่ยวแม่ก็ถามว่าจะไปไหน เรก็ตอบตรงๆว่าไปซื้อน้ำยาล้างห้องน้ำกับน้ำยาเช็ดกระจกมา
แม่:ห้องที่หอคงสกปรกมาน่ะสิ เพื่อนถึงต้องโทรมาให้ซื้อเข้าหอ
เรา:ก็ทำความสะอาดปกติ
แม่:แม่เห็นโต๊ะอ่านหนังสือหนูก็รู้เลยว่าหอหนูต้องรกมากแน่ๆ (หนังสือเยอะเกินไปไม่มีที่วางเราเลยวางเป็นแถวแนวตั้งไว้บนโต๊ะอ่านหนังสือมีอยู่2แถวครึ่ง)
เรา:แม่ หนูก็ทำความสะอาดป่ะ ก่อนกลับบ้านมาหนูก็ทำ
แม่:ถ้าหนูทำ แล้วเพื่อนจะโทรมาให้ซื้อของทำไม
เรา:ถ้ามันหมดก็ต้องซื้อปะ
แม่:ถ้าแม่เข้าหอหนูได้ แม่คงเห็นความสกปรก(หอเราห้ามคนไม่มีบัตรผ่านเข้า)
หลังจากนั้นเราก็ทะเลาะกันอีกตามเคย
คือเราพยายามจะไม่ทะเลาะกับแม่แล้ว แต่ว่าอยู่หอแม่โทรมาทุกวันจนไม่มีอะไรจะคุยกัน พออยู่บ้านแม่ก็พยายามหาเรื่องที่หอมาคุย แต่แม่บอกให้เอาเป็นเรื่องออกแนวตลก แต่บางเรื่องเราตลกไม่ออก เราปรึกษาปัญหากับแม่ทีไรต้องทะเลาะกันตลอด ถ้าไม่ทะเลาะกันแม่ก็มักจะเก็บไปคิดมากฝั่งใจกว่าเราอีก เราเลยไม่ค่อยจะปรึษาปัญหากับแม่สักเท่าไร จนแม่บอกจะมีความลับอะไรกับแม่หนักหนา เราก็เลยทะเลาะกันอีกจนได้
คือ365วัน เราคงทะเลาะกับแม่สัก 340วันประมานนั้น คือเครียดมาก วันนี้ก็เกือบทะเลาะกันแล้ว ดีที่ป้ามาเยี่ยมก่อน เลยยังไม่ได้ทะเลาะกัน
♤ไม่อยากทะเลาะกับแม่บ่อยๆทำยังไงดี
♤ไม่อยากให้แม่โทรหาทุกวัน(ไม่ได้รำคาญนะ แต่พอเราไม่รับสายก็ทะเลาะกันอีก)
♤เราควรไปหาจิตแพทย์รึเปล่า เครียดเหลือเกิน
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ
เครียดมากค่ะ ทะเลาะกับแม่เกือบทุกวัน
แม่:แม่ไปบ้านป้า___มา ลูกเขานะ ได้เกรด3(กว่า) แล้วทำไมหนูได้เกรดแค่2(กว่า)เองล่ะ
เรา:.....
แม่:แล้วดูสิ พี่เขาจะได้ไปเรียนเมืองนอกด้วยนะ ทำไมหนูไม่ทำให้ได้แบบพี่เขาบางละลูก
เรา:เกรดไม่ถึง3สมัครไม่ได้อะแม่
แม่:ก็ไม่ตั้งใจเรียนไง ถึงได้แค่2
แล้วก็ทะเลาะกันจนได้ เพราะเราบอกแม่ไปตรงๆว่าไม่ชอบให่แม่เอาเราไปเทียบกับใคร แม่ก็บอกว่า"ไม่ได้เปรียบเทียบ แค่พูดให้ฟัง แม่อยากให้หนูได้แบบพี่เขาบาง"
พอขึ้นมอปลายเราเข้าสายศิลป์คำนวน ก็โดนแม่เอาไปเทียบกับลูกเพื่อนแม่ที่อยู่สายวิทย์ แค่แม่เอาคนอื่นมาเปรียบเทียบกับเราก็ทะเลาะกันพออยู่แล้ว พอขึ้นมอปลายแม่ก็ยังชอบมาพูด(ขอโทษนะค่ะ)แบบออกแนวเห็นแก่ตัวให้เราฟังตลอดเลย แล้วพอเราบอกแม่ว่า แม่ก็ลองยอมคนอื่นบาง แม่ก็ตอบว่า "แม่เป็นคนไม่ยอมเสียเปรียบใคร" แล่วเราก็ทะเลาะกันอีกเช่นเคย
พอเราขึ้นมอ6เรื่องที่เราทะเลาะกันหลักๆคือเรื่องสอบเข้ามหาลัย แม่เราหวังให้เราสอบคณะเศรษฐศาสตร์ บริหาร นิติ แต่เราไปสอบคณะอื่น เราเลยทะเลาะกับแม่บ่อยมาก
แล้วตอนนี้เราอยู่ปี3 จะขึ้นเทอม2แล้ว แต่เราก็มีเรื่องให้ทะเลาะกับแม่ตลอด เช่น บ้านเราอยู่ห่างจากมหาลัยประมาน20กิโล แม่ไม่ชอบให้ขับรถตอนกลางคืน แล้วส่วนใหญ่คือเราทำงานเสร็จกลับหอก็2ทุ่มกว่าๆแล้ว เราก็เลยเลือกอยู่หอ แม่เราก็จะโทรหาเราทุกวัน ตอนเช้าก็โทรมาตอนเราเรียน เราเลยไม่รับสาย ตอนเย็นก็โทรมาตอนเราทำงาน พอเรารับสายก็โดนดุเรื่องไม่รับสายเมื่อตอนเช้า พอเราบอกว่าตอนเช้าที่แม่โทรมาเรามีเรียน วันต่อมาแม่ก็ยังโทรมาเวลาเดิมอีก เราก็แอบรับสาย
แม่:อรุนสวัสดิ์ ลูก ตื่นสายเหรอ ไม่ดีนะห้ามตื่นสาย แล้วกินข้าวเช้ารึยัง
เรา:กินแล้ว เอ่อ แม่ หนูเรียนอยู่ ถ้าว่างจะโทรกลับ
แม่:กินอะไรจ๊ะ
เรา: (เมนูตามวันนั้น)
แม่:อร่อยมั้ย
เรา:อร่อย แม่ เดี๋ยวหนูไปเรียนก่อนนะ
แม่:เช้านี้เรียนวิชาอะไร
เรา: (วิชาที่เรียน)
แม่:เรียนยากมั้ย
เรา: (เสียงเริ่มลน เพราะอาจารย์เริ่มมองมา)ก็ดียากนะแม่
แม่:ทำไมทำเสียงเหมือนไม่อยากคุยกับแม่เลย ที่แม่โทรมาเพราะแม่เป็นห่วงหนูนะ ทำไมหนูต้องพูดเสียงแบบนี้ใส่แม่ด้วย
เรา:แม่ คือหนูเรียนอยู่ อาจารย์มองหน้าหนูแล้ว
แม่:เวลาเรียน จะรับโทรศัพท์ทำไม
เรา:งั้นถ้าว่างเดี๋ยวหนูโทรกลับนะ
พอตอนเย็นเรากำลังนั่งทำงานส่งอาจารย์แข่งกับห้องสมุดที่กำลังจะปิด แม่ก็โทรมาเราก็เลยตัดสินใจว่าถ้าทำงานเสร็จเดี๋ยวจะโทรกลับ จนเวลาเกือบ3ทุ่มเราถึงว่างพอที่จะคุย เราโทรไปเราก็โดนแม่บ่นเรื่องเมื่อเช้าว่า "ทำเสียงไม่พอใจอะไรแม่ แล้วในเวลาเรียนรับโทรศัพท์ได้ยังไง อยู่หอนี่นิสัยหนูไม่ดีขึ้นเลย ในเวลาเรียนคงจะมัวแต่เล่นมือถือใช่มั้ย แลวหออะคงสกปรกสิท่า"คือลามไปทุกเรื่องเลย แล้วเราก็ทะเลาะกันจนได้ เป็นแบบนี้เกือบทุกวันเลย ว่าที่ไม่เป็นคือเราไม่ได้รับสายแม่ เพราะยุ่งอยู่จริงๆ แต่วันต่อมาเราก็ทะเลาะกันเพราะเมื่อวานไม่ได้รับสายอยู่ดี
แล้วตอนนี้ปีใหม่เราก็ทะเลาะกับแม่ส่งท้ายปีเลย เพราะรูมเมทเราฝากเราซื้อน้ำยาล้างห้องน้ำ+น้ำยาเช็ดกระจก เราก็ซื้อแล้ว แม่เราเห็นเราใส่ชุดไปเที่ยวแม่ก็ถามว่าจะไปไหน เรก็ตอบตรงๆว่าไปซื้อน้ำยาล้างห้องน้ำกับน้ำยาเช็ดกระจกมา
แม่:ห้องที่หอคงสกปรกมาน่ะสิ เพื่อนถึงต้องโทรมาให้ซื้อเข้าหอ
เรา:ก็ทำความสะอาดปกติ
แม่:แม่เห็นโต๊ะอ่านหนังสือหนูก็รู้เลยว่าหอหนูต้องรกมากแน่ๆ (หนังสือเยอะเกินไปไม่มีที่วางเราเลยวางเป็นแถวแนวตั้งไว้บนโต๊ะอ่านหนังสือมีอยู่2แถวครึ่ง)
เรา:แม่ หนูก็ทำความสะอาดป่ะ ก่อนกลับบ้านมาหนูก็ทำ
แม่:ถ้าหนูทำ แล้วเพื่อนจะโทรมาให้ซื้อของทำไม
เรา:ถ้ามันหมดก็ต้องซื้อปะ
แม่:ถ้าแม่เข้าหอหนูได้ แม่คงเห็นความสกปรก(หอเราห้ามคนไม่มีบัตรผ่านเข้า)
หลังจากนั้นเราก็ทะเลาะกันอีกตามเคย
คือเราพยายามจะไม่ทะเลาะกับแม่แล้ว แต่ว่าอยู่หอแม่โทรมาทุกวันจนไม่มีอะไรจะคุยกัน พออยู่บ้านแม่ก็พยายามหาเรื่องที่หอมาคุย แต่แม่บอกให้เอาเป็นเรื่องออกแนวตลก แต่บางเรื่องเราตลกไม่ออก เราปรึกษาปัญหากับแม่ทีไรต้องทะเลาะกันตลอด ถ้าไม่ทะเลาะกันแม่ก็มักจะเก็บไปคิดมากฝั่งใจกว่าเราอีก เราเลยไม่ค่อยจะปรึษาปัญหากับแม่สักเท่าไร จนแม่บอกจะมีความลับอะไรกับแม่หนักหนา เราก็เลยทะเลาะกันอีกจนได้
คือ365วัน เราคงทะเลาะกับแม่สัก 340วันประมานนั้น คือเครียดมาก วันนี้ก็เกือบทะเลาะกันแล้ว ดีที่ป้ามาเยี่ยมก่อน เลยยังไม่ได้ทะเลาะกัน
♤ไม่อยากทะเลาะกับแม่บ่อยๆทำยังไงดี
♤ไม่อยากให้แม่โทรหาทุกวัน(ไม่ได้รำคาญนะ แต่พอเราไม่รับสายก็ทะเลาะกันอีก)
♤เราควรไปหาจิตแพทย์รึเปล่า เครียดเหลือเกิน
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ