เกือบไปแล้ว คืนเค้าดาวท์

สวัสดีค่ะ!! สวัสดีปีใหม่ทุกๆคนนะคะ เริ่มต้นปีใหม่ก็มีเรื่องเลยล่ะค่ะ ความจริงเรื่องนี้เพราะไม่อยากจะพูดกับคนใกล้ตัวก็เลยอยากมาระบายสักหน่อยเพราะบางทีก็ทนอึดอัดคนเดียวไม่ไหว คือเริ่มแรกนี่เลยคือเมื่อวานป่ะ 31/12/2558 อ่ะ เค้าดาวท์กันไรงี้ ตอนแรกนั่งเตรียมของไว้ใส่บาตรตอนเช้าวันปีใหม่ไรงี้ก็คุยกับคุณยายว่า "วันนี้รู้สึกไม่อยากออกบ้านเลยแหะ" คือแบบครึ่งๆกลางๆอ่ะ ไปก็ได้ไม่ไปก็ดีไรแบบนี้ ยายก็บอกว่า "มีลางหรือเปล่าไม่ต้องไปก็ได้นะ" สุดท้ายก็ตัดสินใจไปกินเลี้ยงที่บ้านเพื่อนตามที่นัดกันไว้ ตกดึกตอนที่ใกล้จะเที่ยงคืนแล้ว เพื่อนเราที่เป็นผช.อ่ะ(เพื่อนรุ่นน้องอ่อนกว่าปีหนึ่ง) มันชวนให้ไปส่งร้านค้าไปเติมดังโทรศัพท์ที่ตู้เติมออนไลน์ มันก็บอกว่าจะเอาไปอ้างไม่ให้พี่อีกคนที่เมาคอพับไปแล้วจะตามมาอีก -เรารึก็ใจดีไปส่ง ตอนนั้นในใจคือเริ่มคิดละว่ามันคิดอะไรกันเพราะแต่ไหนแต่ไรมาไม่เคยชวนไปไหนอย่างนี้ พอไปถึงตู้เติมตัง ตู้เต็มที่มันจะบอกว่างดใช้บริการชั่วคราวหรืออะไรนั่นแหละ ตอนซ้อนรถกันมามันก็ถามว่า "รู้สึกเหมือนจะเมากินพาราไปก่อนจะได้ไหม" เราก็ตอบไปว่า "ไม่เป็นไรมั้ง" เพื่อนเรามันก็ขับรถผ่านซอยบ้านเพื่อนที่กินเลี้ยงกินเลี้ยวเข้าซอยบ้านมันเฉยเลย มันบอกว่าจะมากินยาแป๊บ พอลงจากมอไซต์มันก็เปิดประตูบ้าน "เข้ามาก่อนดิ" รู้ไหมตอนแรกเราไม่คิดอะไรหรอกเพราะว่าเพื่อนรุ่นน้องเรารู้จักกันนานไง เราก็ไม่ได้คิดอะไร ก็เดินไปนั่งโซฟาในบ้าน มันก็เดินตามหลังเข้ามาเราได้ยินเสียงกดล็อคประตูนะ "กินน้ำไหม" ก็ถามเราอีกเราก็บอกว่ากิน มันก็เอาน้ำพร้อมเปิดฝาขวดมาให้แล้วก็นั่งลงข้างๆเราใกล้แบบแทบจะเกยตักกันเลยเชียว เราเองก็ไม่รู้หรอกว่าตอนนั้นแสดงตัวออกไปยังไงเหมือนเราจะอ่อยมันก็ไม่เชิงนะคือก็อยากรู้ไงว่ามันจะทำอะไรต่อไป จู่ๆมันก็เอนหลังพิงพนักโซฟาเอียงหัวมาซบไหล่เรา "ตัวเราร้อนไหม" เอาล่ะค่ะรู้ละว่ามันต้องการอะไร บอกตรงๆตอนแรกเราก็อยากลองเหมืนกันนี่พูดจากใจจริงเลยนะ คือก็อยากรู้ว่าเวลาคนเราจะอะไรๆกันความรู้สึกมันเป็นไง เราก็เลยเอามือตัวเองไปจับหน้าผากมันดู "ก็อุ่นๆอยู่นะ" เราก็ตอบมันไปงี้ ต่อจากนั้นก็เงียบกันไปประมาณสิบวิ คือไม่รู้จะพูดยังไงอ่ะอยู่ไหนสถานะการณ์อย่างนั้นอ่ะ ได้ยินแต่เสียงลมหายใจของคนสองคน แต่แล้วมันก็เป็นคนเริ่ม มันเริ่มขยับจมูกแตะตามแก้มและซอกคอก่อน -เรานี่อึ้งเลยไม่คิดว่ามันจะกล้าทำจริงๆ จู่ๆมันก็จูบเราเฉยเลยอ่ะ คือเราจะบอกว่านะเราคิดถึงนิยายที่เคยอ่านเลยล่ะที่ตอนแรกโดนจูบป่ะนางเอกไม่เคยไงไม่ตอบสนองไม่อ้าปากจูบตอบ ซักพักเราก็เริ่มตอบบ้าง อารมณ์เริ่ดเตลิดไรงี้บ้างป่าวอ่ะ มันพลักเราบางให้นอนลงกับโซฟาแล้วขึ้นคล่อมเราไว้มันใช้ขาดันขาเราให้อ้าออกมันก็แทรกตัวเข้ามา พยายามแก้เสื้อเรา มันไม่สำเร็จหรอกเพราะเราไม่ให้มันถอด มันแค่เปิดๆขึ้น จู่ๆมันก็ลากไปที่มุมบ้านที่มีที่นอนแบบพับเก็บอ่ะ คือถึงจุดนี้เราคิดหลายอย่างมากเลยอ่ะ ตอนนี้มันพยายามจะแก้ผ้าเรามากๆเลยแต่เราไม่ยอม ตอนที่มันกำลังจะถอดกางเกงตัวเองเราก็รีบตะคลุบไว้ไม่ให้มันถอด "ทำไมล่ะ" เออดูมันพูดซิ มันก็กอดเราแล้วถามเราไม่รู้จะตอบยังไงก็ได้แต่กอดตอบ มันก็ผลักลงนอนอีกมันเล้าโลมเราสุดๆไปเลยอ่ะ คือทั้งอะไรๆหลายอย่าง มันจะถอดกางเกงเราไง รีบปัดมือมันทันทีเลยล่ะ ดูเหมือนจะอยากมากเหมือนกัน มันพยายามถูไถอยู่พายนอกกางเกงเพื่อกระตุ้นเรามั้ง มันก็ขอแล้วขออีกเราไม่อยากให้มันจริงๆ "ครั้งเดียวนะ" "โอกาสอย่างนี้ไม่มีอีกแล้วนะ" "ทำไมล่ะ" "เรามีถุงนะไม่ต้องกลัว" สารพัดคำที่มันสรรหามาพูด เราตอบได้อย่างเดียวว่า "ไม่" "ไม่ได้" "ไม่เอา" "ไม่พร้อม" คือเรียนพละศึกษามาไง "ไม่พร้อม" นี่ใช้ได้เลยแหละ "ขึ้นให้หน่อยนะ" ดูมันซิใครจะกล้าล่ะตอนแรกก็ไม่ยอมหรอกแต่มันก็พลิกตัวเราไปอยู่บนตัวมันเฉยเลยอ่ะทั้งที่เราก็ไม่ใช่จะตัวเล็กๆ ออกจะสูงด้วยซ้ำไป (170 ซม.) เรานี่ผวาเข้ากอดมันเลยล่ะ ทั้งๆที่ไฟก็ไม่ได้เปิด เรายังอาย บอกตามตรงเลยนะเราจูบมันแล้วลองถูไถทั้งที่ใส่กางเกงอยู่แบบที่มันทำกับเราดูบ้าง "ตัวชอบเราไม่ใช่เหรอ" มันถามออกได้ไง "รู้ได้ไง" เราก็ถามกลับ "แค่ดูตาก็รู้แล้ว" เน่ามาก "ไม่ใช่ซะหน่อย" "เวลาผ่านร้านเกมส์ตัวชอบมองหน้าอ่ะ" เอ้าตอนนั้นเราเอ๊ะ ตอบไปว่าเจอกันไม่ให้มองหน้าแล้วให้ทำเมินใส่หรือไง จู่ๆเสียงโทรศัพท์ก็ดัง "แฟนตัวโทรมาแล้วแหน่ะ" เราก็หยุดการเคลื่อนไหวทุกอย่างมันก็บอกว่าไม่ใช่หรอก เราสองคนก็อยู่ท่านั้นกันนานคุยกันบ้างมันจูบอีกแล้ว "กลับกันเถอะ เดี๋ยวคนอื่นจะสงสัย" เราก็ชวนมันกลับไปหาเพื่อนๆต่อ มันก็ปฏิเสธอีก "ไม่ไว้ใจเราเหรอ" "ไม่" ตอบได้เต็มปากเต็มคบเลยล่ะว่าไม่ไว้ใจ คือเรารู้ไงว่ามันผ่านอะไรๆมาเยอะแถมคนรู้เราทั้งนั้นที่มันเคยอะไรๆด้วย "เราไม่มีใครหรอก" กล้าพูดมากว่าไม่มี จู่ๆก็แบบได้ยินเหมือนเสียงรถเข้าบ้านมาเราสองคนก็รีบผละออกจากกันทันทีเร่งแต่งตัวให้เรียบร้อย มานั่งมันอยู่ข้างๆมอไซต์หนาวก็หนาวดูนาฬิกาก็ตีกนึ่งกว่าๆ เยี่ยมค่ะเสียงดังมากมันทะเลาะกับแฟนมัน ก็รู้อยู่แล้วว่ามันมีแฟนแต่ไม่คิดไงว่ามันจะกล้าทำอะไรแบบนี้ ก่อนก็ตกลงกันว่าถ้าคนอื่นถามจะตอบว่าไงเราสองคนก็เตี๊ยบกันไปอย่างดี "เรื่องตัวจะไม่บอกใครใช่ไหม??" "ใครจะบอกล่ะเรื่องน่าอายแบบนี้" ก็ตอบมันไปแบบนั้นคือเข้าใจแล้วว่าไม่มีความรู้สึกส่วนตัวเข้ามาเกี่ยวข้อง
                  คือจะบอกว่าความรู้เราตอนนั้นอ่ะ ตอนแรกที่ว่าอยากลองอ่ะ กลายเป็นนคิดถึงหน้าพ่อหน้าแม่ทันทีเลย ถุงก็ถุงเถอะพลาดท้องขึ้นมาใครจะรับผิดชอบ มันอาจจะมองว่าเราง่ายยอมมันเองแต่พูดจริงๆนะ ไม่รุ้ว่าจะมีใครเชื่อบ้างเพราะเจอมาเยอะว่าแบบมาตั้งกระทู้เป็นเรื่องเป็นราวก็บอกว่านิยาย แต่นี่บอกเลยว่าเรื่องจริงเราโตแล้วเราไม่โกหกเรื่องแบบนี้ีหรอก ไม่อยากให้ทุกอย่างพังเพราะเพียงคำว่าอยากของอารมณ์ ความจริงเรื่องนี้เราคิดว่ามันสอนได้นะ อย่างเช่นสถานการณ์คัดขับบางคนเผลอไผลปล่อยอารมณ์ตัวเสียตัวจริงๆ เกิดพลาดท้องขึ้นมาอีก ชีวิตจบเห่แน่ๆ เมื่อคืนเรามีสติจริงๆ ยอมรับว่าตอนแรกก็อยากให้มันมากกว่านั้นแต่พอคิดถึงผลที่จะตามมาล่ะ ทำไม่ลงจริงๆ ดีนะที่มันไม่ดื้นรั้นจะเอาให้ได้ไม่งั้นก็คงไม่รอดจริง เพราะถ้าเรื่องมันเกิดขึ้นจริงๆ ก็โทษใครไม่ได้หรอกต้องโทษตัวเองสถนาเดียวเพราะทำตัวเอง
                 พอกลับมาถึงบ้านเพื่อนป่ะ เพื่อนผญ.เราเมาเละไปคนนึง นอนสลบอยู่ในห้อง อีกคนก็เอาพูดจาแทบจะไม่รู้เรื่องนังร้องเพลงอยู่ เรากับเพื่อนผญ.อีกคนนี่ไม่เอา(จากที่เรากรึ่มๆเจอเรื่องแบบนั้นเข้าไปความเมาหายไปเลย) ก็ดูแลเพื่อนที่เมาหย่าง- อีกคนที่นั่งร้องเพลงนี่ โดนคนที่แทบจะมีอะไรกับเราพยายามจะพาไปส่งบ้าน มันก็สมยอมจะให้เขาไปส่งทั้งๆทีเราก็ไม่ได้เมาขนาดนั้นเราไปส่งก็ได้มันก็ไม่ยอม หมอนั่นก็อ้างว่าให้เราอยูกับคนที่เมาสลบนั่นเราก็ห้ามไม่ซะด้วยแล้วก็ปล่อยให้มันไปส่งกันที่บ้าน คือไม่ได้หวงก้างอะไรทั้งนั้นหรืออาจจะแอบมี แต่ว่าผญ.นั่นเพื่อนเรานะ เราเจออะไรมาเราจะอยากให้เพื่อนโดนบ้างเหรอ แต่คงไม่มีอะไรจริงๆเพราะไปแป๊บเดี๋ยวมันก็กลับมาส่งเพื่อนถึงบ้านปลอดภัย
                เราไม่คิดอะไรกับมันจริงๆนะ แค่ขนาดคำว่ารู้สึกชอบยังไม่มีเลย มันเป็นโมเม้นประมาณว่าเด็กมันน่าารักป๊ะเราก็แซวกันเล่นไรงี้ นี่มันกะทำเราจริงๆเลยนะเนี่ย เพื่อนน่ะความรู้สึกแบบเพื่อนแก๊งเราคบคบมานานหลายปีแล้ว นานๆทีก็รวมกลุ่มกันฉลอง ถ้าไม่มีโอกาสหรือเทศกาลก็แทบจะไม่ได้คุยกันเลยด้วยซ้ำ ขอบคุณที่สละเวลามานั่งอ่านนะคะ ขอบคุณที่ให้พื้นที่เพื่อรับายสิ่งที่หลายๆคนอาจจะไม่อยากบอกกับคนใกล้ตุวเพราะบางเรื่องคนเราก็ไม่สามาถรพูดออกมาได้

ปล.จะทำยังไงต่อไปดีเวลาเจอหน้ากัน
ปล2.ขอบคุณที่สละเวลาที่มีค่ามานั่งอ่านเรื่องราวของเรา (ไปถามในเด็กดีมาบ้างแล้วเหมือนกันค่ะแต่ยังไม่หายกังวนเรื่องนี้เลย)