คือเรามีแมวที่เก็บมาข้างทางตั้งเเต่มันยังเล็กๆค่ะ เราเป็นคนที่ชอบสัตว์มาก โดยเฉพาะแมว เราเห็นมันอยู่ตัวเดียว เเล้วยังเล็ก เลยเก็บมาเลี้ยง ตอนที่เลี้ยง เรา พ่อ แม่เเละพี่ชายดูเเลเค้าอย่างดีเลยค่ะ หิวข้าวตอนไหนเอาให้กินเลย ตี1 ตี 2 ตอนกลางคืนก้ตื่นเอาข้าวให้กิน เพราะเเมวเรากินบ่อยมาก. เวลานอน เราก้ให้นอนเตียงเดียวกับเรา (ไม่เว่อร์ไปใช่มั้ยคะ) เลี้ยงมาได้สี่เดือนกว่า เมื่อวานก้โดนรถเหยียบตายค่ะ เราเสียใจมาก ตอนพ่อบอกนี่ เวลานั้นเราเเบบทำไรไม่ถูกเลยยค่ะ พ่อก้น้ำตาซึม คือทุกคนรักเค้ามาก ผูกพันกับเค้ามากค่ะ. หลังจากนี้ก้ตั้งใจว่าจะไม่เก็บมาเลี้ยงอีกแล้วค่ะ. ทั้งสงสารเค้า เเละก้รู้สึกผิด คิดถึงเค้ามากด้วย เลยอยากขอคำปรึกษาว่าเพื่อนๆรับกับความรู้สึกนี้อย่างไรกันบ้างคะ
ถามถึงทาสเเมวค่ะ เวลาแมวตายเเล้ว ทุกคนทำไงกับความรู้สึกเศร้าของตัวเองคะ