สวัสดี เราล๊อกอิน ไอดีเพื่อนมาตั้งกระทู้นะ อยากจะให้เอาไว้เป็นอุทาหรให้ ระวังตัวไว้ ด้วยหลายๆคน
เริ่มคือ เราอะ เป็นนักเรียนมอปลายคนหนึ่งเป็นคนหน้าตาพอใช้ได้ เป็นเด็กกิจกรรมของรร พอมีหน้ามีตาบ้าง จึงมีคนเข้าหาพอควร มีคนมาติดตามในเฟสอยู่ บ้าง คือไม่ได้หลงตัวเองนะเเต่คนกดไลด์รูปพันสองพัน ก็เยอะสำหรับ นักเรียนธรรมดาๆคนหนึ่งเเล้ว ใช่ไหมละ เข้าเรื่องเลยละกันนะ
วันหนึ่งเราก็นั่งเล่นโทรศัพท์ปกติ ก็มีเเชทเด้งขึ้นมาจากเพื่อน ที่อยู่ต่างห้องว่า ช่วยรับเเอดเพื่อนเขาหน่อย เพื่อนเขาปลื้มเรามากกเป็นเเฟนคลับเรา เราก็เปิดไปดูคำขอเพื่อนเอ่อ เป็นผญ เราก็โอเค ไม่เเปลกใจเพราะที่รรก็มีน้องผญมาปลื้ม บ้าง เลยรับเเอด ไป หลายวันต่อมา ก็มีพี่ผช คนหนึ่ง มาเม้นในไอจีเราเเบบหวานๆว่าอยากเก็บ เอาไปฝัน บ้าง เธอน่ารักจนเราละลาย อะไรเเบบนี้เราก็เอ่อ ใครว่ะ ไม่รู้จัก ก็ปล่อยไป สักพักเพื่อนที่ขอให้เรารับเเอดทักมาบอกว่า ให้บล็อคพี่คนนี้ไป พี่เขาโรคจิต บล็อคเขาไป เราก็เอ่อจริงด้วย มาเม้นเหมือนโรคจิตๆเลยเราก็จัดไปบล็อคเลยสองสามวัน ผ่านไป เพื่อนคนที่เรารับเเอดก็ทักมา คุยกะเรา เราเห็นเป็นผญ เค้าดีมาเราก็ดีกลับ คุยกันก็สนุกดีเเลกเปลี่ยนความคิดเห็น ถามว่าเรา เป็นยังไงบ้าง อ่านหนังสือเราชอบอะไร ทำอะไร ทักเรามาจนคุยกันเกือบทุกวัน คุยกันมาก็สองสามเดือน เเลกเปลี่ยนปัญหาชีวิตกัน เค้าชอบ มาปรึกษาเรา เรื่องเค้ากะเเฟน จนวันหนึ่งเราเค้าไป ดู หน้าไลน์เค้า เห้ยยยย!!!!! เเฟนเค้าเป็นคนที่มาเม้นในไอจีเรานี่หว่าอันนี้เริ่มตะหงิดๆใจเเละนะว่ามันยังไงๆวะ เราเลยถามเค้าเค้าก็บอกเดะถามให้ เเละสุดท้ายก็ไม่ได้คำตอบ เราก็เออคงไม่มีไรหรอกบังเอิญ มั้ง หลังจากนั้นเค้าก็ดูทักเรามาตลอด มีครั้งหนึ่งเค้าให้เราถ่ายรูป ตัวเองเราเองเป็นของขวัญวันเกิดเพื่อนในเกมส์ของเค้าหน่อยเราก็ถามผญหรือชาย เค้าบอกญไอเราก็ใจดีไง คิดว่าเออ วันเกิดทั้งที เราเลยอัดคลิปเราร้องเพลงวันเกิดเเละอวยพรนิดหน่อยไปให้เค้าจะได้ดีใจ หลังจากนั้นเรากะเพื่อนคนนี้เราคุยกันจนเราคิดว่าเราสนิทกัน เรามีธุระหรืออะไรเขาจะถามเราตลอด ว่าไปยังไงอะไรยังไงเราก็บอกนะ หลังๆเขามักจะมีปัญหากะเเฟนรักๆเลิกๆจนเอือมม เราก็อยู่ปลอบใจเค้าตลอด นะ ในฐานะเพื่อนคหนึ่งจะทำได้เป็นห่วงคอยถามตลอดทั้งๆ เป็นเพื่อนต่างจว จนวันที่เราจะต้องสอบ พน เป็นสอบที่สำคัญกะชีวิตเรามากเเละของเดกม6ทุกคน เพื่อนคนนี้ทักมาว่าเค้าเลิกกะเเฟนเเเล้วเราก็บอกเดี๋ยวก็ดี เค้าบอกไม่ดีเเน่เราไปหลอกเค้า ร้ายเเรงมากเเก เค้าไม่รับสายเราเลยจะทำไงดี เราอยู่ไม่ได้ ไอเราก็ จะเตรียมนอนพอดีก็สงสารสิคะเพื่อนเราเนอะร้องไห้ ขนาดนี้ในใจเเอบว่าเเฟนเพื่อนด้วยซ้ำ พนสอบยังจะมา ให้เเฟนตัวเองไม่สบายใจอีกเเต่เอาเหอะ เราเลย ปลอบเเละให้คำปรึกษาเค้าก้อบอกทำไงดีเเฟนไม่รับไอเราใจดีอีกเเล้วบอกไปเลยว่าเออเดะเอาเบอเราโทเเละประชุมสายเบอเเปลกเค้าคงรับ เพื่อนทุกข์ ถึงพนสอบกูก็คงหลับไม่ลงเเต่นึกได้โทรสับเราตังหมดเลยบอกไม่ได้ละเเก ตังเราหมด เเละอยู่ๆจ้าาเพื่อนคนนี้บอกว่าเดะเเฟนเค้าจะโทมาหาเรา หะ!!เเล้วจะโทหาเราทำไมเเละเพื่อนคนนั้นบอกว่าถ้าโทมาเราขออยู่ในสายด้วยนะ เรางงเเฟนนางโกรธนางอยู่ละจะโทมาหาเราเพื่อ! เราก็เออๆไป หลังจากนั้นก็มีเบอโทมา เเละเมื่อเรารับโทรสับความจริงก็ปรากฎเลยจ้าาา เเค่นี้ก่อนนะคะพิมเยอะในโทรสับเเล้วมันเเลคเดะมาเล่าต่อขอไป กินข้าวเเปบ
ไม่คิดว่าในชีวิตต้องมาเจอ ออยฮอร์โมน2
เริ่มคือ เราอะ เป็นนักเรียนมอปลายคนหนึ่งเป็นคนหน้าตาพอใช้ได้ เป็นเด็กกิจกรรมของรร พอมีหน้ามีตาบ้าง จึงมีคนเข้าหาพอควร มีคนมาติดตามในเฟสอยู่ บ้าง คือไม่ได้หลงตัวเองนะเเต่คนกดไลด์รูปพันสองพัน ก็เยอะสำหรับ นักเรียนธรรมดาๆคนหนึ่งเเล้ว ใช่ไหมละ เข้าเรื่องเลยละกันนะ
วันหนึ่งเราก็นั่งเล่นโทรศัพท์ปกติ ก็มีเเชทเด้งขึ้นมาจากเพื่อน ที่อยู่ต่างห้องว่า ช่วยรับเเอดเพื่อนเขาหน่อย เพื่อนเขาปลื้มเรามากกเป็นเเฟนคลับเรา เราก็เปิดไปดูคำขอเพื่อนเอ่อ เป็นผญ เราก็โอเค ไม่เเปลกใจเพราะที่รรก็มีน้องผญมาปลื้ม บ้าง เลยรับเเอด ไป หลายวันต่อมา ก็มีพี่ผช คนหนึ่ง มาเม้นในไอจีเราเเบบหวานๆว่าอยากเก็บ เอาไปฝัน บ้าง เธอน่ารักจนเราละลาย อะไรเเบบนี้เราก็เอ่อ ใครว่ะ ไม่รู้จัก ก็ปล่อยไป สักพักเพื่อนที่ขอให้เรารับเเอดทักมาบอกว่า ให้บล็อคพี่คนนี้ไป พี่เขาโรคจิต บล็อคเขาไป เราก็เอ่อจริงด้วย มาเม้นเหมือนโรคจิตๆเลยเราก็จัดไปบล็อคเลยสองสามวัน ผ่านไป เพื่อนคนที่เรารับเเอดก็ทักมา คุยกะเรา เราเห็นเป็นผญ เค้าดีมาเราก็ดีกลับ คุยกันก็สนุกดีเเลกเปลี่ยนความคิดเห็น ถามว่าเรา เป็นยังไงบ้าง อ่านหนังสือเราชอบอะไร ทำอะไร ทักเรามาจนคุยกันเกือบทุกวัน คุยกันมาก็สองสามเดือน เเลกเปลี่ยนปัญหาชีวิตกัน เค้าชอบ มาปรึกษาเรา เรื่องเค้ากะเเฟน จนวันหนึ่งเราเค้าไป ดู หน้าไลน์เค้า เห้ยยยย!!!!! เเฟนเค้าเป็นคนที่มาเม้นในไอจีเรานี่หว่าอันนี้เริ่มตะหงิดๆใจเเละนะว่ามันยังไงๆวะ เราเลยถามเค้าเค้าก็บอกเดะถามให้ เเละสุดท้ายก็ไม่ได้คำตอบ เราก็เออคงไม่มีไรหรอกบังเอิญ มั้ง หลังจากนั้นเค้าก็ดูทักเรามาตลอด มีครั้งหนึ่งเค้าให้เราถ่ายรูป ตัวเองเราเองเป็นของขวัญวันเกิดเพื่อนในเกมส์ของเค้าหน่อยเราก็ถามผญหรือชาย เค้าบอกญไอเราก็ใจดีไง คิดว่าเออ วันเกิดทั้งที เราเลยอัดคลิปเราร้องเพลงวันเกิดเเละอวยพรนิดหน่อยไปให้เค้าจะได้ดีใจ หลังจากนั้นเรากะเพื่อนคนนี้เราคุยกันจนเราคิดว่าเราสนิทกัน เรามีธุระหรืออะไรเขาจะถามเราตลอด ว่าไปยังไงอะไรยังไงเราก็บอกนะ หลังๆเขามักจะมีปัญหากะเเฟนรักๆเลิกๆจนเอือมม เราก็อยู่ปลอบใจเค้าตลอด นะ ในฐานะเพื่อนคหนึ่งจะทำได้เป็นห่วงคอยถามตลอดทั้งๆ เป็นเพื่อนต่างจว จนวันที่เราจะต้องสอบ พน เป็นสอบที่สำคัญกะชีวิตเรามากเเละของเดกม6ทุกคน เพื่อนคนนี้ทักมาว่าเค้าเลิกกะเเฟนเเเล้วเราก็บอกเดี๋ยวก็ดี เค้าบอกไม่ดีเเน่เราไปหลอกเค้า ร้ายเเรงมากเเก เค้าไม่รับสายเราเลยจะทำไงดี เราอยู่ไม่ได้ ไอเราก็ จะเตรียมนอนพอดีก็สงสารสิคะเพื่อนเราเนอะร้องไห้ ขนาดนี้ในใจเเอบว่าเเฟนเพื่อนด้วยซ้ำ พนสอบยังจะมา ให้เเฟนตัวเองไม่สบายใจอีกเเต่เอาเหอะ เราเลย ปลอบเเละให้คำปรึกษาเค้าก้อบอกทำไงดีเเฟนไม่รับไอเราใจดีอีกเเล้วบอกไปเลยว่าเออเดะเอาเบอเราโทเเละประชุมสายเบอเเปลกเค้าคงรับ เพื่อนทุกข์ ถึงพนสอบกูก็คงหลับไม่ลงเเต่นึกได้โทรสับเราตังหมดเลยบอกไม่ได้ละเเก ตังเราหมด เเละอยู่ๆจ้าาเพื่อนคนนี้บอกว่าเดะเเฟนเค้าจะโทมาหาเรา หะ!!เเล้วจะโทหาเราทำไมเเละเพื่อนคนนั้นบอกว่าถ้าโทมาเราขออยู่ในสายด้วยนะ เรางงเเฟนนางโกรธนางอยู่ละจะโทมาหาเราเพื่อ! เราก็เออๆไป หลังจากนั้นก็มีเบอโทมา เเละเมื่อเรารับโทรสับความจริงก็ปรากฎเลยจ้าาา เเค่นี้ก่อนนะคะพิมเยอะในโทรสับเเล้วมันเเลคเดะมาเล่าต่อขอไป กินข้าวเเปบ