ยามบ่ายๆ หลังจากออกไปทำธุระที่ธนาคารช่วงปลายปี ไปถึงธนาคารไทยพาณิชย์ ปิดทำการ 2 วัน
ก็เลยต้องกลับบ้านมาแบบเซ็งๆ ระหว่างทางเส้นทางก็เต็มไปด้วยรถที่จะขึ้นเชียงใหม่ ไม่แวะจังหวัดตากบ้างเหรอครับ
ร้อนอย่างนี้ ใครๆก็คงจะอยากจะไปสัมผัสความหนาวกัน แต่ผมคงจะไม่ ในความรู้สึกส่วนตัว ยุคเฟื่องฟูแห่งการท่องเที่ยวมันเปลี่ยนไปแล้ว
จากสภาวะแวดล้อมของประเทศไทย และของโลกทำให้อากาศเปลี่ยน และที่สำคัญภูมิทัศน์ต่างๆ ที่เคยเที่ยวเมื่อก่อนก็หายไปด้วย
เดี๋ยวนี้รีสอร์ทต่างๆ ผุดขึ้นเป็นดอกเห็ด อย่างน้อยมุมที่ทุ่งแสลงหลวง ทางด้านที่ทำการควบคุมไฟป่า ที่มีรูปปั้นลิงตัวใหญ่
เมื่อก่อนตรงนั้นสวยมาก จะเห็นทุ่งหญ้าสีทองไกลสุดลูกหูลูกตาทีเดียว สลับกับเนินเขาสวยมาก เดี๋ยวนี้รีสอร์ทขึ้นมาสะงั้น
... มาว่ากันเรื่องนกจาบคาเล็ก กำลังเก็บกวาดหญ้าหน้าบ้านเงยหน้าขึ้นเห็นบินมาหลายตัว ร่อตาร่อใจซะเหลือเกิน
เดินเข้าบ้าน หยิบกล้อง แต่จังหวะออกมาจากบ้าน เจอกับนกกะรางหัวขวาน มัวตลึงเก็บภาพมันไม่ทัน ในใจรู้สึกเสียดายมาก
เพราะนานๆ จะเจอนะครับ แถวละแวกบ้านที่ผมอยู่ไม่ค่อยจะได้เห็นบ่อยๆ บริเวณนี้ใกล้ภูเขาครับเลยไปไม่ถึง 3 กิโลเมตรก็ภูเขาอยู่
ลูกนึง ก็เอาเถอะครับเป้าหมายเดิม นกจาบคาเล็ก
ก็อยากจะพัฒนาให้ดีกว่านี้ แต่เวลาว่างไม่มีให้ออกไปฝึกฝน หลังปีใหม่จนกระทั่งถึงสงกรานต์งานเต็มมืออีกแล้วครับ
แต่จากที่ดูสภาพการณ์ปัจจุบันคนจะต้องหันมาเที่ยวในฤดูฝนแน่นอน รีสอร์ทก็น่าจะต้องปรับเปลี่ยนกลยุทธ์กันใหม่นะครับ
หน้าหนาวมันก็คงจะไม่มีอีกแล้ว เพราะดูจากสารคดีต่างๆ ขั้วโลกเหนือน้ำแข็งก็ละลายไปเยอะ ป่าเมืองไทยก็ถูกตัด
ไปปลูกกระหล่ำ ปลูกสตอร์เบอรี่ กันเยอะมาก ยังไงก็ปรามๆพวกชาวเขาบ้างนะครับ พวกนี้เห็นน่าสงสารแต่จริงๆแสบสันต์นักเชียวล่ะครับ
นกจาบคาเล็ก เก็บภาพท้ายส่งปลายปี
ก็เลยต้องกลับบ้านมาแบบเซ็งๆ ระหว่างทางเส้นทางก็เต็มไปด้วยรถที่จะขึ้นเชียงใหม่ ไม่แวะจังหวัดตากบ้างเหรอครับ
ร้อนอย่างนี้ ใครๆก็คงจะอยากจะไปสัมผัสความหนาวกัน แต่ผมคงจะไม่ ในความรู้สึกส่วนตัว ยุคเฟื่องฟูแห่งการท่องเที่ยวมันเปลี่ยนไปแล้ว
จากสภาวะแวดล้อมของประเทศไทย และของโลกทำให้อากาศเปลี่ยน และที่สำคัญภูมิทัศน์ต่างๆ ที่เคยเที่ยวเมื่อก่อนก็หายไปด้วย
เดี๋ยวนี้รีสอร์ทต่างๆ ผุดขึ้นเป็นดอกเห็ด อย่างน้อยมุมที่ทุ่งแสลงหลวง ทางด้านที่ทำการควบคุมไฟป่า ที่มีรูปปั้นลิงตัวใหญ่
เมื่อก่อนตรงนั้นสวยมาก จะเห็นทุ่งหญ้าสีทองไกลสุดลูกหูลูกตาทีเดียว สลับกับเนินเขาสวยมาก เดี๋ยวนี้รีสอร์ทขึ้นมาสะงั้น
... มาว่ากันเรื่องนกจาบคาเล็ก กำลังเก็บกวาดหญ้าหน้าบ้านเงยหน้าขึ้นเห็นบินมาหลายตัว ร่อตาร่อใจซะเหลือเกิน
เดินเข้าบ้าน หยิบกล้อง แต่จังหวะออกมาจากบ้าน เจอกับนกกะรางหัวขวาน มัวตลึงเก็บภาพมันไม่ทัน ในใจรู้สึกเสียดายมาก
เพราะนานๆ จะเจอนะครับ แถวละแวกบ้านที่ผมอยู่ไม่ค่อยจะได้เห็นบ่อยๆ บริเวณนี้ใกล้ภูเขาครับเลยไปไม่ถึง 3 กิโลเมตรก็ภูเขาอยู่
ลูกนึง ก็เอาเถอะครับเป้าหมายเดิม นกจาบคาเล็ก
ก็อยากจะพัฒนาให้ดีกว่านี้ แต่เวลาว่างไม่มีให้ออกไปฝึกฝน หลังปีใหม่จนกระทั่งถึงสงกรานต์งานเต็มมืออีกแล้วครับ
แต่จากที่ดูสภาพการณ์ปัจจุบันคนจะต้องหันมาเที่ยวในฤดูฝนแน่นอน รีสอร์ทก็น่าจะต้องปรับเปลี่ยนกลยุทธ์กันใหม่นะครับ
หน้าหนาวมันก็คงจะไม่มีอีกแล้ว เพราะดูจากสารคดีต่างๆ ขั้วโลกเหนือน้ำแข็งก็ละลายไปเยอะ ป่าเมืองไทยก็ถูกตัด
ไปปลูกกระหล่ำ ปลูกสตอร์เบอรี่ กันเยอะมาก ยังไงก็ปรามๆพวกชาวเขาบ้างนะครับ พวกนี้เห็นน่าสงสารแต่จริงๆแสบสันต์นักเชียวล่ะครับ