ชอบน้องที่ ร.ร (ญญ)

คือชอบน้องคนนึงที่ ว.ท "อาชีวแห่งหนึ่ง" น้องอยู่ช.1 เราอยู่ช.2 ก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงชอบเหมือนกัน คือตอนแรกที่เจอกันคือห้องประชุมใหญ่ ณ ที่ๆหนึ่ง ตอนนั้นเหมือนน้องจะชะเง้อมองหาใครอยู่สักคนข้างหลังเรา(น้องเขานั่งอยู่ข้างหน้าเราห่างกันประมาน3-4แถว แถวมันจะเป็นแนวนอนยาวๆเลยย) ซึ่งไอเราก็ดันเห็นพอดีตอนแรกก็ไม่คิดอะไรเฉยๆแต่เขาก็มองอีกมองอยู่หลายรอบมีสะกิดเพื่อนข้างๆให้หันมาดูด้วยนะ(หน้าน้องตอนนั้นคือมองๆแล้วก็ยิ้ม) ด้วยความที่สงสัยและอยากรู้อยากเห็นก็มองข้างหลังว่าใครคือคนที่น้องเขามองหา มองแล้ว มองอีก (คิดในใจมองใครว่ะ?)ก็ไม่รู้อีกว่ามองใคร ช่วงเวลานั้นเราก็มองน้องเขามองๆๆแล้วก็มอง.คือมันรู้สึกดีนะที่มองอ่ะ แบบมโนไปเองว่าเขาอาจจะชอบเรารึเปล่าว่ะมองแล้วมองอีก คือตอนเขามองอ่ะเหมือนมองมาที่เราด้วยนะแต่พอเรามองน้องเขาก็หลบสายตาเราอีก คือไร๊. แต่แล้วเหมือนชะตาฟ้ากำหนดเหมือนเจ้าตัวจะรู้ว่ามีคนแอบมองอยู่จากนั้นแหล่ะะะะะ ตานี่พุ่งมองมาที่เราพอดิบพอดีสบตากันสักพักใหญ่ๆ รอไรล่ะครับ!!ไอเราก็หลบอ่ะดิ หลบหลังเพื่อนที่มันนั่งอยู่ข้างหน้าอ่ะ ไปไม่ถูกกันเลยที่เดียวโดนจับซะได้ หลบลูกเดียว ครัช555+
*หลังจากวันนั้นก็ตามล่าเลยว่าน้องเรียนอยู่ห้องไหน ห้องครูอะไร ตามล่าหาจนเจอที่แท้เรียนอยู่ห้องข้างล่างซึ่งมันตรงกับห้องเรียนที่เราเรียนอยู่ข้างบนเป๊ะๆ ช่างเหมาะเจาะอะไรเช่นนี้ หลังจากนั้นแหล่ะเดินค่ะเดินนเวียนมันอยู่ตรงนั้นแหล่ะ! เหมือนผีไม่มีศาลอ่ะไม่มีที่สทิด เดินได้ทั้งวันค่ะ!!
**หลังจากที่รู้แล้วว่าอยู่ห้องไหน ต่อไปนั้นก็คือหาเฟสค่ะ!!หาๆๆหาแล้วหาอีก เข้าเฟสนู้นออกเฟสนี้ หาแต่เฟสเด็กช.1 ที่พอคุ้นหน้าและเป็นเพื่อนกับน้องเขา หาจนท้ออ่ะจนจะไม่หาอีกนึกขึ้นได้น้องเป็นเด็กใหม่มันต้องมีบ้างสิที่ไปกดไลท์เพจ ว.ท หรือถูกเพื่อนแท็กในเพจของว.ท พอไปดูในเพจ ว.ท.โอ้นั้นแหล่ะค่ะงานช้างเด็กกดไลน์กันตั้งหลายพันคน หากันขี้แตกขี้แตนค่ะ หากันจนเจออ่ะดีใจมากก ก็เข้าไปส่องๆๆ พักใหญ่ๆอ่ะ  รู้ความจริงอะไรบางอย่างนั้นก็คือ......................................
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่