เรารู้สึกว่าตัวเอง "เปลี่ยนไป" จากเมื่อก่อน "มากถึงมากที่สุด" เหมือนคนละคนกันเลยค่ะ
ช่วงเดือนสองเดือนมานี้ เรารู้สึกหงุดหงิดง่ายมาก ย้ำค่ะ ว่ามาก อารมณ์ร้อน ขี้โมโห ขี้วีน ขี้เหวี่ยง และพูดจา "แย่ๆ" กับคนในครอบครัวบ่อยๆ
และกับคนรอบข้างบ้างบางครั้ง เรารู้ค่ะ ว่าเราทำอะไรลงไป หลังจากที่ได้ทำไปแล้ว แต่เราควบคุมตัวเองไม่ได้จริงๆ ค่ะ
ในขณะที่ทำอยู่เราก็รู้ตัวเอง(บ้างค่ะ) แต่เหมือนการที่ยิ่งอารมณ์ร้อน หยิ่งโมโหใส่คนอื่น มันทำให้เรารู้สึกดีมากขึ้น
เราไม่อยากเป็นแบบนี้ค่ะ พยายามควบคุมแล้ว แต่เหมือนตอนนี้มันอยู่ในจุดที่ว่า ควบคุมตัวเองไม่ได้แล้ว บางทีอารมณ์เสียมากๆ
ก็ปาข้าวของเล็กๆ น้อยๆ ทำเสียงดัง ทั้งตอนอยู่คนเดียว และตอนอยู่กับคนที่สนิทๆ เรารู้ว่ามันไม่ดี แต่เวลาเกิดเสียงดังๆ
เรารู้สึกสบายใจมากขึ้น เรารู้ว่าสิ่งที่ทำมันผิดค่ะ เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าสาเหตุที่ทำให้เราเป็นแบบนี้มันเกิดจากอะไร
เรารู้แค่ว่ามันเริ่มๆเป็นเมื่อประมาณสามเดือนมานี้ และมันก็เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ เรารู้สึกหงุดหงิดทุกครั้งตอนที่อะไรไม่ได้ดั่งใจ
ยิ่งหนักมากขึ้นไปอีกตอนที่ประจำเดือนมาค่ะ เรากลัวค่ะ เรากลัวว่าต่อไป เราจะจัดการกับมันไม่ได้เลย ถามว่าทำไมรู้แล้วยังทำ
ทำขณะที่รู้ เราไม่รู้ตัวเองเหมือนกันค่ะ เรารู้สึกว่ามันทำแล้วเรารู้สึกโอเคมากขึ้น เหมือนเราปล่อยให้อารมณ์มาเป็นตัวกำหนดค่ะ
เราชอบอยู่คนเดียวค่ะ จากที่เมื่อก่อนเป็นพวกสังสรรค์ เข้าสังคม ตอนนี้คือไม่อยากปฏิสัมพันธ์กับใคร ไม่อยากหาอะไรทำ
อยากจะอยู่เฉยๆ บางทีดูหนังยังไม่ช่วยให้รู้สึกดีขึ้นเลยค่ะ ต้องปิด และนั่งเฉยๆ ตอนนี้เราเบื่อโลกนี้มากๆ ช่วงนี้เราเครียดบ่อยค่ะ
จริงๆ เรามีเบื้องหลังชีวิตเยอะค่ะ แต่ถ้าให้เล่าคงยาว และไม่อยากบอกใครด้วย เราเหมือนเด็กมีปัญหาค่ะ เฉพาะในตอนนี้นะคะ
เมื่อก่อนเป็นคนที่เป็นที่รักของคนอื่น ปกติดี ตอนนี้มองภายนอกก็ปกตินะคะ มีเพื่อนเยอะ
แต่กับคนที่สนิทมากๆ (ครอบครัวกับเพื่อนอีกคนสองคน) เราจะเป็นแบบที่กล่าวมาข้างต้นค่ะ ช่วงที่เริ่มเป็นแบบนี้ (สามเดือนที่แล้ว)
เราทำไรแบบนั้นกับคนในครอบครัว กับคนสนิทๆ เราขอโทษตลอดเลย แต่ตอนนี้เรารู้สึกว่าทำไมเราต้องขอโทษ
เราไม่ได้ผิดอะไร เหมือนใจมันไม่อยากขอโทษน่ะค่ะ ก็รู้ว่าตัวเองผิดนะคะ ความรู้สึกนี้มันอธิบายยากมากๆ ค่ะ
แต่บางครั้งเราก็จะอารมณ์ดีมากๆนะคะ เวลาอยู่กับกลุ่มเพื่อน และคนรอบข้างที่ไม่ได้สนิทอะไรมาก เราอยากรู้สาเหตุค่ะ
ใครพอจะไกด์ๆ ได้บ้างคะ ว่าอาจจะเกิดจากอะไร ส่วนโทรหาสายด่วนสุขภาพ เราคิดว่าเขาแค่ช่วยรับฟังค่ะ
สุดท้ายเราก็ต้องมาช่วยเหลือและพึ่งตัวเองอยู่ดี เรามีเพื่อนคนหนึ่งเรียนจิตวิทยา เราก็บ่นให้เขาฟังบ่อยๆ "ในทุกๆเรื่อง" อยู่แล้วค่ะ
ทุกอย่างเลย เราเลยคิดว่า สายด่วนสุขภาพคงไม่จำเป็นอะไร ส่วนตัวเราอยากไปพบจิตแพทย์มากกว่า
แต่ไม่ค่อยมีเวลา ขี้เกียจรอคิวทำบัตรและไม่รู้จะได้ตรวจตอนไหน ไม่ค่อยชอบที่ที่คนเยอะๆค่ะ อีกอย่างค่าใช้จ่ายมีจำกัดด้วยค่ะ
ช่วยแนะนำวิธีแก้ไขตัวเองเบื้องต้นหน่อยสิคะ ขอบคุณมากๆนะคะ
อย่าพูดอะไรแรงๆนะคะ ช่วงนี้จิตใจไม่ค่อยปกติค่ะ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ
ควบคุมอารมณ์และตัวเองไม่ได้ รู้สึกมีปัญหาทางจิต ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ
ช่วงเดือนสองเดือนมานี้ เรารู้สึกหงุดหงิดง่ายมาก ย้ำค่ะ ว่ามาก อารมณ์ร้อน ขี้โมโห ขี้วีน ขี้เหวี่ยง และพูดจา "แย่ๆ" กับคนในครอบครัวบ่อยๆ
และกับคนรอบข้างบ้างบางครั้ง เรารู้ค่ะ ว่าเราทำอะไรลงไป หลังจากที่ได้ทำไปแล้ว แต่เราควบคุมตัวเองไม่ได้จริงๆ ค่ะ
ในขณะที่ทำอยู่เราก็รู้ตัวเอง(บ้างค่ะ) แต่เหมือนการที่ยิ่งอารมณ์ร้อน หยิ่งโมโหใส่คนอื่น มันทำให้เรารู้สึกดีมากขึ้น
เราไม่อยากเป็นแบบนี้ค่ะ พยายามควบคุมแล้ว แต่เหมือนตอนนี้มันอยู่ในจุดที่ว่า ควบคุมตัวเองไม่ได้แล้ว บางทีอารมณ์เสียมากๆ
ก็ปาข้าวของเล็กๆ น้อยๆ ทำเสียงดัง ทั้งตอนอยู่คนเดียว และตอนอยู่กับคนที่สนิทๆ เรารู้ว่ามันไม่ดี แต่เวลาเกิดเสียงดังๆ
เรารู้สึกสบายใจมากขึ้น เรารู้ว่าสิ่งที่ทำมันผิดค่ะ เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าสาเหตุที่ทำให้เราเป็นแบบนี้มันเกิดจากอะไร
เรารู้แค่ว่ามันเริ่มๆเป็นเมื่อประมาณสามเดือนมานี้ และมันก็เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ เรารู้สึกหงุดหงิดทุกครั้งตอนที่อะไรไม่ได้ดั่งใจ
ยิ่งหนักมากขึ้นไปอีกตอนที่ประจำเดือนมาค่ะ เรากลัวค่ะ เรากลัวว่าต่อไป เราจะจัดการกับมันไม่ได้เลย ถามว่าทำไมรู้แล้วยังทำ
ทำขณะที่รู้ เราไม่รู้ตัวเองเหมือนกันค่ะ เรารู้สึกว่ามันทำแล้วเรารู้สึกโอเคมากขึ้น เหมือนเราปล่อยให้อารมณ์มาเป็นตัวกำหนดค่ะ
เราชอบอยู่คนเดียวค่ะ จากที่เมื่อก่อนเป็นพวกสังสรรค์ เข้าสังคม ตอนนี้คือไม่อยากปฏิสัมพันธ์กับใคร ไม่อยากหาอะไรทำ
อยากจะอยู่เฉยๆ บางทีดูหนังยังไม่ช่วยให้รู้สึกดีขึ้นเลยค่ะ ต้องปิด และนั่งเฉยๆ ตอนนี้เราเบื่อโลกนี้มากๆ ช่วงนี้เราเครียดบ่อยค่ะ
จริงๆ เรามีเบื้องหลังชีวิตเยอะค่ะ แต่ถ้าให้เล่าคงยาว และไม่อยากบอกใครด้วย เราเหมือนเด็กมีปัญหาค่ะ เฉพาะในตอนนี้นะคะ
เมื่อก่อนเป็นคนที่เป็นที่รักของคนอื่น ปกติดี ตอนนี้มองภายนอกก็ปกตินะคะ มีเพื่อนเยอะ
แต่กับคนที่สนิทมากๆ (ครอบครัวกับเพื่อนอีกคนสองคน) เราจะเป็นแบบที่กล่าวมาข้างต้นค่ะ ช่วงที่เริ่มเป็นแบบนี้ (สามเดือนที่แล้ว)
เราทำไรแบบนั้นกับคนในครอบครัว กับคนสนิทๆ เราขอโทษตลอดเลย แต่ตอนนี้เรารู้สึกว่าทำไมเราต้องขอโทษ
เราไม่ได้ผิดอะไร เหมือนใจมันไม่อยากขอโทษน่ะค่ะ ก็รู้ว่าตัวเองผิดนะคะ ความรู้สึกนี้มันอธิบายยากมากๆ ค่ะ
แต่บางครั้งเราก็จะอารมณ์ดีมากๆนะคะ เวลาอยู่กับกลุ่มเพื่อน และคนรอบข้างที่ไม่ได้สนิทอะไรมาก เราอยากรู้สาเหตุค่ะ
ใครพอจะไกด์ๆ ได้บ้างคะ ว่าอาจจะเกิดจากอะไร ส่วนโทรหาสายด่วนสุขภาพ เราคิดว่าเขาแค่ช่วยรับฟังค่ะ
สุดท้ายเราก็ต้องมาช่วยเหลือและพึ่งตัวเองอยู่ดี เรามีเพื่อนคนหนึ่งเรียนจิตวิทยา เราก็บ่นให้เขาฟังบ่อยๆ "ในทุกๆเรื่อง" อยู่แล้วค่ะ
ทุกอย่างเลย เราเลยคิดว่า สายด่วนสุขภาพคงไม่จำเป็นอะไร ส่วนตัวเราอยากไปพบจิตแพทย์มากกว่า
แต่ไม่ค่อยมีเวลา ขี้เกียจรอคิวทำบัตรและไม่รู้จะได้ตรวจตอนไหน ไม่ค่อยชอบที่ที่คนเยอะๆค่ะ อีกอย่างค่าใช้จ่ายมีจำกัดด้วยค่ะ
ช่วยแนะนำวิธีแก้ไขตัวเองเบื้องต้นหน่อยสิคะ ขอบคุณมากๆนะคะ
อย่าพูดอะไรแรงๆนะคะ ช่วงนี้จิตใจไม่ค่อยปกติค่ะ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ