ไม่รู้จะไปต่อ หรือ จะพอแค่นี้

สวัสดีค่ะ  วันนี้เราก็จะมาเล่าถึงเรื่องความรักขอเราบ้างนะคะ
  เรา อายุ 20 ปี  มีแฟนเรียนด้วยกัน  ที่เดียวกัน  ไปไหนไปด้วยกัน  ชนิดแบบที่ว่าเธอไปไหนฉันไปด้วย  กินข้าวทุกมื้อก็กินด้วยกัน
เวลาเรียนเสร็จก็จะกลับหอ หอแฟนนะ   เราไม่ได้พักที่เดียวกัน เราจะเช่าอยู่คนละหอ  แต่ส่วนมากแฟนจะชอบให้เราไปยุที่หอของเขา
แรกๆอะไรกก็ดีไปหมดจริงค่ะ เราคบกันโดยตอนแรกก็คุยๆกันมาเป็นปี  จนเราเริ่มคบกับเขาแบบจริงๆจริงตอนขึ้นมหาลัย  เราเลยตกลงเป็นแฟนกัน  โดยที่เพื่อนๆเรารู้หมด  พ่อแม่เรารู้ว่าคุยๆกันแต่ไม่รู้ว่าเราแบบสนิทกันมากแค่ไหน ส่วนทางพ่อแม่เขาน่าจะรู้แค่เหมือนว่าเราคุยๆกันเช่นกัน  เราก็ไม่เคยเจอหน้าพ่อแม่เขา  เขาไม่เคยเจอหน้าพ่อแม่เรา  
     เวลาที่เราอยู่หอแฟนแน่นอน  แรกๆเราก้มีความสุขนะคะ  เขาทำให้เราทุกอย่างหมายถึงเรื่องตามใจนะค่ะเขากับเราตอนนั้นมันดีมากอ่ะ  ช่วยกันทำงานหาเงิน  เวลาจะใช้จ่ายอะไรเขาก็จะเป็นคนควักก่อนตลอด  เราก็ช่วยได้ในบางสิ่งบางอย่างที่พอจะซื้อได้  เพราะเราไม่ได้อยู่ห้องกับเขา เรายังมีห้องของเราที่มีรูมเมทเราอีกคนอยู่  แต่พอเวลาผ่านไปเขาก็เริ่มยืมเงินเรา ยืมเงินเพื่อนคนโน้น คนนั้น  คนนี้  บอกว่าที่เงินไม่พอใช้เพราะว่าต้องใช้กันสองคนนี่แหละ  เรานี่เงิปปเลย ใช่ว่าเราจะไม่เคยจ่าสะหน่อย  ...เราเลยคิดว่ามันไม่ได้อยู่ที่ซื้อกินหรอก เพราะเขาเล่นมากกว่าไหมที่ทำให้เงินไม่พอใช้ เพราะแต่ก่อนเขาไม่ได้เล่นเขาก็มีเงินพอใช้ถึงเดือนไม่เหมือนแบบนี้ เราก็จะทะเลาะกันเรื่องเงินๆทองๆนี่ละคะ  มากขึ้นๆทุกวัน  เราบอกเลยจะเอายังไงต่อ  เขาก็จะบอกแต่ว่าแล้วแต่ ......บางครั้งเราก็คิดนะคะตัดเป็นตัดเลยดีไหม  แต่เรากลัวว่าเราจะทำใจเสียเขาไปไม่ได้  คนนี้บอกเลยว่าแฟนคนแรกในชีวิต
อีกเรื่องนะคะ   เวลาเราโกรธ..งอลไรแบบนี้  เขาไม่เคยง้อด้วยแหละเป็นเราเองที่ยอมหายเองแล้วไปคุยกับเขาก่อนเฮ้ออออ
เรื่องยังมีอีกมากมาย  วันนี้ขอระบายแค่นี้ก่อนนะคะ  เพื่อนให้คำแนะนำ ข้อเสนอแนะเพิ่มเติมได้นะคะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่