อยากถามเพื่อนๆในพันทิพย์ว่า คนเราจะเรียกว่ารักได้ไหม แต่รู้สึกดีต่อกัน ถ้าอยู่ด้วยกันใช้ชีวิตร่วมกันความดีจะทำให้เขารักเราได้ไหมค่ะ
เรื่องของเรื่องเรากับแฟนคบกันมาปีกว่า แรกๆเรารักกันดีค่ะ อยู่ด้วยกันไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด ช่วง 2เดือนแรก กำลังไปได้สวยเลยค่ะ คิดในใจคนนี้แหละที่ต้องการเรารับรู้ว่าเคารักเราแล้วเราก็รักเขามากค่ะ แต่ก็มีการทะเลาะกันใหญ่โตเลย เพราะเรื่องมือที่สามค่ะ เค้าไม่ฟังคะจะเลิกอย่างเดียว จะเข้ามาขนของที่ห้องพอเค้ามาเราทำใจไม่ได้เราก็ขับรถหนีไปและเราก็คุยกันทางโทรศัพท์ปรับความเข้าใจและก็คุยกันว่าเราขาดกันไม่ได้เลยกลับมาอยู่ด้วยกันเหมือนเดิม พอกลับมามันก็ดีค่ะได้เห็นหน้าเขาทุกวัน แต่ความหวานมันก็ไม่มีมากเหมือนแรกๆ เพราะมันยังไม่สนิทใจเท่าไหร่ เวลาผ่านไป 5 เดือน 7 เดือนก็กลับมาเป็นปกติค่ะ จนวันนึงอยู๋ดีๆเขาก็ตัดสินใจกลับมาทำร้านอาหารกับลุงที่อุดรค่ะ เราก็ทำงานของเราที่กรุงเทพต่อ เมื่อเวลาเจอกันน้อย จะคุยกันทางไลน์ และโทรมาคุยกัน เค้าเลยเสนอว่าถ้าเรากลับไปอยู่บ้านแม่ที่ขอนแก่น เราจะเจอกันได้บ่อยขึ้นเพราะอุดรกับขอนแก่นมันไม่ไกลกันเท่าไหร่ เราจึงตัดสินใจกลับมาค่ะ กลับมาตอนแรก เหงามากเลยค่ะ ไลน์ไม่ค่อยทัก โทรศัพท์ไม่มีโทรเข้า (อยู่ กทม ยังได้เยอะกว่านี้) แรกๆเราก็เข้าใจว่าทำร้านอาหารคงจะยุ่ง เราเหงามากเพราะวันๆรอแต่เขา แล้วเราไม่อยากให้แม่เห็นเราเศร้าซึมด้วย ในใจคิดจะยุ่งแค่ไหนคนรักกันก็จะหาเวลาคุยกันจนได้จะนิดจะหน่อยมันก็ทำให้เห็นว่าอีกคนยังคิดถึงอยู่ใช่ไหมคะ และเราก็ไม่ได้โง่พอจะไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไรแต่ทั้งใจมันยังรัก ตอนนี้เราทำทุกอย่างเพื่อเค้า เสียสละได้ ยอมได้ เผื่อความดีจะชนะใจ ทำให้ความรักที่เคยมีกลับมา เราหวังอย่างนั้น เคยเปิดใจคุยกันเค้าบอกว่าเค้าไม่มีใคร เค้าจะอยู่กับเราคนที่ดีกับเค้าที่สุด(อยากได้ยินว่ารักที่สุดมากกว่า) เรารับรู้ว่าเค้ารู้สึกดีกับเราแต่ไม่ได้รัก ถึงอาจจะรักแต่แน่นอนว่าน้อยลงแน่ๆ
เลยอยากจะรู้ว่าใครเคยมีประสบการณ์ความดีชนะใจบ้างไหมคะ หรือคิดว่าความดีจะทำให้รักเราดีขึ้นไหม?
ถ้าแท็กผิดห้องต้องขอโทษด้วยนะคะ
คนไม่ได้รักกันถ้าอยู่ด้วยกันมันจะรักกันไปเองจริงไหมคะ
เรื่องของเรื่องเรากับแฟนคบกันมาปีกว่า แรกๆเรารักกันดีค่ะ อยู่ด้วยกันไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด ช่วง 2เดือนแรก กำลังไปได้สวยเลยค่ะ คิดในใจคนนี้แหละที่ต้องการเรารับรู้ว่าเคารักเราแล้วเราก็รักเขามากค่ะ แต่ก็มีการทะเลาะกันใหญ่โตเลย เพราะเรื่องมือที่สามค่ะ เค้าไม่ฟังคะจะเลิกอย่างเดียว จะเข้ามาขนของที่ห้องพอเค้ามาเราทำใจไม่ได้เราก็ขับรถหนีไปและเราก็คุยกันทางโทรศัพท์ปรับความเข้าใจและก็คุยกันว่าเราขาดกันไม่ได้เลยกลับมาอยู่ด้วยกันเหมือนเดิม พอกลับมามันก็ดีค่ะได้เห็นหน้าเขาทุกวัน แต่ความหวานมันก็ไม่มีมากเหมือนแรกๆ เพราะมันยังไม่สนิทใจเท่าไหร่ เวลาผ่านไป 5 เดือน 7 เดือนก็กลับมาเป็นปกติค่ะ จนวันนึงอยู๋ดีๆเขาก็ตัดสินใจกลับมาทำร้านอาหารกับลุงที่อุดรค่ะ เราก็ทำงานของเราที่กรุงเทพต่อ เมื่อเวลาเจอกันน้อย จะคุยกันทางไลน์ และโทรมาคุยกัน เค้าเลยเสนอว่าถ้าเรากลับไปอยู่บ้านแม่ที่ขอนแก่น เราจะเจอกันได้บ่อยขึ้นเพราะอุดรกับขอนแก่นมันไม่ไกลกันเท่าไหร่ เราจึงตัดสินใจกลับมาค่ะ กลับมาตอนแรก เหงามากเลยค่ะ ไลน์ไม่ค่อยทัก โทรศัพท์ไม่มีโทรเข้า (อยู่ กทม ยังได้เยอะกว่านี้) แรกๆเราก็เข้าใจว่าทำร้านอาหารคงจะยุ่ง เราเหงามากเพราะวันๆรอแต่เขา แล้วเราไม่อยากให้แม่เห็นเราเศร้าซึมด้วย ในใจคิดจะยุ่งแค่ไหนคนรักกันก็จะหาเวลาคุยกันจนได้จะนิดจะหน่อยมันก็ทำให้เห็นว่าอีกคนยังคิดถึงอยู่ใช่ไหมคะ และเราก็ไม่ได้โง่พอจะไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไรแต่ทั้งใจมันยังรัก ตอนนี้เราทำทุกอย่างเพื่อเค้า เสียสละได้ ยอมได้ เผื่อความดีจะชนะใจ ทำให้ความรักที่เคยมีกลับมา เราหวังอย่างนั้น เคยเปิดใจคุยกันเค้าบอกว่าเค้าไม่มีใคร เค้าจะอยู่กับเราคนที่ดีกับเค้าที่สุด(อยากได้ยินว่ารักที่สุดมากกว่า) เรารับรู้ว่าเค้ารู้สึกดีกับเราแต่ไม่ได้รัก ถึงอาจจะรักแต่แน่นอนว่าน้อยลงแน่ๆ
เลยอยากจะรู้ว่าใครเคยมีประสบการณ์ความดีชนะใจบ้างไหมคะ หรือคิดว่าความดีจะทำให้รักเราดีขึ้นไหม?
ถ้าแท็กผิดห้องต้องขอโทษด้วยนะคะ